Tostan – Wikipédia

Tostan (Co oznacza „wylęganie” w Wolof) to międzynarodowa organizacja pozarządowa 501 (c) (3) zarejestrowana w Stanach Zjednoczonych, której siedziba główna znajduje się w Dakar w Senegalu. Utworzona w 1991 r. Misją organizacji jest „nadanie społecznościom środków do rozwoju i osiągnięcia ich wizji przyszłości oraz inspirowanie ruchów dużych skalnych prowadzących do godności dla wszystkich” poprzez zapewnienie programów edukacji nieformalnej z populacjami na obszarach wiejskich i słabo obsługiwanych W kilku krajach w Afryce Zachodniej ^{[[[ Pierwszy ]} . Zatrudnia ponad 500 osób i pracuje w celu zachęcania i promowania uczestnictwa społeczności w umiejętności czytania i pisania, zdrowia i higieny, dobrobytu dzieci, praw człowieka, zrównoważonego rozwoju środowiska i wzmocnienia ekonomicznego ^{[[[ 2 ]} .

Tostan przyjmuje holistyczne i zintegrowane podejście rozwojowe, ułatwiając nieformalne programy edukacyjne oparte na prawach człowieka, w szczególności poprzez program budowania zdolności społecznościowych (PRCC), którego celem jest wspieranie i umożliwienie uczestnikom i społecznościom w realizacji własnego rozwoju ^{[[[ 3 ]} .

Chociaż Tostan jest najbardziej znany ze swojego sukcesu w przyspieszeniu porzucenia tradycyjnych szkodliwych praktyk, w szczególności wycięcia i małżeństwach dzieci, w kilku krajach afrykańskich organizacja uzyskała również pozytywne wyniki w obszarach zarządzania, edukacji, zdrowia, wzmocnienia pozycji gospodarczej i środowiska i środowiska , a także w ochronie i promocji wczesnego dzieciństwa i autonomii kobiet i młodych dziewcząt ^{[[[ 2 ]} .

W 2007 r. Tostan otrzymał nagrodę humanitarną Conrad N. Hilton, największą nagrodę humanitarną na świecie, za „znaczący wkład w łagodzenie ludzkiego cierpienia. »» ^{[[[ 4 ] W [[[ 5 ]}

Molly Melching, La Commatrice the Tostan, 2007 à l’Adish You Dicuenmnary The L’Ame’s L’Ame’s Malicoundda Bacheba Gogal

Tostan został założony w 1991 roku przez Molly Melching, amerykańskiego pedagogu i obrońcę praw człowieka, który chciał oferować nieformalne holistyczne programy edukacyjne dla społeczności wiejskich Senegalu ^{[[[ 6 ]} . Budowanie głównie na reakcjach społeczności lokalnych, Melching i zespołu specjalistów kultury Senegalse opracowało program o nazwie Community Emproces Wzmacniacz (PRCC), który angażuje społeczności, pracując we własnym języku i wykorzystując mieszankę nowoczesnej i tradycyjnej afrykańskiej uczenia się Metody, takie jak dialog, teatr i taniec ^{[[[ Pierwszy ]} . Program został po raz pierwszy uruchomiony w 44 społecznościach Senegalskich, zanim osiągnął 350 w 1994 r.

Przed 1997 r. PRCC obejmowało sześć modułów na temat umiejętności rozwiązywania problemów, zdrowia i higieny, zapobieganie śmiertelności niemowląt, zarządzanie finansami, przywództwo i dynamika grup ^{[[[ 7 ]} . W 1997 r. Tostan dodał siódmy moduł na temat praw człowieka i zdrowia kobiet, które zawierały również informacje na temat możliwych skutków wycięcia. Po podążaniu za tym modułem kobiety z Malicounda Bambara, wioski w zachodnim Senegalu, zbiorowo postanowiły porzucić praktykę wycięcia, rozpoczynając ruch, który od tego czasu doprowadził prawie 9 000 afrykańskich społeczności do porzucenia tej praktyki.

