Henry M. Leland – Wikipedia
Henry Martyn Leland , urodzony W Danville, Vermont [[[ Pierwszy ] i martwy W Detroit w stanie Michigan jest amerykańskim przemysłowcem, producentem specjalnych maszyn, a następnie silników dla samochodu. Zwolennik całkowitej jakości, opracowuje koncepcję wymiany części w budownictwie motoryzacyjnej. Płodny wynalazca, tworzy system sterowania dwóm komparatorom ” Iść ” I ” nie iść Egzekwowane do niezwykle precyzyjnych operacji kontrolnych przeprowadzonych przez dowolnego operatora. Jest także założycielem dwóch obecnych amerykańskich producentów Prestige Cadillaca i Lincoln.
D’Arigine Quaker [[[ Pierwszy ] , jest przekonanym republikaninem i prowadzi rygorystyczne istnienie bez tytoniu i alkoholu. Jego wizerunek pozostaje obrazem patriarchy obejmującej jego fabrykę komparatorem w jednej ręce, a Biblię w drugiej, zawsze gotowy napomnieć kazanie pracownikowi, który nie mógł poprawnie wykonać swojej pracy. Podczas swojej kariery był prezesem SAE (Society of Automotive Engineers), a także prezesem Ligi Citizens of Detroit (Detroit Citizen’s League) .
Henry Martyn Leland urodził się W Danville, State of the Vermont, w skromnej farmie, ósme dziecko Leandera B. Leland (ur. 1803) i Zylpha Tiff (urodzony w 1810 r.). Jego ojciec jest kierowcą zadaszonego wózka wykorzystywanego do ośmiu koni, które podłoży się między Bostonem, Massachusetts i Montreal w Kanadzie. Otrzymuje 15 $ Miesiąc na tę pracę i codzienne życie rodziny są trudne. Ale to rodzina kwakrów, którzy przyjmują swój stan bez narzekania [[[ N 1 ] . Jednak w wieku 11 lat Henry postanowił pracować, aby pomóc swojej rodzinie. Opracował system zastępujący podeszwy, które udało się sprzedać za sumę miesięcznej pensji ojca.
Długa i owocna nauka [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
W 1857 r. Leland wyruszył w Worcester w Massachusetts, mieście w trakcie uprzemysłowienia, które może wspierać wszystkich. Dzięki swojej ręcznej umiejętności Henry znajduje pracę jako uczeń w małej fabryce, która tworzy części zamienne dla krosna. Zatrzymał się tam cztery lata, aż do rozpoczęcia wojny domowej, kiedy poprosił o zaangażowanie się w armię. Ale miał zaledwie 18 lat, a armia odrzuca swoją prośbę. Następnie wyjechał do Springfield, gdzie znalazł zastosowanie mechanika w federalnym arsenale produkcyjnym uzbrojenia. Odkrył tam mechanikę precyzyjną i koncepcję „zamienności części” opracowanej przez Éli Whitneya w 1796 r. Pod koniec działań wojennych Arsenal Springfield zaprzestał swojej działalności, Leland jest zatrudniony w Colt, gdzie poczuł swoją wiedzę techniczną.
W 1867 r. Poślubił Ellen Hull, która dała mu troje dzieci, w tym Wilfrid i Gertrude. Pięć lat później osiedlili się w Providence, w stanie Rhode Island, po tym, jak znalazł pozycję w Brown & Sharpe, słynnym producencie narzędzi i maszyn. Tam Leland odkrywa stopień precyzji większej niż w branży zbrojeniowej [[[ 2 ] : Tolerancje wynoszą około stu tysięcy milimetrów. Oprócz pracy nad mikrometrowi i innymi komparatorami, Leland jest prowadzony do wymyślenia większej liczby oryginalnych narzędzi, takich jak urządzenie do cięcia koni, które następnie dostosuje się do kosiarki dla fryzjerów fryzjerskich [[[ Pierwszy ] . Następnie został przydzielony do warsztatów produkcyjnych maszyn do szycia, które objął prowadzenie w 1878 roku. Poprawił jakość produktów, zwiększa produkcję i udało się obniżyć ceny kosztów. Ale atak typfoidalny odrzucił opatrzność w 1883 r.; Przeprowadził się do Columbus w Ohio.
