5. pułk zagraniczny piechoty – Wikipedia

. 5 ^{To jest} Pułk zagraniczny piechoty , nazywany pułkiem Tonkin, jest pułkiem zagranicznego legionu utworzonego w 1930 r., W trzeciej republice, i rozwiązany w 2000 r. Jego historia naznacza uczestnictwo w II wojnie światowej oraz w konfliktach Indochiny i Algierii.

• Pierwszy ^Jest Wrzesień 1930 : Stworzenie 5 ^{To jest} Pułk zagraniczny piechoty.
• Pierwszy ^Jest Lipiec 1945 r : Prawie zniszczone, po raz pierwszy rozpuszcza się. Jego siła robocza jest pogrupowana w BM 5 (batalion Marche 5 ^{To jest} KRÓL).
• Pierwszy ^Jest Listopad 1949 : Pułk jest rekonstruowany z elementów 6 ^{To jest} I 4 ^{To jest} KRÓL
• Pierwszy ^Jest Październik 1963 r : Pułk staje się 5 ^{To jest} mieszany pułk Pacyfiku ( 5 ^{To jest} RMP).
• Pierwszy ^Jest Lipiec 1984 : bierze imię 5 ^{To jest} obcy pułk ( 5 ^{To jest} ODNOŚNIE)
• 30 czerwca 2000 : w ramach reorganizacji armii francuskiej, 5 ^{To jest} RE zostaje rozwiązany. Jego flaga weszła do Muzeum Opieki zagranicznej w Aubagne.

Historia garnizonów, kampanii i bitew [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Indochina [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

GARNISONS: Viétri, Tong, odpowiedź, Phu Lang Thuong, Yen Bay, Ha Giang, Lang Son, Cao Bang, Tien Kien …

Przed wojną [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Zaburzenia związane z spadkiem siły roboczej po pierwszej wojnie światowej podkreślają potrzebę wzmocnienia żołnierzy Tonkina. Cztery bataliony legionu obcokrajownego są transportowane na Dalekim Wschodzie i tworzą 5 ^{To jest} KRÓL.

Spadkobierca jednostek obcego legionu, który walczy w Tonkin, w 1883 roku, został stworzony przez DM 7617 z 17 lipca 1930 i urodził się Pierwszy ^Jest Wrzesień 1930 . Oczekujący personel i materialne środki, jest tymczasowo utrzymywane w poprzednim funkcjonowaniu jednostek tworzących ciało, w ramach przyrodniego brigady obcości Legionu.

W rzeczywistości to naprawdę tylko Pierwszy ^Jest Kwiecień 1931 r . Pułkownik Debas, szef DBLE, zostaje mianowany szefem Korpusu.

• Personel, firma poza rangą, dziesięć ^{To jest} Firma 3 ^{To jest} batalion i 4 ^{To jest} Batalion osiadł w Viétri;
• . Pierwszy ^Jest Batalion, muzyka pułkowa oraz sekcja maszyn i transmisji zajmują swoje dzielnice w Tong;
• . 2 ^{To jest} Bataillon, odpowiedział;
• . 2 ^{To jest} Firma 3 ^{To jest} Bataillon à Tuyen Quang;
• Sekcja 2/ 5 ^{To jest} Rei, siedem pagodas;
• Oddział 2/ 5 ^{To jest} Rei, à Phu Lang Thuong;
• . 9 ^{To jest} Firma 3/ 5 ^{To jest} Rei do Zatoki Yen, gdzie miał miejsce bunt o tej samej nazwie;
• Sekcja specjalna to garnizon w Ha Giang.

Otrzymuje swoją flagę 7 maja 1932 Podczas inauguracji Memorial War Memorial do jego Tay. . 7 września 1932 , The 4 ^{To jest} Batalion jest rozpuszczony. Pułk ma tylko trzy bataliony, takie jak jednostki Tonkina. Jednostki są pogrupowane wokół Hanoi i każda z nich nieustannie poprawia swoje koszary.

W 1936 r. Generał Buhrer zobowiązał się do rozszerzenia zakresu pułku. Zapowiada funkcje „budowniczego” „5”. Dowództwo rozważa możliwość działania zewnętrznego i zapewnia dwie duże rokady do przeniesienia zmotoryzowanej strategicznej masy manewrowania zgodnie z potrzebami sytuacji. Pierwszy łączy Hải Phòng z Phong Saly i drugim Tonkin na południe od Indochina.

. 5 ^{To jest} Rei prowadzi bataliony, które rozpoczynają realizację głównych dzieł, w tym strategiczną trasę między Campha i Tien Yen. Legioniści są wykorzystywane do nadzorowania tubylców, wdrażania środków mechanicznych i budowania delikatnych dzieł. Budują także letnie centra Mont Bavi i Khang Kay w Laosie i powiększają centra Chapy i Tam dau. Budują także centrum kolonizacyjne Tranh Ninh.

Druga wojna światowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Walka z Japończykiem i Siam

W 1939 r. PC pułku odbył garnizon w Viét Tri. . Pierwszy ^Jest Batalion jest w Tong, 2 ^{To jest} Batalion i oddział zmotoryzowany jest w DAP CAU, 3 ^{To jest} Batalion jest w Tuyên Quang. We wrześniu Deklaracja wojny w Europie nie spowodowała żadnego szczególnego pobudzenia. Zaufanie do władzy sił sprzymierzonych jest absolutne, a nieinterminowe jest niezbędne w obliczu japońskiej agresji wobec Chin. Jednak podejmowane są postanowienia przewidziane w przypadku ogólnej mobilizacji.