Tostan pracował wyłącznie w Senegalu do 1997 r., Kiedy zaczęła wdrażać PRCC w Burkina Faso w ramach sześcioletniego partnerstwa z działaniem organizacji pozarządowej Mwangaza, która ostatecznie doprowadziła 23 społeczności Burkinabe do ogłoszenia ich zamiaru definitywnego porzucenia wycofania. W 2002 r. Tostan po raz pierwszy rozszerzył swoją programową ofertę, wdrażając inicjatywę o nazwie Prisons Project w senegalskim więzieniu w Thiès, trzecim co do wielkości mieście w Senegalu, w którym z czasem siedział Tostan. Projekt więzień składa się z zmodyfikowanej formy PRCC, która ma na celu zapewnienie więźniom zasobów niezbędnych do uzyskania umiejętności generowania cennych dochodów, przywrócenia kontaktu z ich rodzinami i harmonijnie zintegrowania ze społeczeństwem, a tym samym zmniejszenie wskaźników nawrotów ^{[[[ 8 ]} .

W 2000 roku, podczas gdy popyt na programowanie wzrósł, Tostan kontynuował ekspansję, otwierając biura krajowe w Gwinei (2003), Gambia (2006), Mauritania (2007), Gwinea-Bissau (2008) i w Mali (2009), oprócz dodatku Do biur zamkniętych w Somalii, Sudanie i Dżibuti.

W ostatnich latach Tostan uruchomił dwie duże kampanie o dużej skali, znane jako Projekt Zmiany pokoleniowej w ciągu trzech lat (CG3A) i projekt generowania Eclosion, starając się promować wzmocnienie pozycji kobiet i dziewcząt i porzucenie tradycyjne praktyki szkodliwe w Afryce Zachodniej w Afryce Zachodniej . Podczas projektu zmiany zmiany pokoleniowej w ciągu 3 lat, który trwał w latach 2013–2016, Tostan wdrożył PRCC w 150 społecznościach w Gwinei, Gwinei-Bissau, Mali i Mauretania, bezpośrednio dotykając ponad 9 000 osób i prowadząc ponad 350 społeczności do porzucenia wycięcia , małżeństwo dzieci i inne szkodliwe tradycje, oprócz zobowiązania się do wspierania praw człowieka ^{[[[ 9 ]} . Później Tostan uruchomił projekt Eclosion Generation w 2017 r ^{[[[ dziesięć ]} .

Od 2014 r. Tostan współpracuje z Fundacją Bill-ET-Meelinda-Gate w celu ulepszenia swoich systemów monitorowania i oceny, a organizacja stosuje teraz ramy wyników opracowanych we współpracy z fundamentem, który mierzy wpływ na pięć kluczowych obszarów : zdrowie, zarządzanie, autonomia gospodarcza, środowisko i edukacja. W 2015 r., W odpowiedzi na powszechne zainteresowanie swoim modelem społeczności, Tostan otworzył Tostan Training Center (TTC) w Thiès dla uczestników zewnętrznych. W TTC Tostan oferuje 10 -dniowy program szkoleniowy na temat podejścia do rozwoju społeczności, francuskiego i angielskiego, dla działaczy społecznych, członków rządów lokalnych, krajowych i międzynarodowych, a także przedstawicieli środowiska uniwersyteckiego i medialnego ^{[[[ 11 ]} .

W 2017 r. Melching przeszedł od stanowiska dyrektora wykonawczego do stanowiska dyrektora ds. Innowacji Tostan, a Elena Bonometti zastąpiła go jako dyrektora wykonawczego ^{[[[ dwunasty ]} . Pod kierownictwem organizacja stara się opracować skuteczne modele skalowania swoich programów szkoleniowych i seminaria, aby polegać na swoich strukturach organizacyjnych w celu wsparcia takiego zakresu, dalszego poprawy pomiaru wyników i zbadania innych możliwości badań poprzez opracowanie partnerstwa Na poziomie krajowym i międzynarodowym ^{[[[ 13 ]} .