Zatrudniony w Jordon & Meechan, producenta pleśni do łożysk kulowych, Leland wykorzystuje okazję do udziału w życiu politycznym miasta. W 1885 r. Znalazł pracę w Brown & Sharpe jako konsultant odpowiedzialny za zbliżanie się do liderów biznesu z Pittsburga do wybrzeża Pacyfiku. W ten sposób doradza firmom tak ważne jak Colt, Westinghouse lub Pratt & Whitney. Potem odkrył miasto Detroit w Michigan. . , osiada tam z rodziną.
Pomysłowy i odważny kapitan branży [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Z dwoma partnerami, Robertem C. Faulconerem, bogatym producentem mebli z Alpeny i Charles H. Norton, kolegą projektantem maszyn, założył Leland Faulconer & Norton Company [[[ Pierwszy ] . Przynosi syna do syna Wilfrida, w wieku 21 lat, pierwszego etapu profesjonalnej współpracy o ponad trzydziestu latach między nim a synem.
Wraz z odejściem Norton w 1894 r. Firma została zreorganizowana w Leland & Faulconer, lepiej znana pod akronimem „L&F”. Dwa lata później fabryka rośnie odlewnia w celu uzyskania stopionych części jakości wymaganej przez Leland. Ta jakość pozwala firmie zapytać i uzyskać ceny trzy razy wyższe niż jej konkurenci. Pod względem kontroli Leland opracowuje koncepcję komparatorów ” Iść ” I ” nie iść », Aby szybko dokonać wyjątkowo precyzyjnych szans przez każdego pracownika. Jakość obróbki osiąga zatem tysięczną milimetr.
Doceniany jest również ten innowacyjny charakter firmy. Dwóch producentów rowerów, Papieża i Pierce, prosi L&F o zaprojektowanie i wyprodukowanie transmisji ich urządzeń Cardan, system wykorzystujący łańcuchy dla rowerzystów w ubraniach miejskich. Następnie jest zwrot firmy Detroit Tram z prośbą o produkcję silników parowych. Wreszcie, to Frank Dimmer złożył zamówienie na silniki olejowe przeznaczone do motoryzacji jego łodzi.
W marcu 1901 r. Ransom E. Olds z kolei poprosił Leland o poprawę skrzyni biegów jego samochodu (słynny model R ” Zakrzywiona deska rozdzielcza ), Który działa w nie do zniesienia. Leland i jej inżynierowie znajdują rozwiązanie i sprawiają, że pudełko jest całkowicie ciche. Ponadto zapewnia, że Olds, że dzięki doskonale wymiennym biegom, każda operacja na pudełku można teraz przeprowadzić bez regulacji. Niezwykle zadowolony, Olds następnie dowodzi 2000 silników do całkowitego zaprojektowania, aby zastąpić silniki swoich samochodów wyprodukowanych do tego czasu przez Dodge Brothers. L&F projektuje opracowywanie silnika monokilorowego 4 Ch , czyli o 25% więcej niż jego konkurent Dodge. Leland prosi swoich inżynierów o kontynuowanie pracy i kilka tygodni później oferuje Olds ten sam silnik, ale którego moc dociera dziesięć Ch . Ale Olds woli utrzymać ten bieg i odrzuca propozycję Leland. Następnie Henry ustawia swój silnik na swoim Oldsmobile i regularnie dobrze się bawi, przekraczając się w wirowaniu kurzu drugiemu Oldsmobile trzy razy mniej mocne.
Założyciel Cadillac [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
W sierpniu 1902 r. William M. Murphy i Lymuel W. Bowen pojawili się w L&F. Przybywają, aby poprosić Leland o radę [[[ Pierwszy ] W przypadku likwidacji ich firmy Henry Ford Company (ex-Detroit Automobile Company), której kierownik techniczny Henry Ford właśnie zatrzasnął. Następnie Henry Leland idzie do firmowych warsztatów i odkrywa, że ma możliwość zbudowania samochodu z silnikiem. Sugeruje Murphy’emu i Bowenowi, aby kontynuowali ich aktywność, podczas gdy jego inżynierowie, prowadzeni przez Alansona P. Brush, projektują nowy samochód. Sprawa jest sformalizowana Wraz z utworzeniem Cadillac Automobile Company, ochrzczonego w hołdzie założycielu miasta Detroit, którego dwustulecia właśnie świętowaliśmy, francuska Antoine de Lamothe-Cadillac [[[ Pierwszy ] . Nowa firma jest ozdobiona emblematem: herb Sieur Cadillac. Marka i jej herb są rejestrowane , wtedy marka jest przedmiotem depozytu prawnego pod numerem 54 931.
