Claude Geia – Wikipedia
Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.
Claude Genius , urodzić się à vetlouga et death le W Tours jest francuską aktorką pochodzenia rosyjskiego.
Urodzona w Rosji, Génia (Evguenia) Aranovitch (Said Claude), zadebiutowała w roli Gisèle wraz z Edwige Feuillère w L’Honorable Catherine autor: Marcel L’Herbier w 1943 roku.
Staje się znana w roli Delphine de Nucingen, bohaterki Balzaca, w Goriot Robert Vernay w 1945 roku. Vernay dał mu rolę Gisèle w Kapitanowie (1946), wciąż z Pierre Renoir. Inne główne role w latach 40. XX wieku Piękne dni króla Murata I Wilk .
W 1952 roku zagrała rolę Jeanne Donge w Prawda o Donge Baby Donge Z Jeanem Gabinem i Danielle Darrieux, a następnie role jak Madame Golovine w Zabiłem Rasputin autor: Robert Hossein (1967) i Marguerite w Ojciec i syn Dracula D’édouard Molinro (1976).
W teatrze pojawiła się między innymi w Hécubie z Claude Jade, François Beaulieu i Corinne Marchand Wojna trojańska nie nastąpi W Théâtre des Célestins (Lyon) w inscenizacji Jeana Meyera w 1975 roku.
Była dużą Inspitrator dla projektanta wnętrz Brigitte Saby [Ref. niezbędny] .
Na przykład pojawiła się w telewizji Dzieci Faubourg (Odcinek 45 serii Ostatnie pięć minut , w 1968 r.).
W 1948 r. Poślubiła Jacquesa Le Beau, neurologa, syna Georges le Beau, gubernatora generalnego Algierii [[[ Pierwszy ] .
Dzięki jej kochankowi Pierre Lazareff, głównym udziałowcu właściciela firmy, kierowała teatrem Édouard-VII w latach 1958–1966 [[[ 2 ] .
Kino [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Telewizja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- 1932: Romans trucizn wiktoriańskiego sardou, teatr Odéon
- 1933: Wyimaginowany chory de Molière, Antoine Theatre
- 1935: Wyimaginowany chory de Molière, théâtre du vieux-colombier
- 1937: Borgia, dziwna rodzina Autré Josset, wystawianie René Rocher, Théâtre du Vieux-colombier
- 1940: Do rodziny Autor: Jean de Letraz, teatr Michodière
- 1943: Szkoła gospodarstwa domowego D’Hononé de Balzac, wystawiony Jean Meyer, teatr Saint-Georges
- 1946: Okropni krewni Jean Cocteau, Theatre of the Gymnasium
- 1947: Nieskazitelny Philippe Hériat, wystawiony Claude Sainval, Comédie des Champs-élysées
- 1948: Nieskazitelny Philippe Hériat, wystawiony Claude Sainval, Théâtre des Célestins
- 1948: K.M.X Labrador i wystawiające Jacques Deval, teatr Michodière
- 1950: Panna młoda jest zbyt piękna Michel Duran, wystawiony Roland Piétri, Théâtre Saint-Georges
- 1951: Guillaume The Curee de Gabriel Arout, inscenizacja Pierre Dux, Théâtre de Paris
- 1952: Czterdzieści i cztery Autor: Jean Davray, wystawiony Raymond Rouleau, teatr Michel
- 1953: Zbrodnia doskonała Autor: Frederick Knott, wystawiony Georges Vitale, teatr ambasadorów
- 1956: Salem Witches D’Arthur Miller, inscenizacja Raymond Rouleau, Théâtre des Célestins
- 1956: Noc rzymska Albert Vidalie, inscenizacja Marcelle Tassencourt, Hébertot Theatre
- 1957: Wielki nóż autor: Clifford Odets, inscenizacja Jean Serge, Theatre of Bouffes-Parisiens
- 1959: Zejście Orfeusza De Tennessee Williams, wystawiony Raymond Rouleau, teatr Athénée
- 1960: Carlotta Miguel Mihura, wystawiony Jacques Mauclair, édouard VII Theatre
