[{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BlogPosting","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/gwinenskie-namorzyny-wikipedia\/#BlogPosting","mainEntityOfPage":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/gwinenskie-namorzyny-wikipedia\/","headline":"Gwine\u0144skie namorzyny – Wikipedia","name":"Gwine\u0144skie namorzyny – Wikipedia","description":"Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i. Geografia i klimat Powierzchnia [[[ 2 ] : Kluczowe dane min. Max. Wysoko\u015b\u0107 [[[ 2","datePublished":"2019-07-27","dateModified":"2019-07-27","author":{"@type":"Person","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/#Person","name":"lordneo","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/author\/lordneo\/","image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","url":"https:\/\/secure.gravatar.com\/avatar\/44a4cee54c4c053e967fe3e7d054edd4?s=96&d=mm&r=g","height":96,"width":96}},"publisher":{"@type":"Organization","name":"Enzyklop\u00e4die","logo":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/wiki4\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/download.jpg","width":600,"height":60}},"image":{"@type":"ImageObject","@id":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/d\/d7\/Mboss_Dor_%2841%29.JPG\/260px-Mboss_Dor_%2841%29.JPG","url":"https:\/\/upload.wikimedia.org\/wikipedia\/commons\/thumb\/d\/d7\/Mboss_Dor_%2841%29.JPG\/260px-Mboss_Dor_%2841%29.JPG","height":"195","width":"260"},"url":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/gwinenskie-namorzyny-wikipedia\/","wordCount":2697,"articleBody":"Artyku\u0142 w Wikipedii, Free L’Encyclop\u00e9i.  Geografia i klimat Powierzchnia [[[ 2 ] :  Kluczowe dane min. Max. Wysoko\u015b\u0107 [[[ 2 ] : 0 M 310 M Temperatura [[[ 2 ] : 24  \u00b0 C. 30  \u00b0 C. Opad atmosferyczny [[[ 2 ] : 0 mm 885 mm Lokalizacja  modyfikator  Ekoregion Gwine\u0144skie namorzyny jest jedn\u0105 z pi\u0119ciu ekoregion\u00f3w namorzynowych ekologicznych ekologicznych zdefiniowanych przez WWF. Ekoregion rozci\u0105ga si\u0119 od wybrze\u017cy Senegalu do szczeliny Dahomey, gdzie si\u0119 ko\u0144czy, w samym miejscu, w kt\u00f3rym zaczyna si\u0119 wp\u0142yw zimnego pr\u0105du Atlantyckiego Benguela, kt\u00f3ry reprezentuje siedem namorzyn\u00f3w, a nie ci\u0105g\u0142e, w sumie. Ekologia tego biomu charakteryzuje si\u0119 du\u017c\u0105 amplitud\u0105 przyp\u0142ywu, spo\u015br\u00f3d 25 M Wysoko\u015b\u0107 i znaczne spo\u017cycie s\u0142odkiej wody. Mo\u017ce rozci\u0105gn\u0105\u0107 si\u0119 na ponad 160 km Wewn\u0105trz ziemi jak w Gambii, wzd\u0142u\u017c rzek. Ten ekoregion nie tworzy ci\u0105g\u0142ego siedliska wzd\u0142u\u017c wybrze\u017ca.   