Praca nad problemami poprzecznymi [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Chociaż program Tostanu jest całościowy, Tostan był powszechnie uznawany za sukces w przyspieszeniu porzucenia wycięcia, tradycji, która istnieje od wieków w większości regionów Afryki. Według UNICEF, Exision jest „samodzielną praktyką społeczną”, do której rodziny muszą przestrzegać, aby uniknąć ostracyzowania przez swoją społeczność ^{[[[ 14 ]} . Ogólnie rzecz biorąc, wycięcie jest praktykowane u młodych dziewcząt w wieku od dwóch do pięciu lat, chociaż młodzieńcze często też to cierpią. Wycięcie typu II (patrz artykuł na temat wycięcia) jest najczęstszym rodzajem wycięcia w Afryce Zachodniej, w regionie, w którym Tostan prowadzi większość jego działań, chociaż praktykowane jest również wycięcie typu I. Wycięcie typu III, czasami nazywane infibulatem, jest najpoważniejszą formą i jest rzadkością w Afryce Zachodniej ^{[[[ 15 ]} .

W 1997 r. Tostan zaczął dostarczać informacje na temat możliwego wpływu wycięcia na zdrowie w PRCC w module obejmującym prawa człowieka i zdrowie kobiet. Tostan po raz pierwszy zawahał się podnieść kwestię wycięcia w swoim programowaniu, wierząc, że jest zbyt wrażliwy i ryzykował podważanie jej pracy, ale naleganie pracowników w tej dziedzinie ostatecznie doprowadziło organizację do włączenia informacji o tej praktyce ^{[[[ 16 ]} .

Ta nowa informacja, a także nowe zrozumienie ich podstawowych praw człowieka, doprowadziły kobiety z wioski w zachodnim Senegalu, Malicoundda Bambara, do zbiorowej decyzji o porzuceniu tej praktyki. Ogłosili publicznie przed mediami Senegalskimi i międzynarodowymi Czerwiec 1997 że nie podniecą już swoich córek. Otaczające społeczności, wściekłe, że nie były konsultowane, i niepewne powodów, które zmusiły kobiety do rezygnacji z tej praktyki, zareagowały z wrogością. Imam z sąsiedniej wioski Keur Simbara, Demba Diwara, sprawił, że zespół Tostanu zrozumiał, że zmiana społeczna jako monumentalna byłaby trudna do wsparcia dla kobiet w jednej wiosce. W regionach, w których praktykowane jest wycięcie, córka jest często małżeństwem w innej rodzinie, która mieszka w sąsiedniej wiosce. Nie ekscytuj, że dziewczyna ma znaczący negatywny wpływ na jej zdolność do małżeństwa, a społeczność, która niezależnie porzuca wycięcie bez zgody okolicznych społeczności, rujnuje perspektywy małżeństw jej córek. Dlatego, aby położyć kres tej praktyce w sposób zrównoważony, społeczności, których dzieci łączą się razem ^{[[[ 17 ]} .

Po nauce ryzyka tej praktyki Diawara postanowiła przejść ze społeczności do społeczności w regionie Thiès w Senegalu, gdzie są Malicoundda Bambara i Keur Simbara, aby uświadomić im ryzyko wycięcia. W Luty 1998 . ^{[[[ 18 ]} . Od tego czasu podejście Tostana z powodzeniem zachęciło prawie 9 000 społeczności w Afryce do porzucenia okaleczania żeńskich narządów płciowych i przymusowego małżeństwa, kolejnej szkodliwej praktyki, z którą często kojarzono wycięcie. Rząd Senegalu odtąd przyjął model wycięcia w Tostanie i nadal stosuje go w swojej pracy, aby zakończyć wycięcie w kraju ^{[[[ 19 ]} . W Styczeń 2019 , 5 423 byłych społeczności praktykujących publicznie porzuciły wszelkie formy wycięcia w Senegalu, a wiele innych zrobiło to samo w Afryce Zachodniej i Wschodniej. Zewnętrzni asesorzy zauważyli, że podjęte zobowiązania są ogólnie szanowane przez znaczną większość członków społeczności, chociaż pewien opór wobec porzucenia jest nadal obecny w społecznościach, które ogłosiły koniec tej tradycji ^{[[[ 20 ]} .