Prototyp Cadillaca jest ponad A ostatni samochód jest wystawiany na New York Automobile Fair w . Musi zostać wycofany z wystawy po tym, jak dyrektor handlowy marki zarejestrował 2286 zamówień w ciągu kilku dni. Oldsmobile jest wówczas głównym amerykańskim producentem z produkcją 165 samochodów miesięcznie. Sukces jest taki, że fabryka musi odmówić 1500 zamówień w następnym roku, aby nie być całkowicie pochłonięte. Leland jest ponownie nazywany przez Murphy i Bowen, aby znaleźć rozwiązanie. Zgadza się przyjść i spędzać kilka godzin dziennie z Cadillacem przed poświęceniem mu całego czasu, nawet jeśli pisze, gdy „nigdy nie zamierzał budować i sprzedawać samochodów, co nie może przynieść mnóstwa nierozerwalnych problemów”. Następnie postanawia przenieść swoich najlepszych inżynierów L&F na Cadillac i wyprodukować wszystkie części Cadillaca, aby nie zależeć od podwykonawców.
W , obie firmy łączą się, aby zostać Cadillac Motor Car Company [[[ 3 ] Z Henry Leland jako dyrektorem zarządzającym i Wilfridem Lelandem jako asystent skarbnika Williama Murphy’ego. Pod kierownictwem Leland Cadillac uzyskuje najwyższe uznanie branży: Trofeum Dewar [[[ N 2 ] , przypisane przez RAC w 1909 r Na Brooklands Circuit przez brytyjski importer marki.
Innowacje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
W , Leland porzuca silniki monoklindryczne i wprowadza pierwszą 4-cylindrową silnik Cadillac, Cadillac Model Thirty. Rozwój ten przyciąga uwagę Williama Crapo podczas twórcy General Motors, który już kontroluje Buicka, Oldsmobile i mnóstwo małych producentów rzemiosła. W. Podczas ofert zakupu firmy i oferuje 3 miliony dolarów w Leland. Negocjacje prowadzone przez Wilfrid Leland prowadzone A podczas Cadillaca za 5,7 miliona dolarów ojciec i syn Leland nadal kierują firmą, jakby nadal należało do nich. I to z trzydziestu, że Cadillac ponownie uzyska trofeum Dewar przypisane w 1913 r. Za wynalezienie dynamo startowego i elektrycznego [[[ N 3 ] . W rzeczywistości pojawienie się tego startera jest powiązane z tragiczną śmiercią przyjaciela Leland, Byron Carter [[[ 4 ] (Założyciel firmy motoryzacyjnej Cartecar [[[ 5 ] ), który zatrzymał się zimą 1910 roku, aby pomóc młodemu kierowcy, którego Cadillac właśnie utknął. Zaskoczony powrót korby, Carter zostaje poważnie ranny i zmarł z powodu kontuzji. Henry Leland krzyczy, że żałuje „zbudowania najmniejszego samochodu po tym, co się właśnie wydarzyło”. Natychmiast zebrał swoich inżynierów i prosi ich o „znalezienie systemu substytucji w korbie. Ten projekt jest priorytetem we wszystkich innych ”i obiecuje, że„ Cadillac nie zabije już żadnego człowieka, jeśli będziemy go uniknąć ”. To Charles Kettering (urodzony w 1876 r.), Który zapewnia rozwiązanie, starter elektryczny opracowany przez jego firmę Delco (dla Dayton Engineering Laboratories Company), rzadką innowację, która nie pochodzi z biur projektowych Cadillaca.
W 1914 r. Cadillac porzucił czterosylinowy silnik, aby poświęcić się wyłącznie 8 -cylindrom w V. Ten typ silnika istnieje od 1903 roku i jest to innowacja francuska: Clément Ader, a następnie Alexandre Darracq zbudowany w domowej drodze, przed Dionem -Bouton Firma nie wyprodukowała niewielkiej serii w 1910 roku. Jeden z Dion-Bouton V8 został wystawiony w New York Salon w 1912 roku, a Leland wysyła Ketteringa, aby go kupić, aby lepiej go rozstrzygnąć. Kupując kolejny V8 od producenta samolotów Hall, Leland ma następnie dwie interesujące bazy do opracowania własnego silnika, w dużej mierze ulepszoną i znacznie lepszą wersję. Cadillac V8 pojawił się we wrześniu 1914 5.1 litry. Jest to sukces: 13 000 egzemplarzy jest budowanych w pierwszym roku, a ponad 20 000 w 1915 roku. Dziennikarz zauważa, że „Leland właśnie osiągnął dla bogatych tego, co Ford zrobił dla biednych” , wyjątkowy samochód dla wszystkich.
