Anne, moja siostra Anne (piosenka) – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Anne, moja siostra Anne to piosenka Louisa Chedida wydana w albumie o tej samej nazwie w 1985 roku i singlu w tym samym roku [[[ Pierwszy ] . To jeden z najbardziej znanych tytułów artysty. Ostrzeganie o powrocie skrajności do francuskiego społeczeństwa, Anne, moja siostra Anne Od lat 80. pasuje do artystycznego ruchu antyrakietowego. Podobnie jest to jeden z zwykłych tematów w pracy Louisa Chedida.

after-content-x4

Piosenka była przedmiotem różnych czasów i w 1994 roku wyprodukowano klip.

Kontekst społeczny i polityczny, inspiracja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Anne Frank

Anne Frank, jedno ze źródeł inspiracji do piosenki

W , marsz na równość i przeciwko rasizmowi jest zorganizowany [[[ 2 ] . W , Front krajowy osiąga swój pierwszy przełom na poziomie krajowym [[[ 3 ] Uzyskując 10,95 % Głosy wyrażone w wyborach europejskich [[[ 4 ] . Piosenka ostrzega o powstaniu skrajnej prawicy we Francji w latach 80. [[[ 5 ] W [[[ 6 ] W [[[ 7 ] . Mówiąc bardziej ogólnie, oprócz rasizmu i anty -semityzmu, Louis Chedid nalega, aby wszystkie formy masakry ludzi, takie jak ludobójstwa, były ukierunkowane w piosenkę [[[ 8 ] W [[[ 9 ] .

Pamiętając o swoim dzieciństwie, Louis Chedid oświadcza, że ​​w latach pięćdziesiątych skrajnie prawicy symbolizowano w jego umyśle przez postać prawnika Jean-Louis Tixier-Vignancourt, którego punkt 5,2 % W wyborach prezydenckich w 1965 r. [[[ dziesięć ] Nikt nie martwi się [[[ 11 ] . Później, w wieku około trzynastu lat, widzi w szkole Noc i mgła alaina resnais i mówi, że on „Uderz przez te obrazy” Ponieważ opuszczając wojnę, żaden dorośli – jego rodzice rozumiali – wywołuje temat [[[ dwunasty ] . Wyraża także wspomnienia związane z okresem dojrzewania, które go szczególnie oznacza: z jednej strony film Trzymany gdzie żydowska dziewczyna przeżywa w obozie koncentracyjnym „Sprzedawanie jego ciała i duszy nazistom” [[[ 13 ] ; z drugiej strony, Gazeta Anne Frank gdzie heroina jest ofiarą prześladowań, a następnie eksterminacja ustanowiona przez nazistów podczas II wojny światowej [[[ 11 ] . W końcu wspomina o opowieści Niebieska broda w której młoda kobieta podczas słynnej tyrady pyta siostrę Anne, czy jej bracia przybywają, aby uratować ją przed egzekucją, zdecydowaną przez męża [[[ 14 ] .

Nieporozumienie z etykietą [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W tym czasie Louis Chedid był pod etykietą CBS. Firma płytowa odmawia wyciągnięcia 45 okrążeń ze strachu [[[ 15 ] I biorąc pod uwagę, że tytuł nigdy nie będzie tubą; Następnie łamie umowę na podpisanie się w Virgin [[[ dwunasty ] .

after-content-x4

Dla Bezpłatny W Anne, moja siostra Anne dzielenie się z Urodzony gdzieś Maxime le Forestier „Grawitacja tematu i rytmiczne uwodzenie” [[[ 16 ] . Uwolnienie , ze swojej strony, opisuje tytuł „Humanist Purning” [[[ 17 ] .

Po serii koncertów podanych Bobino w 1993 roku, Louis Chedid nagrał nową wersję, tym razem Acoustic, która została wydana na albumie Pomiędzy nami w 1994 roku [[[ 18 ] . Na temat pomysłu Michela Bergera przekazanego Louisowi Chedidowi kilka lat wcześniej [[[ Ref. pożądany] , klip jest produkowany przez Didiera Le Fisherur [[[ 19 ] . Pod przewodnictwem bardzo narracyjnych obrazów podążamy za życiem starego samotnego, nostalgicznego i dobrego żyjącego człowieka, aż do ostatniego uderzenia.

