Bank of China (Hongkong) – Wikipédia
. Bank of China (Hongkong) Limited (Bochk, Bank of China (Hongkong) Co., Ltd.) (HKSE: 2388 ) (Chiński uproszczony : bank Chin ; tradycyjne chińskie : bank Chin ; Pinyin: ; Często skrócone 中行) jest jednym z czterech głównych banków komercyjnych Chińskiej Republiki Ludowej.
Jest to druga co do wielkości grupa banków komercyjnych pod względem aktywów i depozytów, z ponad 300 oddziałami w Hongkongu. Grupa urodziła się Pierwszy Jest Październik 2001 r., Dwanaście oddziałów i partnerów Banku Chin w Hongkongu, a od października 2003 (HKD) w aktywach i osiągnął zysk netto w wysokości 8 miliardów HKD w tym roku.
Bochk jest jednym z trzech banków upoważnionych do wydawania dolarów w Hongkongu, najważniejszym członkiem automatycznych płatności i automatycznych liczników Jetco, a także banku wyznaczonym przez Hongkongu na transakcje obejmujące walutę Republiki Republiki popularnej z Chin , Renminbi. Pod względem prawnym jest niezależny od Banku Chin (BOC) na kontynencie, chociaż dwa banki utrzymują bliski związek w odniesieniu do zarządzania i administracji oraz że współpracują w kilku obszarach, w tym w odsprzedaży ubezpieczeń finansowych i usług bezpieczeństwa . Dwa banki dzielą także swoją siedzibę w Hongkongu, wieży Banku Chin, która osiąga szczyt 315 metrów.
Groupe Bank of China [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Otwarcie oddziału banki Chin w Hongkongu w 1917 r. Oznaczało wejście chińskich przedsiębiorstw publicznych w sektorze bankowym w Hongkongu. Pozostałe banki następowały jakiś czas później, pierwszym był Bank Komercyjny Yieh w 1918 r. Kiedy w Chinach Republika Ludowa została utworzona w 1949 r., W Hongkongu było piętnaście oddziałów chińskich banków, a także oddziały dziewięciu banków chińskiego kontynentu kontynentu chińskiego które były półpublicznymi wspólnymi przedsięwzięciami. Ponadto chiński rząd utworzył PO Sang Bank w 1949 r. I Nanyang Commercial Bank w 1950 r. Te dwie firmy zostały założone w Hongkongu.
W 1952 r. Dziewięć banków publicznych (Sin Hua Bank, China & South Sea Bank, Kincheng Banking Corporation, China State Bank, National Bank Commercial, Yieh Commercial Bank, Young Brothers Banking Corporation, WO Sang Bank i National Industrial Bank of China of China ) zostały zgrupowane w biurze banków półpublicznych. Oddziały w Hongkongu z ostatnich trzech wymienionych wyżej banków zostały zamknięte w 1954 r., Kiedy ich spółki macierzyste zostały zamknięte przez rząd centralny, a kierownictwo pozostałych sześciu półpublicznych banków zostało przeniesionych do regionalnego biura Hongkongu i Macao de the Bank of China w 1958 r. Bank Chin przejął kontrolę nad oddziałami w Hongkongu w prowincjonalnym banku Kwangtung, Hua Chiao Commercial Bank i Bank of Communications (HKSE: 3328).
W czerwcu 1975 r. Bank of China przeniósł się w celu zwiększenia stolicy banków półpublicznych. Ponieważ cały nowy kapitał pochodzi od rządu chińskiego, udział prywatnych akcjonariuszy w bankach półpublicznych został znacznie zmniejszony, w niektórych przypadkach do mniej niż 1%.
Czternaście banków przyjęło wspólną tożsamość „Bank of China Group” w latach 80. po powołaniu wspólnej platformy komputerowej. Operacje gotówki i wymiany również zostały scentralizowane. Jednak banki zachowały własną hierarchię.
Restrukturyzacja i IPO [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Oddział Bank of China w Hongkongu oddzielił się od Bank of China Group w 1998 r. Bank of China Group zaczęła restrukturyzować swoją działalność w 1999 r. W ramach przygotowań do IPO. Wszyscy akcjonariusze mniejszości (oprócz Chiyu) zostali zakupione przez Bank Chin. Plan restrukturyzacji został zatwierdzony przez popularną bankę Chin i został wydany w styczniu 2001 r.