W 1940 r. PC Pułku i Pierwszy ^Jest I 3 ^{To jest} Bataliony przenoszą się do Kambodży. . 2 ^{To jest} Batalion stanowi część garnizonów Lạng Sơn i Dap Cau, podczas gdy oddział zmotoryzowany dołącza do Cao Bang. Japończycy rozmnażają żądania i wreszcie przejdź do ataku w Lang SA 22 września 1940 . . 2 ^{To jest} Batalion, w garnizonie w Fort Brière de L’Isle, broni się pod przewodnictwem szefa batalionu Marcelin. Zamawiane jest zawieszenie broni. Japończycy, zauważając, że ten pierwszy atak jest niewątpliwie przedwczesny, wolą wycofać się bez zasiania pierwszych nasion nacjonalistycznego buntu.

. 2 ^{To jest} Batalion uczestniczył następnie z DML w polowaniu na zespoły, które terroryzują populacje. Wysiłek trwa aż do 15 stycznia 1941 Tam, gdzie jest główny przywódca rebeliantów, Trang Trung Lap, podczas gdy resztki jego zespołów schronią się w Chinach. Za te działania, proporczyk 2 ^{To jest} Batalion jest ozdobiony kolejnością Annam Dragon. W 1941 r. PC pułku powrócił do Việt Trì. I/ 5 ^{To jest} Rei Retrouve Tuyen Quang, Le II/ 5 ^{To jest} Rei, jest w tong iii/ 5 ^{To jest} REI do września i motoryzowanego oddziału w Lang Son.

Ultyni z japońską obudzą terytorialne apetyty Siam, które angażują się w ataki na urządzenie zasięgu, wzdłuż Mekongu i na zachodniej granicy Kambodży. Oddziały syjamskie, bardzo dobrze uzbrojone, wysadzają wysiłek 16 stycznia 1941 . Gwałtowna walka sprzeciwia się Legionatorom dwóch batalionów wspieranych przez czołgi i lotnictwo. W obliczu odporności pułku Tonkina atakujący odpadają. . 3 ^{To jest} Batalion ubolewa około dwudziestu zabitych i tuzina rannych. Bymistice jest podpisany pod koniec stycznia. Japończycy narzucają mediację, terytoria są oderwane z Kambodży i Laosu.

W 1945 roku 5 ^{To jest} Rei posiada garnizony Viét Tri, Tong, Tien Kien, Lang Son i Hanoi, z elementami rozmieszczonymi w okolicznych garnizonach. Japończycy znacznie wzmocnieni na terytorium indochinskim mają nowoczesne powiązania i broń. W ciągu 24 godzin opanowują się ze wszystkimi garnsonami przy użyciu różnych procesów. W Ha Giang, Yen Bay, Cao Bang, siły francuskie są unicestwione. Niektóre elementy udało się dołączyć do większości sił idących w kierunku granicy Chin. Tam 9 ^{To jest} Compagnied Company w części komputera udaje się eksplodować. Dołącza do batalionu i wygrywa Chiny. 3 bataliony gromadzą się w Hung Hoa i kierują się po chińskiej granicy, przez dżunglę i wapienie. Najnowsze elementy 5 ^{To jest} Rei przekraczają granicę Chin. Dołączają do Tsao Pa le le 2 maja Po przejechaniu ponad 1500 km za 93 dni. Na miejscu korzystają z życzliwości generała Pechkoffa, byłego oficera legionu, reprezentującego Francję w Królu Tchong.

Batalion marszowy 5 ^{To jest} KRÓL

. Pierwszy ^Jest Lipiec 1945 r , pułk jest rozpuszczany. Ocaleni japońskiego zamachu stanu są pogrupowani w batalion chodzący, BM 5 , których tradycyjne jednostki zachowują proporczyk batalionu. W Luty 1946 , Legioniści mogą przekroczyć granicę tonkinese i, przepychając Việt Minh, ich nowy wrog, zbliżają się do niego. Są oni aresztowani przez umowy Hanoi. Połączeni ze światem zewnętrznym tylko przez radio i spadochronię, wciśnięte między chińskimi żołnierzami i żołnierzami Wietnamczyków, w czerwcu udało się dotrzeć do prowincji Sam Neua, którą chronią przed łupnikami. . Pierwszy ^Jest Listopad 1946 , BM 5 jest rozpuszczony. . 12 grudnia 1946 , osoby, które przeżyły Sontay W kierunku Algierii i spółki macierzystej Sidi Bel-Abbès.

Wojna Indochina [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W miarę rozwoju wojny Indochina, 5 ^{To jest} Rei wraca pieszo, w Tonkin, Pierwszy ^Jest Listopad 1949 z elementów V/ 4 ^{To jest} Rei i personel przybywający z Sidi Bel-Abbès. . 12 kwietnia 1950 , W Haiphong porucznik-kolon François Binoche otrzymuje flagę z pułku rąk generała Alessandri, naczelnego dowódcy Tonkina. Misja nowego 5 ^{To jest} Rei ma obronić północno -wschodnią granicę Tonkina przed żołnierzami Việt Minh, którzy zastępują czarne pawilony, a głównie osi drogi, która łączy sektor mojego CAI z deltą.

Ćwiczono rój małych pozycji posiadanych przez kilka sekcji. . 26 listopada 1949 , The Pierwszy ^Jest Batalion jest zaangażowany w walki RC 6 , gdzie zagrożone są posty Cho Bo i Hoa Binh, a następnie otaczanie słupka Suyut. Legioniści zemści się na 22 lutego 1950 , podczas operacji „lufy”.