Napis tytułu w artystycznym ruchu antyrakietowego [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Socjolog éric taïeb wierzy, że ta piosenka i inni, jak L’Aziza (Daniel Balavoine), Babacar (France Gall) lub Mały pociąg (Podjęte przez Rita Mitsouko), są częścią kontekstu, w którym walka z rasizmem i ksenofobią, a także promocja tolerancji, stają się modne w ciągu dekady [[[ 20 ] . W tym samym duchu Wolfgang Asholt, profesor literatury, sędzi, że antysakistyczna piosenka, polityka w istocie Anne, moja siostra Anne jest ilustracją, staje się ogólnym elementem lat 80. XX wieku. Dodanie, że ten rodzaj pracy jest częścią szerszej perspektywy, a mianowicie „moda” koncertów humanitarnych ( Pomoc na żywo W Piosenkarze bez granic W Bastardowie itp.), Określa jednak, że francuski zjawisko odbiega od ruchu ogólnego: koncerty zorganizowane przez SOS Racisme [[[ n 1 ] Ponieważ te, wspierane przez ruch polityczny, wykraczają poza proste poparcie pomocy humanitarnej [[[ 21 ] .

Dla dziennikarza Bertranda Dical, zaangażowanie, w latach 80. przeciwko skrajnym prawym tezie w polu muzycznym jest naznaczone przemocą (wariant Porcherie Bérurier noir w wersji na żywo zawierający wyrażenie „młodzież kiwa głową na froncie narodowym”) ewoluuje w kierunku „Bardziej powlekane zobowiązanie” Tłumaczenie prac główny nurt ze stroną moralistyczną, której Anne, moja siostra Anne [[[ 22 ] .

Według historyka Mathiasa Bernarda, chociaż artyści, intelektualiści i dziennikarze krytykują front narodowy za jego przerwę z wartościami republikańskimi, w latach 80. jest niewiele prac przeciwko tej partii. Anne, moja siostra Anne w taki sam sposób, jak parodia Thierry’ego Lurona Pamiątki … bądź ostrożny … niebezpieczeństwo! [[[ n 2 ] Przywołuje „Historyczne wspomnienia, wszystkie negatywne – nazizm, tortury w Algierii – powiązane z Le Pen” Odniesienie bezpośrednio [[[ n 3 ] Po powrocie z pewnego dyskursu politycznego [[[ 23 ] .

Baptiste Vignol Cyt Anne, moja siostra Anne I Wielka blondynka Podobnie jak piosenki symbolizujące krzyk niektórych artystów rozpoczętych przeciwko ekstremizmowi. Według niego, współcześni Chedid uczestniczą w tym ruchu (na przykład Francis Cabrel z Powiedział i Mohamed , Jean Ferrat z Smar viper ) Następnie nowe pokolenie przejmuje kontrolę (noir désir, IAM, NTM, Philippe Katerine, itp. ) [[[ 24 ] .

Rejestracja tytułu na trasie Louis Chedid [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Świat Zauważa, że ​​temat walki z skrajną prawicą, z kwestią powtórzenia historii, jest powtarzający się w Louis Chedid: Anne, moja siostra Anne ; Wielka blondynka [[[ n 4 ] albumu Dziwaczny Wydany w 1988 roku [[[ 25 ] i które ten czas są ukierunkowane na zidentyfikowaną osobę [[[ 26 ] ; Niebieski biały czerwony [[[ n 5 ] Wydany w 1992 roku na albumie Te słowa są dla Ciebie [[[ 27 ] . Louis Chedid również uczestniczy Koncert trans Zorganizowane przez SOS Racisme latem 1990 roku [[[ 28 ] i deklaruje się w być „zniesmaczonym” według skrajnej prawicy [[[ 29 ] . W , podpisuje [[[ 30 ] wezwanie L’O obs Zatytułowany „Rasizm, antysemityzm, alert!” »» [[[ trzydziesty pierwszy ] .

Opisany przez „wojowniczego humanisty” przez Zachodnia Francja [[[ 32 ] , artysta odrzuca jednak kategoryzację artysty zaangażowanego w światło Anne, moja siostra Anne, szerzej jego repertuar [[[ 11 ] :

„Rewolucja w piosenkach, bardzo mało dla mnie. Nie znajduję się w zarzucie frontalnym, napisanym w pierwszym stopniu […], ale jako obywatel, jako artysta, który cieszy się platformą, mam swoje powiedzenie […]. [To] przerażone świadectwo „nazistowskiej nostalgii”, czarno-białej fotografii więcej niż ogłuszającej wiadomości alarmowej. »»

Ponad trzydzieści lat po wydaniu piosenkarka i autorka tekstów uważa tę piosenkę we Francji i za granicą, szczególnie w Stanach Zjednoczonych [[[ 33 ] , pozostaje aktualny, który ubolewa [[[ 14 ] .