W restrukturyzacji wszystkie operacje w Chinach Ludowych połączyły się w Banku B Bank, który został następnie natychmiast przemianowany na Bank of China (Hong Kong) Limited. Nanyang Commercial Bank i Chiyu Banking Corporation, z siedzibą w Hongkongu, stały się spółkami zależnymi Bank of China (Hong Kong) Limited. Konieczne było zmodyfikowanie prawa w celu połączenia, biorąc pod uwagę, że Hongkong nie upoważnia fuzji poprzez „zjednoczenie odsetek”, co jest powszechną procedurą w Stanach Zjednoczonych. Ustawa o połączeniu Banku Chin (Hongkong) Limited została zatwierdzona przez Radę Legislacyjną Hongkongu 12 lipca 2001 r., A połączenie zostało zakończone Pierwszy Jest Październik 2001.
Struktura firmy i Boc Hongkong Holdings [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Bochk jest wymieniony pod nazwą Boc Hongkong (Holdings) Limited (Bochk Holdings), spółka holdingowa posiadająca 100% Bochk. Spółka holdingowa jest notowana na giełdzie papierów wartościowych w Hongkongu oraz jako paragon depozytowy Ferm w Stanach Zjednoczonych pod symbolem Bhkly. Bochk Holdings jest częścią indeksu Hang Seng. Lista Bochk Holdings w lipcu 2002 r. Była pierwszym wprowadzeniem do międzynarodowego stypendium Banku Republiki Ludowej w Chinach; Do tej pory inne chińskie banki zostały wprowadzone podczas chińskiego chodzenia krajowego (działania A).
W 2003 r. Bochk Holdings osiągnął 11,6 miliarda dolarów w Hongkongu zysku operacyjnego i 8 miliardów zysków netto. Według stanu na 7 czerwca 2006 r. 65,805% udziałów w Bochk zostało zatrzymanych przez Bank of China, sama w wysokości 69,265% przez Central Huijin Investment, spółka inwestycyjna posiadała 100% przez rząd Chińskiej Republiki Ludowej.
Bochk oferuje szereg produktów finansowych i usług dla swoich indywidualnych klientów i firm, podobnie jak oferowane przez większość banków komercyjnych. Jest znany głównie z działań oszczędnościowych (akceptuj depozyty indywidualnych klientów do pożyczania firmom), nawet jeśli otworzyło się na inne działania, takie jak pożyczki osobiste, zarządzanie majątkiem i inne usługi finansowe w ostatnich latach. Jest to największa sieć bankowa w Hongkongu z ponad 200 oddziałami i 450 automatycznymi licznikami.
Bochk jest największym pożyczkodawcą kredytów nieruchomości w Hongkongu na rynku wtórnym; Hang Seng Bank jest najważniejszy na rynku podstawowym. Bochk w rzeczywistości odsprzedaży ubezpieczenie na życie, ubezpieczenie nieruchomości, fundusz emerytalny i inne usługi zarządzania aktywami swojej spółki macierzystej, Bank of China.
W Chińskiej Republice Ludowej Bochk prowadził czternaście agencji (w lipcu 2005 r.), Niezależnie od swojej spółki macierzystej. Bochk był pod reżimem banków zagranicznych (chiński: Bank zagraniczny ) Z powodów regulacji, ponieważ jego siedziba znajduje się w Hongkongu. Jednak po części w celu wyeliminowania zamieszania między nią a jej spółką macierzystą, wszystkie jej działalność w Chińskiej Republice Ludowej została podjęta przez bank komercyjny Nanyang w 2007 roku.
Bank rekompensaty Renminbi [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Bochk został wyznaczony jako rekompensata za transakcje z udziałem Renminbi (RMB, waluta Chińskiej Republiki Ludowej) w Hongkongu od lutego 2004 r. Oznacza to, że Bochk działa jako agent płatności biletów i funduszy RMB w Hongkongu i pośrednie Banki położone w Hongkongu lub w Chińskiej Republice Ludowej oraz w Chińskim Banku Centralnym Republiki Ludowej. W zamian Bochk przerywa 0,125% wszystkich depozytów w RMB w Hongkongu, które są repatriowane do Chińskiej Republiki Ludowej.
