ADUATUGUES – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.

Si ce bandeau n'est plus pertinent, retirez-le. Cliquez ici pour en savoir plus.
Si ce bandeau n'est plus pertinent, retirez-le. Cliquez ici pour en savoir plus.
 after-content-x4

. ADUATUQUES (Lub Cholera Lub ADUATICS ) byli ludźmi Celto-Germanic instalowanymi we wschodniej Galii Belgii, między Renem a Meuse, Charbonnière i Ardenne Forest [[[ Pierwszy ] . Według Julilesa Cezara składały się one głównie z Cimbrees i Teutons [[[ 2 ] . Cezar jest ostatnim narodem belgijskim [[[ 3 ] .

Xavier Delamarre sugeruje, że Aduatuca musi zostać podzielony na Aduatu- Ca, gdzie centralna część odnosi się do celtyckiego korzenia „vati” (wróżnika) lub „vatu” (proroctwo).

Zgodnie z tą hipotezą Aduatuca oznaczałby „miejsce, w którym praktykowane jest wróżby”, a aduatyka to „ci, którzy konsultują się lub ujawniają wróżbicie”.

Dokładna lokalizacja terytorium Aduatuques jest niepewna, w pobliżu nerwów i Eburonów, prawdopodobnie między tymi dwoma plemionami. THUIN -1 Skarby, -2 [[[ 4 ] i -3 [[[ 5 ] W [[[ 6 ] , Fraire [[[ 7 ] a Philippeville pochodzi z początku lat 50. BC. J-C i są niewątpliwie powiązane z kampaniami Cezar przeciwko Nervians i Aduatuci. Edith Wightman uważa, że ​​prawdopodobnie zajęli dolinę środkowego Meuse.

Kulturowo plemiona te znajdują się pod światowym światem. Jednak według Juliusa Cezara Aduatuques mają „germańskie” pochodzenie, podczas gdy ich nazwa jest prawdopodobnie z celtyckiej etymologii (por. ADUATUCA W Godda możliwe *Ad-uatu-ca „Miejsce, w którym prorokujemy” (?) zegar- , Devin [[[ 8 ] Lub * Ade-Audio-ca NA wiele- , woda [[[ 9 ] ), Podobnie jak ich nerwowości, condruuses, pema i heban. Aduatuques byłyby pozostałościami grupy 6000 wojowników Cimbre i ich rodzin (około 15 000 osób), które pozostały w północnej Galii, po pokonaniu przez armię rzymską dowodzoną przez Marcusa Juniusa Silana, w 109 przed Jezusem Chrystusem. César donosi, że Amaorix został zmuszony do złożenia im hołdu przed przybyciem Rzymian i że jego własny syn i jego siostrzeniec zostali im powierzone jako zakładnik [[[ dziesięć ] . Z tymi dwoma plemionami EBURONY szybko utworzą sojusz wojskowy przeciwko siłom Cezara [[[ 11 ] .

after-content-x4

Kampania Cezara w Belgii.

W 57 z. J.-C. , Legiony Cezara wygrywają Konfederację Plemion Belgijskich podczas bitwy pod Sabis. Przed bitwą informacje z Remi, alianckiego plemię z Rzymem, ustalają, że Germani (Condruse, Eburons, Caeraesi i Paemani) obiecały około 40 000 ludzi. Powinni osiągnąć 60 000 Bellovques, 50 000 pocących się, 50 000 nerwów, 15 000 atrybatów, 10 000 ambienów, 25 000 morini, 9 000 menapian, 10 000 caleatów, 10 000 prędkości, 10 000 viromandui i 19 000 aduatuuci. Aduatuques, którzy spóźnili się na pomoc nerwów, schronią się w jednym z nich Miasta (które byłyby w Thuin lub Namur [[[ 2 ] W [[[ dwunasty ] ). W czasie ataku rzymskiego oppidum Aduatucs organizuje 57 000 uchodźców. Oppidum zostaje schwytany przez Rzymianie po walce, które nie żyją. Adeatuci z powodzeniem opiera się pierwszemu atakom, ale idą po wzniesieniu broni Siege. Cezar obiecuje im łagodność, jeśli aduatuques się poddają, więc otwierają drzwi i zwracają broń. César wstrzymuje się i wysyła wojska rzymskie poza miastem, aby uniknąć grabieży. Aduatyka używa tarcz i ukrytej broni w mieście i atakują Rzymian z zaskoczeniem z dnia na dzień. Są jednak pobici, a wielu zabija się w bitwie. Rzymianie zdziesiątują ten lud, chwytając i sprzedając jako niewolników prawie 53 000 mężczyzn, kobiet i dzieci [[[ 13 ] i uwolnij ludzi z hebanu, który jest od nich zależny [[[ 14 ] . Ci ludzie znów powstają jesienią 54 z. J.-C. , związane z hebanem i nerwami. Po bitwie pod Aduatuca Amaorix idzie osobiście do Aduatuuci, a następnie do nerwów, aby zaoferować im nowy atak na rzymskie zimę na nerwowym terytorium, pod dowództwem Quintusa Tulliusa Cycero, brata słynnego mówcy. Atak na zimowy obóz Q. Cicero jest mniej szczęśliwy: koalicja Ebony, Atuatuques i Nervians jest pobity przez Cezara, który przyszedł na ratunek [[[ 15 ] . Jednak César donosi, że ratunek był ” ledwie ” Sugerując, że prawie połowa tego legionu jest już zniszczona, gdy nadejdzie. Terytorium Aduatuques jest spustoszone przez César i miejsce nazywane ADUATUCA , okupowany przez legion, przechodzi atak Niemców w 53 pne. J.-C. [[[ 16 ] . W okresie rzymskim ocalałych aduatuques są zintegrowane z Civitas Tungrorum.

