Château de Gombervaux – Wikipedia

. Zamek Gumbervaux jest zamkiem Xiv ^{To jest} wiek położony w pobliżu francuskiego miasteczka Vaukouleurs w Departamencie Meuse, Lorraine, w regionie administracyjnym regionu Grand Est.

Ten silny dom, którego fasada prawie nie pozostała, miał cztery narożne wieże i samozadowolenie z automatem. Część zamku była wykorzystywana jako kamienna kariera przez mieszkańców sąsiednich wiosek. Zamek jest otoczony poruszającymi się fosami, napędzanymi trzema źródłami. Woda z fos jest regulowana przez zawór, a przepełnienie przepływa do tak zwanego rowu „Gombervaux”.

Witryna Gombervaux została sklasyfikowana jako zabytki na mocy dekretu 21 Mars 1994 ^{[[[ Pierwszy ] W [[[ 2 ]} .

Tworzenie stowarzyszenia Gombervaux, 11 stycznia 1989 , umożliwiło uratowanie zamku, który został następnie całkowicie porzucony, jego fosy już nie istniały, a roślinność zaatakowała zamek. Dzięki wysiłkom stowarzyszenia Château de Gombervaux był w stanie odrodzić się z jego ruin, wiele elementów zostało przywróconych. Stowarzyszenie prowadzi to miejsce, organizując działania kulturalne i turystyczne, przyciągając dużą publiczność pragnącą lepiej poznać to regionalne dziedzictwo.

Gombervaux znajduje się 3.5 km Północna zachód od Vauuuleurs, poniżej drogi, która prowadzi do komercji. W przeszłości ten obowiązkowy punkt krzyżowania między Vaucouleurs i Void-Vacon monitorował ścieżki łączące kilka wiosek Châtelleni.

• 1335: King Philippe VI nabywa wymianę z Jean de Joinville The Lordship of Vaucouleurs, którego częścią jest Gombervaux.
• 1338: Geoffroy de Nancy przyjmuje lenno Gombervaux.
• Między 1338 a 1357: Budowa zamku.
• Od 1334 do 1341: przywiązanie Vaucouleurs do domeny królewskiej i 10 czerwca Miasto i jego zakaz stają się definitywnie francuskie. Vaukouleurs ma kwalifikacje jako dobre miasto murujące i jego mieszkańców burżuazyjnych króla. Châtellelen, złożony z dwudziestu jednych wiosek, staje się królewskim. Ale ostateczny akt przywiązania będzie interweniował tylko 4 lipca 1365 , po śmierci hrabiego Henri de Vaudémont, do którego król Charles W przyznał się do panowania.
• 1367: Król Charles W A książę Lorraine podpisuje traktat Vaucouleurs w zamku. Charles W Pragnie wzmocnić bezpieczeństwo na granicach wschodnich, aby lepiej poświęcić się wojnie z Anglią. Król chce zapobiec prywatnym wojnom, do których zaangażowani są feudalni lordowie i które destabilizują region. Przy tej okazji wystawny bankiet miałby miejsce w Château de Gombervaux, z udziałem Taillevent, pierwszego królewskiego Queux. Są obecne na tym bankiecie:

Traktat Vaukouleurów między królem Francji a księciem Lorraine Jean ma na celu tłumienie zespołów, które następnie wyróżniały kampanie Lorraine, Bar i Szampana.

• 1617: Wielcy Lordowie Królestwa są wychowani przeciwko Marie de Médicis i jej ulubionej konstytucji; Château de Gombervaux, okupowany przez powstańców, jest uwalniany przez Valcolorois po trzynastu dniach oblężenia.
• 1639: Podczas trzydziestoletniej wojny Francja planuje zniszczyć Château de Gombervaux, aby nie wpadła w ręce księcia Lorraine, sojusznika Austrii.
• 1769: Zamek zostaje porzucony jako okazała rezydencja.
• 1843: Posiadłość staje się własnością rodziny Plauche Gillon.
• 1954: Zamek jest zarejestrowany w dodatkowym ekwipunku zabytków za pomocą dekretu 24 sierpnia 1954 .
• 1989: Creation of the Gombervaux Association, aby uratować i animować zamek i jego miejsce.
• 1994: Zamek jest klasyfikowany jako zabytek przez ministerialny dekret 21 Mars 1994 .

Geoffroy Nancy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Philippe MY , Król Francji, przyznał w latach 1338–1341 wiele liberalizacji Knight Lorrain Geoffroy de Nancy, w tym Gombervaux. Listami podawanymi Ethioles 13 maja 1341 , Suweren ustanowił ten sam Geoffroy Châtelain de Vaucouleurs, aby zastąpić Knight Poins de Chaudenay, a kolejno daje mu korzyści, pieniądze i tytuły: doradca króla, komornika Chaumont, kapitana.

