Aconit Napel – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Amy Card subsp. rdzeń

Homonimiczne artykuły patrz Aconit.

L ‘ Aconit jest dołączony Słuchać W Amy Card subsp. rdzeń , Lub kask to podgatunki roślin z rodziny Ranunculaceae . Jest to rodzaj podgatunków gatunków Amy Card .

Są to rośliny wyjątkowo toksyczne dla ludzi, co może łatwo prowadzić do śmierci.

Aconit Napel jest również wyznaczony pod nazwami kaptura Moine, Capuchon, Copluchon, Napel, Pistolet, Sabot du Pape, Aconit Tue-Loup Ble

Aconit jest znany od starożytności toksycznej aktywności alkaloidów, ponieważ był używany do polowania lub zatrucia wody pitnej [Ref. niezbędny] .

W mitologii greckiej Aconit pochodzi z ślinienia się haczyków Cerbère, zaciekłego psa z trzema głowami trzymającymi wejście do piekła [[[ Pierwszy ] .

W micie Jasona i Argonautów Medea używa Aconit, aby spróbować zabić Jasona, kiedy ten ostatni pokazuje jego wolę, aby nie być jej kochankiem [[[ 2 ] W [[[ 3 ] .

W czasie zimy av. AD, Hannibal popełniłby samobójstwo z mieszanką akonitu i papieru papierowczego, które trzymał w jednym ze swoich pierścieni, aby uniknąć dostarczenia do Rzymian [[[ 3 ] .

Galowie używali go do polowania na wilki i niedźwiedzie, które zajmowały lasy, pokrywając swoje strzały [[[ 4 ] .

W średniowieczu, Amy Card Został uznany za magiczną roślinę związaną z czarną magią, strach przez wilkołaki, wampiry i demony. Został przepisany przez niektórych rebuteux i uzdrowicieli tym, którzy myśleli, że zostali przekształceni w wilka [[[ Pierwszy ] W [[[ 5 ] .

Podczas renesansu Aconit był używany przez rodzinę Borgia, zwłaszcza z powodu okropnej agonii, że powoduje jej spożycie [[[ 4 ] .

Urządzenie wegetatywne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Jeune plante.
  • Tige.
  • Feuilles.
  • Plant non fleuri
  • Aconit napel

Aconit Napel to trwałe rośliny zielne osiągająca 0,5 do 1,5 M wysokość [[[ 6 ] , bardzo liściaste, wyposażone w czarny i gęsty czarny korzeń (w kształcie małej ostrej rzepy długości od 5 do 10 cm Radicele Garnie) [[[ 6 ] . Wzmacnia, wzniesiona, naga, cylindryczna i solidna, przenosi u góry charakterystyczny kwiat kwiatów. Liście, w wysokości 7 lub 8 płaszczych w cienkich paskach, są ciemnozielone naprzemiennie, klinowe, głęboko nacięte, z żeberkami wentylatorów, stają się mniejsze w kierunku górnej części rośliny [[[ 7 ] .

Układ rozrodczy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Inflorescence
  • Inflorescence
  • Fleur, de face
  • Profil de la fleur
  • Coupe de la fleur
 after-content-x4

Od czerwca do września kwiaty, w kolorze niebieskim przemysłem (rzadko białe), są tworzone przez nieporęczny kielich złożony z pięciu sepales, którego górnym rozdziałem jest galeform (w hełmie). Corolla, ukryta wewnątrz Sepales, mieści dwa rurowe płatki zakrzywione w kształcie „zbiornika Wenus” lub „Pistolety” i trzy bardzo małe płatki, zredukowane do stanu prostych łusek, a nawet nie uformowane [[[ 7 ] .

Aconit Napel rośnie w otwartym środowisku

Aconit Napel popycha na mokradłach gór (szczególnie na skraju potoków), na wysokości wahającej się między 500 M i 2500 M [[[ 8 ] .

Znajdujemy Napel Aconit we wschodniej i środkowej Europie, szczególnie w górach, jak w Azji [Lub ?] [[[ 9 ] .

Gatunek ten nie został jeszcze oceniony w skali globalnej i europejskiej przez IUCN. We Francji jest klasyfikowane prawie zagrożony (NT), blisko progu zagrożonych gatunków lub które można było zagrożone, gdyby nie zostały wykonane określone środki ochrony.

Pojawia się na liście chronionych roślin środkowej wartości-Loire, szampana-ordenne’a, haute-normandie i poitou-chcharentes, isère.

Aconit Napel woli świeże podłogi i częściowy odcień [[[ dziesięć ] .

Skład i toksyczność [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Aconit Napel jest jedną z najbardziej toksycznych roślin na świecie. Zatrucie przez tę roślinę opisano w 1845 r. [[[ 11 ] . Cała roślina jest trująca. Toksyczne cząsteczki są alkaloidami diterpenicznymi. Głównym alkaloidem jest akonityna: liście zawierają 0,2 do 1,2% akonityny, korzenie od 0,3 do 2% [[[ dwunasty ] . Akonityna prowadzi do śmierci przez paraliż różnych wewnętrznych układów (oddech i krążenie) [[[ Pierwszy ] , generuje również, między innymi objawy potu, mydriasis, nadpańską nadmierną śmierć. Nie ma antidotum na tę toksynę (w średniowieczu uważano, że anthurine wyekstrahowana z Aconit Anthore była antidotum na akonytinę [[[ 13 ] ). Jest to korzeń, który zawiera najbardziej akonytinę: spożycie od 2 do 3 G Korzeń jest wystarczający, aby spowodować śmierć [[[ Pierwszy ] .

after-content-x4

Aconit może również powodować śmierć zwierząt roślinożernych. W północnym Sikkim Charles Bell zauważył, że osły cierpiący na zatrucie przez Aconit został potraktowany przez odcinanie końca uszu i pikantny w tylnych kwaterach. Donosi także, że Tybetańczycy z doliny Chumbi w Tybecie zapobiegli zatruciu ich kucyków, mułów, osłów i jaków przez pocieranie liści akonitu gotowanych na ustach i nozdrze zwierzęcia. Ponieważ to leczenie podrażnia błony jamy ustnej i nosowej, zwierzęta stają się w ten sposób kondycjonowane przed konsumpcją rośliny w przyszłości [[[ 14 ] .

