Choroba Fabry’ego – Wikipedia

. Choroba Fabry’ego , Lub Syndrom de Ruiter Pompen-Wyyers jest genetyczną chorobą lizosomalną, powiązaną z chromosomem X, wynikającą z enzymatycznego deficytu lizosomalnego alfa-galaktozydazy z akumulacją globotriaosylceramidu i difalaktozyloperamidu w komórkach.

Ta choroba jest wyznaczona zgodnie z różnymi nazwami według kraju ^{[[[ Pierwszy ]} : Zespół Anderson lub Anderson-Fabry, Fabry-Anderson lub Morbus Anderson-Fabry’s Choroba, zespół Ruiter-Spen lub Ruiter-Wyers, Sweeley-Klionssky Sweeley.

Galaktozydaza jest enzymem, którego lizosomalna forma jest deficytem choroby Fabry’ego. Jego syntezę jest dowodzona przez gen o nazwie Gla Znajduje się na długim ramieniu chromosomu X. Jego deficyt prowadzi do wewnątrzkomórkowego akumulacji sfingolipidów, szczególnie globotriaosylceramid i galaktozylceramid, co prowadzi do większości objawów.

Istnieje w pobliżu 300 mutacji znany temu genowi, wszyscy odpowiedzialni za chorobę ^{[[[ 2 ]} . Wydaje się jednak, że poważny deficyt enzymów jest konieczny, aby pacjent mógł przedstawić oznaki tego ostatniego ^{[[[ 3 ]} . Nie zawsze istnieje ścisła korelacja między rodzajem mutacji a prezentacją choroby, która wywołuje inne przyczyny, które nie zostały jeszcze zidentyfikowane ^{[[[ 2 ]} .

Jest to rzadka choroba, choć prawdopodobnie niedoceniana (mniej niż jedno poród dla 50 000 chłopców ^{[[[ 4 ]} ). Obraz kliniczny u kobiet jest bardziej heterogeniczny niż u mężczyzn. Kobiety niosące przeniesiony gen mogą mieć oznaki, później wyglądanie i często mniej poważne. Jednak w tym ostatnim występują również młode i bardzo wczesne, ciężkie i zwyrodnieniowe formy. Niezależnie od tego, czy u kobiet czy mężczyzn najprawdopodobniej istnieją mniej poważne formy, co oznacza, że ​​jego prawdziwe rozpowszechnienie jest niedoceniane. Systematyczne badania mutacji u noworodka dają częstotliwość sprawy u 3100 chłopców, ale tylko dziesiąta wykrytych przypadków przedstawia typową tabelę ^{[[[ 5 ]} .

Klasyczna forma występuje u młodego chłopca, gdy aktywność enzymatyczna jest mniejsza niż 1%. Pierwsze znaki zaczynają się w dzieciństwie lub okresie dojrzewania z bolesnymi kryzysami kończyn (akroparestezja, często bardzo denerwujące ^{[[[ 6 ]} ), pojawienie się zmian naczyniowych skórnych (Angikeratoma znajduje się głównie na tułowiu lub pery-slik, ze specyficznymi zmianami do mikroskopowego badania biopsji skóry), spadek wydzielania potu (hipohidroza), anomalie rogówki (bez niej konsekwencja wizji ^{[[[ 7 ]} ), zaćma i obecność białek w moczu (białkomocz). Ten ostatni pojawił się później. Niewydolność nerek osiada ze sztuczną nerką od 30 do 50 lat w prawie połowie przypadków ^{[[[ 8 ]} .

Pomimo dobrze wykonywanego leczenia, większość mężczyzn będzie miała powikłania sercowo -naczyniowe (zasadniczo przerost lewej komory, który może prowadzić do niewydolności serca, którego mechanizm jest niejasny, przeciążenie komórek mięśni serca w globotriaosylceramidach jest umiarkowane ^{[[[ 3 ]} ) lub mózg (wypadki naczyniowe mózgu) odpowiedzialne za śmiertelność tej patologii. Ten zawał serca może również spowodować zaburzenia rytmu komorowego z ryzykiem nagłej śmierci.