Po wielu sukcesach i liberalnościach królewskich Geoffroy angażuje się w nadużycia, nadużycie mocy, działając bardziej w tyranach niż na wadze. . 16 lutego 1348 , wyrok parlamentu Paryżu potępia go. W 1350 r. Jan II Bon, król Francji, sprawił, że Geoffroy aresztował, który oskarżył o przepadek. Geoffroyowi udało się uciec, aby schronić się w La Ferté-Sur-Chiers (Ardennes). Zakazany w Królestwie zaoczną, jego własność jest skonfiskowana. Król zostaje pokonany w Poitiers przez Anglików i Leept, więzień, w Londynie. Charles W jest ozdobiony tytułem porucznika królestwa. Geoffroy jest enjooler i błaga swoją sprawę, uzyskuje swoje przebaczenie i odzyskuje, Château de Gombervaux, jest rekonstrukcją, ale nie jego terytorium, a następnie częścią jego własności, w dużej mierze amputowanej. Delfin go daje, w Mars 1358 , Listy łaski. A 11 tego samego miesiąca Geoffroy de Nancy przekazuje wiarę i hołd Dauphin Charlesowi za Lordship of Gombervaux, w którym powrócił do posiadania. Geoffroy ma od jakiegoś czasu trochę honorowych tytułów, ale jego moc została poważnie zmniejszona.

Siedem rodzin zastąpi się nawzajem na przestrzeni wieków [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Potomkowie Geoffroya [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Broń domu Nancy, młodsza gałąź domu Lenoncourt: Srebro z krzyżem liczyonym w Gules .

Geoffrin czasami mówi Geoffroy Ii , najstarszy syn Geoffroya de Nancy i Agnès de Pouuliny, jest uzbrojonym rycerzem w 1380 r. I będzie panem Gombervaux, a także jego dwóch braci Jean i Guérard.

Dom Vernancourt (1428-1490) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bronie: Srebrne trzy opłaty gules

Jeanne de Nancy poślubia Eustache de Vernancourt, słynny rycerz Charles VII i przywódca gangu, który od wielu lat unikał szampana; Ten sojusz był pełnym wydarzeń przejściem. Pozwoliło to jednak Lordom Gombervaux znacznie zwiększyć ich bogactwo i władzę.

La Maison des Salles (1490-1594) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bronie: srebro z wieżą piasku, umieszczoną na sinople

Nicole de Vernancourt wyszła za mąż w pierwszym ślubie Pierre des Salles w 1490 roku. Pierre des Salles był chambellanem księcia Lorraine, który doskonale walczył u boku René Ii w bitwie pod Nancy w 1477 r. 5 Mars Uzyskał od króla Charles VIII Posiadanie młyna Chalainesa, źródła ważnego dochodu. Lordowie pokoi posiadali Gombervaux w całym XVI ^{To jest} wiek. W 1573 r. Jean de Salles został zamordowany w Nancy Drelich IX , Hrabia Salm, gubernator Nancy i Lord of Domrémy, po kłótni spadku. Jego wdową jest Marguerite du Hautoy, który zmarł w 1600 roku.

The Myon House (1594-1685) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Broń domu Myon: wdrożony ze złotem i gulesem

Simon de Myon był radnym stanu i chambellanem księcia Lorraine Charles Iii . Został Panem Gombervaux przez swoje małżeństwo z Antoinette des Salles, Cannesse de Remiremont. Pochodząca z Franche-Comté była ostatnią dużą rodziną, która posiadała zamek.

La Maison du Breuil de la Brossardière (1685-1766) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Łożysko rodziny: srebro z trzema piaskowatymi piaskiem umieszczając dwa na wodza i jeden w punkcie

House of Malliart (1766-1843) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bronie: Purple, ze Złotym Chevronem, w towarzystwie trzech głów

Rodzina Plauche Gillon (1843 do dnia dzisiejszego) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Gombervaux Coat of Arms [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• 
• 
• 
• 
• 
• 

  z Breuil de la Brossardière

• 

W nauce, Château de Gombervaux jest silnym domem, ale słowo „zamek” narzucało się codziennym i kartograficznym językiem.

Cała tworzy czworoboczny, wzmocniony pod każdym kątem okrągłą wieżą, zdominowaną przez imponującą wieźnię. Ma to pięć poziomów: na parterze, trzy piętra i taras na szczycie. Główne drzwi mają łuk trzeciego punktu, podwojony półkolistym łukiem. Pionowe rowki pozwalają na włosy palenia, którego teraz brakuje. Drzwi na dworze mają pojedynczy półkolisty łuk. Na drugim poziomie piękny kominek, uformowany i dobrze wypracowany, otoczony dwoma poduszkami, zajmuje północną ścianę. Na trzecim poziomie komin, podobnie położony i o tych samych wymiarach, upiększa przestrzeń oświetloną oknem poduszkowym i z kołyską na południowej ścianie. Wewnętrzny kanał dymu jest podwójny i serwuje dwa kominy. Na czwartym poziomie okno ma nadproże przyozdobioną listwami. Szczyt lochu ma dziewięć miejsc.

