Alexander Martin – Wikipedia

Alexandre-Albert Martin , urodzony 27 Mars 1815 w Bury ^{[[[ Pierwszy ]} (Oise) i umarł 27 maja 1895 do Mello ^{[[[ 2 ]} (Oise) i nazywane „” Ouvrier Albert „Jest francuskim politykiem znanym ze swojego socjalistycznego zaangażowania podczas rewolucji w 1848 r. I będzie jednym z liderów rządu tymczasowego, który z niego wynika.

Syn Farmera, Alexandre-Albert Martin uczy się stanu mechanika modelera w jednym ze swoich wujów. W wieku piętnastu lat uczestniczył w powstaniu trzech chwalebnych ^{[[[ 3 ]} . Ze względu na zamieszanie z homonimem martina antydecznego, jest on błędnie przypisywany mu rolę w fundamencie gazety Lyonnais Błysny W 1832 r. W rzeczywistości Alexandre Martin wszedł do tajnych społeczeństw republikańskich w Paryż ^{[[[ 3 ]} .

Kiedy wybuchła rewolucja w lutym 1848 r., Albert był pracownikiem pana Jean-Félix Baptterosses, producenta przycisków. Bierze ramiona 23 lutego A wieczorem 24 -go, przeniesiony przez swoją reputację rewolucyjnego pisarza i robotnika, a także jego przyjaźnią z Louisem Blancem, został mianowany w ramach rządu tymczasowego. Albert uczestniczył również w Louis Blanc w kampanii bankietowej. Pierwszy członek rządu francuskiego z klasy robotniczej ^{[[[ 4 ] W [[[ 5 ]} Jednak zawsze kwestionował tytuł „Albert Worker”.

Został wiceprezesem Komisji Luksemburga, organizacji pracowników i pracodawców w celu utworzenia Ministerstwa Pracy, zatwierdza politykę Louisa Blanc, jego socjalistycznego sojusznika. Po krótkiej prezydencji Krajowego Komitetu ds. Nagrody został wybrany przedstawicielem mieszkańców Zgromadzenia Zbadającego w Departamencie SEINE o 133 041 głosów z 215 000 wyborców; Po kilku dniach zostawia swój post. Jednak przybywa do Komisji Luksemburga jako wiceprezes, ale kwietniowe wybory są triumfem dla umiarkowanych republikanów i jest wykluczony z rządu. . 15 maja , gwałtowna popularna demonstracja wywołuje reakcję Gwardii Narodowej. Albert, który był na jego głowie, został aresztowany i uwięziony w Vincennes.

Podczas procesu przed Najwyższym Trybunałem Sprawiedliwości Burgów, w następnym roku, odmówił obrony, uznając sąd za niekompetentne. Dostępny, został deportowany do cytadeli Belle-île, gdzie przebywał cztery lata, a następnie uwięziony w więzieniu Tours przez pięć lat.

Amnisted w 1859 r. Pracował w Paryżu jako inspektor sprzętu i narzędzi paryskiej firmy gazowej ^{[[[ 6 ]} , ale odchodzi od życia politycznego. W 1870 r. Rząd obrony narodowej powołał go do komisji barykadowej. Został pobity w 1871 r. W wyborach w Zgromadzeniu Narodowym. W 1879 r. Próbował po raz ostatni zostać wybrany do Senatu, ale bez powodzenia. Kiedy zmarł w 1895 r., Rząd udzielił mu narodowego pogrzebu. Jest pochowany w Mello, jego grób jest zwieńczony popieraniem Auguste Seysses. W następnym roku miasto Paryż nadało nazwę ulicy w 13 ^{To jest} miasto.

• Jean-noël tardy, Wiek cienia: spiski, spiski i tajne społeczeństwa w Xix ^{To jest} wiek , Paryż, piękne litery, 11 czerwca 2015 , 672 P. (ISBN 978-2-251-44539-7 , Ean 978-2251445397 )

• Zasoby związane z życiem publicznym :
• Zasób sztuk pięknych :
• Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach :
• (W) L’Uvrier Albert