. 2 ^{To jest} Batalion jest rozproszony w małych oddziałach na głównych słupkach Yen, Dam Ha, Ha Coi i My Caï. Uczestniczy z 3 ^{To jest} REI do rozbrojenia chińskich nacjonalistów spędzonych w Indochinie po ostatecznym zwycięstwie komunistów Mao. . 16 kwietnia 1950 oznacza wybuch operacji „betonowej bloku”, w którym Pierwszy ^Jest batalion. Następnie w maju, przez działanie „Canigou”, na południe od Hanoi. Presja Viet Minh jest podkreślona na granicy z Chinami. Po ataku 25 maja 1950 r. Przeciwko Dong khe, polecenie wysyła 2 ^{To jest} Batalion wzmacnia urządzenie.

. 16 września , Rebelianci ponownie rozpoczynają ostateczną ofensywę przeciwko upadkowi Cao Bang. Posterowce Na Cham i Dong Dang są ewakuowane pod ochroną batalionu w tylnej straży. Zbiera zanieczyszczenia kolumn Charton i Lepage, a także zatoczone garnizony wzdłuż osi ciśnienia Viet-Minh (por. Bitwa o RC 4).

. Pierwszy ^Jest Batalion atakuje z boku mojego CAI i odzyskuje stopę na stanowisku opalenizny maja 20 października 1950 . Dziesięć dni później powtórzy Dinh Lap i uratował przybrzeżny pas. W obliczu zakresu katastrofy triumf jest niewielki.

W końcu 1950 r. Pułk zatoczył się na RC 18 i obszar graniczny w regionie mojego CAI. W grudniu GM 6 został utworzony z elementów Kompanii Pułkownika. Idzie na spotkanie z pułkiem Viet-Min 174, który idzie na Dinh Lap. Nękanie jest ciągłe wzdłuż kolumny. . 2 ^{To jest} Batalion ubolewa za 50 zabitych i 50 rannych. Ostatnie dni tego krwawego miesiąca są oznaczone operacją uwalniania Binh prowadzonego przez Pierwszy ^Jest Batalion, który po tym, jak znaczy wroga, ogranicza się do zbierania ocalałych, udaje się ponownie wykonywać post po kilku godzinach, znajdując tylko trzy martwe i dwa ranne.

Po przybyciu do Indochiny generał de Lattre de Tassigny postanawia stworzyć pas fortyfikacji wokół delty. Od początku 1951 r., 2 ^{To jest} Batalion jest zajęty tym zadaniem, do którego wkrótce dołączyło Pierwszy ^Jest Batalion pracujący w regionie Vinh Yen i Viétri. Do listopada życie pionierów trwa, odcięty od dróg, zasadzek, nękania, a nawet ataków w dobrej pozycji.

. 3 ^{To jest} Batalion jest zintegrowany z GM 4 w ramach operacji „mandarynki”. . Pierwszy ^Jest Batalion wyróżnia się podczas operacji „Tulip” i „Lotus”. Rozwijają się walki nad Black River. III/ 5 ^{To jest} Rei, zlokalizowany w sektorze, jest na próżno atakowany. W końcu 1951 r. Zakończyło się walkami Black River, w której wychodzi z niej Vie-Minh. Jednak Division 304 kontroluje RC 6 i ma nadzieję uczynić Hòa Bình nowy Cao Bang.

Bitwa zaczyna się w nocy 7 o godz 8 stycznia 1952 A wycofanie się Hoa Binha jest przeprowadzane 23 lutego 1952 . I / 5 ^{To jest} Rei dołączył do Xuon Mai i linii konkretnych słupków. Rebelianci są mistrzami górskich regionów, w których przechowują obozy, zbrojowni i depozyty. Oddziały Tonkin są redukowane, aby ograniczyć samą deltę. Betonowy pas nie jest już wystarczający, aby zapobiec infiltracji. Rozwija się „gnicie” delty. Ten pierwszy „zredukowany” będzie twierdzą części pułku Tonkina do końca.

. 2 ^{To jest} Batalion przyczynia się do czyszczenia sektora Phat Diem, a następnie w operacjach „Parasol Pines”. . 3 ^{To jest} Batalion został zgłoszony do Na Sam w 1952 r. Legioniści uczestniczyli w operacjach „Merkury”, „Polo”, „Dromedaire”, „Sauterelles”, „Stork”, „Caïman”. Wojna zmienia jej twarz. Środki wdrożone przez wroga stale rosną. Ponadto uścisk Viet Minh jest taki, że pułk musi pomnożyć, aby „zgasić wszystkie pożary”. Pozostaje do 6 kwietnia 1953 , nieustannie organizując swoje pozycje, budując drogi, aby im służyć, przechodząc i pchając coraz więcej gwałtownych ataków.

. 4 ^{To jest} Batalion w dużej mierze z Wietnamczyków staje się 75 ^{To jest} Wietnamski batalion. Miesiąc Lipiec 1953 widzi GM 5 z 2 ^{To jest} Batalion uczestniczą w zbiorze spadochroniarzy, którzy właśnie wyróżnili się podczas operacji „Hirondelle”. W delcie operacje podążają za sobą: „Pike” w Wrzesień 1953 r , „Ventoux”, „gouette” 15 października , w regionie Phu Nho Quan, „Bison”, „Buffalo”, „Gerfaut” w sektorze Dong, którego tuńczyk i Trai Lai VI.

