Guîtres – Wikipedia

Guitres to gmina w południowo-zachodniej Francji, położona w Departamencie Gironde (region Nouvelle-Aquitaine).

Jego mieszkańcy nazywani są Guitrauds ^{[[[ Pierwszy ]} .

Miasto jest winne swoją nazwę łacinie Aquistriae (Trzy woda), ponieważ jest przekraczana przez trzy rzeki, wyspę i jej dwa dopływy, Crt i Galostre.

Lokalizacja i dostęp [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Guîtres, położony na północ od Gironde, jest jednym z głównych miast kraju Gabay, na granicy wpływu języka OC w Grande Gavacherie. Dominuje w dolinie wyspy i znajduje się w 3 km na zachód od CoTatras.

Reprezentacje kartograficzne miasta

Carte openstreetMap

after-content-x4

Mapa topograficzna

Sąsiednie gminy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Hydrografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Guîtres znajduje się na prawym brzegu wyspy, odbywając się od Dordogne do jego zbiegu z Crt i Galostre, dlatego ostatnie trzy kilometry oddzielne oddzielne guîtres od Saint-Martin-de-Laye.

Klimat [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Klimat, który charakteryzuje gminę, został zakwalifikowany w 2010 roku, jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatu Francji, która następnie miała osiem głównych rodzajów klimatów w kontynentalnej Francji ^{[[[ 2 ]} . W 2020 r. Gmina wyłoniła się z tego samego rodzaju klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France, który ma teraz tylko pięć głównych rodzajów klimatów w kontynentalnej Francji. Jest to obszar przejściowy między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półtyntalnym. Różnice w temperaturze między zimą a latem wzrosną wraz z usuwaniem morza. Opady deszczu są niższe niż na morzu, z wyjątkiem bliskich płaskorzeźb ^{[[[ 3 ]} .

Parametry klimatyczne, które umożliwiły ustalenie typologii z 2010 roku, mają sześć zmiennych dla temperatur i osiem opadów, których wartości odpowiadają normalnym 1971-2000 ^{[[[ Notatka 1 ]} . Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w poniższym polu.

Wraz ze zmianami klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. Przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu ^{[[[ 6 ]} uzupełnione badaniami regionalnymi ^{[[[ 7 ]} Rzeczywiście zapewnia, że ​​średnia temperatura powinna rosnąć, a średnie opady są niższe, z wysokimi różnicami regionalnymi. Zmiany te można odnotować na najbliższej stacji pogodowej Météo-France, „Coutras” w mieście Coutras, zleconym w 1966 roku ^{[[[ 8 ]} i który jest 5 km w linii prostej ^{[[[ 9 ] W [[[ Uwaga 4 ]} , gdzie jest średnia roczna temperatura 13.4 ° C. i wysokość opadów 836 mm W latach 1981-2010 ^{[[[ dziesięć ]} .
Na najbliższej historycznej stacji pogodowej „Bordeaux-Merignac” w mieście Mérignac, zamówionym w 1920 i 42 km ^{[[[ 11 ]} , średnia roczna temperatura ewoluuje z 13.3 ° C. Na okres 1971-2000 ^{[[[ dwunasty ]} , ma 13.8 ° C. Dla 1981-2010 ^{[[[ 13 ]} , Następnie 14.2 ° C. Na 1991-2020 ^{[[[ 14 ]} .

Typologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Guitters to wiejska gmina, ponieważ jest jedną z gmin, które nie są zbyt gęste, w sensie miejskiej sieci gęstości insee ^{[[[ Uwaga 5 ] W [[[ 15 ] W [[[ 16 ] W [[[ 17 ]} .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcyjnego Libourne, którego jest miastem w koronie ^{[[[ Uwaga 6 ]} . Obszar ten, który łączy 24 gminy, jest klasyfikowane w obszarach 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców ^{[[[ 18 ] W [[[ 19 ]} .

Zagospodarowanie terenu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Mapa infrastruktury i użytkowanie gruntów gminy w 2018 r. (CLC).

Zajęcie gleb gminy, ponieważ wyłania się z europejskiej bazy danych na biofizykę pokrycia terenu korynowego (CLC), jest oznaczona znaczeniem terytoriów rolnych (75,9% w 2018 r.), Niemniej jednak zmniejszyło się w porównaniu z 1990 r. (81,7%) . Szczegółowa dystrybucja w 2018 r. Jest następująca:
Heterogeniczne obszary rolne (58,4%), obszary zurbanizowane (16,8%), łąki (11,7%), wody kontynentalne ^{[[[ Uwaga 7 ]} (5,9%), uprawy stałe (5,8%), lasy (1,5%) ^{[[[ 20 ]} .