Tostan stwierdza, że ​​jego podejście jest zgodne z filozofią słynnego senegalskiego antropologa i historyka Cheikha Anta Diopa, który podkreślił, że proces rozwoju powinien być edukacyjny dla wszystkich osób zaangażowanych w proces, zarówno dla pracowników organizacji pozarządowych, jak i członków społeczności społeczności, i że należy to prowadzić do stworzenia najbardziej możliwej części istniejącej wiedzy i tradycji ^{[[[ 21 ]} . Tostan prowadzi zatem swoje programowanie w sposób, który próbuje szanować i budować w kontekście lokalnym, wierząc, że takie podejście pozwala uczestnikom łatwiejsze rozszerzenie ich zrozumienia i lepsze zrozumienie ich praktyk i przekonań. Wszystkie sesje Tostanu odbywają się w lokalnych językach, a animatorzy na ogół pochodzą z tej samej grupy etnicznej, co społeczność, którą służą ^{[[[ 21 ]} . Do tej pory programy Tostana zostały wdrożone w 22 językach, w tym Wolof, Sérère, Peul, Soninke, Mandingo, Diola, Soussou, Malinké, Pulaar, Kissi, Guerze, Creole, Bambara, Hassanya, Serehule, Bamananki, Somali, Rów jako arabski, francuski i angielski.

Aby stworzyć przestrzeń, w której uczestnicy czują się komfortowo i bezpiecznie, aby swobodnie wyrażać swoje opinie, podejście Tostana silnie podkreśla demokrację i prawa człowieka: na przykład podczas PRCC członkowie społeczności uczą się tych koncepcji poprzez idee, które są już obecne w społeczności i są widoczne w ich codziennym życiu ^{[[[ 21 ]} . Tostan przyjmuje zatem podejście bez osądu, gdy zbliża się do wrażliwych tematów, oferując członkom społeczności możliwość myślenia w głęboki i znaczący sposób na to, w co wierzą i dlaczego wierzą w to bez samego siebie z obawy przed krytyką o zewnątrz.

Zmień teorię [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Teoria zmiany Tostanu opiera się w dużej mierze na pracy Gerry’ego Mackie, badacza z University of California w San Diego, który hipoteza w artykule w rewizyjnym przeglądzie socjologicznym z 1996 Chiny zakończyłyby się szybko, gdy ludzie zaczną kończyć się wspólnie, aby zachować możliwość małżeństwa kobiet w grupie etnicznej. Tostan, z radą i wkładem Mackie, od tego czasu opracował ten pomysł w ogromnej teorii zmian, która przypuszcza, że ​​wycięcie można porzucić na stałe, jeśli osoby i ich rozległe sieci społecznościowe są zaangażowane w proces podejmowania decyzji, ponieważ osoba osoba lub społeczność, biorąc pod uwagę swoje powiązania z tak wieloma innymi grupami i sieciami, nie może położyć kres samej tej praktyki, niezależnie od jej głębokiego przekonania, że ​​porzucenie musi nastąpić ^{[[[ 21 ]} .

Program budowania zdolności społecznościowych [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Program wzmacniania zdolności społeczności (PRCC) jest centralnym punktem programowania Tostan. Jest to trzyletni nieformalny program badań oparty na podstawowych prawach osoby, która zapewnia uczestnikom, dorosłym i nastolatkom, solidną wiedzę i umiejętności, które pozwala im poprawić swoje życie i znaleźć skuteczne rozwiązania problemów społecznych. Program zaczyna się od nauki praw człowieka dostosowanych do kontekstu lokalnego, po czym uczestnicy wyrażają wspólną wizję przyszłości swojej społeczności i identyfikują cele, które należy umożliwić jej osiągnięcie. Odbywa się to w procesie dialogu i konsensusu między członkami wszystkich grup: mężczyzn i kobiet, starszych i młodych ludzi, członków różnych klas społecznych, grup etnicznych, kasty i religii. Wiedza nabyta podczas sesji programowych pomaga społeczności w osiągnięciu tych celów w zorganizowany sposób. Zamiast koncentrować się na tym, czego brakuje lub dokonuje oceny wartości, Tostan prosi uczestników o rozważenie istniejących zasobów społeczności i ich wykorzystania. PRCC nadal odnosi się do praw człowieka w całym programie ^{[[[ 21 ]} .

