Fort Liberia – Wikipedia

. Fort Liberia znajduje się w mieście Villefranche-de-conflent w Departamencie Pyrénées-Orientales, u zbiegu dolin Têt, Rotja i Cady.

Został zbudowany przez Vaubana po podziale Katalonii między Francją a Hiszpanią przez traktat Pirenees, z 1681 r., W tym samym czasie, co cytadela Mont-Louis, która jest bardziej powyżej w dolinie Têt. Vauban uznał, że ufortyfikowane miejsce Villefranche-de-Conflent było zbyt łatwo zabrane i powinno zostać wzmocnione przez fort na jego wyżynach. Fort jest powiązany z miastem Villefranche przez podziemne schody 734 marsze ^{[[[ Pierwszy ]} Zbudowany w latach 1850–1853 na podstawie decyzji Napoleona III ^{[[[ 2 ]} . W ten sposób dominuje w wiosce z wysokości 150 metrów około.

Fort odbywa stan więzienia stanowego, szczególnie dla osób odpowiedzialnych w sprawie trucizn (1682-1683) pod Louis XIV ^{[[[ 3 ]} . Jest to symbol absolutyzmu Ludwika XIV, który nie zawahał się zablokować ludzi do życia, aby stłumić sprawę, w szczególności kwestionując jednego z jego byłych ulubionych, Madame de Montespan. Anne Guesdon, pokojówka Marquise de Brinvilliers i kapelan pozostali tam odpowiednio 36 I 43 lata aż do ich śmierci ^{[[[ 4 ]} . Więźniowie nie mieli kontaktu z zewnątrz, a niektórzy tkwi do opieki.

Fort Liberia znał tylko test wojny. To było latem 1793 r. Pod rewolucją francuską, kiedy konwencja miała zmierzyć się z armiami monarchii europejskich połączonych po wykonaniu Ludwika XVI w styczniu. Garnizon z Fort Liberia, zbombardowany przez armaty na wysokościach ^{[[[ 5 ]} , musiałem udać się do wojsk hiszpańskich. Niektóre wałowe i uzdrowione fortu zostały zniszczone przy tej okazji, ale szybko przywrócono. Wydawało się, że Fort Liberia był tylko dezuwase, że armaty fortu nigdy nie były w stanie dotrzeć do hiszpańskich pozycji i że garnizon fortu nie był w stanie mieć prawdziwego spojrzenia na postęp wroga ^{[[[ 6 ]} . Ale żołnierze Katalonii pod przewodnictwem Antonio Ricardosa szybko wycofały się z powodu braku prawdziwych dyrektyw ^{[[[ 6 ]} .

Po odejściu żołnierzy „domena” stawia silną na sprzedaż. Pierwszy prywatny właściciel pojawił się w 1925 roku: M. Laurens. Ta osoba, były emerytowany statek, wpadła na pomysł, aby uczynić go domem emerytalnym dla żeglarzy. Aby rozwinąć fort dla swoich mieszkańców, M. Laurens ogolił koszary oficerów znajdujących się na pierwszym poziomie fortecy, aby rozwinąć dziedziniec. Ze względu na trudny dostęp i odległość morza jego projekt nie odniósł oczekiwanego sukcesu ^{[[[ Pierwszy ]} . Fort został wystawiony na sprzedaż i kupiony w 1955 r. Przez Marcela Puya, który dał prezent ślubny swojej żonie. W końcu, M. Puy podpisał w 1984 r. Wynajmując się z czterema handlowcami w mieście, a po trzech latach odbudowy fort został otwarty dla publiczności w 1987 r.

• 
• 
• 

  Kaplica i dziedziniec wewnętrzny.

• 

  Podstawy nieobowiązkowych oficerów.

• 

  Więzienie dla kobiet w Fort Liberia.

• 

  Podziemne „1000 kroków”.

Fort Liberia został sklasyfikowany „zabytkowy pomnik” w Kwiecień 2009 ^{[[[ 7 ]} Przez regionalną Komisję Dziedzictwa i Langledoc-Russillon (emanację regionalnej dyrekcji ds. Kultury), w tym samym czasie, gdy został wymieniony jako światowe dziedzictwo UNESCO ( 7 lipca 2008 ) W ramach sieci witryn Vauban (w rzeczywistości fortyfikacje). To jest własność prywatna od końca Xix ^{To jest} Century jednak Możliwe prace nad przywróceniem tego pomnika może poprosić głównego architekta zabytków ^{[Ref. niezbędny]} .

Fort Liberia służył jako miejsce do filmu „Le Bossu” autorstwa André Hunebelle ^{[[[ 8 ]} W 1959 roku, zwłaszcza z Bourvilem i Jeanem Maraisem.

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]