MicrochéneSithape – Wikipedia

. Microkinésithérapy , opracowane w latach 80. we Francji przez fizjoterapeutów Patrice Benini i Daniel Grosjean, jest domniemaną ręczną techniką oceny i opieki, która dążyłaby do znalezienia pacjenta z pacjenta, „śladów” somatyzowanych traumatycznych zdarzeń i stymulowania Obszary zainteresowane uruchomieniem naturalnych mechanizmów samodzielnego korekcji, które mogą je wyeliminować.

Pierwsza praca z mikrokinésitherapią wydaje się być Praktyczny traktat z mikro-fizjoterapii , którego pierwszy tom pochodzi z 1996 roku ^{[[[ Pierwszy ]} . Został napisany przez Daniela Grosjeana i Patrice Bénini, zaprezentowani na stronie internetowej Microkinatesithapy jako założyciele tej techniki od lat 80. ^{[[[ 2 ]} .

„Rytmy tkankowe” mogą być modyfikowane przez szoki emocjonalne lub fizyczne i wymagałyby ponownego zrównoważonego odzyskania zdrowia ^{[[[ 3 ]} .

Microkinatesithapy to technika opieki wykonana z rękami, która polega na kontrolowaniu i przywracaniu witalności całej tkanki ciała.

Kontrola jest przeprowadzana przez mikropalpację, która z łatwością znalazłaby tkanki dysfunkcyjne, to znaczy tych, którzy niosą patologiczne następstwa, które zarejestrowały się po niepopatrowanej agresji.

Rzeczywiście, cała agresja uległa ustanowienie mechanizmów samookrotności odpowiedzialnych za walkę i usunięcie konsekwencji tej agresji (gojenie się po ranie, konsolidacja po złamaniu, przeciwciała po antygenach itp.) W niektórych przypadkach mechanizmy te nie działałyby lub nie mogłyby działać lub nie mogłyby działać lub nie mogłyby mieć lub nie mogłyby się działać lub nie mogłyby działać lub nie mogły się działać lub nie mogłyby działać lub nie mogły się działać lub nie mogły działać lub nie mogły się działać usunął konsekwencje napaści. Tkaniny przenoszą wówczas znak tych patologicznych następstw i stanowią dysfunkcję.

Na tych tkaninach mikrokinalezeterapia będzie próbowała działać, odtwarzając zgodnie z teorią homeopatyczną, to znaczy w podobny i minimalny sposób, prymitywna agresja w celu ponownego uruchomienia mechanizmów samozadowolenia, które nie działałyby, a nawet w tym dziesięcioleciach później. To „ponowne uruchomienie” mechanizmów samoobrony umożliwiłoby szybką normalizację tkanek, które ułatwiłyby dobre odzyskanie funkcji.

Badanie odbywa się na podstawie traumatycznych zmian, które są najłatwiejsze do znalezienia, skorygowania, a także do rozmnażania eksperymentalnego, co ułatwiłoby naukę ich badań. Korekty te rozwiązałyby wiele bolesnych następstw.

Zmiany wpisane w obwodach nerwowych są następnie omawiane z podobnymi poprawkami. Zakaźne, toksyczne i staranne napaści są badane podczas ulepszeń, a także podawane „wspomnienia”, które umożliwiają kontrolowanie i eliminowanie tyle następstw toksyn, jak świadome lub nieświadome emocje.

Wątku przewodnim tego odczytu jest teoria podsumowania, przestarzała teoria dotycząca biogenezy.

W 2016 r. Opublikowano badanie Grenoble CHU odnoszącego się do 29 pacjentów. Ta randomizowana podwójnie ślepa ocena pokazuje skuteczność kliniczną mikrokinateseterapii w pourazowej szyjki macicy, jednak z ograniczeniami metodologii badania (niska siła robocza, Siesiność głównego kryterium oceny ) ^{[[[ 4 ]} . Konieczne są dodatkowe badania dotyczące większych próbek, aby potwierdzić tę pierwszą ocenę.

Wyniki eksperymentu podwójnie nierównomiernego zostały opublikowane w międzynarodowym przeglądzie porównawczym i indeksowane na Medline w Mars 2017 ^{[[[ 5 ]} .

Artykuł zatytułowany „Uzupełniający się terapia: Microkinatesithapy” pojawił się w czasopiśmie Hegel, francuskim przeglądzie naukowym indeksowanym do komitetu czytania w Czerwiec 2017 ^{[[[ 6 ]} . W tym artykule krótko przedstawiono podstawy mikrokinisiterapii, a także jej miejsce i jej przydatność w dodatkowych podejściach.

International Journal of Science & Research Methodology opublikował artykuł w Listopad 2017 : „Nowe podejście do terapii ręcznej układu odpornościowego: badanie eksperymentalne”. Ta ocena mikrookinatesopherapii tym razem w laboratorium daje wyniki uzyskane na szczurach z grupą kontrolną, grupą placebo i grupą leczoną lub 45 szczurów na wiele 15 w tych 3 grupach. Oceny przeprowadzono na cytokinach uzyskanych przez badania krwi i przeanalizowane przez zatwierdzone urządzenia zgodnie ze ustalonymi protokołami. Wybrane cytokiny: interleukina 2, 4 i czynnik martwicy nowotworów zostały zachowane, ponieważ są one uznawane za obiektywne czynniki wskazujące na immunologiczne reakcje organizmu po stresie. Wyniki pokazują, że markery te nadal rosną 3 ^{To jest} W 7 ^{To jest} I 21 ^{To jest} dni w grupach świadka i placebo, kiedy praktycznie zniknęli w leczonej grupie z sesją mikrokinéerapii w 3 ^{To jest} W 7 ^{To jest} I 21 ^{To jest} dzień ^{[[[ 7 ]} .

We Francji, w opinii 21 Mars 2013 , Krajowa Rada Zakonu masażystów-fizjoterapeutów wskazuje swoją rezerwę co do praktyki terapii mikrokinowej, ani sprawdzonej, ani konwencjonalnej przez fizjoterapeutę i która „może otworzyć drogę do dryfu terapeutycznego” ^{[[[ 8 ]} .

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

: Dokument używany jako źródło do napisania tego artykułu.

• Daniel Grosjean i Patrice Bénini W Praktyczny traktat o terapii mikrokinowej . 1996 (OCLC 717889280 ) (Sól B0014SHRR6 )
• Richard Mój sąsiad i Nicolas PSAULT W Wszystko, czego nigdy nie chciałeś wiedzieć o terapiach ręcznych , Saint-Martin-d’Hères (isère), prasa Universitaires de Grenoble (mops), coll. „Punkty widzenia i debaty naukowe”, 2014 , 380 P. (ISBN 978-2-7061-1858-6 , OCLC 880268020 )

Link zewnętrzny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]