W 2012 r. Grupa historyków i archeologów doszła do wniosku, że Oppidum of the Adruatics powinien znajdować się na południe od miasta Thuin, w Hainaut, w miejscu zatytułowanym „Bois du Grand Bon Dieu”, a to na podstawie następujące elementy [[[ 17 ] :

  1. Odkrycie szczątków ufortyfikowanego ustanowienia epoki żelaza, zawierającego 13 hektarów,
  2. fortyfikacje odpowiadające opisowi podanym przez César,
  3. koncentracja rzymskich pocisków ołowiowych, pokazująca, że ​​fort został zaatakowany przez siły rzymskie,
  4. Odkrycie trzech skarbów pochowanych w pobliżu fortyfikacji i pochodzi z pierwszych lat 50. przed Jezusem Chrystusem,
  5. Lokalizacja miejsca w obszarze konfliktu.
  1. ↑ Ugo Janssens, Ci Belgowie, „The Bravest”, Historia Gallic Belgia , 2007, Racine, P. 47 .
  2. ↑ A et b Ugo Janssens, NA. Cit. W P. 47 .
  3. ↑ Dion Cassius, Historia rzymska W Książka Xxxix , 4
  4. ↑ Odkryte na początku wiosny 1846 r. Skarby północnej Galii. Krążenie pieniężne pod koniec 3. i na początku IV wieku autor: Pierre Bastien w North Review – Année 1978 – # 239 – s. 789-812. Konsultacje online na stronie Persée Skonsultowano .
  5. ↑ Muzeum sztuki i historii Skonsultowano .
  6. ↑ Strona dziedzictwa! Fundacji King Baudouin Skonsultowano .
  7. ↑ Skarb Państwa Fraire Gallic Potin Monnaie W Belgijski przegląd numizmatyki i sugillografii Marcel Hoc, Paul Naster, Jacqueline Lallemand opublikowane przez Royal Society of Numismatics – Tome CVIII, 1962. Dostęp online Skonsultowano . Friare znajduje się w kantonie Walcourt, Arrondissement of Philippeville, prowincja Namur. Skarb został odkryty około 1875–76 w miejscu o nazwie Fairoul i należy do archeologicznego społeczeństwa Namur.
  8. ↑ Xavier Delamarre, Galiczny słownik języka , Edycje Wlanra 2003. P. 307
  9. ↑ Julius Pokorny, O historii Celts i Iliryjczyków , Max Niemeyer Halle, Saale 1938. P. 124 .
  10. ↑ Juliusz Cezar, Wojna galicowa V.27
  11. ↑ „Wojna galicowa” V.38 – V.39 .
  12. ↑ Zauważ, że ich nazwa miasto Przypuszczał, że nie ma germańskiej etymologii, ale celto-latyna; Widzieć Jules Herbillon, Nazwy gmin Walonii , Communal Credit, Coll. Historia N O 70, Bruksela, 1986.
  13. ↑ Komentarze na temat Wojny Gaul , II, 33.
  14. ↑ Komentarze na temat Wojny Gaul . V, 27
  15. ↑ Juliusz Cezar, Komentarze na temat Wojny Gaul , Book V, 38-51.
  16. ↑ Komentarze na temat Wojny Gaul , My, 35-36.
  17. ↑ Oppidum z aduateci znajduje się w Thuin (Hainaut)
  • Xavier Delamarre, Galiczny słownik języka , Edycje Wlanra 2003.
  • Kruta Windslaslas, Celts, historia i słownik , Robert Laffont Editions, Coll. „Bouquins”, Paris, 2000, (ISBN 978-2-7028-6261-2 ) .
  • John Haywood (Intr. Barry Cunliffe, Trad. Colette Stévanovitch), Historyczne atlas Celts , Éditions Autrement, Paris, 2002, (ISBN 978-2-7467-0187-8 ) .
  • Danièle & Yves Roman, HISTORIA GAUL – MY To jest wiek z. J.-C. – I Jest wiek , Arthème Fayard Bookstore, Paris, 1997, (ISBN 978-2-7028-1646-2 ) .
  • Wojna Gaul

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

after-content-x4