Istniej\u0105 gwinejskie namorzyny: w deltach rzeki Saloum i Casamance w Senegalu; w dolnej cz\u0119\u015bci rzeki Gambia; Du\u017ca cz\u0119\u015b\u0107 wybrze\u017ca Gwinei-Bissau, w tym rzeki Cacheu i Mansoa; po drugiej stronie granicy na p\u00f3\u0142noc od Gwinei; Oraz du\u017ca cz\u0119\u015b\u0107 wybrze\u017ca Sierra Leone, w tym rzeka Sherbro. Paletuviers rozwijaj\u0105 si\u0119 na p\u0142askich przybrze\u017cnych wpisach i uj\u015bciach, w kt\u00f3rych oceaniczne przyp\u0142ywy myj\u0105 wysoko solon\u0105 ciep\u0142\u0105 wod\u0119 w g\u00f3r\u0119, w tym ekoregionie do 100 km, na przyk\u0142ad w rzece Cacheu w Gwinei-Bissau. Mimo bardziej rozleg\u0142ych, namorzyny w Afryce Zachodniej s\u0105 stosunkowo biedne na drzewach w por\u00f3wnaniu z namorzynami w Afryce Wschodniej, w rzeczywisto\u015bci znaleziono tam tylko pi\u0119\u0107 do dziewi\u0119ciu gatunk\u00f3w drzew. Namorzyny maj\u0105 zr\u00f3\u017cnicowany sk\u0142ad z Rhizophora W Laguncularia racemosa I Conocarpus erectus osi\u0105gaj\u0105c do 10 m wysoko\u015bci w\u015br\u00f3d najwi\u0119kszych obszar\u00f3w Rhizophora I Avicennia . Najwy\u017csze drzewa mog\u0105 mierzy\u0107 40 m (130 st\u00f3p) i stanowi\u0107 odpowiednik las\u00f3w galerii wzd\u0142u\u017c strumieni, wader\u00f3w mi\u0119dzy strumieniami o znacznie kr\u00f3tszych drzewach. Wewn\u0119trzne fr\u0119dzle lasu pokryte s\u0105 zio\u0142ami, paprociami i ro\u015blinami, kt\u00f3re kochaj\u0105 s\u00f3l. Wygl\u0105daj\u0105 r\u00f3wnie\u017c bardziej jak ameryka\u0144skie namorzynami ni\u017c te w Afryce Wschodniej. Jednak flora ekoregionu nie jest tak bogata w r\u00f3\u017cnorodno\u015b\u0107 biologiczn\u0105, jak lasy namorzynowe w Afryce Wschodniej. Mie\u015bci wiele gatunk\u00f3w gatunk\u00f3w zagro\u017conych, takich jak lamantina w Afryce Zachodniej lub Pygmy Hipopotamus, a tak\u017ce ma bardzo du\u017c\u0105 ilo\u015b\u0107 ptak\u00f3w w\u0119drownych. Namoczyny s\u0105 wa\u017cnymi obszarami \u017cywno\u015bci dla ryb, ptak\u00f3w i zwierz\u0105t. Fauna morska obejmuje ostrygi i krewetki. Znalezione tutaj ssaki to afryka\u0144ska lamantin. Ptaki w tych mokrych siedliskach to Goliath H\u00e9ron, Purple Heron, Heron Guard, pr\u0105\u017ckowana czapla, czapla rafy zachodniej, Flamingos, kar\u0142owato Flamingos, Africa Spatule i Sacred African Ibis. Lasy zapewniaj\u0105 r\u00f3wnie\u017c znacz\u0105ce siedlisko ptakom migracyjnym. Te namorzyny s\u0105 zagro\u017cone rozwojem urbanizacji, zanieczyszczenia rolniczym, rozwojem hodowli ry\u017cu i hodowli krewetek, a ponadto, od wczesnych lat siedemdziesi\u0105tych siedlisko to r\u00f3wnie\u017c zagro\u017cone spadkiem opad\u00f3w w regionie, kt\u00f3re wydaje si\u0119 by\u0107 powi\u0105zane globalne ocieplenie. W Gwinei-Bissau prawie po\u0142owa powierzchni zajmowanej przez namorzyny sto lat temu zosta\u0142a utracona z powodu rozwoju miast. Na po\u0142udniu Senegalu podejmowane s\u0105 wysi\u0142ki w celu przesadzania namorzyn. Obszary miejskie w pobli\u017cu namorzyn\u00f3w obejmuj\u0105 stolic\u0119 Gambii, Banjul i stolic\u0119 Gwinei-Bissau Bissau. Parki