61. firma ruchu – Wikipedia

. sześćdziesiąt jeden ^{To jest} Firma drogowa jest francuską jednostką wojskową.

Podczas reorganizacji armii w 1984 r., 6 ^{To jest} Opancerzony oddział Strasburga został rozwiązany i jego eskadra ruchu ( 6 ^{To jest} Ec ) Ruchy w kierunku auxonne, aby stać się eskadrą krążenia siły szybkiego działania. Przybył do auxonne the 22 czerwca 1984 , bierze Pierwszy ^Jest Lipiec nazwa sześćdziesiąt jeden ^{To jest} Eskadra ruchu i dziedziczy tradycje sześćdziesiąt jeden ^{To jest} Firma drogowa ( sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR). Eskadra ruchu 511 ^{To jest} Auxonne Train Regiment nosi obecnie tradycje sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR.

Historia i filiacja sześćdziesiąt jeden ^{To jest} Firma drogowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ta historia dotyczy tylko przeszłości jedności pod nazwą sześćdziesiąt jeden ^{To jest} Firma drogowa pod którym doskonale zachowywała się w Cochinchina i wygrała wojenne teatry operacji zewnętrznych ze Silver Star.

• 1945 – Creation in Saint -naphaël (var) of sześćdziesiąt jeden ^{To jest} Oddział ruchu drogowego ( sześćdziesiąt jeden ^{To jest} Dcr) przypisane do 3 ^{To jest} Dywizja Piechoty Kolonialnej ( 3 ^{To jest} DIC) Który ruch w kierunku Indochiny.
• 1946 – Pierwszy ^Jest May powstaje w Sajgonie, z DCR 61, sześćdziesiąt jeden ^{To jest} Firma drogowa , jest zaparkowany na hipodromie phu-to
• 1954 – Pierwszy ^Jest Listopad sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR staje się 261 ^{To jest} CCR
• 1955 – kiedy został stworzony Grupa ruchu drogowego 603 integruje 261 ^{To jest} CCR, który staje się 2/603
• 1956 – 603 ^{To jest} GCR jest rozpuszczony w Konstantynie po jego przeniesieniu do Afryki Północnej, a 2/603 staje się 223 ^{To jest} CCR
• 1963 – LA 223 ^{To jest} CCR staje się 252 ^{To jest} CCR Na Pierwszy ^Jest Styczeń następnie zostało repatriowane do Francji kontynentalnej, zanim została rozpuszczona w grudniu w obozie Sissonne (AISNE).
• 1984 – Pierwszy ^Jest Lipiec 6 ^{To jest} Eskadra ruchu staje się sześćdziesiąt jeden ^{To jest} Ec I dziedziczy tradycje CCR Indochiny, zaparkowane w Auxonne.
• 1991 – The 30 czerwca . sześćdziesiąt jeden ^{To jest} Eskadra ruchu, następca sześćdziesiąt jeden ^{To jest} Firma drogowa, jest rozwiązana. . Pierwszy ^Jest Lipiec 1991 , The 511 ^{To jest} Trening pułku zmienia strukturę i tworzy, zamiast tego sześćdziesiąt jeden ^{To jest} Ec. rozwiązane, 3 ^{To jest} Eskadra transportowa.

• 1946–1947: Porucznik Vignardou (zmarł w walce)
• 1947-1949: Kapitan Jais
• 1949-1950: Kapitan Mazeiraud
• 1950-1951: Kapitan Reynaud
• 1951: Kapitan Latry
• 1951-1952: Kapitan Paillot
• 1952-1953: Kapitan Esvan
• 1953-1954: Porucznik Thevenet
• 1954: Capitaine thevenet

• 1984-1985: Capitaine B. Steinmetz
• 1985: Capitaine E. Secure

Nosi, wszyty w złote litery w fałdach, następujące napisy ^{[[[ Pierwszy ]} :

Indochine 1946-1954

Jego krawat nosi krzyż wojenny z srebrną gwiazdą.

Misje sześćdziesiąt jeden ^{To jest} Firma drogowa w latach 1946–1954 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W Listopad 1946 , The sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR dołącza do sił ekspedycyjnych odpowiedzialnych za odzyskanie prowincji przywraconych przez Siam. Przy tej okazji zapewnia ochronę wielu konwojów i wykonuje rozpoznawanie typu jasnej kawalerii.

