Chicago Cubs – Wikipedia

Chicago Cubs Baseball
OBOWILI MAWISTÓW DYVIVICE NL
Charakterystyczne znaki
Mundury wyścigowe
Kolory społeczne	Niebieski, czerwony, biały
Dane firmy
Miasto	Chicago
Naród	Stany Zjednoczone
Liga	Liga Narodowa
Dział	Centralny
Fundacja	1876
Nazwa	Chicago White Stockings (1870-1871, 1874-1889) Chicago Colts (1890-1897) Chicago Orphans (1898–1901) Chicago Cubs (1902 – obecny)
Właściciel	Thomas S. Ricketts, Laura Ricketts, Pete Ricketts, Todd Ricketts, Joe Ricketts
Główny menadżer	Jed Hoyer after-content-x4 Prezydent operacji baseballowych : Theo Epstein
Trener	David Ross (2020-obecny)
Strona internetowa	https://www.mlb.com/cubs
Osiągnięcia
World Series	3 (1907, 1908, 2016)
Tytuły ligowe	17 (1876, 1880, 1881, 1882, 1885, 1886, 1906, 1907, 1908, 1910, 1918, 1929, 1932, 1935, 1938, 1945, 2016)
Tytuły dywizji	8 (1984, 1989, 2003, 2007, 2008, 2016, 2017, 2020)
Dzika karta	3 (1998, 2015, 2018)
System gier
Wrigley Field (1916-obecny) 41 649 miejsc West Side Park (II) (1893–1915) South Side Park (1891-1893) West Side Park (I) (1885-1891) Lakefront Park (II) (1883-1884) Lakefront Park (I) (1878-1882) 23rd Street Grounds (1876-1877)

I Chicago Cubs Są franczyzą baseballową należącą do Major League Baseball (MLB) z siedzibą w City of Chicago (Illinois). Są członkami National League Central Division. Są jedną z dwóch drużyn Major League z siedzibą w Chicago; Pozostałe to Chicago White Sox, członkowie centralnej dywizji ligi amerykańskiej (AL). Klub jest własnością Thomasa S. Rickettsa, syna założyciela TD Amritrade, Joe Restketts.

Zespół odbył swoje pierwsze mecze w 1870 roku w National Association of Base Ball Players z nazwą Chicago White Stockings , wygrywając mistrzostwo. W 1871 r. Dołączyli do profesjonalnego krajowego stowarzyszenia zawodowych graczy piłkarskich, ale zawiesili działalność w ciągu następnych dwóch sezonów z powodu wielkiego pożaru Chicago. Wznowali w 1874 r., Dołączając do Ligi Narodowej w 1876 roku jako członek założyciela, później stając się znani jako Chicago Cubs w sezonie 1903. Cubs są najstarszą profesjonalną drużyną w Ameryce Północnej i pozostał dłużej w tym samym mieście dla całej swojej historii dla całej swojej historii . Są jednym z dwóch pozostałych członków założycieli Ligi Narodowej (wraz z Atlanta Braves, którzy zaczęli grać w MLB w 1871 roku jako Boston Red Stockings).

W 1906 r. Zespół zanotował rekord baseballu Major League z 116 zwycięstwami (narysowanymi przez Seattle Mariners w 2001 r.) Z odsetkiem zwycięstw 76,3, wciąż niepokonanego rekordu. W tym samym roku rozegrali swoją pierwszą World Series, przegrywając z rywalizującymi obywatelami, White Sox, na cztery dwa wyścigi. ^[Pierwszy] Cubs wygrał dwa kolejne World Series w 1907 i 1908 roku, stając się pierwszą drużyną, która zakwalifikowała się na trzy kolejne lata i wygrywa dwa razy z rzędu; Jednak od tego czasu zespół nie zdobył już tytułu od ponad wieku. ^{[2] [3]} Z powodu tego wątpliwego rozróżnienia często nazywamy je „sympatycznymi przegranymi” ( Urocze przegrani ). Są również znane jako „Północne Siders” od czasu Wrigley Field, ich stadionu od 1916 roku, znajduje się w północnej stronie Chicago. Główną rywalizacją zespołu jest to, że przeciwko St. Louis Cardinals.