Program jest podzielony na dwie fazy: KOBI (co oznacza „orkę gleby” w Mandingo), który zawiera moduły na temat demokracji, praw człowieka, umiejętności rozwiązywania problemów, zdrowia i higieny, a następnie „AAWDE (co oznacza„ sadzenie ziarna ”w Pulaar ), który zawiera moduły wiedzy o języku lokalnym, rozwój małych firm i koncepcje podstawowych obliczeń ^{[[[ 22 ]} . Metody nauczania obejmują ćwiczenia interaktywne, takie jak praca w małych grupach, studia przypadków i projekty badawcze. Metody te oparte są na nowoczesnych i tradycyjnych afrykańskich technikach ustnych, w tym teatrze, opowieści, tańca, dzieła sztuki, piosenki, debaty i dzielenia się osobistymi doświadczeniami.

Tostan uważa, że ​​zbiorowe zmiany dokonane przez wieśniaków muszą być samowystarczalne. W tym celu Tostan pomaga ustanowić komitety ds. Zarządzania społecznością (CGC), które wdrażają wysiłki rozwojowe oferowane przez członków społeczności na końcu programu. CGC składają się z 17 demokratycznie wybranych członków, z których co najmniej dziewięć to kobiety, a wszyscy odbywają szkolenie w Tostanie w zakresie skutecznego wykonywania swoich funkcji i roli, jaką metody tworzenia decyzji partycypacyjnych mogą odgrywać w ich pracy ^{[[[ 22 ]} .

Tostan wykorzystuje komentarze, które otrzymuje od uczestników i lokalnych przywódców, zarówno religijnych, jak i świeckich, do regularnego aktualizacji i rewizji swoich programów, przyjmując podejście podkreślające adaptację i dostosowanie zgodnie z potrzebami uczniów, społeczno -kulturowy kontekst regionu i elementów projektu programu, umożliwiając organizacji łatwiejsze rozprzestrzenianie się na nowe kraje i konteksty kulturalne ^{[[[ 21 ]} . Tostan poprawia również badania zewnętrzne i wspiera zewnętrznych asesorów w przeprowadzaniu swoich ocen ^{[[[ 23 ]} .

Modyfikacje au prcc [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Z czasem nowe moduły były stopniowo zintegrowane z PRCC. Od 2009 r. Inicjatywa Jokko, która uczy uczestników, jak korzystać z telefonu komórkowego do wysyłania wiadomości, zarówno jako środka komunikacji, jak i jako środka do praktyki nabytych umiejętności, została zintegrowana z PRCC we wszystkich społecznościach o odpowiedniej komórce odpowiedniej komórki zasięg. Tostan uważa wykorzystanie telefonów komórkowych i SMS -ów za skuteczną metodę przyspieszenia pozytywnej transformacji społecznej poprzez łączenie społeczności, wzmacniając głosy kobiet, młodych ludzi i marginalizowane grupy oraz zapewnia platformę wymiany „pomysłów ^{[[[ 24 ]} .

Przednie zewnętrzne oceny Tostanu ujawniły przypadki, w których członkowie społeczności nie byli w stanie w pełni wykorzystać informacji uzyskanych podczas programowania Tostanu z powodu braku zasobów i infrastruktury ^{[[[ 20 ]} . Aby wypełnić tę lukę, Tostan oferuje dotacje na rozwój społeczności o wartości od 300 do 1000 USD dla CGC i osób fizycznych podczas i po PRCC, które są często wykorzystywane albo do finansowania projektów rozwoju społeczności, albo do założenia wspólnotowego funduszu kredytowego odnawialnego. Te odnawialne fundusze kredytowe mogą umożliwić ludziom, w tym kobietom, uruchomić własne działania generujące dochody, pomagając im wspierać ich rodziny i przywrócić społeczność, oprócz zapewniania im możliwości wykorzystania wiedzy i umiejętności nabytych podczas programu. Fundusze są kontrolowane i dystrybuowane przez CGCS, które decydują o stawkach procentowych i czasu trwania pożyczek, które udzielają ^{[[[ 25 ]} .

