Miejsce Saint-Lambert-Wikipedia

. miejsce Saint-Lambert to plac publiczny położony w centrum Liège w Belgii. Przestrzeń stworzona kolejno na zniszczenie katedry Notre-Dame-Et-Saint-Lambert przez Liège podczas rewolucji Liège stała się głównym miejscem miasta.

Place Saint-Lambert składa się w centrum dużej płyty mineralnej, z czego kilka elementów wywołuje katedrę Notre-Dame-Et-Saint-Lambert, która wcześniej zajmowała miejsce ^{[[[ Pierwszy ]} . Metalowe filary przypominają szerokość głównej nawy. Wychowana przestrzeń, ubrana w czerwone marmurowe i szklane chodniki, oznacza lokalizację zachodniego chóru katedry, poświęcony kultowi Saint-Lambert. Przylegane w kolumnach, wbite betonowe masywy symbolizują podnóża starego sanktuarium ^{[[[ 2 ]} . Oznaczenia naziemne pokazują przestrzenną organizację kościoła i układ rozpiętości.

Podstawy dawnej katedry zostały odkryte podczas kilku badań archeologicznych. Odtąd ślady te reprezentują niezbędne elementy Muzeum Archaeoforum, które dosłownie znajduje się poniżej placu. To muzeum przedstawia zatem ślady zawodu ponad 9 000 lat, z okazjonalną okupacją neolityczną, obecność willi gallo-rzymskiej ^{[[[ 3 ]} , wioska z czasów zabójstwa Lamberta de Maastrichta, a także kolejnych katedr.

Palais des printes-ques de Liège, dominując w wysokim stopniu, wita władze sądowe i instytucje prowincji Liège. Klasyczna fasada została zbudowana pod koniec lat 30. XIX wieku przez Jean-Anneessens. Portal ozdobiony frontami do ramion księcia biskupa, Georges-Louis de Berghes, oznacza monumentalne wejście do pałacu. Skrzydło w stylu neogotowym, wykonanym w 1871 roku, rozszerza fasadę w kierunku placu rynkowego ^{[[[ 4 ]} .

Na północny zachód od placu Régie des Bâtiments zbudował serię pięciu budynków, po obu stronach miejsca Notger, do zgromadzenia, w pobliżu palais des printes-queques, różne usługi sądowe, wcześniej rozproszone w innych dzielnicach miasta miasta Lenny ^{[[[ 5 ]} . Witryna rozprzestrzeniła się w latach 2005–2012, prowadzona przez Liège Architekci Claude Strebelle i Arlette Baumans ^{[[[ 6 ]} .

W przedłużeniu, po zachodniej stronie, budynek, który biegnie wzdłuż placu, ma sześćdziesiąt mieszkań i dwa poziomy handlu. Jego kamień naturalny i łupkowy dach zostały zaprojektowane tak, aby harmonizować z fasadą i historycznymi dachami Palais des Princes-évêques ^{[[[ Pierwszy ]} . To osiągnięcie pasuje do większego zestawu, wyspy Saint Michel, złożonej z czterech budynków i zbudowanych w latach 1995–1999, między Place Saint-Lambert i Rue Haute-Sauvenière ^{[[[ 2 ]} .

Na południe od placu centrum handlowe „Galeries St-Lambert” zajmuje miejsce starego sklepu „Grand Bazar” od 2004 roku, które zostało w dużej mierze odnowione i powiększone ^{[[[ 7 ]} . Tylko fasada w stylu neo-renaissance jest zachowana i przywrócona.

Wakalna ziemia, zwana „wyspą Tivoli”, zajmuje przestrzeń między miejscem Saint-Lambert a miejscem du Marché. Jest ostatnim świadkiem wielkiego zniszczenia, którego doświadczyły miejsce i jego otoczenie w latach 70. po projekcie aborcyjnym w celu stworzenia dużych skrzyżowania szybkich sposobów w sercu miasta ^{[[[ 8 ]} . Do dziś istnieje pusta przestrzeń i bez funkcji.

Zamiast tego w sąsiadujących drogach znajdujemy ulice Sainte-Sursule, de Bex, Brukselę, Gérardrie, Joffre i Léopold.