IGN zapewnia również narzędzie online do porównania ewolucji w czasie okupacji gminy gminy (lub terytoriach do różnych skal). Kilka epok jest dostępnych w postaci kart lotniczych lub zdjęć: karta Cassini ( XVIII ^{To jest} Century), mapa personelu (1820–1866) i obecny okres (1950 do dziś) ^{[[[ Karta 1 ]} .

Główne ryzyko [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Terytorium gminy Guîtres jest podatne na różne naturalne kaprys: meteorologiczny (burza, burza, śnieg, zimna, fala cieplna lub susza), powodzie i trzęsienia ziemi (niska sejsmiczność). Jest również narażony na ryzyko technologiczne, pęknięcie tam ^{[[[ 21 ]} . Witryna opublikowana przez BRGM umożliwia po prostu i szybką ocenę ryzyka nieruchomości zlokalizowanej według adresu lub liczby jej działki ^{[[[ 22 ]} .

Naturalne ryzyko [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Na pewne części terytorium miejskiego prawdopodobnie wpłynie ryzyko powodzi przez przepełnione cieśnie wodne, w szczególności na kradzież. Gmina została uznana za stan klęski żywiołowej z powodu szkód spowodowanych przez powodzie i lawiny błotne w 1982, 1983, 1986, 1993, 1994, 1999, 2000 i 2009 ^{[[[ 23 ] W [[[ 21 ]} .

Mapa obszarów rezygnacji z gleb glinianych gleby Guîtres.

Usunięcie gleby gliniastej prawdopodobnie spowoduje znaczne uszkodzenie budynków w przypadku naprzemiennych okresów suszy i deszczu. Cała gmina jest w średnim lub silnym zagrożeniu (67,4% na poziomie departamentu i 48,5% na poziomie krajowym). Spośród 718 budynków liczonych w mieście w 2019 r. 718 jest w średnim lub silnym zagrożeniu, czyli 100%, do porównania z 84% na poziomie departamentu i 54% na poziomie krajowym. Na stronie internetowej BRGM dostępna jest mapowanie wystawy terytorium narodowego na obrzęk gleb glinianych ^{[[[ 24 ] W [[[ Karta 2 ]} .

Ponadto, aby lepiej zrozumieć ryzyko osiadania gruntów, krajowe zapasy podziemnych wnęk umożliwia zlokalizowanie tych zlokalizowanych w mieście ^{[[[ 25 ]} .

Jeśli chodzi o ruchy gruntów, gmina została uznana za klęskość żywiołowa pod szkodami spowodowaną suszą w 2003, 2012 i 2017 r., Przez ruchy terenowe w 1999 r ^{[[[ 21 ]} .

Ryzyko technologiczne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Gmina znajduje się również poniżej zapory Bort-les-Orgues, a dzieło nad Dordoge’em klasy A ^{[[[ Uwaga 8 ]} z zastrzeżeniem PPI, z odliczeniem 477 milionów metrów sześciennych ^{[[[ 27 ]} . Jako taki może wpłynąć na fala zanurzenia po zerwaniu tej pracy ^{[[[ 28 ]} .

Piters jest niezależnym panowaniem od czasu XII ^{To jest} wiek.

Bańka 1171 papieża Aleksandra III przytacza budynki religijne Chamadelle, obrazy, ganek, fieu, wśród tych podanych opactwu Guîtres.

Podczas stu lat wojny region był zdruzgotany do tego stopnia, że ​​większość swoich „opuszczonych lub pustych” parafii od około 1360 do 1410 r. Wkład populacji sąsiednich regionów północnych, Saintonge, Poitou, Vendée, a następnie ożywił terytorium zwane „krajem Gabay”.

W 1548 r. Chłopi Guîtres zbuntowali się przeciwko Gabelle.

Miasto było oblężeniem hugenotów w 1587 roku.

Na mapie Cassini reprezentującej Francję w latach 1756–1789 wioska została zidentyfikowana pod nazwą Guiter .

	Herb	Azure at the Beliste Dit Henry IV, pokryty srebrną kopułą, murami piasku i otwarty z pola, umieszczony na tarasie przyszyt Gules [[[ 29 ] .
	Detale	Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Demografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ewolucja demograficzna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana dzięki spisom ludności dokonanym w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Populacje prawne gmin są publikowane co roku przez INSEE. Spis powszechny opiera się teraz na corocznym gromadzeniu informacji, sukcesywnie dotyczącej wszystkich terytoriów miejskich w ciągu pięciu lat. W przypadku gmin z mniej niż 10 000 mieszkańców badanie spisowe dotyczące całej populacji przeprowadzane są co pięć lat, a populacje prawne w latach średnich szacuje się na podstawie interpolacji lub ekstrapolacji ^{[[[ 30 ]} . W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis spisujący w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2006 roku ^{[[[ trzydziesty pierwszy ]} .