W Mars 1954 , The 5 ^{To jest} Rei est representé à dien bien phu, par la 2 ^{To jest} Mieszana firma ciężkiej moździerza ( 2 ^{To jest} CMML i przez 80 ochotniczych legionistów, którzy zostaną spadochronowi „For Honor”.

Tymczasem Pierwszy ^Jest Batalion został przetransportowany 30 grudnia 1953 W Cochinchina, potem w Laosie. Wokół Seno prowadzi do 12 maja 1954 Walka przeciwzgadza. 22 i 23 Mars , region Ban Seng Phon jest sceną bitwy w prawdziwym rzędzie, w której batalion stracił 23 zabitych, 25 zaginionych i 125 rannych. Interwencja III/ Pierwszy ^Jest RTM ratuje go, stojąc w obliczu wroga dziesięć razy wyższej liczby i uzbrojenia.

Pułk przegrupowuje 12 maja 1954 Podczas gdy zakorzeniony obóz Diên Biên Phu właśnie się uległ. Ponadto 16 kwietnia 1954 , GM 5, skomponowane między innymi 2 ^{To jest} I 3 ^{To jest} Bataliony 5 ^{To jest} Rei przechodzi wielkie straty wobec zbuntowanego batalionu w tajskim Binh. Pułk Tonkin otrzymuje smutny przywilej egzekwowania umów o broni i odłożenia Hanoi w ręce Việt Minh.

. 10 października 1954 , Ostatni element przecina most Paula Doumera. Następnie pułk zbiera się w Annam, gdzie pozostaje 7 miesięcy. Poświęcił się spokojnym pracom, budowaniu obozów i dróg. W miesiącu Wrzesień 1955 r , zgrupowane wokół Cap Saint-Jacques, 5 ^{To jest} Obcych pułku świętuje 25 ^{To jest} rocznica jego stworzenia.

. 14 stycznia 1956 , The Pierwszy ^Jest I 3 ^{To jest} Bataliony wyruszają na „pastora”. . 2 ^{To jest} Batalion opuszcza ziemię indochinską, a 12 Mars 1956 . W elementach pułku Tonkin jest 137 oficerów, nieokreślonych oficerów i legionistów zabitych w walce do zawieszenia broni.

Flaga jest ozdobiona 3 cytatami na zamówienie armii i ozdobiona paszą w kolorach krzyża wojennego. Proporczyki batalionów łącznie 6 cytatów na Zakon Armii i 4 na Zakon Armii.

Algieria [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Garrisons : Turenne, Arzew, tusz do rzęs, Bou Hamama, Géryville, Tlemcen, Ain Sefra.

Pułk po raz pierwszy tłumaczy glebę algierską 9 lutego 1956 roku . Po szybkim przejściu do Orléansville, Pierwszy ^Jest I 3 ^{To jest} Bataliony są kierowane do Oranie, w sektorze Marnia Nedroma.

. 20 Mars 1956 , szef Korpusu, niektórzy oficerowie sztabu i kapitan Cozette, wpadają w zasadzkę na drodze prowadzącą do Nedroma. Kapitan Cozette zostaje zabity podczas pogoni za rebeliantami. On jest pomścił 6 kwietnia , mówić 3 ^{To jest} Batalion, który zaczepia zbuntowaną firmę wycofującą się po zasadzce. Wróg wychodzi na ziemi pięćdziesiąt zabitych. Ten pierwszy sukces został potwierdzony 10 kwietnia , mówić Pierwszy ^Jest Batalion, który definitywnie przemierza ten sam zbuntowany zespół. Fellaghowie cierpią z powodu ugryzienia pułku Tonkina. . 18 kwietnia , W trzymaniu kosztuje ich 43 mężczyzn. Ciosy podążają za sobą: 15 lipca , przeciwko Lairs of the Country of Berrached, 22. w Djebel El Khoun. . 14 sierpnia , Lair of Si Moktar jest wymuszony, a jego ogromny minus. Odtąd poważnie zatwierdzony wróg wydaje się chcieć odmówić walki.

W tym okresie szef Korpusu przejął dowództwo podsektora Turenne w obszarze operacyjnym Tlemcen. . 5 ^{To jest} Rei staje się grupą interwencyjną i powierzona jest delikatne misje. Podjął wojnę psychologiczną i walkę z polityczno-administracyjnym aparatem Frontu Wyzwolenia Narodowego (FLN).

Rekord roku 1956 jest znaczący: 559 Fellaghas zabitych, 46 więźniów, 439 broni, w tym moździerz, 7 FM i 29 PM. Wyniki te są bardzo wypłacane przez 10% pułku egzekwowania. Straty te stanowią 58% osób cierpiących w zachodnim Oran.

W 1957 r. Pułk Tonkin wyróżnił się w niektórych wielkich walkach, w szczególności 15 stycznia , w Douar Kréane, 26 -go, w Djebel Ellel, 15 lutego w Djebel Nekrif. Fillaoussne znowu 20 kwietnia , gdzie 250 buntowników zakorzenionych na wybrzeżu 895 jest przemieszczone przez 2 ^{To jest} firma, do Amiguier Wadi, 13 czerwca A w Djebel Mies, 13 września .

Cztery dni później nowa flaga przybywa do pułku. W jego fałdach napisano „Indochina 1945-1946, 1949-1954”. . 29 grudnia , aby zamknąć rok, Pierwszy ^Jest Batalion niszczy strefowe komandos złożony z 36 Fellaghas, niestety znanego z wielu nadużyć. Rekord roku 1957 donosi 649 Fellaghas wyrzuconych z walki, 492 zajęty broń, w tym dwa moździerze, trzy karabiny maszynowe i dwanaście FM.