Strona [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Prymitywna strona Liège [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Place Saint-Lambert i jego otoczenie stanowią prymitywne miejsce Liège, pierwotne miejsce ustanowienia miasta. Jego atrakcyjność wyjaśnia Legia, strumień, który pochodzący z płaskowyżu Hesbignon prowadzi do doliny Meuse w pobliżu przyszłego miejsca Saint-Lambert. W tym miejscu Legia podzieliła się na kilka ramion i tworzy stożkę odchodów, nasyp, podniesiony co najmniej 7 metrów od poziomu MEUSE. W tym obiekcie pierwsze „liège” chronione przed powodziami rzeki osiedlił się, chronione przed północnymi wiatrem i otoczone żyznymi i multarami ^{[[[ 2 ]} .

Zawód prehistoryczny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kilka fragmentów grup koczowniczych jest poświadczonych na miejscu Future Place Saint-Lambert i jego otoczenia. Podczas wykopalisk archeologicznych odkryto kroję i różne kamienne narzędzia i są dla niektórych ponad 50 000 lat

Jednak tylko około 5350 p.n.e. pierwsi rolnicy osiedlili się na stronie. Siedzący, uprawiają zboża, wychowują zwierzęta domowe, kończąc dietę dzięki polowaniu i połowom. Budują wioskę złożoną z dużych chat zbudowanych przy użyciu stosów i gałęzi, pokrytych kolbą. W tym czasie otaczające wzgórza były zalesione. Tylko dno doliny jest zarezerwowane dla kultur i łąk ^{[[[ 2 ]} .

Gallo-rzymska farma [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Od pierwszego wieku ne w miejscu doświadczyło rzymskiej okupacji z utworzeniem dużej willi, najprawdopodobniej, z powołaniem rolniczym. To jest serce Miasto Tungorum który jest zorganizowany po obu stronach Meuse ^{[[[ 9 ]} .

Zakładając duży obszar, rzymski establishment jest stosunkowo ważny i luksusowy. Ma system ogrzewania gorącego powietrza i serię kąpieli podłączonych do bojler To wytwarza gorącą wodę. Kanał odsuwa wody Legia do zasilania willi bieżą ^{[[[ 2 ]} .

Okupacja rzymska na stronie jest najprawdopodobniej utrzymywana do początku Iv ^{To jest} wiek lub druga połowa Iii ^{To jest} wiek. Wtedy wydaje się, że została porzucona w wyniku problemów wpływających na region ^{[[[ 9 ]} .

Zabójstwo założycielskie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Na początku średniowiecza ( MY ^{To jest} I VII ^{To jest} stulecia), miejsce Place Saint-Lambert jest gospodarzem centrum małego miasteczka Merovingian, które rozciąga się ponad kilkaset metrów w otoczeniu. Jeden z domów w wiosce służy jako od czasu do czasu rezydencja w biskupie Tongres-Maastricht ^{[[[ 2 ]} .

W tej rezydencji biskup Lambert z Maastricht jest zamordowany 17 września , rok między 700 a 705. Natychmiast ten męczennik prowadzi do rozwoju ważnego popularnego kultu i kościoła, męczennika, poświęconego zmarłemu, zbudowanym na miejscu dramatu. Jego następca, biskup Hubert, przenosi tam relikwie Lamberta.

Śmierć Lamberta i rozwój jego kultu są podstawą powstania korka, który w mniej niż stuleciu zamienia się w ważną aglomerację, w której w 770 r. Karlemagne świętuje festiwale wielkanocne. Jednocześnie Liège stał się główną rezydencją biskupów i głównym miastem biskupu ^{[[[ 2 ]} .

Miejsce w katedrze [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Równolegle z rozwojem miasta Liège i kultu Świętego Lamberta, miejsce organizuje różne budynki religijne, które podążają za sobą i które mają relikwie Świętego: Męczeństwo, Karolingian, Ottończyk, Romańki i na koniec gotyckie.

Te kolejne budynki, wraz z ich krużgankami, ich wieżami, ich anektowane budynki zajmują przez lata, bardzo duży obszar, który prawie całkowicie obejmuje obecny plac Saint-Lambert. Katedra i otoczenie tworzą następnie prymitywne jądro aglomeracji Liège, w której spotykają się różne tętnice miasta.

