Sacri Monti du Pimont et d Lombardy – Wikipédia

Sacri Monti z Piemontu i Lombardii*
Sacro Monte di Crea
Płaci	Włochy
Typ	Kulturalny
Kryteria	(iv) (iv)
Powierzchnia	91 ha
Strefa tampon	722 ha
Numer D’D’Adentification	1068
Obszar geograficzny	Europa i Ameryka Północna **
Rok rejestracji	2003 (sesja 27e)
* Oficjalny opis UNESCO ** Klasyfikacja UNESCO
modyfikator

. Sacri Monti Piedmont i Lombardy to miejsca religijne przeznaczone dla wiary chrześcijańskiej, grupy kaplic rozproszone w naturalnym środowisku Piemontu i Lombardii wzniesione między XVI ^{To jest} i XVII ^{To jest} wiek i pobożne wyrażenia artystyczne (architektura, rzeźby, obrazy).

UNESCO zarejestrowało je jako światowe dziedzictwo ludzkości w 2003 roku.

Święte góry Piemontu i Lombardii pojawiły się na przełomie XV ^{To jest} wiek i XVI ^{To jest} Century, w pomyśle o stworzeniu w Europie miejsca modlitwy alternatywy dla świętych miejsc Jerozolimy i Palestyny, coraz trudniej dostępu dla pielgrzymów z powodu szybkiego ekspansji kultury muzułmańskiej. Bracy nieletni, Strażnicy Świętego Grobu wybrali trzy miejsca – Varallo w Valsesii, należącym do księstwa Mediolanu, Montaione w Toskanii i Braga w północnej Portugalii – aby zbudować „Nowy Jerozolima”, koncepcji i „topografii podobnej do podobnej do podobnej do podobnej do podobnej do podobnej do do te z oryginału.
Po kilku latach, szczególnie po Radzie Trent z 1545 r., Model ten, w szczególności Vararallo, zbudowany około 1480 r., Z innych powodów, szczególnie w diecezji pod jurysdykcją Curie of Mediolan. Tym razem była to kwestia walki z wpływem reformy protestanckiej poprzez promowanie tworzenia innych świętych gór jako konkretnych wyrażeń ich nauczania religijnego. Były one poświęcone nie tylko Chrystusowi, ale także kultowi Maryi Dziewicy, Świętych, Trójcy i Różańca.

Ten idealny projekt, szanujący określone standardy pod względem typologii i stylów architektonicznych, był silnie wspierany przez Charlesa Borromée, biskupa Mediolanu. Zgodnie z pomysłami zrodzonymi z Rady Trent, ukończył świętą górę Varallo przed rozpoczęciem pracy nad innymi. Ta faza trwała przez cały czas XVII ^{To jest} wiek aż do środka XVIII ^{To jest} wiek. W Vararallo zastąpiło święte góry Crea, Orta, Varèse, Oropa, Ossuccio, Ghiffa, Domodossola i Valperga. Jeśli początkowo przestrzegali niektórych podstawowych zasad, opracowali czyste aspekty artystyczne i architektoniczne.
Inne święte góry zostały zaprojektowane i zbudowane w całym XVIII ^{To jest} stulecie, ale wiele z nich było niczym innym jak przykładami różnych stylów, pozbawionych motywacji religijnej, autentyczności kompozycji według ścisłych standardów oraz wspaniałych elementów architektonicznych i artystycznych, które oznaczały pierwszą fazę XVI ^{To jest} wiek i XVII ^{To jest} wiek.

Fundacja	Nazwa	Miejscowość	Województwo	Region	Szczegóły kontaktu
1491	Sacro Monte lub Nowy Jerozolima	Varallo Sesia	Vercelli	Pogórze	45 ° 49 ′ 07 ″ N, 8 ° 15 ′ 17 ″ E
1589	Sacro Monte z Santa Maria Assunta	Serralunga di Crea	Aleksandria	Pogórze	45 ° 05 ′ 41 ″ N, 8 ° 16 ′ 11 ″ E
1590	Sacro Monte di San Francesco	Orta San Giulio	Novara	Pogórze	45 ° 47 ′ 52 ″ N, 8 ° 24 ′ 40 ″ E
1604	Sacro Monte del Rosario (To)	Varèse	Varèse	Lombardy	45 ° 51 ′ 37,3 ″ N, 8 ° 47 ′ 35,6 ″ E
1617	Sacro Monte z Błogosławionej Dziewicy	Oropa	Bieella	Pogórze	45 ° 37 ′ 43 ″ N, 7 ° 58 ′ 41 ″ E
1635	Sacro Monte z Błogosławionej Dziewicy Rescue (To)	Ossuccio	Wielbłąd	Lombardy	45 ° 58 ′ 28,4 ″ N, 9 ° 10 ′ 10,4 ″ E
1646	Sacro Monte of the Holy Trinity	Ghiffa	Verbano-Cusio-Ossola	Pogórze	45 ° 57 ′ 49 ″ N, 8 ° 36 ′ 54 ″ E
1657	Sacro Monte Calvario	Domodossola	Verbano-Cusio-Ossola	Pogórze	46 ° 06 ′ 20 ″ N, 8 ° 17 ′ 13 ″ E
1712	Sacro Monte di Belmonte	Valperga, Cuorgnè	Turyn	Pogórze	45 ° 22 ‘′ 00 ″ N, 7 ° 37 ′ 53 ″ E