Podobnie jak inne pułki piechoty legionu, 5 ^{To jest} Cudzoziemiec jest zredukowany do dwóch batalionów. Pierwszy zajmuje miejsce drugiego, rozpuszczonego w podsektorze Turenne. Na początku 1958 r. A 3 ^{To jest} Batalion przychodzi, aby zajmować stanowiska 245 ^{To jest} Batalion piechoty. Pułk jest ponownie rozproszony. Jednak podczas operacji odbywającej się 25 Mars 1958 , Dyrektor ds. Warrystycznych Mix, genialny oficer niezakłócony, zmarł, podczas gdy firma Fellaghas jest zdziesiątkowana. Trzy dni później, w Djebel Gorine, pułk odrzuca 77 przeciwników. Dzień wcześniej 13 maja 1958 r. , pułk Tonkin chwyta tysiączną broń.

Na początku miesiąca, Pierwszy ^Jest Batalionowi powierzono misję umieszczania zespołów pułkownika „Belunis”, które sieją terror w regionie DJelfa. Firma zatrudniona 29 maja Przeciw jednostce „belounistycznej” otrzymuje instrukcje reagowania tylko o ile wymaga jej bezpieczeństwa. Popiera ujęcia wroga przez 45 minut. Musisz poczekać do lipca, aż pułk podejmie działania. 27, w Djebel Bou-Kahil, szczególnie gwałtowna i mordercza walka zabrała do młodego oficera, porucznika Longueau de Saint Michel, a także trzem nie powoływanym oficerom i czterema legionom. Jest to jedno z ostatnich zobowiązań tego przedsaharyjskiego interludium, które kończy 12 sierpnia przez powrót Pierwszy ^Jest Batalion w Turenne.

. Pierwszy ^Jest Październik 1958 r , pułk ustanowiony w sektorze Arzew, na rozkaz dziesięć ^{To jest} Generał Gilles Paratrooper Division ( dziesięć ^{To jest} Dp). Jest reorganizowany zgodnie z „siłą interwencyjną” typu 130. Jego baza operacyjna znajduje się w pobliżu tuszu do rzęs. Rekord roku 1958 donosi 374 Fellaghas z walki, 210 odzyskało broń, w tym zaprawę 81 mm , 2 karabiny maszynowe i 7 fm.

. 4 lutego 1959 , Pułk kieruje Central Ouarsenis. . 5 ^{To jest} Rei jest grozą „planu Challe”, który ma na celu ściganie rebeliantów w ich schroniskach i zniszczenie ich. Operacja „Pacôme”, która rozpoczyna 5 Mars , widzi pole honorowe upadającego oficera nakazu Vasko. . 19 maja , Podczas operacji „Yves”, która oznacza upadek zespołów Fellaghas, porucznik Ivanoff zostaje uderzony w głowę, gdy szturmuje FM.

. 18 czerwca , pułk pozostawia ouarsenis. . 21 lipca , przeprowadził się do Wielkiej Kabylii, aby wziąć udział w operacji „Twins”, niezbędnym ogniw w „Planie Challe”. Oprócz krótkiej podróży do Algiers, rok 1960 płynie do października, na półwyspie Collo. Pułk zapewnia ochronę ludzi, stopniowo kierując ich do przegrupowania centrów. Operacje nomadyzacji podążają za sobą, ale nie są bardzo opłacalne, ponieważ bardzo rozproszony wróg udaje się udaremnić pułapki. Ponadto operacje „kamieni szlachetnych” przyniosły mu poważne ciosy.

W Październik 1960 , The 5 ^{To jest} Rei opuszcza półwysep Collo dla Aurès. 4, pułk uczestniczył w operacji „trójzębu” na zamówieniach pułkownika Langlois. Grupa utworzona przez 5 ^{To jest} Rei, The 3 ^{To jest} Rei i Pierwszy ^Jest REC, Prace w regionie Djebel Tougour i Ras Selb. Tam 3 ^{To jest} Firma wisi na grupie rebeliantów podczas wykopalisk Zizi Timselhadj. Tam 4 ^{To jest} Firma Helivetéed na północny wschód od Kebach, upadł Fellaghas zakorzeniony w swoich lokalizacjach bojowych. . 17 października , operacja została zamontowana w Djebel Ouzarrte dowodzona przez szefa Korpusu 5 ^{To jest} Rei. Opłaty zgłasza 77 rebeliantów zabitych i 49 więźniów. Tak więc w listopadzie region wydaje się pusty od każdej jednostki wroga.

Od 4 grudnia 1960 , pułk zastępuje 13 ^{To jest} Dble w Bou Hamama, w Konstantynie, potem 3 ^{To jest} Rei do Kencla. Jeden 20 grudnia , I EMT N ^O Pierwszy ^{[Co ?]} jest udostępniany w południowo-wschodniej części Konstantyna i dołączył do Morsott, aby wziąć udział w straży granicznej algierskiej. Ankiety trwają do 14 lutego 1961 , data, w której pułk znajduje się u jego tylnej podstawy. Z 28 lutego Na 3 Mars 1961 , pułk znajduje się w Oran do zamawiania operacji zamówień na obszarach miejskich.

Pułk Tonkin staje się jednostką przedsaharyjską i wraca do regionu Géryville. Wróg jest rzadki, funkcja budownicza pułku jest ponownie podświetlona. W Maj 1961 , nowa faza operacyjna zaczyna się wzdłuż zapory, która ma zostać zgarnięta, w celu ochrony elektro-mechaniki, w celu identyfikacji sieci drucianych kolczastych, aby dostosować strzały. Imiona Djebel Bou Améd, Djebel Mzi, Goursifane Djebel znane są legionom. W Boże Narodzenie pułk sięga północy, w regionie Sebdou wzdłuż granicy z Maroka. Z tego okresu pułk zapewnia jedynie misję nadzoru.