W Luty 1947 , Po powrocie do Saigon, po tym, jak opuścił swój drugi Peloton oderwany w Kambodży, CCR bierze na swój rachunek kontroli i regulacji ruchu cywilnego i wojskowego z południa Indochina: wokół Saigon w kierunku Ban Me Thuot, Dalat i Mỹ tho i wokół i wokół Phnom Penh w kierunku Kampot, Siem Riep, Kompong Cham i Phu Lam, wokół Phnom Penh w Neak Luong, Kompong Cham i Kompong Luong.

Te izolowane pozycje, a także P.C. firmy zainstalowane w hipodromie de phu, będą bardzo często atakowane do 1954 r.; Za każdym razem atakujący będzie odpychany. Oprócz tych zewnętrznych misji CCR uczestniczy w patrolach bezpieczeństwa w dzień iw nocy w aglomeracji Saigon-Cholo. Zapewnia także wiele wskazówek honoru i eskorty władzy (wysoki komisarz, generalny dowódca Kambodży itp.)

Jego główną działalnością, najbardziej niebezpieczną i delikatną wówczas, było udział w wytycznych, obronie i bezpieczeństwie konwojów. Firma zapłaciła tam dużą cenę. . 25 kwietnia 1947 , jego pierwszy dowódca jednostki, porucznik Vignadou, a także niekomprezentowany oficer, szef Peloton i 5 kierowców zniknęli w zasadzce w Mỹ Tho; . 19 grudnia 1947 , patrol w eskortach konwojów przytłoczony liczbą napastników pozostawionych 4 zmarłych i 2 rannych.

Po morderczej zasadzce La Lagna, gdzie CCR zabiło 4, Pierwszy ^Jest Mars 1948 , polecenie jest zorientowane na nowe rozwiązanie. Zamiast eskortowanych konwojów decydujemy o nowej technice: „Guarded Road”. Siła robocza jest wzmacniana, aby umożliwić mobilne nadzór tras, również konwoje są tworzone i ustawiane ze stacji szosowych ( sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR posiada 4: Biên Hòa, Bencat, czw siedemdziesiąt trzy ^{To jest} CCR de Saigon).

Odległości między pojazdami są zwiększone (300 metrów), wsparcie przez pozycję ruchu stają się niezbędne, aby zapewnić policję konwojów. CCR towarzyszy kolumnom Vinhowi, długo do Mỹ, w kierunku Dalat do Dinh Quan i w kierunku Ban Me Thuot, dopóki Bu Dangs Rey nie został następnie poparty przez siedemdziesiąt trzy ^{To jest} CCR.

Z powodu nieistotnego personelu firmy, obszar bardzo obszernej odpowiedzialności, stałej niepewności i licznych misji (rozpoznawania, strzałki, monitorowania, wsparcia, kontroli i regulacji, stacji drogowych, do których należy dodać patrol w mieście, wyróżnienie i eskortowanie stawki), personel sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR został poddany testowi. Pomimo wszystkiego, ich misje zawsze były spełnione, a ich zachowanie zawsze było wzorowe, więc firma widziała się nagrodzona w 1953 r. Przez przypisanie krzyża wojennego z operacji zewnętrznych z Silver Star (tekst cytatu z Zakonem Wydziału ).

Koniec działań wojennych widzi napływ uchodźców z Tonkin. Po tylu walkach Unity jest całkowicie oddany swoim nowym zadaniu humanitarnym: powitanie tego zrozpaczonego i wykorzenionego tłumu, aby skierować tych biednych ludzi w domach tymczasowych i dać im pierwszy komfort.

. Pierwszy ^Jest Listopad, sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR staje się 261 ^{To jest} CCR. Pomimo trudności wszelkiego rodzaju, zarówno w walce, jak i siła robocza, w sprzęcie, sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR z dumą wypełniło twoje zadanie do końca, świadome tego, że wszystkie jednostki Indochina uczestniczyły w gigantycznej pracy cywilizacji i pacyfikacji, którą Francja podjęła w swoim mieniu na Dalekim Wschodzie.