Mount Sacred lub „New Jeruzalem” Varallo [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Praca rozpoczęła się w ostatniej dekadzie XV ^{To jest} Century, aby odbudować krajobraz Ziemi Świętej na skalistym kołnierzu z widokiem na małe miasteczko Vararallo. Wzniesiono kilka kaplic zawierających posągi o wielkości prawie życia i freski ilustrujące różne miejsca biblijne. Temat ewoluował na końcu XVI ^{To jest} stulecie pod wpływem kontrreformy w kierunku życia i pasji Chrystusa. Wielu głównych artystów i rzeźbiarzy przyczyniło się do pracy. Obecnie trasa obejmuje pierwsze odtworzenie Nazaretu i Betlejem w zalesionym krajobrazie, ogrodu krajobrazowym i 45 kaplic graniczących na głównej ścieżce. Góra wzgórza jest poświęcona przywołaniu miasta Jerozolimy.

Le Mont Calcé not-Dame-de-l’Asscomtion, Serretket of Creation and Osliys [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Początki Mont Sacré de Crea sięgają 1589 r., Kiedy narodził się projekt budowy 25 kaplic ilustrujących tajemnice różańca na jednym z najwyższych podań w regionie Monferrato. Ale ewoluował z czasem, a obecnie obejmuje 23 kaplice i pięć pustelników. Kompleks obejmuje również budynki sanktuarium założenia Dziewicy, pierwotnie nowatorskiego stylu, ale który podlega różnych modyfikacjach XV ^{To jest} wiek, XVII ^{To jest} wiek i Xix ^{To jest} wiek Xx ^{To jest} wiek. Kaplice są domem dla Polychrome Terracotta Stulary i obrazów pochodzących z pierwszego okresu. Zostały ukończone przez innych (w tyłek) podczas kampanii odbudowy, do której doprowadziły Xix ^{To jest} wiek. Lasy, w których znajdują się kaplice, mają wiele rzadkich kwiatowych okazów.

Święta Góra Świętego Francisa, Orta San Giulio [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ten kompleks, jedyny poświęcony Saint Francis z Asyżu, został zbudowany w trzech fazach. Pierwszy, naznaczony manieryzmem, rozpoczął się w 1590 r. Od rozkazów społeczności lokalnej, aby kontynuować do około 1630 r. Drugi, w którym dominuje styl barokowy, trwał do końca XVII ^{To jest} wiek, z bardziej swobodną formą baroku związanego z innymi wpływami w trzecim okresie, do końca XVIII ^{To jest} wiek.

Kompleks składa się z 21 kaplic, byłego hospicjum świętego Francisa, monumentalnych drzwi i fontanny. Ten święty Mont jest wyjątkowy, ponieważ od czasu do czasu nie dokonano żadnych zmian XVI ^{To jest} wiek. Ogród ma wyjątkową jakość, ze wspaniałym widokiem na jezioro Orta.

Święta Góra Różańca, Varèse [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Po pochodzeniu Sacro Monte de Varèse znajduje się sanktuarium Santa Maria del Monte, miejsce pielgrzymki ze średniowiecza. Mount Sacré został zbudowany po Radzie Trent. Prace rozpoczęły się w 1604 r. Wzdłuż utwardzonej trasy 2 km Reprezentując tajemnice różańca, które stały się coraz bardziej popularne w bitwie pod Lepante (1571). Dzięki wystawnym darowiznom budowa była znacznie szybsza niż w innych świętych górach, a trzynaście kaplic zostało ukończonych w 1623 r. W 1698 r. Została ukończona w obecnej formie, z 15 kaplicami, z których ostatni został wzniesiony w sanktuarium 1474 na szczycie. Podobnie jak w samym Różańcu, są one podzielone na trzy grupy pięciu (radosne tajemnice, bolesne tajemnice i chwalebne tajemnice). Architektura kaplic, studni i fontann jest zróżnicowana, a także ich ozdoby, posągi i freski.

