Jean de Montmirail – Wikipedia

Jean de Montmirail , nazywane również Jean lub Jehan de Montmirail , urodzony w 1165 roku i zmarł 29 września 1217 , to francuski rycerz, Lord of Montmirail.

Jest także hrabia La Ferté-Gaucher, Condé-en-Brie i Bellot; Władca Oisy, z Crèvecœur, de Bellonne i Châtelain de Cambrai; Ferté-Sous-Jouarre, Tresmes ^{[[[ Pierwszy ]} , z gandelu i wicehrabia Meaux.

Constable of France, ratuje w gisorach życie Philippe-Auguste, którego jest odległym kuzynem ^{[[[ 2 ]} I uczestniczyć w trzeciej krucjacie. Wycofał się jako mnich w opactwie Longpont, gdzie jego pobożność czyni go „błogosławionym” ^{[[[ 3 ]} .

Jego posąg w kościele Montmirail.

Jean, syn André, urodził się w 1165 r. W Montmirail, małym miasteczku w szampanie. Po stracie matki we wczesnej młodości został wychowany przez drugą żonę ojca, hrabiny de la Ferté-Gaucher. Jego ojciec André nie zaniedbuje niczego, aby edukacja jego syna była kompletna. Chce, żeby przejął to wszystkich innych lordów swoich czasów, nie tylko fortuny, ale także jakość umysłu i serca. Studiuje język łaciński i prawo rzymskie. Staje się bardzo wykształcony w zwyczajowym prawie Vitry i Cambrai: daje dowód w trakcie swojego życia i pokazuje wiernego obserwatora.

Po szkoleniu we wszystkich tych tematach, André nie może zrezygnować z przedstawienia syna do sądu, który jest w tym samym wieku co Philippe, syn Louis VII . Młody pan Montmirail jest mile widziany z życzliwością. Jean świeci na dworze Philippe Auguste. Był wtedy pierwszym Panem według swojej rangi, fortuny, ilustracji jego narodzin i jego cech. Jest baronem de Montmirail, hrabia La Ferté-Gaucher, Lord of La Ferté pod Jouarre, Tresmes, d’Oisy, de crèvecœur, de bandulues, de condé-en-brie, (de la fère, de Saint-Gobain, z from from from from from La Chapelle en Brie), Viscount of Meaux i Châtelain de Cambrai i pokazuje wiele talentów ^{[[[ 4 ]} . Wybrał silne wrażenie na swoim królu: między dwoma młodymi ludźmi powstaje intymna przyjaźń. Został nie tylko przyjacielem Philippe’a Auguste, ale także jego ulubionym, a później jego doradcą.

Philippe Auguste przyznaje mu tytuł Barona i pojawia się jako taki w traktacie zawartym między królem Francji a Blanche de Navarre, hrabiną szampana.

Chcąc zapobiec niebezpieczeństwom, do których przysługę monarchy mogłyby wykazać swojego syna, hrabina Ferté-Gaucher oferuje zawarcie sojuszu z kobietą godną go po urodzeniu, jej cechach i wykształceniu. Hrabina przedstawia ją dla towarzysza Helvide de Dompaierre i Bourbon, trzecią siostrę Gui de Dompaierre i Bourbon. Philippe Auguste niewątpliwie nie jest niezwiązany z pasującym sojuszem.

Współczesny historyk Longpont („Historia Błogosławionego Jana”) przedstawia nam to jako słynny wojownik i chwali go:

Jean de Montmirail, ten książę godny całego naszego podziwu, wyróżniający się jego cechami ciała od umysłu, trzymając chwałę pierwszą ranga w całej Francji, był najbardziej nieustraszony, rozmieszczając jego wolność na całym świecie, zgodnie ze zwyczajem tego szlachetnego czas