Na zewnętrznej fasadzie utrzymania są rzeźbione trzy ECU ułożone w trójkąt; Te z domów Myon ( wdrożony ze złotem i gulesem ), pokoje ( srebro z lochem piasku, umieszczone na zapalni ) A You Hautoy ^{[[[ 3 ]} ( srebro z lwem, uzbrojonym, pękniętym i koronowanym złotem ).

Na parterze wieży południowo -wschodniej ma piękny sklepienie kopuły, a ściana jest przebita trzema archianami. Na górze prace przeprowadzone w 1990 r. Ujawniły ulgi kominka.

Pod domem południowo -zachodnim jest sklepiony pokój z trapezoidalnego planu. Ten pokój jest pokryty sklepieniem kołyskowym obsługiwanym przez sześć łupów. Ten dom, którego obecna gleba jest niższa niż pierwotnie, obejmuje ślady pięknego kominka, którego wciąż pozostają Piédroits.

Dostęp do pierwszego poziomu wieży południowo -zachodniej jest sklepiony pokój. Ściana wyznacza okrągły pokój 4,45 M średnica, która wznosi się i kończy w czterech ślepach. Jest przebita trzema archianami. Drugi poziom ma jeden wpis w południowo -zachodnim domu i zapewnia dostęp do trzech części: pokoju wewnętrznego, schodów i latryn, z których jedna trzecia wciąż pozostaje.

Po amortyzowaniu wieży pozostają śladami gry Moulin.

Stowarzyszenie Gombervaux zostało stworzone, 11 stycznia 1989 , autor: Laurent Baudoin, jego ojciec Claude Baudoin i ich kuzyni Annie i Michel Barbier, wspierani przez kilka osób. Zabezpieczenie jego niezbędnych celów, rehabilitacja, nauka i animacja zamku i strony Gombervaux, która przewodniczy od czasu 12 Mars 2005 : Christian Laurent ^{[[[ 4 ]} .