W dniu 18 listopada 2003 r. Szef dyrektora w Hongkongu ogłosił, że Bank Chin ludowych zgodził się zaproponować umowy o odszkodowaniu. Po raz pierwszy Renminbi, obecny w obecnej skali, ale nie w stolicy kapitału, został zrekompensowany poza Chińską Republiką Ludową. Ta działalność wokół Renminbi obejmuje otwarcie rachunków bieżących, wymianę walut, płatności i kart bankowych w RMB. Banki w Hongkongu zostały zaproszone do złożenia wniosku o zostanie bankiem odszkodowań RMB; Chiński bank centralny wybrał Bochka do tej roli i przez okres trzech lat.
Według Urzędu Walutowego w Hongkongu głównymi obowiązkami banku odszkodowawczego są:
- Otwarcie rozliczeń RMB uwzględnia uczestniczące banki depozytów i pozyskiwania funduszy w RMB;
- Otwarcie rachunku rozliczeniowego z podgałęzieniem chińskiego banku centralnego w Shenzhen w celu scentralizowania depozytów i wypłat środków w RMB banku odszkodowawczego i uczestniczących banków;
- Zbierać i dystrybuować banknoty w RMB;
- Świadczyć usługi odszkodowań za płatności RMB i karty bankowe RMB wydane przez banki Hongkong;
- Świadczyć usługi uczestniczącym bankom, aby mogły one pokryć swoje otwarte pozycje w RMB wynikające z wymiany RMB w dolarach w Hongkongu i odwrotnie.
Nanyang Commercial Bank [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Nanyang Commercial Bank, założony w 1950 r. W Hongkongu, jest spółką zależną w 100% należącą do Bochka, z 41 oddziałami. Nanyang jest skierowany do profesjonalnych klientów, zwłaszcza MŚP. Jest to również bardzo doceniane wśród społeczności chińskich w zagranicy, w szczególności w Azji Południowo -Wschodniej. Zależy to od Bochk od działań gotówkowych i wsparcia komputera. W 2007 r. Wznowała działalność Bochka w Chińskiej Republice Ludowej, zarówno dla osób, jak i dla firm.
Jetco [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Jetco (po chińsku: 銀通) (Electronic Teller Services Limited) to największa sieć automatycznych liczników w Hongkongu i Macao, z prawie 1700 dystrybutorów. Jetco został założony przez Bochka w 1982 r. Z Bank of East Asia, Chekiang First Bank, Shanghai Commercial Bank i Wing Lung Bank, a teraz zapewnia wszystkie banki komercyjne w Hongkongu i Macao, z wyjątkiem HSBC i Hang Seng Bank, które mają własne system. Jetco łączy się z siecią UnionPay na chińskim kontynencie: właściciele kart Jetco mogą wypłacić gotówkę RMB w Unionpay Machines Money w głównych miastach na kontynencie chiński Kong (do około 4500 HKD dziennie).
Chiyu Banking Corporation [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Założona w 1947 r. Przez Tan Kah Kee, Chińczyków z zagranicy, Chiyu Banking Corporation Limited ma dwadzieścia trzy oddziały w Hongkongu i koncentruje się na obsłudze mieszkańców Hongkongu z Fujian.
Chiyu został wyraźnie stworzony przez Chena w celu stworzenia zyskownego biznesu, którego zyski byłyby poświęcone projektom edukacyjnym w Xiamen i reszcie prowincji Fujian w Chinach. Od czasu jego podstaw poświęcił ponad miliard dolarów w Hongkongu edukacji tej prowincji, najpierw finansując Jimei University i szkoły związane z nim.
Inne działanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Bochk ma również biuro podróży znane jako BOC Travel Services. Jest to dziedzictwo przejęcia banku komercyjnego Nanyang, który miał biuro podróży dla komfortu swoich klientów z Azji Południowo -Wschodniej.
Nawet jeśli nie jest to bank centralny, Bochk wydaje banknoty w Hongkongu. Zgodnie z obecnymi przepisami większość banknotów dolarów w Hongkongu nie jest wydawana przez bank centralny ani organ monetarny, ale przez trzy banki komercyjne ze specjalną licencją: Bank Chin, HSBC i Standard Charterd Bank (Hongkong).