Heterozygotyczne kobiety będą miały prawie normalne życie z pewnymi przejawami w miarę starzenia się. Rzadko komplikacje będą tak poważne jak w klasycznej formie mężczyzn.

Mężczyźni z aktywnością enzymatyczną większą niż 1% mają objawy serca lub nerek. Objawy serca zaczynają się około sześćdziesięciu i obejmują przerost lewej komory, niewydolność i/lub kardiomiopatię i białkomocz. Zasadniczo nie ma niewydolności nerek.

Częściowa głuchota jest opisana w nieco mniej niż jednej piątej przypadków, nawet jeśli audiogram jest zaburzony w trzech czwarte przypadków ^{[[[ 9 ]} .

Objawy trawienne są również częste, obejmujące nudności, ból brzucha, biegunka …

Niedawno opisano formę nerek z niewydolnością nerek, ale bez zmiany skóry lub bólu.

U mężczyzn najbardziej niezawodnym sposobem diagnozy jest miara aktywności enzymatycznej alfa-galaktozydazy w leukocytach ^{[[[ dziesięć ]} .

Wykrywanie kobiet niosących przeniesienie przez miarę aktywności enzymatycznej alfa-galaktozydazy nie jest wiarygodne. Tylko poszukiwanie mutacji w genie GLA umożliwia wykrycie nośników ^{[[[ dziesięć ]} . Wykrywanie mutacji jest możliwe u prawie 100% chorych mężczyzn.

Można zmierzyć stężenie globotriaosylceramidu: jest ono wysokie w obecności choroby ^{[[[ 11 ]} .

Poszukiwanie odpowiedzialnych zmian może być przydatne do wykrywania przewoźników u kobiet.

Podawanie agalsidazy-alfa lub beta (równoważny syntezy przez inżynierię genetyczną brakującego enzymu) znacznie spowolniłoby ewolucję choroby ^{[[[ dwunasty ]} . Ta cząsteczka została umieszczona na rynku od 2001 roku w Europie i dwa lata później w Stanach Zjednoczonych ^{[[[ 2 ]} . Jest to tylko częściowo skuteczne w przypadku bólu ^{[[[ 13 ]} . Znacznie zmniejsza objawy brzucha ^{[[[ 14 ]} . Leczenie przedłużone przez algazidazę powoduje pojawienie się przeciwciał przeciwko temu enzymowi, co może zmniejszyć jego skuteczność ^{[[[ 15 ]} .

Migalastat, cząsteczka mocująca i stabilizująca alfa-galaktozydaza, okazuje się rozczarowująca wydajność ^{[[[ 16 ]} .

Czasami konieczne jest leczenie anty-USA, które może posunąć się aż do morfiny ^{[[[ 2 ]} .

Zastosowanie inhibitora enzymu do konwersji lub antagonisty receptora angiotensyny II, oprócz leczenia enzymatycznego, umożliwia zmniejszenie białkomoczu ^{[[[ 2 ]} . W przypadku ciężkiej niewydolności nerek należy rozpocząć hemodializę. Możliwe jest przeszczep nerek.

Zalecenia dotyczące zarządzania chorobą Fabry zostały opublikowane w 2006 roku przez American Genetic College ^{[[[ 17 ]} .

• (W) Robert J Desnick, Kenneth H Astrin, Fabry Disease in Genetests: Medical Genetics Information Resource (baza danych online). Prawa autorskie, University of Washington, Seattle. 1993-2005 [Pierwszy]
• Germain dp. Genetyka choroby Fabry: implikacje diagnostyczne i terapeutyczne. Presse Med. 2007; 36: 1S 14-9.
• Rolfs i in. „Częstość występowania choroby Fabry u pacjentów z udarem kryptogennym: badanie prospektywne”, The Lancet, Vol 366, 2005