Budda Natura – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.

after-content-x4

. Natura Buddy jest w buddyzmie potencjał nieodłączny w każdym żyjącym istotom do osiągnięcia stanu Buddy (Buddheity) [[[ Pierwszy ] . Różne terminy mogą odpowiadać temu pojęciu, ale dwa są szczególnie ważne i czasami używane jako synonimy.

Po pierwsze, Tathagaasagha (Sanskryt iAST), co oznacza „matryca – lub zarodek – ( surowy [[[ 2 ] ) W ten sposób ( Tathagata ) »To znaczy Budda [[[ Notatka 1 ] ; Wyrażenie ma również poczucie przebudzenia ziarna ”. . Tathagaasagha to zarodek zawierający niezbędną, uniwersalną i nieśmiertelną naturę obecną we wszystkich wrażliwych istotach, przyczynie i potencjalnym uszkodzeniu buddyczności [[[ Pierwszy ] . Ta natura Buddy, nieznana koncepcja oryginalnego buddyzmu Dit Theravāda, stanowi teoretyczne podstawy dla poszerzenia praktyki dla świeckich – jednej z cech Mahayany – a także pewne praktyki medytacyjne mające na celu nagłe oświetlenie, takie jak Zen lub Dzogchen; Był także w stanie stanowić argument na korzyść wegetarianizmu.

Z drugiej strony znajdujemy również termin sanskryt Buddhadhātu (Chiński: Foxing ; Język japoński : Bussho ) co znaczy „Element Buddy” [[[ 3 ] . Pojęcie Tathāgataghazar jest powiązany z Buddha-Dhātu , ten ostatni jest rozważany przez niektórych [Kto ?] jako udoskonalenie pierwszego [[[ 4 ] .

Koncepcja Tathāgatagarbha, która nie jest akceptowana przez prąd Hīnayāny, musiała walczyć na początku, aby się narzucić, jeśli wierzymy energię, z jaką jego zwolennicy bronią jej w pewnych stresach. W końcu wygrał w prądach Mahayāna / Vajrayāna, gdzie zajmuje bardzo ważne miejsce. Sugerując istnienie transcendentnej esencji ontologicznej, której uczestniczą wszystkie istoty, przypomina monizm Wed (Brahman/Atman), która mogła ją zainspirować [[[ 5 ] . Wyznawcy buddyzmu Theravāda, ale także obecny japońskiego „krytycznego buddyzmu” [[[ 6 ] Weź pod uwagę, że koncepcja samoobsencji (anatta) nie umożliwia wyobrażenia istnienia transcendentnego uniwersalnego ja i że dekonstrukcja dwunastu powiązań w warunkowanej produkcji CO jest jedynym mechanizmem pozwalającym na prowadzenie do „oświetlenia , bez konieczności wzywania „nasiona”. Krytykują wyznawców koncepcji Tathāgatagarbha za odejście od prawosławienia, z którymi sprzeciwiają się pewnej liczbie argumentów opartych na ich czytaniu Soutry. Jeśli chodzi o doktrynę Nichiren, asymiluje naturę Buddy w stanie Buddy w klasyfikacji dziesięciu światów (lub dziesięciu stanów życia związanych z człowiekiem [[[ 7 ] ) usystematyzowane przez Zhiyi w jego Komentarze bezpieczeństwa Lotus [[[ Uwaga 2 ] i przesyłane przez szkołę tenai, która umożliwia potwierdzenie, że każda osoba w zwykłym życiu może osiągnąć w tym życiu buddyczność [[[ 8 ] . Debata się nie skończyła.