• 1989: Tymczasowy zarys Wielkiego Pokoju i Wieży Południowo -Wschodniej. Shoring dużego kominka.
• 1990: Rozpoczęcie naprawy sklepionego pokoju. Wyczyszczenie pierwszego piętra wieży południowo -wschodniej; Instalacja dachu wspierającego.
• 1991: Przywrócenie ściany wsparcia dla Wielkiej Sali; Instalacja betonowej płyty. Naprawa szczytu południowo -wschodniego Courtine
• 1992: Instalacja drewnianych rusztowań na północno-wschodniej wieży na pół (pięć poziomów pracy). Naprawa okna zakrętu w południowo-wschodniej części.
• 1993: Backup of the West Wall: Instalacja drewnianego rusztowania (cztery poziomy), otwieranie wypełnionego okna. Początek naprawy podstaw wieży południowo -zachodniej.
• 1994: Instalacja schodów i mostów między różnymi domami. Naprawa dwóch okien. Początek czyszczenia fosy.
• 1995: Prace naprawcze w sklepionym pomieszczeniu, instalacja metalowej siatki, układ wewnętrznego dziedzińca oraz montaż i montaż ramki iglastych w celu stylizowania południowo-wschodniej wieży.
• 1998: Początek konsolidacji skierowania się na pierwszym piętrze Wieży Południowo -Wschodniej.
• 2000 i 2001: Eksploracja archeologiczna z pomocą SRA, pozwala na odkrycie, podstawę północnego zachodu, zniknęła, ślady ściany zasłon XVIII ^{To jest} wiek.
• 2002: Wielkość pracy nad zamkiem; Południowo-zachodnia wieża: Przywrócenie zewnętrznej strony z boku Douvesa, przywrócenie serca wewnętrznego kominka na pierwszym piętrze; Pokój sklepiony: naprawa kilku podwójnych łuków grożących zawaleniem się i naprawą okna dziedzińca. Całkowity koszt pracy został sfinansowany z dotacji Drac Lorraine, Unii Europejskiej, właściciela i stowarzyszenia.
• 2003 i 2004: Rekonstrukcja Wash House
• 2005: Realizacja dwóch pojemników dekantacyjnych
• 2006 i 2007: Archeologia wewnątrz Twierdzy. Zastąpienie zachodniej ściany. Demontaż rusztowania wieży N.E.
• 2008: Zastąpienie kamieni. Instalacja w palenisku komina na pierwszym piętrze nawierzchni cegieł oczyszczonych w ziemi lochu między dwoma drzwiami.
• 2009: Odkrycie fundamentu ściany logisowej równolegle do zasłony S.E. Zastąpienie kamieni. Opracowanie dostępu do przejścia lochu z dziedzińca: Kamienie progowe i produkcja schodów o 4 krokach. Produkcja drzwi dla latryn.
• 2010: Finalizacja wewnętrznej ściany strony lochu. Wymiana kamieni. Tworzenie kanału gniazdkowego w Washhouse i nawierzchni.
• 2011: Przywrócenie zewnętrznej ściany strony lochu i powraca po stronie Douvesa. Czyszczenie zbiornika wodnego.
• 2012: Przywrócenie obiektów wewnętrznych w lochach. Czyszczenie zbiornika wodnego.
• W latach 2013–2017: W ciągu tych pięciu lat kontynuowało przywrócenie kominka du logis sud-ouest. Prace zostały przeprowadzone przez grupę wolontariuszy ze stowarzyszenia, którzy przeprowadzili plany, przygotowała prace nad kamiennymi wycięciami wykonanymi przez uczestników międzynarodowych projektów wolontariuszy, a następnie zainstalowała Cut Stones, aby stanowić różne elementy kominka: Kzach nadpływający, kaptur i gzyms contrecopr.
• Od kwietnia 2016 r. Do października 2017 r. Kampania gastronomiczna przeprowadzana wspólnie przez dwa organy kontraktowe Le Gfa de Gombervaux i Gombervaux Association.
  • Schotki do zwierząt turystycznych zostały przywrócone; Dach ołowiu z miedzianą cheneaux zastąpił pokrywę włókna.
  • Południowo -wschodnie dziedzińce skorzystały z „zarośla”, całkowitego dołączenia. Sześć łóżek części szczytu tego dziedzińca zostały przywrócone przez zamiennik w szufladzie lub w pełnej wielu kamieniach. Ogromne naruszenie bazy zostało wypełnione.
  • Wieża południowo -wschodnia całkowicie otrzymała zarośla, wspólne i liczne zamienniki kamieni. Podniesienie 2 M Z jego południowego łuku powstał także główny koc (pieprz) z miedzianym Chéneau i gargulcem.
• 2017: W sierpniu 2017 r. Projekt stolarski został poświęcony urzeczywistnieniu palenia, którego lokalizacja jest poświadczona na werandzie lochu przez dwa boczne rowki i zakotwiczenie mechanizmu podnoszenia na górnym piętrze. Jego projekt został zainspirowany bronią Palais des Rois de Mallorca w Perpignan. Został wykonany z Meuse Oak. Jego całkowita waga przekracza 650 kg .
• 2018: Nadzór nad drzwiami, który zapewnia dostęp do pierwszego piętra lochu. Budowa sterówki do obsługi Harrow. Wykonane z drewna zgodnie z technikami obowiązującymi Xiv ^{To jest} wiek.

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W chronologicznej kolejności publikacji:

• Francis de Chanteau (archiwista Paleographer), Historyczne zawiadomienie o Château de Gombervaux, Meuse ; Wydawca: Typografia dzieła Saint-Paul, L. Phiilipona i Cie 36, Rue de la Banque, Bar-le-Duc Meuse, 1883. Z: Załącznik genealogiczny, dokumenty wspierające, 57 stron.
• Charles-Laurent Salch, Słownik zamków i fortyfikacje średniowiecza we Francji , Strasbourg, Editions Publitotal, 4. kwartał 1979, 1287 P. (ISBN 978-2-86535-070-4 I 2-86535-070-3 )
• Edmon des Robert, „Ostatni lordowie Gombervaux. Stary obraz domu lodowego ”, w Kraj Lorraine W 35 ^{To jest} rok, 1954, P. 73-78 ( Czytaj online )
• Marie-Claire Burnand, „Gombervaux”, w Gotycka Lorraine , Picard Editor, Paris, 1989, P. 362 W (ISBN 2-7084-0385-0 )
• Hervé Piant, „Vaucouleurs, The Château de Gombervaux: dom portowy w Lorraine pod koniec średniowiecza”, w Kongres archeologiczny Francji. 149 ^{To jest} sesja. Biskupi Trois i były księstwo baru. 1991 W P. 393-401, French Society of Archeology, Paryż, 1995
• Laurent Baudoin, Gombervaux, forteca w kraju Joan of Arc: między orłem a Lys , Chalaines, Gombervaux Association, 1993 (przedruk 1999) (ISBN 2-9507817-0-5 )
• Michel Barbier, Laurent Baudouin i Françoise Beucher de Challan, „Mity i legendy w Gombervaux” , w Philippe Martin (reż.) I Noëlle Cazin (reż.), Vaukouleurs, kraj przygraniczny ( Xxix ^{To jest} Meusian, Vaucouleurs, 6 – 7 października 2001 ; 2003 , 143 P. (ISBN 2-907708-13-9 ) W P. 129 i następujące .

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]