Automobiles Grégoire – Wikipedia

. Automobiles Grégoire jest francuską firmą, utworzoną w 1902 roku przez Pierre-Josepha Grégoire’a w Poissy (Yvelines) i zniknęła w 1924 roku.

W 1899 r. Producent mechaników o imieniu Louis Soncin produkował silniki do wózków „cyklonowych”. Dzięki silnikom ten producent zdaje sobie sprawę 21 września 1899 , rekord
Świata kilometra, przeprowadzonego przez pilota Henri Becannais w 48 sekundach (tj. 75 kilometrów na godzinę) w Achères (Yvelines).

Pierre-Joseph Grégoire, inżynier Central School of Paris, współpracuje z Louis Soncin Le 25 sierpnia . Następnie stworzyli firmę o nazwie Soncin-Grégoire i in., Automobiles, Mechanical Construction ^{[[[ Pierwszy ]} .
Ale stowarzyszenie trwa wkrótce. . 8 października 1902 , Pan Soncin rezygnuje z prawa do pana Grégoire’a. . 17 listopada 1902 , jedyny właściciel składa patent na wynalazek do mechanizmu zmiany chodzenia.

W 1905 r. Firma podjęła rozwój podwójnego podwoziu cylindrów o mocy 8/10 KM. Poświęca się także konkurencji motoryzacyjnej, a zwłaszcza w obwodzie Ardennes, ze znanymi pilotami, takimi jak Taveneaux, hrabia Louis Philippe de Marne i Xavier Civelli z Bocha.

W 1906 r. Fabryka Poissy rozwijała się. W 1907 r. Firma zbudowała wyłącznie silniki Monobloc we wszystkich swoich modelach.

Rok później firma przenosi swoją siedzibę do Levallois-Perret, a następnie do Neuilly-Sur-Seine, produkcji pozostałych w Poissy.

Podczas pierwszych targów aeronautyki w Paryżu w 1909 r. Gyp Grégoire, 10 -metapowy monoplan i 11 metrów długości, napędzany 4 -cylindrowym silnikiem.

W 1911 r. Firma postanowiła zastąpić stare samochody nowymi, wyposażonymi w cztery cylindrowe silniki długich. Następnie badania koncentrują się na nadwozie: podwójny sedan, łódź podwodna coupé i limuzyna.

Na targach motoryzacyjnych w 1912 r. Société des Automobiles Grégoire przedstawia wózki Dumont i Bellanger. W następnym roku Robert Bellanger opuścił firmę Grégoire i założył Société Anonime Des Automobiles Bellanger Frères.

Na początku pierwszej wojny światowej firma wyprodukowała pięć modeli. Następnie skupiała się na produkcji sprzętu wojskowego. Dwa modele są nadal w budowie. Pod koniec działań wojennych zarządzanie komercyjnie i eksport są powierzone Jacquesowi Hinstinowi. Marka jest promowana przez podwozie 15 KM oferowane w sześciu modelach. Ale sytuacja finansowa pogarsza się.

W 1921 r. 15 KM został zaktualizowany. Staje się typem 134 (15/50). To ostatni model produkowany przez Grégoire Company. Trzy lata później Jacques Bignan kupił obiekty Poissy, aby skonfigurować swoje modele 3 litry.

Podczas gdy Grégoire miał 15 lat ^{To jest} Francuski producent samochodów w przeddzień konfliktu pierwszego świata, firma zniknęła zatem w 1924 roku, ofiarą konkurencji z pierwszych produkcji produkcyjnych ^{[[[ Pierwszy ]} .

Pierre-Joseph Grégoire umiera 25 lipca 1962 w Suresnes w wieku 86 lat.

• Automobiles Grégoire
• 
• 

  Grégoire Coupe z 1909 roku.

• 

  Stand Grégoire, na targach motoryzacyjnych w 1910 roku

• 
• 

  Grégoire 15 KM od 1921 r., Typ 134.

Fabryki zajmują ziemię między N ^O 49 Boulevard Devaux i N ^O 46 Boulevard Robespierre (w czasie Boulevard de Maisons) w Poissy.

Podczas wspaniałych lat fabryki Grégoire wyprodukowały 15 000 do 20 000 samochodów rocznie. W 1913 r. Firma była piętnastym francuskim producentem. Zatrudnia 1500 osób ^{[[[ Pierwszy ]} I osiąga obrót 75 000 000 franków.

Płaca godzinowa manewru wynosi 50 lub 60 centów; Specjalista w około 1 france, przez czas pracy, osiągający 200 do 220 godzin miesięcznie. Każdy pracownik korzysta z gwarantowanej płacy minimalnej o nazwie „Wskaźnik wyostrzenia” ^{[[[ 2 ]} .