Termin Buddhadhātu jest również szeroko stosowany w sensie reliktów Buddy [[[ 3 ] lub relikwia dla popiołów [[[ 9 ] . Oprócz możliwego wpływu wedyzmu na to pojęcie, omówiono rolę pielgrzymek do stup [[[ dziesięć ] . Rzeczywiście, warunki surowy I Dhātu Wyznacz także relikwie, które zawierają i które dają im ich moc. Pojęcie obecności zarodka Buddy w ciele może wynikać z faktu, że ciało i stupa są często równolegle.

after-content-x4

Głównymi tekstami wykazującymi tę doktrynę są Soutry Mahayana maaparinirvana [[[ 11 ] W Tathagaasagha [[[ dwunasty ] W Śrimal [[[ 13 ] W Anunatva-paurnatva-nirdisha W Angulimaliya W Mahaberika , The Traktat o przebudzeniu wiary w Mahayanie [[[ 14 ] i kolekcja Ratna-guitra-vibhāga [[[ 15 ] .

. Sutra maparinirvana opisuje naturę Buddy jako autentyczną, bezwarunkową, nieograniczoną, wieczną siłą witalną Jivaka Ukryte w każdym, które postrzegają tylko istoty obudzone. Niemniej jednak, zgodnie z tą suptrą, niektóre istoty wymienione Icchantikas W „Coś do cholery” , nie odniesie sukcesu w stanie Buddy, ponieważ ich zła karma jest tak ważna, że ​​może uniemożliwić rozwój zarodków. Mogą jednak być „Załóż tor dzięki Salvific Compersents of Buddów [[[ 16 ] » . Inne sutry są bardziej „optymistyczne” i nie wspominają o tym ograniczeniu.

. Tathāgatagarbha Sūtra jest jedynym, który reprezentuje zarodek w betonowej formie homuncle.

Inne późniejsze sustry mają synkretyzm między pojęciem Tathāgatagarbha a myślą Yogācāra: Lankavatar W Mam Vyuha W Shurangama Sūtra I Mahavairocana . Natura Buddy jest mądrość (Bodhi) przedstawia samemu sercu świata (Saṃsāra), które pozwoli na natychmiastowe oświetlenie.

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  1. ↑ Tathāgata jest jednym z dziesięciu honorowych tytułów Buddy. Jest często używany sam, jako właściwa nazwa, a następnie wyznaczanie historycznego Buddy. Jest również dołączony do nazwy innego Buddy.
  2. ↑ Trzy główne dzieła wielkiego mistrza Tiantai (Zhiyi) na Sūtra du Lotus Czy : Le Sens Pro znalazł cię sūtra, lotos = Fahua Xuanyi (JP: Hōkke genji , Zah: Faua Uiyiyi i był źródłem Journing Jouage of the Journing of the Bick of Lyricage (kiba The Call d’Ovoire. Tekstowy komentarz do Sutry Lotus = Francuskie zdanie chińskie (JP: Hōkke mama , Abrégé de miàofũllanhujājëng wenjù 妙法 輀 華文句, jap. Myōhōōōthrengí tutaj: mots et frazes dupes dupeus); Wysokie stężenie i penetracja = Koziorożca Zhiguan (JP: Shoran , ZH: Móhē Zhǐguān) Traktat medytacji napisany w 594.

