Nictas Budka – Wikipedia

Nicétas A Booth , Lub Dzisiejsza Budka ( Nikita A Booth ) po Ukraińskim), urodzony 7 czerwca 1877 rodzaj (W) w Austro-Węgrzelu i zmarł Pierwszy ^Jest Październik 1949 r W Karagandzie w ZSRR był prałatem ukraińskiego greckiego kościoła, który żył i pracował w Austro-Węgrzew, Kanadzie, Polsce i ZSRR. Jest pierwszym biskupem ukraińskiego greckiego kościoła, który służy w misjach w Kanadzie. W rzeczywistości jest pierwszym wschodnim biskupem katolickim z pełną jurysdykcją, który został mianowany do Nowego Świata. W 1945 r. Został aresztowany przez władze sowieckie i wysłane do gułagu, gdzie zmarł w 1949 r. Kościół katolicki został beatyfikowany jako męczennik 27 czerwca 2001 .

Nicétas Budka urodził się 7 czerwca 1877 W wiosce Dobromirka (W) du Raion de Zbarazh (W) który był wówczas częścią Królestwa Galicji i Lodomerii w Austrii ^{[[[ Pierwszy ]} . Po studiach pełnił funkcję nauczyciela dzieci księcia Leona z rodziny Sapieha w Bilche-Zolote (W) . Następnie przeprowadził rok służby wojskowej. Szkolił jako oficer w Wiedniu. Później studiował prawo na University of LVIV i teologii na seminarium teologicznym LVIV. W 1902 r. Wszedł do Collegium Canisianum, seminarium katolickiego położonego w Innsbruck w Austrii.

. 25 października 1905 , Nicétas Budka otrzymał kapłan przez Metropolitanity André Sheptytsky w LVIV w wieku 28 lat dla archeeparchii LVIV (W) ^{[[[ Pierwszy ]} . W 1907 r. Został mianowany prefektem seminarium LVIV. W 1909 roku napisał rozprawę doktorską na temat bizantyjskiej historii religijnej zatytułowanej DIMIRATIRACJA CRIPORSKA: Grecka dyscyplina kościoła w świetle polemiki w czasach Fotiya , ale nie był w stanie jej bronić ze względu na stan zdrowia i odejście do Kanady. Był założycielem miesięcznej publikacji Emigrant („Emigrant”) i jego wydawca w latach 1910–1912.

. 15 lipca 1912 r. , został mianowany biskupem na ukraińskie grecko-katolickie kościół w Kanadzie i Biskupa Patara przez Papież Pie X ^{[[[ Pierwszy ]} . . 14 października Następnie został oddany biskupa ^{[[[ Pierwszy ]} . W grudniu tego samego roku przybył do Winnipeg w Manitobie w Kanadzie, a następnie natychmiast przeprowadził wycieczkę po Ukraińskich Koloniach w zachodniej Kanadzie, zanim wrócił do Winnipeg. Mars 1913 . Jego pierwsze zadania obejmowały uzyskanie czarterów inkorporacji dla kilku parafii na mocy przepisów prowincji, a także karty inkorporacji dla uzależnionego jako całości zgodnie z prawem federalnym. Przejął także kontrolę nad gazetą Kanadyjska ruteńska , który był kontrolowany przez biskupi kościoła łacińskiego, a zwłaszcza użył go do publikowania swoich listów pasterskich ^{[[[ 2 ]} .

Podczas episkopatu w Kanadzie pomógł założyć rezydencje dla ukraińskiej młodzieży, organizować parafie, budować kościoły i szkoły, a także znalezione seminaria, seminarium Andriy Sheptytsky w Saint-Boniface w Manitobie i seminarium Taras Shevchenko w Edmonton w Albercie. Był znany jako zagorzały obrońca autonomii ukraińskiego kościoła grecko-katolickiego w porównaniu z hierarchią Kościoła łacińskiego, a także jako zaciekłego przeciwnika działań misyjnych wśród Ukraińców w Kanadzie ze strony kościołów ortodoksyjnych Rosji i protestantów jako Cóż, przeciwko sekularyzmowi ^{[[[ 3 ]} .

Nicétas Budka był specjalnie znany w Kanadzie, że opublikował list duszpastkowy, tuż przed rozpoczęciem pierwszej wojny światowej, w której zachęcał Ukraińców w Kanadzie, którzy mieli obowiązki rezerwistów do powrotu do ojczyzny, „zaciągnij się i walczą, ale ich” Ojczyzna „była Austrią, która szybko znalazła się na wojnie z Kanadą. Chociaż później wycofał swój list, uszkodzenie zostało wyrządzone ^{[[[ 2 ]} . Przyczyniło się to do zapalenia istniejących podejrzeń populacji kanadyjskiej i rządu, co doprowadziło do internowania Ukraińców w Kanadzie (W) Podczas wojny. Ponadto Nicétas Budka, który został naturalizowany jako podmiot brytyjski, to znaczy jako obywatel Kanady, został oskarżony dwukrotnie o nielojalne przestępstwa, ale w obu przypadkach został uniewinniony.

Po wojnie kontynuował wysiłki na rzecz zorganizowania ukraińskiego greckiego kościoła w Kanadzie, pomimo trudności finansowych uzależnionego. Kontynuował tę pracę do 1927 r., Kiedy wyjechał na wizytę w Rzymie, gdzie poprosił o ponowne przeniesienie do Galicji, wyczerpany po 15 latach na czele ukraińskiego kościoła greckiego-katolickiego w Kanadzie ^{[[[ 2 ]} .

Oficjalne zdjęcie Nicétas Budka z NKVD Pliki po jego aresztowaniu w 1946 roku

Tak więc w 1928 r. Wrócił do Galicji, obecnie pod polską kontrolą, i został wikariuszem generała metropolitalnego Curie w LVIV. Po drugiej wojnie światowej Galicja była zajęta przez ZSRR, a Nicetas Budka sprzeciwiła się oddzieleniu ukraińskiego greckiego kościoła katolickiego Rzymu, o które prosił komunistów. . 11 kwietnia 1945 r. , z tego powodu został uwięziony z innymi biskupami ^{[[[ 4 ]} . Otrzymał 8 -letnie wyrok więzienia i został wysłany do Kazachstanu, aby odnieść wyrok. Zmarł w gułagu 28 września 1949 . Według władz radzieckich przyczyną jego śmierci jest zawał serca. Lokalizacja cmentarza obozu więźniów została zachowana w tajemnicy, ale uważa się, że jest to miejsce, w którym obecnie znajduje się ferma świń.

Nicétas Budka został beatyfikowany jako męczennik 27 czerwca 2001 Papież Jan Paweł II ^{[[[ Pierwszy ]} .

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]