Marche and Operations Journal w latach 1946–1954 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Rok 1946 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. 20 stycznia 1946 , oddział ruchu drogowego 3 ^{To jest} Kolonialny Dział Piechoty wyrusza w Marsylii dla Indochiny. Przybycie pierwszych elementów to 12 lutego w Sajgonie. . 25 kwietnia , wszystkie elementy DCR dołączyły do ​​ich jednostki. Tego dnia DCR 3 ^{To jest} DIC składa się w towarzystwie i staje się sześćdziesiąt jeden ^{To jest} Firma drogowa.
Pochodzi z Pierwszy ^Jest Maj 1946 że CCR staje się firmą autonomiczną. W tym dniu jednostka jest zamówiona przez porucznika Vignardou; Jego zastępcą jest drugiego porucznika Lallart.
. 10 lipca , The sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR zastępuje siedemdziesiąt trzy ^{To jest} CCR wyjeżdża do Laosu i Kambodży (stacje autobusowe, patrole dzienne i nocne).
Zapewnia usługę zamówienia w porcie. . 15 lipca , wraca pod rozkazem 3 ^{To jest} Dic. Du 6 ma 13 listopada , zwraca swoje instrukcje krążenia Saigon-Cholon siedemdziesiąt trzy ^{To jest} CCR (strzałki trasy, linki). W tym roku sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR zapewnia głównie patrole policyjne i bezpieczeństwa, a także misję zazdrości, uznania i kontroli.

Rok 1947 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W lutym uczestniczyła w operacjach prowincji powróciły do ​​Kambodży. Uwierzy się krążenie osi Sajgon-Dalat. Dzięki ustalonym słupkom Baqueo Binh Law, Phu Lam, Neak Luong, Kompong Luong, kontroluje wszystkie główne drogi Południowej Indochina i reguluje cały ruch drogowy w swoich głównych osiach: Saigon w kierunku Mỹ Tho i Dalat, Phnom Penh w kierunku Kampot, Siemreap, Kompong Cham, Battambang.
Kontroluje również ruch drogowy wewnątrz miejsca de Saigon Cholon, tworząc patrole dzienne i nocne. Uczestniczy w licznych nocnych operacjach w związku z komandosami wewnątrz lub wokół miasta Cholon.

W Kwiecień 1947 , Peloton of sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR jest oddelegowany do Kambodży pod władzą dowodzenia siłami tego królestwa. Zapewni wszystkie eskorty i honorowe stawki podczas podróży Wysokiego Komisarza i generalnego dowódcy Kambodży do Phnom Penh, nocnych patroli nocnych patroli 2 ^{To jest} Peloton zapewnia ruch drogowy i bezpieczeństwa na zamówienia pułkownika dowodzącego siłami Kambodży.
Pluton ruchu drogowego, odpowiedzialny za kontrolę nad wrażliwymi punktami, jest podzielony na nic, Nothg, Neak Luong, Kompong Luong i Kompong Cham; Dwie stanowiska rezerwowe zapewniają policję drogową w Phnom Penh.
. 25 kwietnia 1947 , konwój Cantho zostaje zaatakowany: konwój 13 pojazdów wojskowych i 28 pojazdów cywilnych, w tym 2 V.L. Nosząc Ministra Edukacji Narodowej Cochinchina i podsekretarz stanowy, spada o 10.45, w dużej zasadzce, w wiosce Tan Hiep, na zachód od Mỹ Tho. Kilka kopalń eksploduje po mijaniu ciężarówki eskortycznej i dwóch V.L. z których wszyscy mieszkańcy zostają zabici. Natychmiast rebelianci wywołują strzelanie ich automatycznej broni. Kierowca 2/519 C.T. zostaje zabity za jego kierownicą. Pozostali czynniki tej firmy, stacja ruchu sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR, zemści się i trzymaj aż do przybycia pomocy, którą marszałek-logis Denis, od 2/519 °, po tym, jak udało się odwrócić pod przeciwnym ogniem, poszedł znaleźć kilkanaście mil wstecz.
Bilans jest ciężki: 42 zabitych i zaginęło 4, w tym oprócz dwóch ministrów, porucznika Vignardou, 1 oficera bez powołania i 5 czynników kierowców sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR, 1 kierowca 2/519 i szef konwoju, 12 rannych, 8 zniszczonych pojazdów wojskowych i 4 zabitych cywilów.