Odwaga Jean de Montmirail jest zgłaszana w opowieściach jako wyjątkowa. Richard Coeur de Lion i Philippe Auguste pojedtali krucjatę, ale Harmonia nie mogła przetrwać długo między tymi dwoma bohaterami, którzy wydają się urodzić, aby konkurować w chwale. Po powrocie z Ziemi Świętej jest kwestią wykonania traktatu zawartego w Palestynie i przez które angielski książę musi powrócić do Francji Gisors i Vexin, które zostały przekazane Marguerite, a następnie Alixowi, siostrom Philippe Auguste. Gisors został zabrany w 1106 r. Henri I ^Jest Beauclerc ma Louis MY duża . Ale, odmawiając posłuszeństwa listów Richarda, aresztowanego i więźnia w Niemczech, Philippe między siłą w Vexin, wziął Gisorsa i wziął więźnia hrabia Gloucester. Richard, który uzyskał wolność Henri MY , Cesarz Niemiec, potajemnie gromadzi armię i stopi się na Vexin z 1500 jeźdźcami i 40 000 piechoty. Król Philippe, gniew, chce udać się do Fort de Gisors, w towarzystwie tylko 500 włóczni. Nie chcąc wracać do swojego wasala, kiedy będzie otoczony Anglikami, nie chce się odwrócić. Opuszczony przez swojego oddziału, który nie może podążać za nim pośród wrogów, zostanie nieomylnie wzięty do niewoli, gdy John rzuci się w środku ich szeregów, przenosi szybko i energiczne ciosy, udaje się odrzucić wiele wrogów, pozwalając Philippe na ucieczkę Bezpiecznie, a następnie wróć do gisorów. Wracając natychmiast do Paryża, zbiera swoje wojska i sprawia, że ​​Richard jest swoim zaskoczeniem. Jean chętnie powróci do Montmirail i, łącząc szlachtę i lud wojny jego ziemi, przynosi królowi znaczne wzmocnienie. Anglicy są popychani wszędzie. Philippe Auguste przymusowo porywa z rąk króla Anglii, Gisorów i całej prowincji.

Jan wkrótce rezygnuje z światowego życia. W 1200 roku osiadł w pustelni w lesie Beaumont, pół ligi z Montmirail, a później poświęcił się Bogu.

Jego czujność w utrzymaniu wszędzie, gdzie właściwy porządek można porównać z duszpasterską troską biskupa. Wdraża niestrudzoną gorliwość, aby zapobiec skandalom, zatrzymać nadużycia, zaspokajają potrzeby powierzonego mu ludzi i podróżuje jego dziedziną, aby oddać sprawiedliwość.

Nie możemy zacytować wszystkich czarterów Jean w kierunku kościołów i klasztorów:

Ta ostatnia karta mówi nam, że John ma w tym czasie troje dzieci zgody na czyny ojca. Data jego małżeństwa z Helvide de Dampierre nigdy nie została określona. Według różnych czarterów i tej osobliwości, że poślubił bardzo młode, wydaje się, że można ustalić czas swojego małżeństwa w najnowszym około 1185 roku:

Jean jest również hojny w kierunku:

• Priory n.d. uroku, Zakon Fontevrauda, ​​w diecezji Soissons, a on przekazał mu ważne darowizny w 1202 roku.
• Karta na rzecz opactwa Notre-Dame Du Verger de Oisy-le-Verger. Akt z prymitywnym miejscem docelowym domu sadu założonego na małym bagnie na rozsądnym (1209)
• Zakład charytatywny założony w Paryżu w 1202 r., Na korzyść opactwa Val-Secret.
• Darowizna na klasztory Jouy, Saint-Jean des Vignes, du Mont-dieu, który później przyjął imię Love-Dieu, oraz Priory Saint-Etienne w Montmirail (1203)
• Zgoda na wymianę ziemi, która została zawarta między Huges de Crèvecœur, Wasal of Jean i kościołem Saint-Aber w Cambrai. (1206)
• Fundacja Hôtel-Dieu w Montmirail. (1207)
• Potwierdzenie fundamentu jego ciotki Marguerite de Blois, domu jelenia, domu matki i fundacji Zakonu Świętej Trójcy oraz odkupienia jeńców (Trinaritarian, Mathurins, 1212)
• Louis, najstarszy syn króla francuskiego, potwierdza, że ​​Jean de Montmirail gwarantował królowi do sumie tysiąca funtów, lojalność Delikatny Ii Wavrin Młoda osoba, Seneschal z Flandrii. (1213), jego syn -in -law

Drelich I ^Jest de Montmirail umiera w Longpont 29 stycznia 1217 W wieku 52 lat. Zgodnie z listem zwróconym przez króla Louis XIII Papież Niewinny X , umarłby w zapachu świętości ^{[[[ 6 ]} .

Jest synem André Sire de Montmirail, La Ferté-Gaucher i Condé-en-Brie oraz Hildiard d’Oisy ( † 1177), Châtelaine de Cambrai, Lady of Oisy i Crèvecœur, Viscount of Meaux, Lady of La Ferté-Sous-Jouarre i Tresmes.

Poślubił Helvide de Dampierre, Lady of Somsois, urodzoną w 1158 r. I zmarł po 1224 r. ^{[[[ 7 ] W [[[ 8 ]} , siostra Facet Ii de Dampierre, policjant szampana.