W 2020 r. Miasto miało 1606 mieszkańców ^{[[[ Uwaga 9 ]} , zmniejszyło się o 1,83%w porównaniu do 2014 r. (Gironde: +7,23%, Francja wyklucza Mayotte: +1,9%).

Histogram ewolucji demograficznej

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana dzięki spisom ludności dokonanym w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Populacje prawne gmin są publikowane co roku przez INSEE. Spis powszechny opiera się teraz na corocznym gromadzeniu informacji, sukcesywnie dotyczącej wszystkich terytoriów miejskich w ciągu pięciu lat. W przypadku gmin z mniej niż 10 000 mieszkańców badanie spisowe dotyczące całej populacji przeprowadzane są co pięć lat, a populacje prawne w latach średnich szacuje się na podstawie interpolacji lub ekstrapolacji ^{[[[ 30 ]} . W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis spisujący w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2006 roku ^{[[[ 34 ]} .

W 2020 r. Miasto miało 1606 mieszkańców ^{[[[ Uwaga 9 ]} , zmniejszyło się o 1,83%w porównaniu do 2014 r. (Gironde: +7,23%, Francja wyklucza Mayotte: +1,9%).

Histogram ewolucji demograficznej

Struktura wiekowa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Populacja miasta jest stosunkowo młoda.
W 2018 r. Wskaźnik osób w wieku niższym niż 30 lat wynosi 35,0%, poniżej średniej departamentu (35,9%). I odwrotnie, tempo wieku wyższe niż 60 lat Wynosi 24,3% w tym samym roku, podczas gdy było to 24,9% na poziomie departamentu.

W 2018 roku miasto miało 781 mężczyzn Dla 804 kobiety , czyli stawka 50,73% kobiet, nieco niższa niż wskaźnik departamentu (52,06%).

Piramidy z wieków miasta i departamentu są ustalane w następujący sposób.

Była stacja Guîtres, zbudowana w 1874 r. Przez Compagnie des Charentes, a następnie objęta przez koleje państwowe i SNCF, jest obecnie własnością gminy, która powierzyła jej zarządzanie Stowarzyszenie Friends of the Railway of the Isle Valley . Jest używany przez turystyczny pociąg Guîtres w Marcenais, obsługiwany na starym pasie. Operację jest świadczona przez wolontariuszy. Lokomotywy działają albo na parze lub olej napędowy.

• Opactwo Notre-Dame ^{[[[ 38 ] W [[[ 39 ]} : Były kościół opactwa mnichów benedyktynowych zniszczonych w 1774 r. I z których pozostaje tylko opactwo, sklasyfikowane jako zabytki od 1901 ^{[[[ 40 ]} . Chór, transept i orientalna część nawy, w stylu romańskim, datują XII ^{To jest} wiek ^{[[[ 41 ]} . Portal zachodni i zachodnia część nawy są XIII ^{To jest} I Xiv ^{To jest} stulecia, podczas gdy obecna wieża dzwonka sięga 1850 ^{[[[ 41 ]} . W 1973 r. Ojciec Paul Haverlan zgromadził grupę refleksji, aby wyposażyć opactwo w duży narząd. Firma Nantes Beuchet-Debierre, dla której pracuje Martin Haverlan (brat opata), jest wybrany do wykonania pracy. Odbędą się one w latach 1975–1978 dla pierwszej transzy (inauguracja 23 kwietnia 1978 Przez organist Philippe’a Lefebvre) i w 1986 r. Dla drugiej transzy (zainaugurowanej przez organistka Jeana Guillou).
• Henri IV dobrze sięgając XVI ^{To jest} I XVII ^{To jest} stulecia, od 1956 r. ^{[[[ 42 ]} .

• 

  Opactwo Notre-Dame

• 

  Portal zachodni

• 

  Północny portal transeptu

• 

  Łoże boleści

• Antoine Jay (1770-1854), Man of Letters, dziennikarz, historyk i polityk, urodził się w Guîtres
• Nicolas Claude Fabri de Peirec (1580-1637), naukowiec, literator i Jurisconsult, był opatem pochwałą Guistles ^{[[[ 43 ]} .
• Roger Thabault (1895–1979), francuski pedagog, nauczyciel, inspektor podstawowy, inspektor akademii w Bordeaux, dyrektor generalny edukacji w Maroku w latach 1945–1955, inspektor generalny. Letnia rezydencja w Guîtres.

Schladen (Niemcy) od 1994 roku ^{[[[ 44 ]} .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• André Godin, Historia miasta i kantonu Guîtres ; Przegląd i uzupełniony przez J. Hovyn de Tranchère. – [Reprodukcja faksu] – Paryż: The History Book, Imp. 2006 (02-AUTREMENCOURT: IMR. Lorisse). – 1 obj. (247 s.): Okładka. chory. w drodze. ; 20 cm. – (Monografie miast i wiosek Francji, ISSN 0993-7129; 2485).

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Notatki i karty [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]