. 4 kwietnia 1962 , The 5 ^{To jest} Rei opuszcza region Tlemcen. . 30 czerwca 1962 , Niezależność Algierii jest głoszona. . Pierwszy ^Jest Lipiec Pierwszy ^Odnośnie firma jest uśpiona i 19 września , to jest zwrot 3 ^{To jest} firma. W październiku pułk zauważa 2 ^{To jest} Rei do Aïn Sefra. Wreszcie, w Mars 1963 , The 5 ^{To jest} Rei zostaje przekształcona w jednostkę inżynierii Legion i musi przygotować się do wyjścia do Polinezji.

Pod koniec 1959 r. „Pułk Tonkin” był odpowiedzialny od momentu przybycia do Algierii: 2 033 Fellaghas z walki, 1401 schwytanych broni.

Polinezja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Garnisons: Arue, Moruroa, Hao …

. 5 ^{To jest} RMP: 5 ^{To jest} mieszany pułk Pacyfiku.

Z Mars 1963 oraz w oczekiwaniu na nową organizację 5 ^{To jest} REI W sprawie „Engineering Legion” odbywają się różne staże specjalistów dla personelu w jednostkach inżynieryjnych w Metropolitan France. Prekursor jest wysyłany do Tahiti, a odejścia podążają za sobą do końca roku. Znacznie zmniejsza, 30 listopada 1963 , The 5 ^{To jest} Rei przestaje istnieć administracyjnie.

Wcześniej, od czasu Pierwszy ^Jest Październik 5 ^{To jest} mieszany pułk Pacyfiku ( 5 ^{To jest} RMP) powstaje w Arzew pod dowództwem pułkownika Nouguès. Podejmuje tradycje pułku Tonkin. . 7 grudnia 1963 , jego flaga przybywa z LST Cheliff w porcie Papeete. Pułk otrzymał opiekę dwa dni później w obozie arue. Aby przygotować pułk do nowych misji, polecenie przechodzi do wielu reorganizacji.

Kiedy przybył do obozu arue 9 grudnia 1963 , Pułk zachowuje trzy bataliony. Dwa są przypisane do pracy, połączą się Kwiecień 1964 , a ostatni jest przypisany do usług. . 30 kwietnia 1964 Za świętowanie Camerone, 5 ^{To jest} RMP otrzymuje nową odznakę, która przypomina swoje miejsce parkowania pochodzenia, należące do legionu, do geniuszu i jego ustanowienia w Polinezji. . 27 czerwca , firmy otrzymują proporcje, których odwrotnie upamiętnia firmę tego pierwszego 5 ^{To jest} KRÓL.

W latach 1963–64, 5 ^{To jest} RMP produkuje drogi Tefaany i „robotnika pralni” w dolinie Ahonu, wystrzeliwuje pływający most Fare Ute, jest wskaźnikami rzek i walczącymi w górach Fare Rau Ape na wyspie Tahiti.

. 15 stycznia 1965 , Pułk reorganizuje się poprzez usunięcie batalionów. Komputer pułku, tylna baza, firma sprzętowa, Pierwszy ^Odnośnie Firma wsparcia i 2 ^{To jest} Firma prac pozostaje w Tahiti. Tam 2 ^{To jest} firma wsparcia, Pierwszy ^Odnośnie firma pracy mniej dwóch sekcji, które są na atolie Mururoa z 3 ^{To jest} Firma wsparcia przechodzi na Hao.

W latach 1965–1968 pułk włączony w IT zarządzanie pracami inżynieryjnymi i urządzeniami Sprzętu Pacific Experimental Center (CEP). Pułk, umieszczony pod rozkazami pułkownika geniuszu, staje się jednostką interm. Personel broni wojsk materialnych i morskich jest przydzielany do pułku, a 400 Polinezyjskich cywilów przychodzi, aby wzmocnić jego siłę roboczą. Firma dowodzenia i usługi jest tworzone. Ponadto wszyscy pracownicy 5 ^{To jest} Hao RMP są pogrupowane w jeden element zamówiony przez wyższego oficera w pułku.

W Sierpień 1965 , instalacja pozycji peryferyjnych, której misją jest obserwowanie pogody, a dla niektórych radioaktywność jest chroniona od oddziału 5 ^{To jest} RMP. Pozycje te uzupełniają dane meteorologiczne niezbędne do wykonywania atmosferycznych strzałów jądrowych praktykowanych w tym czasie na miejscu Mururoa, uzyskanym przez budynki i samoloty marynarki wojennej. . Pierwszy ^Jest Styczeń 1971 , Połączenie trzech lokalnych producentów, ziemi, powietrza, morza, prowadzi do zastąpienia w obrębie 5 ^{To jest} RMP, w Departamencie Inżynierii, pojedynczy kierunek, który przyjmuje nazwę zarządzania infrastrukturą armii w Polinezji i CEP.

. 5 ^{To jest} RMP przeprowadza prace nad placówkach lądowych, morskich i powietrznych. Zapewnia wsparcie, zarządzanie, naprawy pojazdów wojskowych, morskich, powietrznych i wspólnych usług. Obsługuje elektrownie Papeete, Hao, Mururoa i słodkowodne obiekty produkcyjne Hao, Muruoa i Fangataufa. Wreszcie dotyczy wszystkich problemów związanych z dowództwem, sprzętem i wsparciem peryferyjnych stanowisk Tureia, Raivavae, Anda, Mangareva, Atuoana, Hirueru, Réao.