. 23 maja 1947 , na drodze do Vinh odbywa się nowa lekka kolizja. W kolejnych miesiącach wiele konwojów w Vinh Long jest reorganizowanych; Będą teraz pod przewodnictwem oficera pancernego, oficera i pociągu, który nie da się zafinansować, zostali jego asystentem. Odstępy pojazdów będą wynosić 300 metrów, mobilne elementy ruchu, zapewniając, że policja konwoju jest dostarczana przez C.C.R; Elementy te są w radiu z mobilnymi elementami bezpieczeństwa, szybkiej interwencji. Tamy (okopy lub rzeź) często spowalniają te konwoje.
W Sierpień 1947 , CCR otrzymuje nowe uzbrojenie: karabin maszynowy Sten zastępujący karabin maszynowy Thompson.

. 19 grudnia Na drodze do zakazania mi thuota atakuje się konwój. Konwój 80 pojazdów (10 żołnierzy i 70 cywilów) rzuca się w kierunku Ban Me Thuot. Obejmuje także specjalny wiosło 18 pojazdów cywilnych załadowanych benzyną i amunicją, 1 eskortą piechoty i 2 rano na podstawie zamówień porucznika petitfils de la compagnie du sud annam, 1 stacja krążenia sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR -5 MĘŻCZYZN i 2 element radiowy i rozwiązywania problemów dostarczany przez GT 511.
O 11:40 eskorta główna dotarła do wioski Dong Xoai w P.K. 105, kiedy kopalnia skacze przed pojazdem P.C.R. W P.K. 101. Jednocześnie strzelanie pęka. Walka trwa do 12:30, kiedy interwencja patrolu statku powietrznego powoduje, że rebelianci przeciągają się.
W sumie konwój ma 9 martwych, w tym 2 agentów drogowych, 15 rannych, w tym porucznik Petitfils i 2 czynniki napędzające sześćdziesiąt jeden ^{To jest} Dwadzieścia pojazdów CCR jest niszczonych.

Codziennie o godzinie 3, pełny personel CCR niestrudzenie zapewnia rozpoczęcie konwojów dworca autobusowego. Posiada słupki kontrolne dróg dostępu do Sajgonu i regularnie wykonuje patrole na Saigon Road – Nha Be, eskortuje generał dowodzący francuskimi żołnierzami południowej Indochiny (T.F.I.S ..). Wykonuje systematyczne kontrole w aglomeracji Cholon Saigon i zaczął rejestrować trasy należące do T.F.I.S ..
Wreszcie, w ramach dzielnicy VI i pomimo jego deficytu personelu, CCR 61 chętnie pomaga sąsiednim jednostkom, podejmując normalną nocną obrót patrolami, a czasem wykonując wyjątkowe patrole podyktowane okolicznościami.

Oprócz misji, nieobserwowane prace przeprowadzają pracownicy usług ogólnych, których nigdy nie powie wystarczająco ducha poświęcenia. W CCR prawie nigdy nie ma działań masowych, ale często wręcz przeciwnie, praca w małych izolowanych grupach i indywidualnych wyjściach bez określonych godzin. Misje można było osiągnąć jedynie, ponieważ ogólne usługi zmniejszone z reszty do ich ścisłego minimum, dostosowały się do tej stawki: kucharze starają się utrzymać żywność na gorąco, niezależnie od czasu wjazdu kierowców w służbie, niedostępne i niezdolne do pracy ogólnej pracy ogólnej i tworzenie strzał; Sklepy spożywcze próbujące naprawić materiał, który zrzucając wszystkie strony, nie jest codziennie wkładana do nadzwyczajnych wysiłków.

Wreszcie, korekty, które należy wprowadzić do kantonów, a słupki kontrolne były kontynuowane. Wygląda na to, że w ich rzadkich momentach wypoczynku kierowcy mieli przyjemność „używać swoich dziesięciu palców”, że byli używani do malowania lub produkcji małych rustykalnych mebli do swoich pokoi. Jest to zastosowanie warsztatów rzemieślniczych, których otwarcie zostało zalecane we wszystkich grupach we Francji.
Wszystkie trudności napotkane na drodze nie zmieniły częstotliwości i regularności konwojów. Zostały one pokonane dzięki coraz bardziej zaawansowanej specjalizacji personelu.

