Louis Thibaudet – Wikipedia

Louis Thibaudet (Simandre, 1901 – Mâcon, 1980) to francuski malarz, profesor w National School of Fine Arts in Bourges w latach 1943–1964.

Louis Thibaudet urodził się 19 kwietnia 1901 W Simandre (Saône-Et-Loire) jest synem kowala La Frette (Saône-Et-Loire), Claude Thibaudet i Marie-Antoinette Cattin z Simandre.

W 1906 roku Pierwszy ^Jest Czerwiec w rejestrze Gotal Commual School of the Frette.

W 1908 r. Ojciec zmarł, pozostawiając żonę i ich dwoje dzieci w całkowitej niszczenia. Parafialny kapłan Sagy, wujek Louis Thibaudet , przenosi dziecko do małego seminarium Rimont (71). Otrzyma tam instrukcję, która pozwoli mu znaleźć pracę. W wieku 16 lat zatrudnił urzędnika notariusza w Dijon.

Ponieważ od najmłodszych lat Louis Thibaudet wie, że jego powołaniem jest malowanie. Jego pierwsze rysunki pochodzą z 1914 roku. Według Nature, który widzi w swojej wiosce w La Frette. W 1918 r. Próbował ręki w malarstwie olejnym. Gdy tylko zapewni się jego materialna sytuacja, poświęca cały swój czas na swoją sztukę: jest zainteresowany historią sztuki, odwiedzał muzea i narysowuje, zawsze pomalowany, zawsze motywem.

W 1924 roku poślubił Louise Coquille, nauczycielkę. Para osiedliła się w Ozenay (71). Louis Thibaudet zapewnia sekretariat ratusza w wiosce i dwie inne gminy. Ta praca pozwala mu poświęcić czas na swoją sztukę.

W 1925 r. Jego rysunki zostały zauważone przez krytyka sztuki Waldemara George’a, redaktor -w -Chief magazynu Parisienne „L’Amour de l’Art”.

W 1928 roku „Boom” , Revue d’Art de Dijon publikuje reprodukcję dwóch aktów Louisa Thibaudeta. Regularnie wystawiał w Dijon w Salon de l’Essor do 1937 roku.

W latach 1936–1941 brał udział w wystawach grupowych: w Paryżu w Carmine Galerie, na targach jesiennych Lyon i Pédrinis Galerin z Mâcon.

W 1943 r. Został mianowany profesorem rysowania i malowania w National School of Fine Arts in Bourges. Louise, jego żona, uzyskała stanowisko nauczyciela w Saint-Doulchard obok bursztu.

Dla Louisa Thibaudeta ” Nauczanie sztuk pięknych polega na uczynieniu uczniów „uczniom” . Jakość jego nauczania jest uznawana przez krytykę i osobowości burg. Wokół niego jest grupa namiętnych studentów. Jego wpływ jest znaczny. Kiedy pokazali swoją pracę, krytyka wyznaczyła go pod nazwą „School of Bourges” w 1958 r., Lub „grupa bursztu” w 1973 roku. Spędził lato z żoną w ich domu w mistrzu w pobliżu Chardonnay w Saône- Et-Loire. Uczniowie dołączają do swojego nauczyciela, aby namalować kampanię Mâconnaise z nim.

W 1964 roku Louis Thibaudet opuścił nauczanie i zdecydował się na przejście na emeryturę w Mâcon, Place de la Baille. Latem znajduje się w Champvent. Otrzymuje wizytę swoich byłych studentów, którzy przybywają z całej Francji, aby zasięgnąć jego rad i opinii. Kontynuuje swoją pracę i eksponaty.

W 1979 r., Krótko przed jego wystawą jako Mâcon, odczuwał ból polegający na utraty żony. Poświęca mu to na pierwszej stronie katalogu: „Pamięci o tym, którego cenna obecność pozwoliła mi wykonać skromną pracę, którą chciałem wykonać”

On umarł na 18 września 1980 . Został pochowany w Mâcon na cmentarzu Saint-Brice pod skromnym nagrobkiem.