- 1961: Osiem kobiet Robert Thomas, wystawiony Jean Le Poulain, teatr édouard vii
- 1962: Osiem kobiet Robert Thomas, wystawiony Jean Le Poulain, Théâtre des Bouffes-Parisiens
- 1963: I aż do Bethany Autor: Jean Giraudoux, wystawiony Raymond Rouleau, Montparnasse Theatre
- 1965: Dlaczego nie Vamos autor: Georges Conchon, inscenizacja Jean Mercure, teatr Édouard VII
- 1966: Eris De Lee Falk, inscenizacja Georges Vitale, teatr la Bruyère
- 1966: Elektron z Sofocles, inscenizacja Silvia Monfort, Théâtre des Mathurins
- 1966: Dziewczyna do poślubienia I Do ściany D’Ugène Ionesco, inscenizacja antoine bourseiller, kieszonkowa montparnasse
- 1966: Mieszane i nietoperzone D’Ugène Ionesco, inscenizacja Georges Vitale, teatr la Bruyère
- 1968: Po deszczu John Bowen, w reżyserii René Dupuy, Theatre of Athénée-Louis-Jouvet
- 1968: Każdy ma swoją prawdę autor: Luigi Pirandello, wystawiony Jean Meyer, Théâtre des Célestins
- 1969: Mizantrop de Molière, inscenizacja Jean Meyer, Théâtre des Célestins
- 1970: Masakra D’Euugeme Ionscochi. Mog and Scenesia Jorgeirelli i Wschodni Montparnasse
- 1971: Pociąg Dawn De Tennessee Williams, reżyseria Jean-Pierre Laruy, Édouard VII Theatre
- 1971: Bóg Kurt D’Alberto Moravia, inscenizacja sceniczna Pierre Franck, Théâtre des Célestins, teatr Michel
- 1971: W teatrze tego wieczoru : Osiem kobiet autor: Robert Thomas, inscenizacja Jean Le Poulain, realizację Pierre Sabbagh, teatr Marigny
- 1972: Osiem kobiet Robert Thomas, wystawiony Jean Le Poulain, Théâtre de la Madeleine
- 1972: Pomysłowy Auteuil Autor: Jean Le Marois, wystawiony Georges Vitale, Théâtre la Bruyère
- 1972: Zabójca bez płac D’Ugène ionesco, inscenizacja Jacquesa Mauclair, Théâtre de l’Alliance Française
- 1974: Opętane Albert Camus po Fiodor Dostoyevski, wystawiony Jean-Pierre Laruy, Limoges
- 1974: A na koniec był huk Autor: René de Obaldia, inscenizacja Pierre Franck, teatr warsztatu
- 1975: Wojna trojańska nie nastąpi Jean Giraudoux, wystawiony Jacques Mauclair, Théâtre des Célestins
- 1976: Podłoga, która kaszle autor: étienne repaudeno, arcady inscenizacja, théâtre la bruyère
- France-Soir , 19 czerwca 1948 r.
- Yves Courrière, Pierre Lazareff lub Vagabond of the News . Gallimard, „Biographies”, 1995, P. 535 : ” (Pierre Lazareff) Zawsze będzie miał wiele kochanek i przyjaciół. Jedna z kobiet w jego życiu – bardzo ładna aktorka, którą będzie reżyserem teatru – będzie zaskoczona, dzień po jego śmierci, a nie dotknąć renty, którą należał mu od początku ich romansu. „I str. 621:” Claude Gennia, weszła w istnienie Pierre’a Lazareffa, zanim poznał Mag Bodarda. (…) Pierre nie pomyli się, kto wkrótce przejmie kontrolę finansową Sela nad teatrem Edouard-VII i powierzy kierunek tego, co powiedział Philippe Hériat „To może być ta nieomylna naturalna, ta zwycięska prawda wszystkich przeszkód , które w tym czasie hałasu nadają każdemu ze swoich ról rezonans tak tajny i po prostu … ”
- Yvan Foucart: Słownik zaginionych aktorów francuskich , Mormoiron: Cinema Editions, 2008, 1185 stron (ISBN 978-2-9531-1390-7 )
-
Uwaga w słowniku lub encyklopedii :
- Zasoby audiowizualne :
- Zasób dotyczący programu :
Recent Comments