Skarga starego żeglarza – Wikipedia

Ilustracja Skarga starego żeglarza . Albatrosowie zostaną zabici przez starego żeglarza za przyniesienie nieszczęścia do załogi. Jako kara będzie musiał zabrać go na szyję i zobaczyć, jak wszyscy pozostali członkowie załogi umierają z pragnienia.

Skarga starego żeglarza (Oryginalny tytuł Rymy o sędziwym marynarzu ) jest wierszem brytyjskiego autora Samuela Taylora Coleridge’a skomponowanego w latach 1797–1799 Wiersz jest często opisywany jako chrześcijańska alegoria.

Stary żeglarz zaprasza gościa ślubu do wysłuchania jego skargi. Najpierw zirytowany, a następnie rozbawiony, gość ślubu dosłownie staje się zahipnotyzowany niezwykłą historią marynarza.

Zbrodnia starego marynarza [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Po opuszczeniu portu i żeglarstwie na dobrym wietrze statek dryfuje na południe, napędzany przeciwległymi wiatrami. Załoga jest otoczona lodami i grubą mgłą. Pojawia się albatrossee, pomyślny ptak i prowadzi ich w kierunku lepszych wód. Jednak z nieznanego powodu żeglarz zabija albatrosy za pomocą kuszy. Pozostali żeglarze najpierw wyrazili gniew, ponieważ ptak wyciągnął ich z groźnych wód Antarktydy i jej lodu. Ale kiedy mgła została rozproszona, a temperatura stała się łagodna, mieli prawo do żeglarza, a tym samym części przestępstwa, przestępstwo, które miało uwolnić serię nadprzyrodzonych wydarzeń, aby pomścić śmierć Albatrosa.

Avenging Spirits następnie sprawiają, że łódź wyprowadzi się w nierozpoznanym miejscu. Całkowity brak wiatru unieważnia łódź na środku oceanu.

‘ Dzień po dniu, dzień po dniu,
Utknęliśmy ani nie oddychaliśmy ani nie ruch;
Tak bezczynny jak pomalowany statek
Na pomalowanym oceanie.

Woda, woda, wszędzie,
I wszystkie tablice kurczyły się;
Woda, woda, wszędzie,
Ani żadna kropla do picia. »

Tłumaczenie Bertrand Bellet ^{[[[ Pierwszy ]} :

‘ I dzień po dniu i dzień po dniu,
Nowy pozostały stoisko;
Jak zamrożony jak rysunek statku
Na wyciągniętym oceanie.

Woda, woda, wszędzie woda,
A deski wyróżniały się;
Woda, woda, wszędzie woda,
Nie pozostawiono żadnej kropli. »

Klątwa spada na załogę [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bardzo szybko odczuwał brak wody. Po raz drugi żeglarze zmieniają opinię na temat zbrodni starego żeglarza: teraz obwiniają go za zabicie albatrosów i odpowiedzialnym za brak wody. Stary żeglarz odczuwa klątwę, jakby ptak został zawieszony na szyi, podczas gdy w rzeczywistości płynął na dnie wód.

Wtedy pojawił się statek duchów, wydawało się, że wyłania się znikąd. Na pokładzie, śmierć ( Śmierć )-Symbolicznie opisane (w pierwszej wersji wiersza z 1798 r.) W alegoryczny sposób szkieletu i kobiety, na całej litości ( Ona życie po śmierci ), z bladą i trędowatą cerą, graj duszę żeglarzy z kostką. Śmierć wygrywa duszę żeglarzy na odrzutowcu kości; Vie-in-a-Mort wygrywa duszę starego żeglarza, którą dręczy. Będzie musiał przejść gorszą karę niż śmierć za zabicie albatrosów.

Stary marynarz widzi następnie pozostałych członków załogi umierają z pragnienia, jeden po drugim. Ich wyraz twarzy pozostaje zamrożony. Wokół łodzi pływające stworzenia, które zaczyna stary żeglarz, zaczyna przeklinać od zazdrości ich życia i nazywaniem ich lepkim i lepkim stworzeniami.

Koniec klątwy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jednak po siedmiu dniach i siedmiu nocy spędzonych na morzu pod oskarżającym spojrzeniem o upiornej załodze, w końcu udaje mu się zrozumieć ich prawdziwe piękno i błogosławi ich modlitwą. Klątwa jest następnie podnoszona i czuje, że albatrosowie odłączają się od jego szyi. Deszcz zaczyna się obficie spadać: próba uszeregowania. Jedyne duchy przyjmują następnie ciało martwych żeglarzy, które powstają i prowadzą statek do dobrego portu. Tam statek wpada w gigantyczny wir, pozostawiając tylko starego marynarza jako jedynego ocalałego. W przypadku pokuty stary żeglarz będzie zmuszony przeglądać świat i opowiedzieć swoją historię, której moralność, według starego żeglarza, można podsumować „Musimy kochać każde stworzenie, które Bóg tworzy”. »»

‘ Najlepiej modli się, kto kocha najlepiej,
Wszystkie rzeczy zarówno wspaniałe, jak i małe:
Dla drogiego Boga, który nas kocha,
Zrobił i kochał wszystko. »

Tłumaczenie:

‘ W najlepszym razie modli się, ten, który kocha najlepiej
Wszystkie duże i małe istoty;
Dla Boga Miłosierdzia, który nas kocha
Wszyscy je zrobili i pielęgnują. »

• Rymy o sędziwym marynarzu Dostosowany i prowadzony przez Larę Quagliię w 1992 roku ^{[Co ?]}
• Powerslave : Album brytyjskiej grupy heavy metalowej Iron Maiden opublikowana w 1984 roku, na której jest piosenka inspirowana tym wierszem o nazwie Rymy o sędziwym marynarzu ^{[[[ 2 ]} .
• Spiderland : Album amerykańskiej grupy post-rockowej Slint, na której jest piosenka inspirowana tym wierszem i nosząca tytuł Dzień dobry, kapitan .
• Rime of the Ancient Mariner : Album i pokaz angielskiego trio Tiger Lillies z Markiem Holthusenem do wideo, animacji i fotografii.
• Piosenka najdalsza brzeg American Metal Doom Metal Group, podczas gdy Heaven Wept jest przepisaniem lamentu starego żeglarza.
• Simon Hatley
• La Chanson Waga Living Part 1 (albatross) Grutuje Bastille.
• W Frankenstein De Mary Shelley, we wstępie i rozdziale 5;
• W Dracula od Brama Stokera, rozdział 7 (nie pochodzący);
• Przygody Arthura Gordona Pyma , d’Edgar Poe;
• Lody sfinks , od Julesa Verne’a (jest to kontynuacja poprzedniej);
• Halucynowane góry , d’oward Phillips Lovecraft;
• Koń w łazience , Douglas Adams;
• Trójkąt , de Christopher Smith.
• Tytuł kreskówki Woda, wodę każdego zająca z zwariowane Melodie odnosi się bezpośrednio do tego.
• W Epoka lodowcowa 4 , Sid The Lazy, wyprowadzając na pokładzie góry lodowej na oceanie, cytuje dwa wersety wiersza, a następnie desperackie poszukiwanie wody ^{[[[ notatka 1 ]} .
• W Dodatkowa albatross , kreskówka z Carla Barksa, Donald Duck recytuje dwa wersety wiersza i wygrywa rejs po liniowcu ^{[[[ Uwaga 2 ]} .

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pełny tekst [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]