Założyciel Lincoln [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
V8 Cadillaca jest tak uważany za rząd USA, który prosi Leland o wyprodukowanie go w zmodyfikowanej formie jako silnik lotniczy, który jest ochrzczony „wolność”. Ale William Crapo Durant, prezydent General Motors, nie chce, aby jego dział przekształcił się w tę produkcję. Ta nieporozumienie doprowadziła do rezygnacji Leland w czerwcu 1917 r.
Dzięki pożyczce federalnej Leland podejmuje budowę fabryki, która ma na celu wyprodukowanie silnika Liberty. W wieku 74 lat, w wieku, w którym czuje się „wciąż daleki od emerytury”, Henry Leland założył Lincoln Motor Company, firmę, której nazwa składa hołd Abrahamowi Lincolnowi, The 16 To jest Prezydent Stanów Zjednoczonych i pierwszy człowiek, dla którego głosował Leland [[[ 6 ] . Ale koniec wojny nadchodzi zbyt szybko dla Leland. Gdyby konflikt został przedłużony o sześć miesięcy, mógłby zwrócić całą swoją pożyczkę. W przypadku braku zamówień prowadzi zatem przekwalifikowanie swojej fabryki w celu zbudowania luksusowego samochodu z silnikiem V8 podobnym do Cadillaca: Lincoln L (z „L” jak „Leland”). Musi jednak ponownie pożyczyć ponad 6 milionów dolarów, co znacznie zwiększa dług firmy, która stała się Lincoln Motorcar Company.
Lincoln L to dobrze zbudowany i wydajny samochód, ale jego cena w wysokości 5000 USD ogranicza jego dystrybucję. Ze względu na czas niezbędny do konwersji fabryki pierwsze dostawy mają również znaczne opóźnienia. W 1920 r. Leland był zmuszony znaleźć dodatkowe fundusze, ale część akcjonariuszy, przeszkolona przez pierwszego z nich, Murphy, sprzeciwił się temu i poprosiła o likwidację spółki. Jedynym rozwiązaniem dla Leland jest znalezienie kupującego wystarczająco silnego, aby kupić wszystkie działania firmy i na tyle zrozumienia, aby pozwolić mu nadal kierować marką. Jedynym człowiekiem, który stać na to, jest Henry Ford.
Kiedy Leland przychodzi na spotkanie z nim w swojej luksusowej posiadłości w Fairlane, Henry Ford nie jest entuzjastycznie nastawiony do wznowienia swojej fabryki. Całe przekonanie jego żony Clary i jego syna Edsela (prezes Ford Motor Company od 1919 r.), Aby zgodził się kupić Lincolna Le . Henry Leland pozostaje prezesem firmy, ale Edsel Ford zostaje wiceprezesem. Pod jego postępowaniem Lincoln staje się realnym sprawą. Ale wdrożenie metod Forda wydaje się być nie do zniesienia ingerencji w Leland. . , rezygnuje i przechodzi na emeryturę.
Henry Martyn Leland wychodzi do Detroit W wieku 89 lat.
Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Czy Henry Martyn nie jest ochrzczony ku pamięci angielskiego misjonarza, którego podziwiają jego rodzice?
- Trofeum Dewar zostało założone w 1904 r. Przez Sir Thomasa Dewara, aby nagrodzić każdego roku najbardziej niezwykły postęp techniczny
- Cadillac jest jedynym producentem, który został dwukrotnie nagrodzony
Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
: Dokument używany jako źródło do napisania tego artykułu.
- Fabien Sabatès, Najpiękniejsze lata Cadillaca , Redaktor Massin, (ISBN 978-2-7072-0170-6 )
- (W) Karl Ludvigsen mądry David Burgess, Encyklopedia amerykańskiego samochodu , Chartwell Books Inc,
- (W) Redaktorzy przewodnika konsumenckiego, Cadillac Standard of Excellence , Zamkowe książki, (LCCCN 80-81207)
- (W) Joseph Wickham Roe, Angielscy i amerykańskie budownicze narzędzi , New Haven, Yale University Press, (ISBN 978-0-917914-73-7 )
- (W) Robert Lacey, Mężczyźni i maszyna , Boston, Brown & Company,
Recent Comments