Jan Karol Chodkiewicz – Wikipedia

Jan Karol Chodkiewicz (Białoruś Jan Karol Khadkevich , Luntuiano Jonas Karolis Katkevičius ; 1560 – Chotyn, 24 września 1621 r.) Był jednym z najważniejszych potentatów i szlachcic Konfederacji Pols-litewskiej i słynnego przywódcy wojskowej: Hetman z Campo di Litwia, był Grand Hetman z Litwy Od 1605 r.

Jan Karol był synem Jana Hieronima Chodkiewicza i Krystyny ​​Zborowskiej. Studiował w Akademii Vilniusa i nauczył się podstaw sztuki wojskowej, walcząc we Flandrii, najpierw wśród Hiszpanów Księcia Alby, a następnie dla Flamandzki Maurizio Di Nassau. W 1593 r. Poślubił bogatą szlachcicę, Sofię Mieleckę, która dała mu syna, który go nie przeżył.

Jan Karol wkrótce popełnił swoje umiejętności wojskowe w służbie konfederacji polskiej litewskiej. Grał pod hetman Stanisław Żoniewski podczas represji kozaków Kozaków Setventyn Nalyvaiko, wówczas pod wielkim Etmano Jan Zamoyski w dwuletnim okresie 1599-1600, podczas wojny potentatów Mołdawii. Laury wojskowe ceniły tytuł Burmistrz Samogitii i oskarżenia ” Hetman z Campo di Litwian ”(1600). W 1601 r. Jan Karol znów znajdował się po Zamoyski na wsi na Litwie w wojnie polsko-ze złośnicy (1600-1611): Prowadził siły konfederowane w zwycięskiej bitwie o Kokenhausen, które zapewnił polską kontrolę nad Livonią. W 1602 r. Zamoyski powrócił do Polski, a Chodkiewicz został mianowany dowódcą naczelnego na Litwie. Pomimo biednych środków do jego dyspozycji (jego dyspozycja (The Dispososon Sejm a król Sigismondo Vasa nie poparł go odpowiednio), hetman Jan Karol złapał liczne fortece ze Szwedów i popędził księcia Södermanland, Carlo Vasa z Rygi. W 1604 roku Chodkiewicz podbił Dorpat (Tartu) i pokonał szwedzkie armie w pobliżu Paide. W 1605 r., Mając tylko 4000 mężczyzn (w tym słynne skrzydła Polski), Chodkiewicz pokonał w bitwie pod Kircholm (27 września) znacznie liczniejszą armią szwedzką: zwycięstwo przyniosło mu pozycję ” Grand Hetman z Litwy ”, gratulacje papieża Pawła V, licznych katolickich suwerenów i muzułmanów Ahmed sułtanów Turków i Shah Abbas I Persji. Przetrzaskne zwycięstwo było jednak frustrowane malgoverno konfederacji, już nie zbierali odpowiedniej odpowiedniej odpowiedniej cechy Konfederacji. poparł manewry żołnierzy Chodkiewicz, którzy nie skorzystali z okazji. Bez sposobów na utrzymanie swojej armii, Jan Karol musiał zatrudnić swoją kieszeń najemników, podczas gdy jego żołnierze opuścili. Pomimo jego kontrastów z jego kontrastem z Sejm , Chodkiewicz pozostał wierny królowi podczas buntu Sandomierrza (1606-1607) i kontynuował walkę z Szwecją, odzyskując Rygę (1609) i zajmując Pernau.

Podczas wybuchu wojny przeciwko Moskowi Chodkiewicz maszerował na wschód na czele armii mężczyzn w 2000 roku. . Sejm Jednak nie dostarczył mu środków do opłacenia swoich żołnierzy i tych mutowani, zmuszając Jana Karola do przejścia na emeryturę do Smolena. Podczas gdy książę i spadkobierca tronu Polski, Ladislao, maszerował, aby dołączyć do swoich żołnierzy, Chodkiewicz zajmował fortecę Dorogobuzh w 1617 roku.

Konflikt z Rosją z pokoju Deulino zamknięty Chodkiewicz został pośpiesznie wysłany na południe. Turcy młodego sułtana Osmana II pokonali i zabili Grand Hetman Stanisław Słowaczski w bitwie pod Cecorą (1620) i powrócił (1621), aby odciąć Konfederację. Na dowództwo siły ponad 100 000 ludzi sułtan opuścił Adrianopoli. Chodkiewicz przekroczył Dnieper we wrześniu, a ja dostanę się na fortecę Hutin.
Przez miesiąc, od 2 września do 9 października, siły Konfederacji osiągnęły atak Turków w oblężeniu znanym jako Bitwa pod Hotin. 9 października, wraz z przybyciem pierwszego zimowego bufla, sułtan został przekonany do rezygnacji z ataku i przeszedł na emeryturę na terytorium tureckie.

Starszy Chodkiewicz zmarł 24 września podczas starć, a dowództwo udało się Stanisławowi Lubomirskim.