Od tego czasu jego byli studenci, zbierani corocznie na wspólnej wystawie w Saint-Ambroix w Cher, stworzyli stowarzyszenie rządzone przez prawo z 1901 r.: „Byli studenci i przyjaciele malarza Louisa Thibaudeta (AEALT), aby w celu uzyskania Promuj pracę ich mistrza. Michel Marchand były uczeń, profesor historii sztuki w Limoges, był pierwszym prezydentem tego stowarzyszenia. Zapewnił i poprzedził wydanie książki poświęconej pracy Louisa Thibaudeta.

Kiedy malowanie jest pamięcią: chłopi i krajobrazy 1870–1940 ; Muzeum Ursulin; Musées de Mâcon, 1996. (OCLC 80284811 )

Louis Thibaudet: Obrazy i rysunki (1920–1980) Muzeum Mâcon Ursulines, 26 października 1984 – 6 stycznia 1985 . ; Muzeum Ursulin i Jean-François Garmier; Mâcon: Musée des Ursulines, 1984. (OCLC 27132037 ) ; Muzeum Mâcon of Ursulines 22 czerwca Na 26 sierpnia 2007 i Simandre (71) z 9 czerwca Na 22 czerwca 2007 Prywatne publiczne; Muzeum Miejskie Louhansa 16 maja Na 11 września 2009 .

Louis Thibaudet: retrospektywna wystawa obrazów i rysunków, Brest, Palais des Arts et de la Culture, 17 Mars 1972 Na 4 czerwca 1972 ; Palais des Arts et de la Culture (Brest, Francja); Brest: Palais des Arts et de la Culture, 1972. (OCLC 27131978 )

Louis Thibaudet ; Maison de la Culture de Bourges, 1965. (OCLC 86117005 )

Praca Louisa Thibaudeta jest sprzeczna z ruchami przed ogrodami, które istniały w jego czasach. Oprócz modernistycznych szkół pomyślał, że nie widzenie siebie jest niezbędne, aby dobrze widzieć, jednocześnie określając, że nie ma autentycznej sztuki figuratywnej bez abstrakcji i że malowanie nie kopiuje natury, ale znajduje jej równoważność.

Gérard Gautron – nauczyciel malarza w Lorient School of Fine Arts – Berry Republican – 7 października 1980

Pan Thibaudet nie umieszcza wyobraźni w tym temacie, w wykorzystywaniu szansy lub nowych materiałów. Łatwe badania prawie nie poruszają. Dla niego piękno polega na poprawności relacji: raport z form, raport o tonach. Błędnie otaczający go świat, jego świat też jest nasz.

Michel Marchand – profesor historii sztuki w National School of Decorative Arts in Limoges – Katalog wystawy Mâcon w Musée des Ursulines – 1970

Krytyk sztuki Henri Martinie, komentujący paryską wystawę Thibaudet, powiedział: „W obliczu krajobrazów tego malarza, definicja AMIEL: Krajobraz duszy jest szybko na myśli. Istnieje oczywista korespondencja między tym malarzem a naturą, która go inspiruje, sugerująca zadość, w której nawet nadzieja ma kolor dyskretnej melancholii. »»

Cytowany przez Jean Goblet – Le Berry Républicain

Nieufność do teorii i chętnie ufając jego instynktowi, jego praca jest zwieńczeniem długiego uczenia się wzroku i tłumaczy ich harmonii i ich rytm długą historię i naturalny porządek rzeczy.

Pod występem uroku rygor jest obecny i leżący u podstaw, podobnie jak poetycka sztuka Verlaine. Pod wpływem jego młodości przez Dunoyer de Segonzac, jego obraz, jego kompozycja, jego wybór kolorów i jego intymnych poddanych nie ma armii i pozorów.

Artykuły prasowe i katalogi wystawowe

W latach 1928–1937 – Dijon – Salon de l’Essor

W latach 1936–1941 pojawił się na wystawach grupowych Carmine Gallery w Paryżu, z Othonem Frieszem, Poliakoffem, Oudotem, Modigliani itp.