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  1. ↑ A et b (W) Robert E. Buswell Jr. Et Donald S. Lopez Jr., Słownik buddyzmu Princeton Princeton, Princeton University Press, 2014, s. 1 897-898 (ISBN 978-0-691-15786-3 )
  2. ↑ ‘ surowy » , NA sanskrit.inria.fr (skonsultuję się z )
  3. ↑ A et b (W) Robert E. Buswell Jr. Et Donald S. Lopez Jr., Słownik buddyzmu w Princeton, Princeton, Princeton University Press, 2014, s. 1 151-152
  4. ↑ Géard ma, ‘ Dhātu » , NA sanskrit.inria.fr (skonsultuję się z )
  5. ↑ Takasaki [Co ?]
  6. ↑ Shiro Matsumoto (Komazawa University) Krytyka teorii Tathagathagarbha [Co ?] W [Lub ?]
  7. ↑ Ruch buddyjski Soka, ‘ Dziesięć stanów życia » , NA Saka-Buddhizme.fr (skonsultuję się z )
  8. ↑ Nichiren ( Trad. Angielski autorstwa Soka Gakkai), Pisma Nichirena: Atak na buddheity w tym życiu , 1298 P. (ISBN 978-4-88417-029-5 ) W P. 3
  9. ↑ ‘ Ontorv » , NA sanskrit.inria.fr (skonsultuję się z )
  10. ↑ Gregory zdolny, Kości, kamienie i mnisi buddyjscy: Zebrane artykuły na temat archeologii, epigrafii i tekstów monastycznego buddyzmu w Indiach , Honolulu, University of Hawai’i Press, 1997, 344 s. (ISBN 978-0-824-81870-8 )
  11. ↑ Yamamoto, Kosho (Tr.), Page, Tony (red.) (1999-2000). Sutra Mahayana Mahaparinirvana w 12 tomach. Londyn: publikacje Nirvana
  12. ↑ Zimmermann, Michael (2002), Budda wewnątrz: Tathāgatagarbhasūtra Bihil Philological Philosophical Buddhica 6, International Research Institute for Advanced Buddhology, Ska University
  13. ↑ McRae, John (2004). Sutra królowej Śrīmālā z lwa ryka . Numata Center for Buddhist Translation and Research. (ISBN 1886439311 )
  14. ↑ Hakeda, Yoshito S., Trans. (1967), Awakening of Faith przypisane do Aśvaghoṣa, New York, NY: Columbia University Press
  15. ↑ Takasaki, Jikido Badanie na temat Ratnagotravibhāga – będący traktatem o teorii Tathagatagarbha Buddyzmu Mahayyna, seria Orientele Romxxiii Ismeo 1966
  16. ↑ Philippe Rorned, Słownik encyklopedyczny buddyzmu [Szczegóły wydań]
  • (W) Brian Edward Brown, Natura Buddy. Studium Tathagatagarbha i Alayavijnana , Delhi, Motilal Banarydass Publishers, 2010. 316 str. (ISBN 978-8-120-80631-3 )
  • (W) Sallie B. King, Natura Buddy , Albany, State University of New York Press, 1991, 236 str. (ISBN 0-7914-0428-5 )
  • (W) Sallie B. King, « Doktryna natury Buddy jest nienagannie buddyjskim » W Jamie Hubbard, Paul Swanson (red.), Przycinanie drzewa Bodhi. Burza nad krytycznym buddyzmem , Honolulu, University of Hawai’i Press, 1997, (ISBN 0-8248-1908-X ) W P. 174–192 .
  • David Seyfort Ruegg, Teoria Tathāgatagarbha i Gotra: Studies on Steriology and Gnoseology of Buddyzm , Paris, Farg East Francuza School, 1969, 531 str.
  • (W) Paul Williams, Mahayana Buddhism: The Doctrinal Foundations, drugie wydanie, Londyn; Nowy Jork, Routledge ,, 456 str. , Nowy Jork, routledge, W 2 To jest wyd. , 456 P. (ISBN 9780415356534 W Czytaj online [PDF] )
  • Michael Zimmermann, «The Tathagatagarbhasutra: jego podstawowa struktura i związek z lotosem sutra», a Nenual Report of International Research Institute for Advanced Buddhology na Saka University na rok akademicki 1998 W P. 143–168 .
  • Jean-Marc Viveza, Wszystko jest świadome. Buddyjska droga przebudzenia , Paris, Albin Michel, Coll. „Żywe duchowości”, 2010, patrz P. 108-143 (ISBN 978-2-222-19149-6 )
  • Philippe Rorned, Słownik encyklopedyczny buddyzmu , Paris, Seuil, 2006, 949 str. (ISBN 978-2-020-82273-2 )
  • Sandy Hinzelin, Wszystkie istoty są Buddami: traktat, który pokazuje naturę Buddy z 3. Karmapy , Prefefacean Clausy-Dieter Math, Silily, 2018, (ISBN 978 2 35432 310 3 )

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

after-content-x4