Charles William Oatley – Wikipedia
Charles William Oatley jest brytyjskim naukowcem urodzonym we Frome we Somerset, Wielkiej Brytanii i zmarły dalej . Prace badawcze przeprowadzone pod jego kierunkiem skaningowego mikroskopu elektronowego przyniosły wiele osiągnięć i umożliwiły popularyzację MEB.
Syn przemysłowca w piekarni, Charles Oatley zostaje przyjęty do St John’s College na University of Cambridge. Jego nauczyciel, fizyk Edward Appleton, pomaga mu zaangażować się w 1925 roku Akcesoria radiowe , mała firma, która produkuje rurki elektroniczne dla radia, która następnie tworzy jedno z głównych zastosowań wschodzącego przemysłu elektronicznego.
Akcesoria radiowe Zbankrutował w 1927 r., Ale w tym obszarze elektroniki Tube Charles Oatley zajął pierwszą część swojej kariery, aż do najmniej w 1948 r. Podczas drugiej wojny światowej, podobnie jak wszyscy naukowcy, którzy mogą być przydatni w brytyjskim wysiłku wojennym, stawił swoje umiejętności w służbie rozwoju radaru, powstającej broni strategicznej. Stanowi grupę w Laboratorium wysokich napięć laboratorium Cavendish do scharakteryzowania i przetestowania rur elektronicznych, które mogą być użyte na pierwszym piętrze wzmacniaczy odbiorników fali radarowej, które były w tym czasie w zakresie częstotliwości 200 MHZ .
Od 1943 r. Prowadził funkcje zarządzania w wielkiej jednostce badawczej, które armia brytyjska zainstalowała w Malvern, we współpracy z kanadyjskim projektem nuklearnym rzeki Chalk River, ale, co powrócił, woli powrócić na uniwersytet w Cambridge, gdzie w Cambridge, gdzie, gdzie w Cambridge, gdzie w Cambridge, gdzie, gdzie w Cambridge, gdzie w Cambridge, gdzie w Cambridge, gdzie w Cambridge, gdzie w Cambridge, gdzie nadal w Cambridge, gdzie w Cambridge, gdzie wciąż w Cambridge, gdzie w Cambridge, gdzie w Cambridge, gdzie w Cambridge Jest odpowiedzialny za utworzenie szkolenia uniwersyteckiego w nowoczesnej elektronice w ramach wydziału „inżynierii”.
Przygoda skaningowej mikroskopii elektronowej [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
To, co wówczas nazywa się skaningowy mikroskop elektronowy (MEB), to tylko jeden projekt między innymi, który opracował w latach powojennych. Według jego ucznia K.C.A. Smith, Oatley zna prace przedwojenne Manfreda von Ardenne, Niemcy i Vladimira Zworykina w Stanach Zjednoczonych, zna także względne porażki tych projektów, ale ma także wiedzę na temat rozwoju A.S. Baxtera w The A. Baxter w A.S. Baxter Laboratorium Cavendish Od fotomultiplystycznych po dynod w miedzi-bérylu, który powinien rozwiązać problem wykrywania elektronów zapewnionych przez zbyt spalone pikoampèreremeters. Von Ardenne również zaproponował ten pomysł w swojej książce Elektron nad mikroskopią , ale, według Smitha, Oatley nie był tego świadomy. Faktem jest, że jest to sprzeczne z radą większości ekspertów w młodej mikroskopii elektronowej, że Oatley uruchomił swojego studenta Dennisa McMullana, ale jak miał oświadczyć w 1982 roku: ” Zawsze miałem wrażenie, że badania uniwersyteckie w naukach inżynieryjnych musiały reprezentować przygodę w stosunku do małych niebezpiecznych projektów “.