Na jesiennych targach Lyon nabywanie obrazu przez miasto Lyon. Galeria Pedrinis w Mâcon często wykazuje swoje ostatnie prace (akwarele, pastele kwiatowe, krajobrazy).

W latach 1943–1947 – Lyon Fall Salon. Salon des Beaux-Arts de Saint-étienne. Galeria „La Licorne”, Rue du Faubourg Saint-Honoré.

W latach 1951–1954 Grawer L.Joseph Soules, rzeźbiarzy Berthe Martini, Marcel Gili.

Galerie Bruno Bassano, Rue Grégoire de Tours, Paryż VI.

1962 – Salon do rysowania i malowania wody w Muzeum Sztuki Współczesnej w mieście Paryżu.

1965 – „Poetycki świat Thibaudet lub dwadzieścia lat szczęścia malarstwa”; Pod tym tytułem Jean Goldman z „Berry Republican” donosi o wystawie Maison de la Culture de Bourges i pracy przeprowadzonej w latach 1943–1965, oba w Burgundii, w Ozenay lub w Champion, podczas wakacji, że w Terre Berrichonne, w Saint-Doulchard i Route de Saint-Michel de Volegis w bursztach, gdzie mieszka aż do przejścia na emeryturę. Ta retrospektywa obejmowała sto prac (kwiaty, martwe życie, portrety, krajobrazy, kompozycje), w tym olej „przechodzący w śniegu” (kolekcja prywatna). Następnie naprawił się w Mâcon, gdzie kontynuuje swoją pracę.

1970 -Fair w Grand Palais w Paryżu.

1972 – Retrospektywna Louis Thibaudet w pałacu Brest Arts and Culture

1970 – 1979–1984 – 1995 – Retrospektywa pracy w Musée des Ursulines de Mâcon

2007 – Retrospektywa pracy w Musée des Ursulines de Mâcon i Simandre

2009 – retrospektywa pracy w Muzeum Louhans

2015 – Muzeum Louhans – Inauguracja pokoi thibaudet – stała wystawa prac przez Thibaudet Fund

• Muzeum Ursulin – Mâcon,
• Muzeum Louhans
• Gmina La Frette
• Simon Segal Museum (wcześniej Galerie Bassano) – AUPS. Stół zatytułowany „Chleb i lampa”

Natura, według reprezentacji, jest związek między artystą a innymi mężczyznami i pomaga im zrozumieć specjalnie plastikowe piękno ” /Michel Marmin.

Spektakl świata – numer 105 – Grudzień 1970

„Rysowanie jest dziełem analizy plastikowej zdominowanej przez ducha syntezy”

Georges-Emmanuel CLANCIER-KATALOG KATALOG LOUIS-THIBAUDT-MARCEL GILILINGINY 1967

Notatki biograficzne. W: Louis Thibaudet. Obrazy i rysunki (1920–1980). [Katalog wystawowy] Miasto Mâcon, Museum of Ursulines. 26 października 1984 – 6 stycznia 1985

• 

  Bagno , Pastel, 42,5 x 52. Prywatna kolekcja.

• 

  Śnieg na ogrodzie w Saint-Doulchard , Pastel, 43 x 61. Prywatna kolekcja.

• 

  Niebieski wazon z THETLES , Pastel, 46 x 55,5 (1871). Prywatna kolekcja.

• 

  Śmierć życia , olej, 54 x 65. Prywatna kolekcja.

• 

  Bukiet Champvent , Pastel, 47 x 36 (przed 1950 r.). Prywatna kolekcja.

• 

  Czyta młoda dziewczyna , olej na płótnie, 65 x 50 (1960). Prywatna kolekcja.

• 

  Zbiór , Plume, 48 x 62,5 (1972). Prywatna kolekcja.

• 

  Nature Porte Au Jabłki , akwarela, 49,5 x 63,5 (1974). Prywatna kolekcja.

• 

  Anemony , olej na płótnie, 44,5 x 54. Prywatna kolekcja.