Zgrupowane w Mururoa 5 stycznia 1976 , The 5 ^{To jest} RMP przenika z jednego poziomu do „wielkiego sekretu”, to znaczy w miejscu francuskich eksperymentów nuklearnych. Zapewnia wsparcie i ochronę gruntów wspólnej bazy i CEP. . 7 stycznia , nadchodzi kolej na flagę, aby uzyskać przyczółek na atolie. Przeniesienie zostało przeprowadzone pod odpowiedzialnością oficera legionu, porucznika Chevalliera. Ta dekada odpowiada okresowi ekspansji pułku. W lutym to koniec eksperymentów lotniczych spowodowało rozpuszczenie firmy wsparcia Hao. Podziemne doświadczenia, które trwają Mururoa, są przedmiotem poważnej pracy. W tych latach pułk Tonkin, choć zmobilizowany dla CEP, jest zaangażowany na korzyść terytorium. W 1977 roku stłumił park złomu na wyspach Gambier i naprawił drogę Otepa. Renouring z tandemową „inżynierią legionową”, która jest już wdrożona w Indochinie, pułk pokazuje swoją wszechstronność.

. 5 ^{To jest} ODNOŚNIE : 5 ^{To jest} Zagraniczny pułk.

. 2 lipca 1984 , The 5 ^{To jest} RMP bierze swoją nazwę 5 ^{To jest} Zagraniczny pułk. Od 1986 r. Pułk służył na terytorium Polinezji na rzecz populacji w ramach umów o współpracy. Interweniował w miejscach Wallis-Et-Futuna w 1986 i 1987 roku oraz w Królestwie Alo i Sigave w 1987 i 1988 roku. Wykonał nasyp o obronie wybrzeża w Utufu, Malefo’ou, Walmalau, Kolopopo i Tees, Restrukturyca i automatyzacja Post obserwacji pogody w 1986 r. I odbudowała grobinę portu Hakahau na Wyspach Marquesas w 1988 roku.

Pułk nadaje również konkurencję o ulepszenie „ATR 42” torów lotniczych HIVA OA, w 1988 i 1989 r. I Rutuuru w 1990 i 1991 r. Wreszcie, w tym okresie pułk uczestniczył w naprawie dróg, do wydobywania i kruszenia agregatów , do utrzymania operacji zamówień i budowy szop dla lokalnych spółdzielni. . 5 ^{To jest} Powiązana baza Whalfa Halalo, otwiera tor w Lavegahau i Haatofo, taras położenie szpitala Alo i sportów dla każdej wioski, dynamitami podań Vele, Alofi, Taua, Ono tuatafa, Kolia, Tavai i Sigave, zbudowanego Kompleks Omnisports w Mangareva w 1993 r., Aerodrom w Takume w 1994 i 1995), tor AHE w latach 1995–1996, Hikueru Aerodrome w latach 1996-1999 oraz uczestniczą w naprawie i „Rozszerzaniu głównej drogi na Atollu Takapoto w lecie 1999 roku.

Kiedy strzały nuklearne przez prezydenta Republiki, 5 ^{To jest} RE przygotowuje się do interwencji. Pod koniec czerwca legioniści witają firmę 8 ^{To jest} Pułk spadochronowy piechoty morskiej, który przybył w wzmocnieniu, aby zabezpieczyć lotnisko Faa’a.

Trzy łodzie z organizacji Greenpeace są identyfikowane na południowym Pacyfiku. Natychmiast wprowadzono plan „morskiego”, a wrażliwe punkty są ściśle przechowywane. . 6 lipca , łodzie Rainbow Warrior II W Vega I BIFROST Podejdź do wód terytorialnych. Grupy szybkiej interwencji (GIR) wyruszają na pokład Rzadki . Trzy dni później Gir przechwytuje cztery zodiac organizacji pacyfistycznej, żeglując w kierunku atolu. Przez piętnaście dni firmy organizują spustoszenia atolowe w poszukiwaniu członków Greenpeace. W sierpniu plan „Nautile” jest wzmocniony. W noc 3 ^{[Co ?]} , dwie grupy zodiaków wchodzą do laguny. Są przechwyceni przed osiągnięciem swoich celów i wydaleni przez władze. Ta ostatnia próba zawiodła, Stowarzyszenie Media-Ekolog jest zatrzymywane i unieruchomione na atolu Hao. Nie wolno im przejmować morza dopiero Mars 1996 , pod koniec kampanii fotografowania.

Koniec francuskich eksperymentów nuklearnych oznacza planowane zniknięcie pułku. Z Mars 1997 . km Tahiti. Pułk zajmuje powołanie „inżynierii”. Po umieszczeniu na zamówienia dyrektora generalnego Centrów eksperymentów jądrowych (DIRCEN), przekazuje Pierwszy ^Jest Sierpień 1998 Pod podporządkowaniem wyższego dowodzenia polarną francuską (com sup) w siłach suwerenności.

Pułk ma następnie 250 mężczyzn podzielonych na dwie firmy. Podstawowa firma dowodzenia i wsparcia (CCB) z 105 mężczyznami łączy wszystkie usługi niezbędne do sprawnego prowadzenia pułku: personel, biuro operacyjne, zarządzanie zasobami ludzkimi, usługi administracyjne i usługi techniczne. Niektóre funkcje wykorzystują udział firm z podwykonawstwa cywilnego. Firma robocza (CT) Lancer pułku z 145 mężczyznami, jest zorganizowana w czterech sekcjach bojowych i roboczych oraz sekcji sprzętu, w której grupowane są określone maszyny robocze. Ma również sekcję koszar i zapewnia operacje transportu morskiego z sekcją tranzytową.