Prasa regularnie cytuje Anne, moja siostra Anne jako Jeden z sukcesów Louisa Chedida, który w rzeczywistości stał się klasykiem jego repertuaru [[[ 34 ] W [[[ 35 ] W [[[ 36 ] W [[[ 37 ] . Tytuł zawarty w „The Collective Oconcious”, jest wielokrotnie dzielony w sieciach społecznościowych wiosną , okres poprzedzający wybory prezydenckie [[[ 38 ] . Jest również badany w zakładach edukacyjnych [[[ 16 ] .

Dla autora zrównoważony rozwój piosenki jest wyjaśniona luką między „tańczącym rytmem” a dnem tematu: on „Nigdy nie możesz zapominać, że to spektakl” [[[ 39 ] .

Anegdoty [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

27 stycznia 1988 r. Jean-Marie Le Pen został zaproszony po raz czwarty Czas prawdy . Zarządzanie MRAP pisze list otwarty do łańcucha, aby był oburzony. Rzeczywiście, wybrana data oznacza urodziny wyzwolenia Auschwitz i to kilka miesięcy wcześniej, menedżer FN zakwalifikował się „Punkt szczegółowości historii II wojny światowej” [[[ 40 ] W [[[ 41 ] . LDH publikuje komunikat prasowy, mówiąc o „prowokacji, szczególnie dla byłych deportowanych” [[[ 42 ] ; Demonstracje, w tym PCF i LICRA, odbywają się w całej Francji. Problem jest jednak utrzymywany. Następnie widz nazywa antenę 2 do transmisji Anne, moja siostra Anne. Odpowiada mu jego rozmówca: „Kocham Louisa Chedida i nie powiem mu, że ma przynajmniej jednego głupca wśród swoich wielbicieli …” [[[ 43 ] .

Okładki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Tytuł pojawia się na albumie studyjnym Louis, Matthieu, Joseph i Anna Chedid nagrane w Po rodzinnej wycieczce o tej samej nazwie [[[ 44 ] . Podczas francofolii Montrealu, Anne, moja siostra Anne, śpiewane cztery głosy, jest okrzyknięty prasą za emocje, które wydziela [[[ 45 ] .

W , grupa Polis Are Acoustic podjęła tytuł w albumie TIK Tak Odwołując się, ze względu na przegrupowanie „w sosie meksykańskim”, na ścianie, którą Donald Trump chce zbudować na granicy [[[ czterdzieści sześć ] .