Moduł ochrony dzieci, zaprojektowany w 2010 roku, oferuje specjalne szkolenie w zakresie komitetów zarządzania społecznością w zakresie radzenia sobie z dobrostanem dzieci. Ma na celu ustalenie konsensusu wokół praw dziecka, jednocześnie podnosząc świadomość różnych standardów moralnych, społecznych i prawnych, które wpływają na dzieci ^{[[[ 26 ]} .

W 2013 r. Nowy projekt o nazwie Ndimaagu (Word Pulaar dla „godności”) został przetestowany w 55 społecznościach w Tambacounda, mieście w południowo -wschodniej Senegalu. Projekt obejmuje dodatkowe kursy płciowe w PRCC, oferuje szkolenie w zakresie zapobiegania przemocy dla władz lokalnych, tradycyjnych i religijnych przywódców oraz ustanawia partnerstwa między komitetami zarządzania społecznością, organizacjami nierządnymi, instytucjami rządowymi, przywódcami społeczności i usługodawcami, odpowiadającymi na płeć -przemoc w Senegalu ^{[[[ 27 ]} .

W 2017 r. Tostan pilotował nowy moduł mający na celu „wypełnienie luki” między społecznościami lokalnymi i nowo zdecentralizowanymi strukturami samorządu lokalnego w Senegalu. Przy wsparciu UNICEF, Tostan prowadził szkolenie w lokalnych językach dla urzędników lokalnych administracji w zakresie praw i obowiązków człowieka, korupcji, dobrego zarządzania i budżetowania na poziomie lokalnym, jednocześnie dodając szkolenie dla społeczności lokalnych w najlepszym sposobie współpracy Aby zapewnić zaspokojenie ich potrzeb w lokalnych budżetach.

Tostan oferuje kilka dodatkowych programów dla społeczności, które zakończyły PRCC. Programy te mają na celu pomóc społecznościom w utrzymaniu wiedzy nabytych w ramach PRCC i przyczynienie się do opracowania warunków, w których ta wiedza może być w pełni wykorzystana. Projekt pokoju i bezpieczeństwa (P&S) został uruchomiony Kwiecień 2012 I ma na celu ustanowienie powiązań między inicjatywami społecznymi w zakresie promocji pokoju i regionalnych decyzji politycznych, aby przyczynić się do pokoju i bezpieczeństwa na wszystkich poziomach. Moduł ten poszerza podstawowy program PRCC, aby obejmował analizę i zapobieganie konfliktom, technikom mediacji i komunikacji oraz rolę kobiet w pokoju i bezpieczeństwie. Od tego czasu został wdrożony w Senegalu, Gwinei-Bissau i Gwinei ^{[[[ 28 ]} .