Bank Chin zaczął wydawać bilety dolara z Hongkongu Pierwszy Jest Maj 1994, pod nazwą „Bank of China Hongkong Oddział”. Po połączeniu banku i jego restrukturyzacji w 2001 r Prawo do połączenia Banku Chin (Hongkong) Limited , bilety z Banku Chińskiego przed jego połączeniem pozostają legalne i podlegają odpowiedzialności Nowego Banku Chin (Hongkong). Jako jeden z trzech banków banknotów, Bochk jest również wycieczką po Stowarzyszeniu Banków w Hongkongu, głównym lobby banków komercyjnych w Hongkongu.
W wieży Banku Chińskiego, położonego w dystrykcie centralnym, mieści się w okręgach Banku Chin Hongkong. Zaprojektowany przez IEOH Ming Pei, budynek sześćdziesięciu straków ma 315 metrów wysokości i jest pomijany z dwiema antenami o całkowitej wysokości na 368 metrach. Budowa rozpoczęła się w 1985 r., A budynek został ukończony w 1989 roku, jego oficjalne otwarcie miało miejsce 17 maja 1990 r.
Wieża jest pierwszym budynkiem poza Ameryką Północną, który przekraczał 305 metrów i był najwyższym budynkiem w Hongkongu i Azji do 1992 roku. Niewielka przestrzeń obserwacji w 43 To jest podłoga jest otwarta dla publiczności, wizyty w głównej przestrzeni obserwacyjnej w 70 To jest Podłoga jest dostępna tylko w rezerwacji.
Ekspresjonizm strukturalny przyjęty do projektowania budynku przypomina wzrost pędów bambusa, symbolizujący środki istnienia i dobrobytu. Cała konstrukcja jest obsługiwana przez pięć stalowych kolumn znajdujących się w zakątkach wieży, z trójkątnymi ramkami przenoszącymi ciężar konstrukcji do tych pięciu kolumn. Jest pokryty szklanymi ścianami. Jeśli jego charakterystyczny wygląd sprawia, że jest to jedno z najbardziej rozpoznawalnych miejsc w Hongkongu, był źródłem kontrowersji, ponieważ bank jest jedynym dużym budynkiem w Hongkongu, aby ominąć umowę konsultacyjną dla Feng Shui Masters podczas jego projektowania.
Jednym z celów restrukturyzacji Bochka była drastyczna poprawa zarządzania i zarządzania ryzykiem. Problemy związane z zarządzaniem Bochkiem zostały obficie zgłoszone w mediach w 2003 i 2004 r. Po zarzutach złego zachowania. Bochk później zreorganizował i wzmocnił swoje kontrole wewnętrzne i zastąpił wielu dyrektorów w celu przywrócenia swojej światowej reputacji.
Liu Jinbao [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Były dyrektor generalny Bochk, Liu Jinbao, został brutalnie odwołany w Pekinie, aby zostać wiceprezesem Banku Chin w maju 2003 roku [[[ Pierwszy ] . Dochodzenie wykazało później, że Liu przeprowadził „Przestępstwa finansowe” Związane z jego poprzednim stanowiskiem jako kierownik oddziału w Szanghaju w Chinach. Liu został zatem odesłany z jego postu [[[ 2 ] W [[[ 3 ] . Liu, podobnie jak trzej inni urzędnicy „Dystrybucja nieautoryzowanego na osobiste wzbogacenie” Fundusze należące do Banku Chin przed utworzeniem Bochka. Darmowe życie codzienne Standard Szacuje, że kwota stawki wyniosła około 30 milionów dolarów w Hongkongu.
Pożyczka nowego Nongkai [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Specjalny komitet upoważniony przez Bochka po konsultacji z Hongkong Monetary Authority oszacował, że udzielanie pożyczki sztafetowej w Hongkongu w Chau Ching-Ngai (czasami napisane „Zhou Zhengyi”), „Ryzyko zidentyfikowane od samego początku, które nie zostały właściwie traktowane” i że pożyczka została udzielona pomimo „Poważne zastrzeżenia wyrażone przez dział zarządzania ryzykiem Bochka” . Liu Jinbao był szeroko krytykowany przez komitet i wice-PDG lub man-ah, wycofał się w pośpieszny sposób z powodu tej sprawy.
Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- (ZH) Feng Bangian, Stulecie przemysłu finansowego w Hongkongu , Xianggang, 2002 (ISBN 9-6204-2129-9 )
Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Recent Comments