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  1. ↑ Louis Chedid bierze udział w niektórych z tych koncertów, por. Następna sekcja.
  2. ↑ Humorysta dostosowuje tutaj teksty piosenki Serge Lama. W przeciwieństwie do Louisa Chedida, który używa postaci stylu (bez pozostawiania wątpliwości co do tego, co jest celowane), Thierry Le Luron cytuje nazwę „Le Pen” w refrenie. V. W tym sensie: Pola Elizejskie, ‘ Le Pen Cait Danger autorstwa Thierry Le Luron » , NA Ina.fr W (skonsultuję się z ) .
  3. ↑ Ekstrakty: „Wychodzi ze swojej jaskini, nazistowskiej nostalgii: / świńskiej krzyżu, paznokci i wszystkich panopy. / Jest dobrze ustalona, ​​obserwatorzy, impreza … / Oto historia histeriańska! ». Integralność dostępnych słów Tutaj (skonsultuję się z ) .
  4. ↑ Ekstrakty: „Wracam do wielkiego blondynka w telewizji / Make jego kino, / dowolny krawat, wszystkie natlenione / w czasie prawdy, / […] / Bezrobocie, rodzina, ojczyzna, imigranci, / zawsze ta sama piosenka , Chór z kurczaka. ». Integralność dostępnych słów Tutaj (skonsultuję się z ) .
  5. ↑ Fragmenty: „Uwierzono je w twierdze, / potępiono wiecznie; / Ktoś otworzył do nich drzwi / Mam nadzieję, że bębny! / […] / Radio, telewizja, gazety, wszędzie! ». Integralność dostępnych słów Tutaj (skonsultuję się z ) .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  1. ↑ Plik album Ty pojedynczy NA Discog (skonsultuję się z ) .
  2. ↑ Sylvia Zappi, « Walking Beurs chce wejść do historii Francji », Monde.fr W ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
  3. ↑ ‘ Poza wszelkimi oczekiwaniami », Monde.fr W ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
  4. ↑ Baptiste Bouthier W ‘ 1984: Francja odkrywa FN » , NA Wyzwolenie.fr W (skonsultuję się z ) .
  5. ↑ Louis-Jean Calvet, Sto lat francuskiej piosenki , Paryż, archipelag, , 538 P. (ISBN 9782841878567 ) W P. 107
  6. ↑ Jérôme Panoux, Francuscy piosenkarze i grupy lat 80. – ze strony „modnej” , Rosières-en-haye, Editions du Truck Blanc, 2015, 408 str. (ISBN 9782357797420 ) . Dostępny fragment Tutaj (skonsultuję się z ) .
  7. ↑ Stéphane Bern, ‘ 73 lata temu Otto Frank opublikował „czasopismo” jego zaginionej córki » , NA Rtl.fr W (skonsultuję się z )
  8. ↑ [wideo] Delphine Houdemond Voix Off (program dla tak, dla dźwięku, rts), Louis Chedid mówi Anne moja siostra Anne NA Youtube W (skonsultuję się z )
  9. ↑ ‘ W wieku 70 lat Louis Chedid śledzi swoje życie w słowniku » , NA Franceinfo W (skonsultuję się z ) .
  10. ↑ François Goguel ” Francuskie wybory prezydenckie w grudniu 1965 r. », Francuski przegląd nauk politycznych W tom. 16, N O 2, W P. 221-254, Spec. P. 226 (Doi https://doi.org/10.3406/rfsp.1966.418454 )
  11. ↑ A B i C Louis Chedid i Benoît Merlin W Wewnętrzne melodie , Paryż, renesansowe prasy, , 160 P. (ISBN 978-2-7509-0790-7 ) W P. 52-53
  12. ↑ A et b Virgie Bloch-Lainé (nagą emisję głosu), ‘ Melancholy – ép. 4/5 – Louis Chédid » , NA Kultura Francji W (skonsultuję się z ) .
  13. ↑ Jacques mandelbaum, « „Kapo”: struny Gillo Pontecorvo, aby uczynić obozy », Monde.fr W ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
  14. ↑ A et b Blandine Kain W ‘ Anne moja siostra Anne z Louis Chedid, Song of Conviction » , NA Figar.fr W (skonsultuję się z ) .
  15. ↑ Dupa Leroy W ‘ François Morel i Louis Chedid w duecie o nowym tytule » , NA France Inter W (skonsultuję się z )
  16. ↑ A et b Dominique Simonet, ‘ „Carpe Diem”, opracuj de Louis Chedid » , NA Bezpłatny W (skonsultuję się z ) .
  17. ↑ Ludovic Perrin, ‘ Chedid » , NA Wyzwolenie.fr W (skonsultuję się z ) .
  18. ↑ ‘ Louis Chedid – „między nami” » , NA Discogs (skonsultuję się z ) .
  19. ↑ CV Didier the Fisherman W Agence Artmedia , 2020 (skonsultuję się z ) .
  20. ↑ Eric Taïeb, Imigranci: Efekt generowania: odrzucenie, asymilacja, integracja od wczoraj , Paryż, Atelier, , 399 P. (ISBN 2-7082-3353-X W Czytaj online ) W P. 72 (skonsultuję się z ) .