Zaleca się stosowanie rękawiczek do radzenia sobie z rośliną, a także do mycia rąk w przypadku kontaktu ze skórą i nie dotykaj oczu i ust [[[ Pierwszy ] W [[[ dziesięć ] W [[[ 15 ] .

Podobieństwo do Molopospermum peloponnesiacum [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Liście Aconit Napel można pomylić z liśćmi Molopospermum peloponnesiacum (nazywane również Couscouil ), wysoce poszukiwana a apiacea do konsumpcji w Roussillon. Te dwie rośliny są jednak łatwo wyróżniające się, gdy kwitną [[[ 16 ] . W , takie zamieszanie spowodowało śmierć mieszkańca Pyrénées-orientales i poważne zatrucie dwóch innych [[[ 17 ] W [[[ 18 ] .

Couscouil pozostawia po lewej i Aconit Napel, po prawej (Pyrénées-Orientales).
  1. ↑ A B C D i E ‘ Aconit: Wiedząc, jak sadzić, wycinać, utrzymywać … » , NA Ooreka (skonsultuję się z )
  2. ↑ ‘ Rośliny: Aconit, Belladone, Ciguë, Digitale … » , NA Futura Health W (skonsultuję się z )
  3. ↑ A et b ‘ Te znane osoby ofiary zatrucia » , NA Dijon Health.fr W (skonsultuję się z )
  4. ↑ A et b Hym lama, powiem, ja Aconit », Przeżycie nr 5 , Grudzień 2016 / styczeń 2017, P. 40
  5. ↑ Odwiedź przewodnik, magiczne rośliny, z ogrodu dziewięciu kwadratów Royaumont Abbaye
  6. ↑ A et b Cécile Lemoine, Kwiaty górskie , Edycje Manizions Jean-Paul Gisser’s W P. 9 .
  7. ↑ A et b ‘ Amonium Cepa L. » , NA Toxiplante (skonsultuję się z )
  8. ↑ ‘ Aconit Napel – Nature midi -Pyrénées » , NA www.naturemp.org (skonsultuję się z )
  9. ↑ ‘ Aconit Napel – Aconitum napellus subsp. Cleaning Celling » , NA Botanika płótna
  10. ↑ A et b (W) Kierunek Dranreb W ‘ Aconit i Belladone – dwie uwodzicielskie rośliny z trującymi sokami » , NA DranReb0434.Overblog.com (skonsultuję się z )
  11. ↑ Fleming A, w: Badanie właściwości fizjologicznych i leczniczych Aconitum napellus; do których dodano obserwacje kilku innych gatunków Aconitum , Londyn: John Churchill, 1845: 43-44
  12. ↑ (z) H. Bentz, Zatrucie, wykrywanie i lekceważenie zwierząt gospodarskich , G. Fischer Verlag, W P. 361 .
  13. ↑ Aconit Anthore
  14. ↑ Marina Martin, Evelyn Mathias, Constance M. McCorkle, Medycyna etnoveterynaryjna: adnotowana bibliografia społeczności opieki zdrowotnej dla zwierząt rodzimych i serii rozwoju , Itdg Pub., 2001 (ISBN 1853395226 I 9781853395222 ) , P. 87: „Bell zauważył, że osioł w północnym Sikkim cierpienia na zatrucie akonitu został potraktowany przez odcinanie końcówek uszu i nakłuwając jego tylne kwoty. Donosi także, że ludzie z doliny Chumbi chronili ich kucyki, muły, osły i jak Przeciwko zatrucia akonitu (rodzaj wilka), pocierając gotowane liście w usta i nozdrza zwierzęcia. Ponieważ to leczenie podrażnia wrażliwe błony policzkowe i nosowe, zwierzęta stają się w ten sposób uwarunkowane przed jedzeniem rośliny w przyszłości. ” Voir Aussi Charles Bell, Mieszkańcy Tybetu , Clarendon Press, 1928, s. 1 23-24
  15. ↑ ‘ Aconit: Sadzenie, kultura, toksyczność i utrzymanie kwiatów » , NA Malin Garden: Gardening and Sezonowe przepisy W (skonsultuję się z )
  16. ↑ ‘ Coscollada » , Społeczeństwo mikologiczne i botaniczne Północne Katalonia
  17. ↑ Sébastien Berriot ” W Pyrénées-Orientales turysta umiera po spożyciu toksycznej rośliny », France Bleu Roussillon W ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
  18. ↑ (W) S. Comboluzier i in., ‘ Zła przyprawa sałatkowa: kiedy Aconite pomylił się z Couscouil » W Toksykologia analityczna i kliniczna W tom. trzydziesty pierwszy, N O 2s, , S35-S36 (Doi 10.1016/j.Toxac.2019.03.045 W Czytaj online , skonsultuałem się z ) .

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Jules Bassot, Badanie medyczne na temat zatrucia przez akonytinę , Storck, ( Czytaj online )
  • Paul Oulmont, Akonieczność jego preparatów i akonityny rozważana z terapeutycznego punktu widzenia , G. Masson, ( Czytaj online )

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

O innych projektach Wikimedia:

after-content-x4