Moduł wzmacniający praktyk rodzicielski (RPP), który ma na celu pomóc rodzicom i całej społeczności stymulują rozwój mózgu wczesnego dzieciństwa w celu lepszego przygotowania dzieci do szkoły, został po raz pierwszy w 232 społecznościach w Senegalu w 2013 r. . Moduł stara się przezwyciężyć niektóre tradycyjne standardy społeczne i praktyczne, które okazały się szkodliwe dla rozwoju mózgu niemowląt. Wiele osób w Afryce Zachodniej, zarówno na obszarach wiejskich, jak i na obszarach miejskich, uważa, że ​​niemowlęta muszą być chronione przed niebezpiecznymi umysłami i, aby je chronić, niektórzy rodzice unikają patrzenia na noworodki w ich oczach i aby regularnie z nimi rozmawiać, rozmawiać z nimi regularnie i bezpośrednio, rozmawiać z nimi Działania, które okazały się kluczowe dla rozwoju intelektualnych zdolności małych dzieci dzięki niedawnym postępom w neuronauce. Podczas modułu RPP facylitatorzy dzielą się technikami, które wzbogacają interakcje między rodzicami a ich małymi dziećmi i wszystkie są powiązane z podstawowymi prawami człowieka dzieci z edukacją i zdrowiem ^{[[[ 29 ]} . Techniki te polegają na rozmowie z małymi dziećmi za pomocą bogatego i złożonego słownictwa, zadawania im pytań i pomagania im w odpowiadaniu im, kopiując ich dzieci w zabawny sposób, opowiadając im historie i szczegółowo opisując obiekty. Moduł RPP został oceniony przez naukowców z Uniwersytetu Stanforda w 2016 r., Który wykazał między innymi, że dzieci, których dostawcy opieki przestrzegali modułu RPP, zwiększyły liczbę ich słów o 32% więcej niż ich rówieśników w kontrolowanych kręgach i że dzieci społeczności RPP osiągnęły znacznie ważniejsze zyski w kamieniach językowych i ekspresyjnym języku niż dzieci spoza -RPP ^{[[[ 30 ]} .

Dzięki Solar Power!, We współpracy z Barefoot College w Indiach, Tostan dał afrykańskie kobiety wiejskie, które zamknęły PRCC możliwość poddania się szkoleniu inżynierii energii słonecznej. Po sześciu miesiącach szkolenia w Barefoot College kobiety wróciły do ​​domu z umiejętnościami, które pozwoliły im zapewnić energię elektryczną swoim społecznościom i zdobyć dochód dla siebie i dla ich komitetu zarządzającego społecznego. W latach 2009–2016 25 uczestników programu Tostan wzięło udział w kursach w Barefoot College, w tym 13 kobiet z Senegalu, 5 z Gwinei-Bissau, 5 z Dżibuti i 2 z Gambii ^{[[[ trzydziesty pierwszy ]} .

Zmodyfikowane programowanie PRCC [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Tostan oferuje dwie zmodyfikowane wersje PRCC. Programy te, znane jako więzienia i program wzmacniania zdolności, te programy są skierowane do grup, które zwykle nie miałyby dostępu do tradycyjnego PRCC, ale które nadal mogą skorzystać. Uruchomiony po raz pierwszy w 1999 r. Projekt Prisons ma na celu pomóc zatrzymanym w ponownym zintegrowaniu ich społeczności, co osiągnie poprzez wzmocnienie ich wiedzy na temat praw człowieka i zapewniając im praktyczne umiejętności niezbędne do uruchomienia działań generujących dochody. Tostan ułatwia także mediacje rodzinne, aby pomóc byłych zatrzymanych w ponownym zintegrowaniu ich społeczności po ich uwolnieniu ^{[[[ 32 ]} . Program budowania zdolności młodych ludzi odbywa się na ogół na obszarach miejskich, gdzie program studiów PRCC jest dostosowywany, aby uczynić go bardziej odpowiednim dla młodych ludzi, którzy przechodzą system edukacji i szukają pracy, co pomaga im zdobyć umiejętności niezbędne do odniesienia sukcesu.