  21. ↑ Wolfgang Asholt, „Song and Politics: History of An Every Phurelistence” , w Ursula Mathis (reż.), Współczesna francuska piosenka – polityka, społeczeństwo, media , Innsbruck, wydawca Instytutu Lingwistyki Uniwersytetu Innsbruck, 1996 (2e édition), 360 P. ( Czytaj online ) W P. 77-89, Spec. P. 87
  22. ↑ Bertrand Dicale, Słownik zakochany w francuskiej piosence , Paryż, Plon, , 747 P. (ISBN 978-2-259-22996-8 ) W P. 178
  23. ↑ Mathias Bernard, Lata Mitterrand. Zmiana socjalistyczna w liberalnym punkcie zwrotnym , Paryż, Belin, , 345 P. (ISBN 978-2-7011-9093-8 ) W P. 199
  24. ↑ Christiane Chombeau, « Piosenkarze „przeszkadzają” FN od ponad dwudziestu lat », Monde.fr W ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
  25. ↑ Yves bigot, Kolejny świat: The Loves of French Song and Rock , Paris, Don Kichot Editions, , 411 P. (ISBN 978-2-35949-603-1 ) W P. 244
  26. ↑ Louis Chedid, Benoît Merlin, Wewnętrzne melodie W NA. Cit. W P. 54
  27. ↑ ‘ Louis Chédid, Flayed Vif – spotkanie z piosenkarzem słuchającym jego czasu », Monde.fr W ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
  28. ↑ Antena 2, ‘ Dziennik o 20:00 – Raport na temat koncertu zorganizowanego przez SOS Racisme » , NA Ina.fr W (skonsultuję się z ) .
  29. ↑ Pascal Didier, ‘ Wywiad – Louis Chedid w kilku słowach » , NA Świat libertariański W (skonsultuję się z ) .
  30. ↑ ‘ Sygnatariusz osobowości wezwania Nouvel OB przeciwko nietolerancji » , NA L’O obs W (skonsultuję się z ) .
  31. ↑ ‘ Nouvel Observateur przeciwko nietolerancji » , NA L’O obs W (skonsultuję się z ) .
  32. ↑ ‘ Louis Chedid, humanistyczny humanista piosenki » , NA Ouest-france.fr W (skonsultuję się z ) .
  33. ↑ Philippe Lemoine, ‘ Piosenkarka Louis Chedid mówi z językiem serca » , NA Ouest-france.fr W (skonsultuję się z ) .
  34. ↑ ‘ Radosna energia chedid do cykady, piosenkarka zmienia drogę i przedstawia jego introwertyczne wizerunek », Monde.fr W ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
  35. ↑ Robert Migliorini, « Louis Chedid, powietrze niczego », Krzyż W (ISSN 0242-6056 W Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
  36. ↑ Victor Hache, ‘ Louis Chedid świętował w nocy szampana » , NA Ludzkość W (skonsultuję się z ) .
  37. ↑ Sophie Grantel, ‘ Louis Chedid: „Mam szczęście powiedzieć na głos, co ludzie myślą nisko” » , NA Franceinfo W (skonsultuję się z ) .
  38. ↑ ‘ Na liście odtwarzania France Interu » , NA France Inter W (skonsultuję się z ) .
  39. ↑ Benoît Duteurstre – emisja enonne -me benoît, ‘ „Louis Chedid: The Dictionary of My Life” Kero Editions – Czterdzieści lat kariery, jego najpiękniejsze spotkania … » , NA Muzyka Francji W (skonsultuję się z ) .
  40. ↑ Antena 2 – gazeta o godzinie 13.00, ‘ Le Pen na komorach gazowych » , NA Ina.fr W (skonsultuję się z ) .
  41. ↑ ‘ Pan Jean -marie Le Pen w Wielkim Jury RTL – „The Gas Chambers? Punkt szczegółowy” », Monde.fr W ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
  42. ↑ ‘ Liga praw człowieka przeciwko panu Le Pen 2. », Monde.fr W ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
  43. ↑ MRAP, „Auschwitz, Le Pen i Antenne 2”, Różnice , Nr 76, 1988, s. 1 33. Dostępne Tutaj (skonsultuję się z ) .
  44. ↑ ‘ W rodzinie Chedid chciałbym … album » ( Archive.org • • Wikiwix • • Archiwum • • Google • Co robić ?) , NA Universal Music France (skonsultuję się z ) .
  45. ↑ AFP, ‘ Rodzina Chedid elektryczna elektryczna francofolies » , NA L’O obs W (skonsultuję się z ) .
  46. ↑ Laurent Favreuille, ‘ BUXEROLLES: Polis są obrotowymi akustycznymi » , NA lanouvellepublique.fr W (skonsultuję się z ) .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Louis Chedid, Słownik mojego życia , Paris, wydania Kero, 2018, 238 str. (ISBN 978-2-36658-385-4 ) .
  • Louis Chedid i Benoît Merlin, Wewnętrzne melodie , Paris, Renaissance Presses, 2014, 160 str. (ISBN 978-2-7509-0790-7 ) .
  • Burnel Brigitte, Louis Chedid: Jego życie i jego piosenki , Paris, Seghers, 2005, 179 s. 1. (ISBN 2-232-12256-5 ) .
  • Louis Chedid, Te słowa są dla Ciebie , Paris, Jean-Claude Lattès, 1992, 272 s. 1. (ISBN 2-7096-1150-3 ) .

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

after-content-x4