W 1951 r. Pierwszy instrument McMullan, SEM1 (w języku angielskim, SEM skanowanie mikroskopu elektronowego ) Istnieje i może wytwarzać obrazy. Trzy nowe cechy różnicują ten instrument od instrumentu von Ardenne i Zworykin: wykrywanie wtórnych elektronów za pomocą mnożnika elektronów w dynodach w miedzi-berylu, wyraźne nachylenie planu próbki w porównaniu z osą kolumny elektroniki kolumnowej i wyższą energią pierwotnego jony w celu zmniejszenia wpływu zanieczyszczenia powierzchni na emisję wtórną. Ponadto do produkcji obrazów, które są następnie zapisywane na filmie fotograficznym, stosuje się nie do produkcji technologii radarowej, powolny, zamiatający ekran skanowania, niska rozdzielczość i wysoka rozdzielczość. Po raz pierwszy możesz przynieść zdjęcia z pięknym efektem pomocy.
W tym czasie mikroskopia elektronowa transmisyjna stała się ustaloną dyscypliną, aw tym środowisku nikt nie wierzy w przyszłość mikroskopii skaningowej, nikt nie jest pod wrażeniem obrazów McMullana, którego rozdzielczość przestrzenna jest nadal daleko w tyle za mikroskopami transmisyjnymi. Oatley postanawia kontynuować projekt, ale jest jedynym, który w to uwierzy. Hipotezuje, że musi istnieć klasa zastosowań, dla których ostateczna rozdzielczość przestrzenna nie jest najważniejszym czynnikiem zasług. Nowy instrument powinien być w stanie skorzystać z łatwości przygotowywania próbek, wielkiej głębokości pola, ulgi obrazów.
Uruchomiony jest nowy instrument, SEM2, ale to postęp poczyniony na wtórnym detektorze elektronów, który umożliwia zamiatającą mikroskopię na przełom. Wszystkie tezę Oatleya uczestniczą w ulepszeniach, ale dwa z nich, Everhart i Thornley wnoszą decydujący wkład: dla potomności zapamiętamy nazwę detektora Everhart-Thornley. W latach 1955–1965 seria tezrasy poprawiła oprzyrządowanie i technikę, pracując nad linią prototypów SEM1, SEM2, SEM3, SEM4, SEM5. Można powiedzieć, że dużym wkładem Oatleya w mikroskopii skanowania będzie stworzenie i animowanie laboratorium zdolnego do pomieszczenia dziesiątek Thoseadards między 1948 r. A końcem lat 70. XX wieku.
Od 1956 r. Testowano wystarczającą liczbę zastosowań na różnych prototypach, aby przewidzieć rozwój przemysłowy. Oatley kontaktuje się z firmą Aei (Associated Electrical Industries), Anninenlement Metropolitan Vickers , już zainwestowane w mikroskopy elektronowe z transmisją i w sondy elektroniczne do mikroanalizy. W rzeczywistości, gdy AEI uzyskuje swoje pierwsze zamówienie, inżynierowie AEI starają się dostosować swoją sondę mikroanalizy. Jest to awaria, klient zwraca maszynę i będzie kontrolował później, bezpośrednio do Wydział Inżynierii D’Oatley, dokładna kopia prototypu laboratoryjnego.
Wreszcie jest to firma Cambridge, Cambridge Scientific Instrument Company , który rozpoczyna industrializację mikroskopu skanowania elektronów we współpracy z Group Oatley. Wreszcie, w 1965 roku pierwsze pięć komercyjnych modeli wydało pod nazwą Stereoscan kto przez dekadę będzie w kręgach badawczych Synonim Mikroskop skaningowy elektroniki .
Sir Charles William Oatley otrzymał pewną liczbę wyróżnień: Order of the British Empire, Royal Society, Royal Academy of Engineering.
Od końca lat sześćdziesiątych mikroskopia skanująca przestaje być przedmiotem badań. Szczególnie dawni studenci Oatley Alec Broers W Fabian Pease I T.H.P. Chang Następnie stanie się pionierami litografii wiązki elektronów.
Charles William Oatley został wybrany członkiem Royal Society (FRS) The [[[ Pierwszy ] . Został zakorzeniony w 1974 roku [[[ 2 ] .
K.C.A. Kowal, Charles Oatley: Pioneer of Scanning Electron Microscopy , Emag ’97 Proceedings, IOP Publishing Ltd 1997
Recent Comments