narodowe regionu obejmuj\u0105 Park Narodowy Saloum Delta i Park Narodowy Basse Casamance w Senegalu, Park Narodowy Niumi w Gambii i park naturalny Tarafes w Cacheu w Gwinei-Bissau. Rzeka Saloumle Delta du jest r\u00f3wnie\u017c dost\u0119pna z wioski Funtiougne w Senegalu. Siedliska namorzynowe s\u0105 zagro\u017cone, poniewa\u017c drzewa s\u0105 krojone na drewno i drewno opa\u0142owe lub do usuwania ziemi dla rolnictwa, w tym uprawy ry\u017cu. Tylko 6% powierzchni zajmowanej przez te namorzyny jest chronionych. \u2191 (W) D. M. Olson , I. Dinerstein , E. D. Wikramanayake , N. D. Burgess , G. V. N. Powell , E. C. Podszycie lasu , J. A. Przyjaciel , I. Itoua , ON. Pasmo , J. C. Morrison , C. J. Loucks , T. F. Allnutt , T. H. Ricketts , I. W kt\u00f3rym , J. F. Lamoreux , W W. Wettengel , P. Hedao i K. R. Kassem W ‘ Ekoregiony \u015bwiata: nowa mapa \u017cycia na ziemi \u00bb W Bioscience W tom. 51, N O 11, 2001 W P. 935-938 .  \u2191 A B C i D (W) World Wildlife Fund, ‘ Zmienne ekoregiony \u015bwiatowej bazy globalnej zestawu danych \u00bb , NA http:\/\/worldwildlife.org  (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 29 wrze\u015bnia 2012 ) . Alternatywnie dost\u0119pne w: Loyola RD, Oliveira-Santos LGR, Almeida-Neto M, Nogueira DM, Kubota U, i in., ‘ Integracja koszt\u00f3w ekonomicznych i cech biologicznych z priorytetami ochrony globalnej dla mi\u0119so\u017cerc\u00f3w \u00bb , PLOS ONE, 2009 (skonsultuj\u0119 si\u0119 z 20 pa\u017adziernika 2012 ) , Tabela S1. Dane dotycz\u0105ce temperatury i opad\u00f3w to minimalne i maksymalne \u015brednie miesi\u0119czne.  \u2191 (W) G. Kier , J. Mutke , I. Dinerstein , T. H. Ricketts , W. Kuper , H. Rak i W. Barthlott W ‘ Globalne wzorce r\u00f3\u017cnorodno\u015bci ro\u015blin i wiedzy florystycznej \u00bb W Journal of Biogeography W tom. 32, 2005 W P. 1107\u20131116 (Doi 10.1111\/j.1365-2699.2005.01272.x W Czytaj online ) , dane i karta dost\u0119pne w Atlas globalnej ochrony .  \u2191 A B C D i E (W) World Wildlife Fund, ‘ Wildfinder: internetowa baza danych dystrybucji gatunk\u00f3w \u00bb W Stycze\u0144 2006 , dane i karta dost\u0119pne w Atlas globalnej ochrony .  \u2191 A B i C (W) J. M. Hoekstra , J L. Molnar , M. Jennings , C. Revey , M. D. Spalding , T. M. Boucher , J. C. Robertson , T. J. Stos i K. Ellison W Atlas globalnej ochrony: zmiany, wyzwania i mo\u017cliwo\u015bci zmiany , Berkeley, University of California Press, 2010 ( Czytaj online ) , dane i karta dost\u0119pne w Atlas globalnej ochrony .    "},{"@context":"http:\/\/schema.org\/","@type":"BreadcrumbList","itemListElement":[{"@type":"ListItem","position":1,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/#breadcrumbitem","name":"Enzyklop\u00e4die"}},{"@type":"ListItem","position":2,"item":{"@id":"https:\/\/wiki.edu.vn\/all2pl\/wiki27\/gwinenskie-namorzyny-wikipedia\/#breadcrumbitem","name":"Gwine\u0144skie namorzyny – Wikipedia"}}]}]