Jego potomkowie:

Grobowiec z czarno -białego marmuru został wzniesiony w opactwie Longpont, około 1250 r. To mauzoleum i jego posągi zostały zniszczone w 1793 r. (Rysunek ustalony zgodnie z rycinami, które pochodzą z 1641 r.). Grawerowano tam następujący napis: ^{[[[ dziesięć ]}

Mauzoleum Błogosławionego Jean de Montmirail.

Na pierwszym piętrze Mauzoleum Pan Montmirail jest nadal reprezentowany młody, ubrany w zbroję wojowników, z hełmem i podnosowanym daszkiem. Jego miecz spoczywa po jego lewej stronie; po jego prawej stronie
Tarcza oskarżona o herb, który jest gulesem lwem czołgającym się złotem. U jego stóp jego wierny pies, godło wierności jego wasali i to, co sam miał dla króla, jego zwierzchnicą. Kamień o tym samym wymiarze szerokości i głębokości, że cały pomnik tworzy drugie piętro. Jean jest tam nadal reprezentowany, ale w innym kostiumie. Kłamie i pokryta wielkim ubraniem religijnym świętego Bernarda; Jego ręce są owinięte w rękawy; Jego twarz jest przecięta zmarszczkami, a głowa jest łysa. Ta podwójna reprezentacja odzwierciedla dwa bardzo różnorodne warunki: właściciela i skromnego religijnego.

Góra mauzoleum jest dziełem architektury ogniwalu najczystszego stylu. Koronacja jest przenoszona na eleganckich kolumnach i wspierana pod czterema kątami przyciskami. Każda strona jest ozdobiona różą, bogatą rozrywką, galerie i dzwonami. Czterech aniołów rozmieszczają skrzydła nad stolicami i przedstawiają błogosławioną koronę i dłoń. Dzień wchodzi wszystkich stron do pomnika.

Jean de Montmirail został beatyfikowany około 1250, relikwia może być widoczna w opactwie Notre-Dame de Longpont.

Ekstrakt z okrągłego listu z Monsignor Bishop of Soissons i Laon ^{[[[ 11 ]} :

… Dekret świętego zboru obrzędów, zatwierdzony przez Leon XIII datę ciebie 19 lipca 1891 , właśnie rozpoznał i stał się obowiązkowy dla całej diecezji Soissonów, pod śmiech 28 września Każdy rok …

… Nie będziemy zamieszkać w opowieści o błogosławionym Jean de Montmirail: może trzymać w kilku słowach:

• Jean, Lord of Montmirail, związane z rodzinami królów Francji, Roberta Le Pieux, Huges Capet, Karlemagne, urodził się w Montmirail w 1165 r. Wysokie narodziny, ogromne bogactwa, rycerska wartość, wszystko spotkało się, aby przywiązać go do tego świata i Napraw to; Ozdoba i chwała były przez wiele lat. Pewnego dnia Bóg mówił silniej dla swojej duszy niż chwalebność tego świata i sprawił, że zobaczył, że jeśli jest pięknie służyć królowi Ziemi, jeszcze piękniej jest służyć królowi Nieba.

Jan zrozumiał wszystko, a szlachetny i błyskotliwy Pan uczynił się pokornym sługą biednych i chorych w szpitalu, który zbudował w swoim domu. To nie wystarczyło na jego pokorę. Ten blask, który otaczał całe jego życie i kogo wciąż było coś, pomimo wszystkiego, co mógł zrobić, aby go zgasić, chciał go zniszczyć, unicestwiając się i całkowicie znikając w ciemności kruźniacza. Pukał do drzwi opactwa Longpont, Zakonu Cîteaux: Jan Humble dał model najbardziej czystych cnót religijnych i tam umarł 29 września 1217 .

: Dokument używany jako źródło do napisania tego artykułu.

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Adolphe de Cardevacque ” Oisy i Jego panowie », Wspomnienia Cambrai Emulation Society W tom. XXXVII W 1880 W P. 126 ( Czytaj online , skonsultuałem się z 25 października 2019 ) .
• Monsignor Paul Guérin, Mali Bollandists, Life of Saints , Paryż, Bloud i Barral Libraires, 1876 W P. 511SS .
• Ojciec Boitel, HISTORIA Błogosławionego Jean, nazywana Humble , Paris, H. Vrayet z Sly Publisher, 1859 , 677 P. .
• Félix-victor Goethals, Historia domu Wavrina , Bruksela, 1866 W P. 23 .

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Link zewnętrzny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]