W Saigon w Dong Xoai działa stacja autobusowa. Zakładania ruchu w moim BAC Thuan zostały uniknięte przez dwa „wysyłanie” odpowiednio na początku Sajgonu i Huu.
Posty kontrolne zostały wyposażone i teraz przypominające ich praktyczne i szczególnie widoczne instalacje, ich biura sygnalizacyjne i wywiadowcze, służby armii.
W tym roku wysiłki się nie zrelaksowały: było to na stałe, wyrównywanie, zatykanie, instruowanie, patrzenie w słowo maksymalną wydajność i postęp we wszystkich obszarach. Tam sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR z dumą uczestniczy w „represji buntu i pacyfikacji” przedstawiającej wszelkiego rodzaju trudności z dobrej woli i zaprzeczeniem.

Rok 1948 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Niemal codzienne starcia światła odbywają się między konwojami i rebeliantami. Samoloty rozpoznawania wskazują tamy, okopy i obecność rebeliantów.
Firma jest wzmacniana przez 10 niekomprezowanych oficerów i 40 żołnierzy rangi.
Atak na konwój Dalat Pierwszy ^Jest Mars 1948 : Konwój obejmuje 69 pojazdów, w tym 53 cywilów. Eskorta, złożona z dwóch własnych murdów i 4 sekcji ochronnych ( 22 ^{To jest} R.I.C. I 4 ^{To jest} B.D.P.), jest podzielony na 3 elementy: głowa, środkowy i ogon kolumny. Ruch jest zapewniony przez stanowisko sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR z skautem radiowym. Element rozwiązywania problemów jest dostarczany przez 2/519 c.t ..

W ciągu dnia kolumna jest po raz pierwszy zawieszona 3 razy. Interwencja polowań była konieczna rano; Za każdym razem element ruchu prezentował konwój w kolejności, a element rozwiązywania problemów przeszedł do różnych napraw. Około 16:30 głowa kolumny osiąga wysokość P.K 112, gdy samochód zwiadowczy szefa konwoju skacze na kopalnię. Jest to sygnał ataku wywołanego przez Viet Minh na całej długości konwoju.
Zwiadowca sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR z kolei skacze na kopalnię.
Walka trwa do 20:15, kiedy porzucasz część rebeliantów podlegających ciosom lotnictwa polowania. Około 21:00 pierwsza pomoc przybyła z Dalat. Większość pojazdów konwojowych została zniszczona lub nadal spalona. Jest w sumie około pięćdziesięciu martwych, w tym podpułkownik Brunet de Sairigné (dowodzący 13 ^{To jest} DBLE), który miał miejsce w swoim jeepie w kolumnie, 3 zabitych z P.C.R. Wśród których marszałek-logis Lenoir, poczta i 1 GT 511 i wielu rannych i zniknęło, w tym 2 P.C.R., 2 GT 511 i 2 z 2/519 ° CT.

Rozpoczęcie konwojów na dworcu autobusowym rozpoczęło się od niezwykłej punktualności każdego ranka. Funkcjonowanie linii głów i stacje dróg przybycia zawsze było zadowalające. Wszystkie zmiany w sieci drogowej zostały codziennie zgłaszane do polecenia.
Na niektórych osiach i w określonych momentach ruch uliczny jest bezpłatny: Saigon z HOA, Saigon ze słowem czwem i od Sajgonu do Cant Ho.

CCR otrzymuje wzmocnienie 4 niekomprezowanych oficerów i 20 żołnierzy rangi.
Oriend wprowadzony przez CCR powoduje wiązanie gołębi pasażerskich podczas ataków konwojów.
Wiele odizolowanych pojazdów jest aresztowanych, zrabowanych, a ich mieszkańcy wzięli do niewoli.
Ani jeden ruch na początku Sajgonu, który nie był regulowany przez słupki kontrolne. Ani jednej misji nadzoru ruchu, w której firma nie uczestniczyła. Informacje o wszystkich zamówieniach (ruch, transport, sprzęt) zebrane i scentralizowane podlegały specjalnym sugestiom lub ogólnym badaniom. W 1948 r. Jaile Traffic został oderwany w Kambodży, zarobił 1800 km Patrole rozpoznawania dróg i bezpieczeństwa zapewniają jednocześnie kontrolę dróg i wiele eskorty.