Święta góra Najświętszej Dziewicy, Oropa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jednym z najstarszych sanktuariów poświęconych Dziewicy Maryi, która przyciągnęła wielu pobożnych pielgrzymów, jest sanktuarium Oropa w pobliżu Bielli. Chociaż prace zaczęły się na tym świętym montie jako załącznik do sanktuarium w 1617 roku, zakończyły się dopiero pod koniec XVII ^{To jest} wiek. Pomysł polegał na opisie życia Maryi Dziewicy w dwudziestu kaplicach, z pięcioma innymi innymi innymi elementami Nowego Testamentu. Projekt skorzystał z sponsorowania księcia Savoy, na terytorium, którego był.

Witryna, najwyższa w grupie, ponieważ wzrasta do ponad 2300 metrów, to wzgórze pokryte drzewami bukowymi i otoczone alpejskimi szczytami. Dzisiaj jest 27 kaplic, w tym dwanaście przedstawiających życie Dziewicy Maryi i innych różnych podmiotów religijnych. Ich style architektoniczne są typowe dla barokowego okresu, podczas którego zostały zbudowane, jak posągi i obrazy dodane w celu ich upiększania.

Święty Mont of Notre-Dame-de-bon-securs, Ossuccio [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ta grupa znajduje się na zachodnim brzegu Lake Côme, 25 km na północ od miasta tej samej nazwy, na górze; Kulminuje 400 M Nad poziomem morza, skierowany w stronę wyspy COMACINA. Otoczony pola, gaje oliwne i drewno, jest całkowicie odizolowany od innych budynków. Czternaście kaplic, wszystkie zbudowane w latach 1635–1710, są w stylu barokowym. Roślinność idealnie pasuje do ich dyspozycji i zwiększa ich apel. W dużej mierze naśladują zestaw Varèse. Prowadzą one do sanktuarium zbudowanego w 1537 r. Na górze i symbolicznie uzupełniają łańcuch różańców.

Święta góra Świętej Trójcy, Griffa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Między końcem XVI ^{To jest} wiek i środek XVII ^{To jest} Century, plan budowania świętej góry wokół starożytnego sanktuarium Świętej Trójcy, na tej górze z gęstym lasem. Jednak podczas pierwszej fazy wzniesiono tylko trzy kaplice. Stąd znaczący wzrost liczby pielgrzymów odwiedzających sanktuarium: w 1646 r. Do 1649 r. Podjęto ogromny wysiłek ekspansji. Mont Sacré ma sześć kaplic poświęconych różnym tematom biblijnym, a także trzema mniejszymi lub oratorskimi kaplicami.

Mont Sacred and Calvary, Domodossola [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1656 r. Dwóch braci Capuchin wybrało przepustkę Mattarella, zwisającą Domodossola, aby stać się miejscem świętej góry i próby. Stamtąd narodził się seria dwunastu kaplic, z posągami i freskami reprezentującymi stacje krzyża i trzy kaplice za zejście krzyża, Święty Spulcher i Zmartwychwstanie. Na przełęczy znajduje się ośmiokątne sanktuarium Świętego Krzyża, którego budowa rozpoczęła się w 1657 r.

Le Mont Sacré z Bellome, Back Valga [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Czerwone granitowe wzgórze Belmonte znajduje się z dala od grzebienia łańcucha Piemontu. Mnich Michała Anio XVIII ^{To jest} stulecie, idea świętej góry w tym miejscu. Spędził kilka lat w Ziemi Świętej, chciał odtworzyć biblijne miejsca w północnych Włoszech, a zatem narysował obwód kaplic symbolizujących główne wydarzenia pasji prowadzące do małego sanktuarium, które od dawna było miejscem pielgrzymki. Kaplice, w liczbie trzynastu, są prawie identyczne: zostały sfinansowane i w dużej mierze zbudowane przez tubylców. Zostały one pierwotnie ozdobione obrazami świętych przedmiotów, dziełami lokalnych rzemieślników: zaledwie sto lat później zostały ozdobione dodaniem ceramicznych posągów Castellamonte. Ścieżka dostępu została rozszerzona na koniec Xix ^{To jest} stulecie, udało się powitać rosnącą liczbę pielgrzymów.