Francuskie wybory senatorskie w 1948 r. – Wikipedia

. Francuskie wybory senatorskie w 1948 r. odbywać się 7 listopada w celu wybrania przedstawicieli Rady Republiki. Śledzą francuskie wybory senatorskie w 1946 r. I stanowią drugie francuskie wybory senatorskie w ramach czwartej Republiki.

Większość partii politycznych podczas tych wyborów wykazuje antykommunizm i antigaulizm. RGR wysyła okólnika do dużych wyborców, podpisany przez jego prezydenta Gabriela Cudeneta. Napisał uwagi antykomunistyczne, podkreślając bycie „Wbrew zagrożeniu rewolucyjnego kolektywizmu słowami i oportunistami w aktach” I „Wbrew śmiertelnym niebezpieczeństwu stałego spisku zorganizowanego na naszej ziemi, z woli obcego imperium” . Następnie oferuje “Oszczędzać pieniądze” I „Zapisz klasę średnią” . Ten okólnik jest reprodukowany w prowincjach przez radykalno-społeczną prasę, lokalni przedstawiciele przyjmują w ten sposób republikański dyskurs i strategię sojuszu z socjalistami ^{[[[ Pierwszy ]} .

Jacques Fauvet, w artykule w 6 listopada 1948 , podkreśla dużą liczbę wspólnych list między radykałami-społecznymi a socjalistami przez logikę bytu „Wbrew pewnego gaullizmu i przeciwko komunizmowi” i uważa, że ​​jeśli konieczne jest rządzenie, „Wtedy powstanie między radykałami i socjalistami w dylematach gospodarczych” ^{[[[ 2 ]} .

MRP w całym kraju deklaruje wybory: „Nasi przeciwnicy: wrogowie reżimu republikańskiego: RPF i PC” . Próby związków z socjalistami zawodzą w drugiej rundzie, szczególnie w Côtes-Du-Nord ^{[[[ 3 ]} .

RPF ze swojej strony stara się zapobiec budowie lokalnych sojuszy z prawami nie -gaullistycznymi, jak w kanale La Manche, gdzie tylko jeden z trzech kandydatów po prawej stronie pochodzi z partii gaullistów.
Trzej kandydaci towarzyszą ich zawodowi wiary listem Charlesa de Gaulle’a, który z prośbą „Głosować na kandydatów zjednoczonych przez rajd narodu francuskiego” . Ta lista związków „RPF i Self -Ablomed” potępia konstytucję z 1946 r. I krytykuje sposób działania nowej Rady Republiki ^{[[[ 3 ]} .

Dwa lata po proporcjonalnych wyborach senatorskich, które dały przewagę MRP i PCF. Rada Republiki jest całkowicie odnowiona z nowym głosem, określonym nowym prawem, uchwalił 23 września 1948 . Prawo ustanawia czas mandatu Republiki Republiki po 6 lat, z połową Rady Republiki co 3 lata.

320 członków Wysokiego Zgromadzenia są wybierane przez zastępców, departamenty metropolitalne i departamenty zagraniczne, to znaczy generalni radni i „dużych wyborców” departamentów ^{[[[ 4 ]} . ^W

Niewielka zmiana wyłania się z wyborów, oprócz przełomu Gaullistów rajdu narodu francuskiego, zebranych w grupie akcji demokratycznej i republikańskiej, która podbija 57 mandatów z 320. odnotowano również ożywienie radykałów; Zrejestrowali swój pierwszy sukces od końca II wojny światowej. Ten ostatni federuje rajd lewicy republikańskiej, który staje się główną grupą w wysokiej komorze.

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]