W sezonie 2016 Cubs powrócili, aby wygrać World Series po 108 latach, przerywając najdłuższy pas niepowodzenia w historii sportu. ^[4]

Od 1916 r. Dom Cubs był Wrigley Field, stadionem zbudowanym w 1914 roku, który zachowuje wiele osobliwych cech tradycyjnych stadionów baseballowych. Na przykład zewnętrzna linia pola gry jest ograniczona przez nietypową ścianę pokrytą bluszką. Światło oświetlenia pola zostało zainstalowane dopiero w 1988 roku, ponieważ tradycyjnie Igrzyska Cubs zawsze były rozgrywane o godz. 14.20. Tradycja ta wynika z decyzji zespołu po południu, aby uniknąć zakłócania okolicy, grając późnym wieczorem. Mimo to istnieje umowa z władzami miasta, ponieważ Cubs nie grają więcej niż jedna trzecia meczów domowych wieczorem.

Oficjalną maskotką zespołu Cubs jest szczeniak młodego niedźwiedzia o imieniu Clark, opisany przez komunikat prasowy zespołu jako młody i przyjazny szczeniak. Clark zadebiutował 13 stycznia 2014 r., Tego samego dnia, w którym komunikat prasowy ogłasza swoje narodziny jako pierwsza oficjalna maskotka fizyczna klubu. Cubs nie miał oficjalnej maskotki przed Clarkiem, nawet jeśli mężczyzna przebrany za „niedźwiedź polarny”, zwany „Niedźwiedziem” (lub Beeman), był popularny wśród fanów, od wczesnych lat 90. XX wieku, ponieważ położył się na Stadion, dla zdjęć z fanami.

Zalecane liczby [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Ron Święty 3B: 1960–1973 Wycofane 28 września 2003

Ernie Banki SS, 1B: 1953–1971 Wycofane 22 sierpnia 1982

Ryne Sandberg 2B: 1982-1994, 1996–1997 Wycofany 28 sierpnia 2005 r.

Menażka Williams Z: 1959–1974 Wycofane 13 sierpnia 1987 r.

Ferguson Jenkins P: 1966–1973, 1982–1983 Wycofane 3 maja 2009

Greg Maddux P: 1986–1992, 2004–2006 Wycofane 3 maja 2009

Jackie Robinson Wycofane przez MLB Uhonorowany 15 kwietnia 1997

Członkowie Hall of Fame Baseball [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Członkowie Chicago Cubs wprowadzili w National Baseball Hall of Fame.

• Gracze w Pogrubiony Są one odtwarzane w płytkach Galerii Sław wraz z mundurem młodych, sierot, źrebaków lub białych pończoch.
• * – Reprodukowane na płycie Hall of Fame bez określonego munduru; Hall of Fame rozpoznaje Cubs/Orfans/Colts/White Stockings jako „główny zespół”
• ** – Reprodukowany na płycie Hall of Fame z mundurem innego klubu, ale Hall of Fame rozpoznaje Cubs/Orphans/Colts/White Stockings jako „podstawowy zespół”
• ^† – Wprowadzony jako menedżer/pionier częściowo dla zalet uzyskanych z zespołem Cubs; odtworzone w Hall of Fame bez określonego munduru
• ^Pierwszy – Wprowadzony jako gracz; Trenował Cubs/White Stockings/Colts lub był graczem
• ² – Wprowadzony jako menedżer lub menedżer; Grał dla Cubs lub był ich graczem

• Żadna z World Series nie rozgrywała się przed 1903 rokiem, nie jest rozpoznawane przez MLB.

• Klub jest wspomniany na początku filmu Powrót do przyszłości II z 1989 r., Kiedy bohater Marty McFly, który wylądował w przyszłości (w porównaniu z nim) 2015, rozglądając się, zauważa przesłanie telewizyjne świętujące zwycięstwo Cubs of the World Series of This Wonderful. Z trofea klubu Ameryki Północnej przekazał wiadomości. Nawet gdyby prognoza w filmie stała się rzeczywistością o jeden rok opóźnienia, była zaskakująco prawdomówna ^[5] .