Niewrażliwie i ponieważ formuła konwoju zbankrutowała, rozmawialiśmy o pośredniej ochronie dróg. To rozwiązanie, które daje doskonałe wyniki, nie wprowadza głębokich modyfikacji metod używania jednostek ruchu, których rola się nie zmienia. „Idąc na potrzeby użytkowników dróg” jako misję sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR.
Ogromne repatriacje w tym roku stanowiły poważny problem siły roboczej, a przez dziwny zbieg okoliczności misje tylko wzrosły. Nieustannie naruszeni oficerowie, nieokreślone oficerowie i żołnierze rywalizowali w walce i walce na cześć tradycji firmy.
Musieliśmy stale reorganizować, dostosowywać metody, scentralizować informacje, ulepszyć, proponować, decydować i wykonać z inicjatywy.

Nagrodą, choć skromną, jest w tym zdaniu pułkownika dowodzącego obszarem i która mówi w istocie:

„CCR 61 nie jest siłą policyjną mającą na celu nękanie użytkowników dróg, ale jednostka bojowa, specjalizująca się w organizacji ruchu na dużych trasach i która stanowi jeden z podstawowych elementów bezpieczeństwa drogowego. »»

W swoim przesłaniu na Nowy Rok generał dowodzący napisaniem TFI:

„Główne trasy drogowe Cochinchina zostały otwarte dla bezpłatnego ruchu lub bezpieczeństwa, kontrolowanych prądów drogowych”.

Rok 1949 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Zasadzki przeciwko ciężarówkom i trenerom prawie codziennie stały się codziennie, pojazdy schwytane po zębieniu są spalane.
Konwoje są również nękane, a liczba ofiar jest ważna.
Oprócz każdego fragmentu konwojów drogi coraz więcej się pogarszają, a mosty są często w złym stanie.
SAM -SOLED „Operational” opracowany pod koniec 1949 r., To prawdziwa operacja Intermes, która wdrożyła wszystkie dostępne jednostki -legioniści, spadochroniarze, pojazdy opancerzone, inżynieria, pociąg artyleryjski -w celu zapewnienia bezpieczeństwa kolumny samochodowej.
Przed wyjazdem konwój utworzony na dworcu autobusowym jest wyrażony w następujący sposób:
Na czele opancerzona eskorta złożona z jednego do dwóch pojazdów pancernych-Uuto-Machine Gun lub pół-tracka i wsparcia;
P.C. Operational, w tym środki radiowe niezbędne do połączenia z P.C. dowódcy pociągu strefy granicznej w Lang Son oraz z eskortą, Train Du Convoy Network, oddział obligacje Artylerii Bezpośredniej;
P.C. trenuj z ruchem ruchu, pojazd radiowy i 1 eskortę na GMC;
zmienna liczba wiosła od 10 do 12 godzin;
Na ogonie ciężki element z pojazdem krążenia pojazdu krążenia i opancerzoną eskortą składu podobną do głowy.

Garrisony słupków, na całej trasie, zapewniają bliską i statyczną ochronę konwoju przed i podczas jego przejścia;
Pociągi opuszczają stację wyjazdu na około dziesięć minut.

Rok 1950 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Zbuntowane działanie przeciwko trasom komunikacyjnym nasila się i rozciąga się na terytorium. Zasadzki, z którymi jednostki kolejowe są liczne.

. 30 Mars 1950 , jest kolejnym konwoju Dalat, który został zaatakowany przez około 1000 rebeliantów ponad 25 kilometrów, między P.K. 64 a 89. Viet Minh pozostaje mistrzami drogi do około 15:00. Następnie było 22 spalone pojazdy, w tym 1 żołnierz, 10 zabitych lub zaginionych, 3 rannych. Słupek krążenia sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR, który nie został złapany w zasadzkę, daje czujność, uwalnia drogę i ewakuuje rannych.
W tym roku odbywa się z takimi samymi incydentami jak rok 1949: zasadzki, agresje izolowanych, zrabowanych i spalonych konwojów.

Rok 1951 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ataki pojazdów są mniej niż w poprzednich latach.

Istniała w Nancy w 1951 r., Baza 252 Kompanii drogowej w Landremont Barracks (Verneau później) na Rue du Sergent (Blandan dzisiaj).