Darczyńcy Tostan to Fundacja Greenbaum, Szwedzka Agencja Rozwoju i Międzynarodowej Agencji Współpracy (AIDS), UNICEF, Fundusz Ludnościowy Narodów Zjednoczonych (UNFPA), USAID, Wallace World Fund oraz William Foundation i Flora Hewlett, ^{[[[ 33 ]} . W Sierpień 2007 , Tostan i Reço le Prix Transnizacja alfab ^{[[[ 34 ]} . W Wrzesień 2007 , Tostan otrzymał nagrodę humanitarną Conrad N. Hilton za „niezwykły wkład w łagodzenie ludzkiego cierpienia”, aw 2010 r. Tostan i jego założycielka Molly Melching zostali uznani przez Fundację Skoll z Nagrodą Skulową Entrepreneurship ^{[[[ 35 ]} . Tostan otrzymał „Nagrodę akcji” od Fundacji Cécilia Attias for Women w 2012 r ^{[[[ 36 ]} . W 2013 r. Założycielka Molly Melching otrzymała nagrodę „Women of Impact” na czwartym dorocznym szczycie kobiet. W 2002 r. Melching otrzymał nagrodę humanitarną Sargent Shriver Distinguished Award Humanitarian Award od National Peace Corps Association za jego pracę z Tostanem; Jest przyznawany wolontariuszom Korpusu Pokoju, którzy nadal wnoszą trwały i wyróżniający się wkład w przyczyny humanitarne w kraju lub za granicą lub którzy są innowacyjnymi przedsiębiorcami społecznymi, których działania spowodują znaczne długie zmiany ^{[[[ 37 ]} . W 2015 r. Tostan otrzymał, z byłym prezydentem Amerykanów Billem Clintonem, nagrodą Thomas J. Dodd na Międzynarodową Sprawiedliwość i Prawa Człowieka ^{[[[ 38 ]} .

Źródła i bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Ben Cislaghi, Diane Gillespie, Gerry Mackie, cena obrad i zbiorowe działania na wiejskim Senegalu https://www.palgrave.com/gb/book/9783319337555
• Ben Cislaghi, Prawa człowieka i rozwój kierowany przez społeczność: Lekcje z Tostanu, https://edinburghuniversitypress.com/book-human-rights-and-community-led-delopment.html
• Ben Cislaghi, historia „Now-Women”: Zmiana norm płciowych na wiejskiej Afryce Zachodniej https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/09614524.2018.1420139?tab=Permissions&scroll=top
• Ingo Mamer, „La Ponat 1 luf о Ulture, Roal Funtery, La Berg-Segter,„ Beourin’s Tonan ”, Poczta UNESCO N ° 7, 2007 (ISSN 1993-8616): http://portal.unesco.org/fr/ev.php-url_id=39025&url_do=do_topic&url_section=201.html
• Easton Peter, Monkman Karen Et Miles Rebecca, «Polityka społeczna od oddania: Porzucenie FGC w Afryce Subsaharyjskiej», Rozwój w praktyce , Tom 13, N ° 5, 2003, s. 445-447.
• Gillespie Diane, Melching Molly, Transformacyjna moc demokracji i praw człowieka w edukacji nie formalnej: przypadek Tostanu , Artykuł opublikowany, 2008.
• International Herald Tribune (13/08/2007: http://www.iht.com/articles/ap/2ap/28/08/13/africa/af-gen-senegal-humanitarian-rize.php )
• Mackie Gerry, „Zakończenie podwozia i infigulacji: konto konwencji”, w American Sociological Review , tom. 61, nr 6, 1996, s. 999-1017.
• Mackie Gerry, «Porzucanie FGC: początek końca», w Bettina Shell-Duncan et ylva Hernlund (red.), Obrzezanie kobiet w Afryce: kultura, kontrowersje i zmiany Boulder, Lyne Notherning Publishers, 2000, London, s. 253-281.
• Melching Molly, „Porzucanie żeńskiego cięcia narządów płciowych w Afryce”, w Susan Perry i Celeste Schenk (red.), Oko do oka, kobiety praktykujące rozwój w różnych kulturach , Zed Books, London ET New York, 2001, s. 156-1
• Panet Sabine, „Tak to kiełkuje. Zmiana społeczna w Senegalu: przypadek organizacji pozarządowej Tostan “, w Jean-Luc Dubois, Byul Bakhshi, Anne-Sophie Brouillet, Chantal Duray-Beundron (Dirs), Rethink Collective Action, podejście według możliwości , L’Ar Harmattan, 2008.
• Tattersall Nick (12/08/2007). «Grass Roots African Group wygrywa najlepszą nagrodę World Aid», Reuters Online, Reuters. http://africa.reuters.com/country/dj/news/usnl12256053.html