. 5 ^{To jest} RE bierze udział w rozwoju Polinezji i, na mocy porozumienia między obroną a terytorium, pułk wykonuje misje na swoją korzyść. Typowym miejscem jest przeprowadzanie ścieżek lotniczych, aby otworzyć najbardziej odizolowane atole. Witryny te są oznaczone w terminu „strona współpracy”. .

Wreszcie 5 ^{To jest} RE może interweniować z korzyścią dla sił suwerenności. Ta misja obejmuje dwa elementy: udział w ćwiczeniach, manewrach i wycieczkach obecności, zorganizowanych przez Com.Sup i interwencję na rzecz populacji w przypadku naturalnego nieszczęścia. Jednak koniec testów jądrowych i restrukturyzacja armii podpisują koniec pułku. Jego firmy są spane jeden po drugiej, a wkrótce zaplanowano rozwiązanie pułku Lipiec 2000 . . 23 września 2000 , Lieutenant-Colonel Arnault, ostatni szef Korpusu, przywraca do „spółki macierzystej” flagi pułku, która dołącza do swoich znakomitego poprzedników w krypcie Muzeum Opieki w Aubagne.

Witryny Mururoa i Fangataufa są teraz zwracane do natury, ale pozostają domenami wojskowymi, a ich dostęp jest ściśle kontrolowany. Spinning jednostki utrzymują sekcję 25 mężczyzn (ogólnie legionistów) na Muruoa odpowiedzialnym za monitorowanie miejsc. Sekcje pojawiają się co cztery miesiące. Utrzymują również instalacje tele ment, które kontrolują jakość środowiska

Ryzyko zanieczyszczenia personelu cywilnego i wojskowego z powodu prób jest rozpoznawane Mars 2009 przez Ministerstwo Obrony ^{[[[ Pierwszy ]} .

Święta 5 ^{To jest} ODNOŚNIE :

• . 4 grudnia jest znany święty barbe, święty patron genialnych jednostek.
• Festiwal Camerone, The 30 kwietnia , jest prawdziwym święto legionistów.
• Boże Narodzenie to rodzinna impreza „Legionnaire”

Wymyślać [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Pierwszy ^Jest Batalion 5 ^{To jest} Pułk zagraniczny piechoty: Primus Inter Pares (pierwszy wszędzie)
• 3 ^{To jest} Batalion 5 ^{To jest} Pułk zagranicznych piechoty: nie strach

INSIGNE [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Flaga [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Inskrypcje zawarte w fałdach jego flagi ^{[[[ 2 ]} :

Intonować [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dekoracje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Żeruj w kolorach krzyża wojennego palca

Przy jego krawatu są przypięte:

• Krzyż wojenny z 1939 roku z cytatem armii
• Krzyż wojenny z dwoma cytatami do Zakonu Armii

Osobowości służyły w pułku [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Serge Andolenko (1907-1973), szef korpusu w latach 1956–1958;
• Marcel Alessandri (1895–1968), szef korpusu w 1941 r.;
• Henri Voluvèvène (1906-1945), towarzysz wyzwolenia;
• Porucznik Chenel ^{[Kto ?]} , szef oddziału duchów ^{[Ref. niezbędny]} ;
• Jean Desmaisons (1915–1974), towarzysz The Liberation, dowódca korpusu w 1965 r.;
• Henri Dufour, dowodzący 3 ^{To jest} Batalion w latach 1951–1952 ^{[Ref. niezbędny]} ;
• Michel Duronsoy, porucznik w wieku 5 lat ^{To jest} Rei w Fort-Brière-de-l’isle niedaleko syna Lang w Tonkin, martwy strzał przez japońskie siły 10 Mars 1945 ^{[[[ 5 ]} ;
• Hermann Eckstein (1903–1976), towarzysz wyzwolenia;
• Raoul Magrin-Vernerey (1892-1964), towarzysz wyzwolenia;
• Jean-Alexandre Rage, kapitan dowodzący kompanii przejścia 5 ^{To jest} Rei, zmarł w polu honoru Pierwszy ^Jest Kwiecień 1945 r ^{[Ref. niezbędny]} .

• Historia pułku tonkina – według: historii 5 ^{To jest} Rei 1883 – 1959, The Artykuły Georgesa D’Ossau, opublikowane w KB w latach 1956–1957 i od 1963 r. Do dnia dzisiejszego, JMO 5 ^{To jest} RMP od 1963 do 2000 (Praca zbiorowa – IMP Seripole – 1991
• 5 ^{To jest} Przegląd – Historia Tonkin T 1 – Ed Lavauzelle – Collective (CNE (ER) Mahuault, aspirant Lafaye (praca doktorska w historii), porucznik -kloner Peron, zlecony przez dowództwo legionu obcego.
• Legioniści i budowniczowie , L’Arsiattan, 2006 Jean-Paul Mahuault
• Broszura do ceremonii rozwiązania 5 ^{To jest} RE w 2000 r. – zbiorowe KB – Rights Reserved Samle Writer
• KATAILOG KORESU CHIEFNY – Major (Cr) Remy zlecony przez dowództwo legionu obcego w ramach ESR – Centrum Dokumentacji Legionu Zagranicznego (depozyt archiwum legionu zagranicznego). ^{[Wymagana precyzja]}