Triplane 1910 z César Battaille i Henri Jonniau, wyposażone w Grégoire-Enton 40 KM. Przetestowany w 1912 roku jest jedyną belgijską płytą powietrzną na ten okres.

Podczas pokazu lotniczego w 1902 r. Grégoire oferuje silniki dla sterowców. Następnie S.A. koncentruje się na silnikach samolotów: „Grégoire-Gyp Aviation Silania” wyprodukowanych w Suresnes i normalnych produktach serii.

Pierwszy utworzony silnik daje moc 20-28 koni mechanicznych 1 700 Tr/min i waży 60 kg ; Drugi daje 30-40 koni mechanicznych 1 600 Tr/min Na masę 80 kg , a trzeci zapewnia 50-60 koni 1 300 Tr/min Dla masy 115 kg ^{[[[ 3 ]} .

Około 1910 r. Firma wprowadziła na rynek dwa inne silniki, w tym jeden z 40 koni, który wyposażał samolot Hanriot w tym samym roku. Silnik ten zajął drugie miejsce w pierwszych oficjalnych testach z 1909 r.; Zapewnia moc 58 koni mechanicznych.

. Festiwale Grégoire [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Grégoire uczestniczył w wyścigach samochodowych w latach 1905–1921 i zorganizował Festiwale Grégoire . Celem tego ostatniego jest stworzenie przyjaznego, którego centralnym punktem jest fabryka. Właściciele i użytkownicy silników Grégoire spotykają się, ujawniają swoje problemy, wyrażają swoje życzenia …
Miesięczna gazeta, Grégoire Journal , „Organ Grégoire Automobile Club”, został również utworzony w 1908 roku, aby ustanowić, a następnie zapisać powiązania między użytkownikami ^{[[[ 4 ]} . Ostatnie festiwale odbyły się w 1999 roku, z „100 ^{To jest} Rocznica 100 km/h » ^{[[[ 5 ]} .

• Wózki Grégoire
• 

  The Gable of Grégoire Carts w Paryżu (1909).

• 

  Grégoire Party – Sto samochodów 13 i 14 lipca 1910 w studni staw (drogi).

Konkursy samochodowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• W 1905 roku Philippe Tavenaux zajął drugie miejsce w torze Ardennes Cartes, ale głównym pilotem w wyścigu o markę jest Jean Porporato, zwycięzca Pucharu Sarthe w 1913 roku ( 2 ^{To jest} wydanie), na Grégoire 3L. (z oponami Pirelli) ^{[[[ 6 ]} , który również zajął piąte miejsce w Pucharze łodzi w 1911 roku. Inni w wolnej formule mają nazwiska Philippe de Marne -dejà aktywne na wózkach od 1907-, Eugène Renaux, Léon Collinet lub Mario Romano, na początku lat 1910.
• . 21 września 1912 , na zwiastunie Grégoire -Said Menegray Grégoire -, Jean Porporato zawsze, z 11 pasażerami na pokładzie -MR i M ^Ja Picard-, wygrywa rallye powiązanego Posen (Polska) -San Sébastian (Hiszpania), pojazd uzyskał również cenę elegancji ^{[[[ 7 ]} , w szczególności wraz z balkonowymi sadzonkami kwiatowymi (3500 kilometrów przejechanych w ciągu 7 dni, 2 ^{To jest} Hispano-Suza-Suza-Suza-Suza 3 ^{To jest} Berliet) ^{[[[ 8 ]} .

• Samochody Grégoire, w konkursach
• 

  Philippe Taveneaux na Grand Prix Grégoire, w 1906 roku.

• 

  Zespół Grégoire (z Marne, Pinaud i Gasté) w 1908 roku na pierwszym Grand Prix de Carts de Dieppe.

• 

  Philippe de Marne na swoim Grégoire (GP ACF 1912).

• 

  „Menażeria” przyczepy Grégoire, Wrzesień 1912 r .

• 

  Grégoire „Menażeria”, pierwszy przybycie zamkniętego nadwozia na wiecu Posen-Saint-Sébastien.

• W Wrzesień 1920 , Hinstin wygrywa rajd regularności spotkania Boulogne ^{[[[ 9 ]} .

• Samochody Hotchkiss nosili nazwę Grégoire w latach 1950–1954 (a nawet 1955 r. W przypadku wersji sportowej). Są to w rzeczywistości modele opracowane przez inżyniera politechniaka Jeana-Alberta Grégoire’a, założyciela w 1926 r. Tracta z Pïerre Fenaille.