Rok 1952 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Różne jednostki pociągu w Wietnamie Południowym wypełniają teraz swoje misje w lepszych warunkach. Ogromna pomoc udzielona przez Stany Zjednoczone zezwala na pewne odnowienie floty samochodowej i wzrost potencjału jednostek; Rozszerzenie pacyfikacji ułatwia wykonywanie ruchów i transportu: liczba zasadzek i incydentów jest w regresji, bez całkowitego znikania.

To na przykład atak na konwój Ban Me thuot, który miał miejsce 12 lutego 1952 Między słupkami Phuoc HoA i binh (P.K. 71–81). Kolumna obejmuje 60 pojazdów, w tym 24 ciężarówki w 2/566 cm; Jest wyartykułowany w pierwszym rzędzie 11 ciężarówek z eskortą samochodu zwiadowczego i jego wsparciem, drugim pociągiem 13 pojazdów, elementu wytycznych i zwiadowcy eskorty, trzeciego wiosłowania tuzinu ciężarówek cywilnych, Z których 6 jest obciążone benzyną i, na ogonie konwoju, rozwiązywanie problemów i resztę ochrony. Morane leci nad kolumną.

O 12:30 Rebelianci wywołują ogólny atak głowy na końcu kolumny; W momencie ataku trzy na pięć kopalni odnotowano za „otwarcie drogi” dostarczone przez sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR, którego natychmiastowe wsparcie zostały zapewnione przez harcerza siedemdziesiąt trzy ^{To jest} CCR.
Od samego początku GMC głowy skacze na kopalni i blokuje kolumnę, ponieważ droga kręci się, przyznaje i graniczy z bardzo gęstym lasem. Elementy ochrony dążą do zemstania; Samo-maszyna przeskakuje na kopalni podczas akcji i unieważnia centralny element ochrony w P.K. 74. W ogonie rozwiązywanie problemów jest zadane. Przybycie lotnictwa myśliwskiego, powiadomionego przez Morane, położył kres atakowi rebeliantów. W sumie 7 ciężarówek, w tym 3 żołnierzy, spaliło, 2 żołnierzy zabitych i 8 rannych, ale większość konwoju można uratować.

To wciąż atak na stanowisko sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR w prawie binh w nocy 5 do 6 sierpnia 1952 : O 23:15 kierowca frakcji, ranny przez rebeliantów, którego widział, może jednak dać ostrzeżenie. Stacja ruchu natychmiast dołącza do pozycji bojowych pod dowództwem fontenay Marshal-Des-Logis, który natychmiast ostrzega sektor DUC. Około dwóch sekcji Viets atakuje stanowisko; Jeden na północnym wschodzie próbuje wejść przez obronę bambusa i punktów z drutu kolczastego; Drugi na południu blokuje wejście na słupek i zapobiega przybyciu posiłków. Sekcja północna jest zatrzymana przez strzały garnizonowe w obronie. Przybycie pancernego patrolu, wysłanego przez sektor, zmusiło przeciwnika do z powrotem w kierunku czwu, aż do linii chat położonych około 200 metrów za drogą. Ogień trwa do około 12:15, potem rebelianci znikają, niosąc umarłych i rannych. Pozycja nie miała nowych strat podczas walki.

Rok 1953 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR postrzega nowe motocykle: Harley Davidson.

Rok 1954 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. Pierwszy ^Jest Listopad sześćdziesiąt jeden ^{To jest} CCR staje się 261 ^{To jest} CCR Brak modyfikacji w jego składzie i organizacji.

Bilans w latach 1946–1954 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Łączna liczba strat spółki za okres od 1946 r. Do końca 1954 r. Wyniosła:

• Dead on the Field of Honor: 16
• Dead in Commanded Service: 12
• Battlet ran: 10
• Ranna w służbie dowodzonej: 21
• Brak: 6

Nagrody indywidualne uzyskane przez personel firmy:

• Medale wojskowe: 9
• Cytaty na porządek ciała armii: 2
• Cytaty do Zakonu Dywizji: 12
• Cytaty do kolejności brygady: 58
• Cytaty do kolejności pułku: 111

CCR 61 według ciężkiej pracy, którą zapewnił, i liczba grobowców, które noszą jego napis, uważa, że ​​nie zawiodła w swoim zadaniu.

Linki wewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]