Pałac episkopalny, wielokrotnie zniszczony i odbudowany, jest zbudowany na miejscu na północ od katedry. W pobliżu ulice są poświęcone głównie sklepom i rzemiosłem, z wysokim punktem, placu rynkowym, przymocowanym na wschód od katedry. Tłum i animacja nieustannie panuje na stronie przyszłego miejsca Saint-Lambert.

Do miejsca [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Rewolucja liège [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Akt urodzenia miejsca Saint-Lambert pochodzi z rewolucji Liège. To właśnie w tym okresie niestabilności w 1793 r. 120 Liège, wybrało urzędników i zebrało się na konwencji pod nazwą „Tymczasowa administracja centralna powyższego kraju Liège”, zdecyduje jednogłośnie zniszczenie katedry Notre-Dame-Et-Saint-Saint -MAMBERT. Jego skarby są rozproszone: niektóre są zachowane przez władze rewolucyjne, inne zabrane do Francji i reszty, sprzedawane na aukcji ^{[[[ dziesięć ]} .

Rozbiórka, która rozpoczyna się w 1794 r., Jest powolna i rozprzestrzenia się przez długi okres. Katedra staje się rodzajem kariery otwartej, która jest wykorzystywana zgodnie z potrzebami i okolicznościami. Jednocześnie kolejne władze przewidują różne projekty dla pozostawionej przestrzeni pustej: myśli o zbudowaniu świątyni wolności, sali performance, a nawet podnoszenia monumentalnego posągu do chwały Napoleona ^{[[[ 11 ]} . Jednak potrwa ponad trzydzieści lat, gdy teren jest w pełni opróżniony i wyrównywany. 26 czerwca 1827 r. Miejsce zostało wówczas oficjalnie ochrzczone, „Place Saint-Lambert” przez Radę Regencji ^{[[[ dwunasty ]} . Staje się głównym placem miasta ze szkodą dla bardzo starego placu rynkowego.

Polak przyciągania [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Z połowy Xix ^{To jest} Century, Place Saint-Lambert stał się centrum konwergencji w centrum konwergencji i ważnym centrum przyciągania. Schody i sklepione i wąskie fragmenty, które utworzyły część jego dostępu, są stopniowo niszczone lub zgadzane w celu ułatwienia ruchu. Nowe przełamy, Rue Léopold i Rue de Brussels, tworzą dwie tętnice, które prowadzą do Saint-Lambert Square. Dlatego otwiera się to dla sąsiednich dzielnic, a dwa nowe utwory pozwalają na powiązanie z dużymi drógami, które prowadzą do Brukseli lub do Niemiec ^{[[[ 2 ]} .

Na końcu Xix ^{To jest} Wiek, dokładnie w 1885 r., Osatniesz tam pierwszy dom towarowy, „Wielki Bazar”. Następnie oferta komercyjna będzie nadal rozwijać się na placu i wokół niego wraz z przybyciem dużych i średnich obszarów, takich jak „Au Bon Marché”, „Innovation” lub „Sarma” ^{[[[ 2 ]} . Niektóre kawiarnie i hotele uzupełniają panoramę ^{[[[ 13 ]} . W 1866 r. Rozpoczęła się budowa teatru gimnazjowego, przodek Liège Theatre, który został założony na północny zachód od tego miejsca, Rue Des Maux Chevaux, na miejscu byłego Hôtel des Comtes de Rougrave. Zainaugurowany 21 października 1868 r. Został rozebrany do powiększenia i odbudowany w 1884 roku ^{[[[ 14 ]} .

W 1871 r. Place Saint-Lambert z zadowoleniem przyjął pierwszą linię tramwajową, która połączyła ją ze stacją Guillemins. Następnie, w miarę postępu rozwoju transportu publicznego, miejsce staje się centralnym węzłem całej sieci i punktem przejściowym wielu tras. Aby skierować ten obieg, system ronda jest zainstalowany na środku przestrzeni, w której tramwaje (a później wózek i autobusy), aby wyruszyć i rozładować pasażerów ^{[[[ 2 ]} .

Zamiast tego dziura [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W latach 60. XX wieku władze Liège i krajowe chciały polegać na budowie sieci autostrady wokół Liège, aby promować przybycie do miasta kierowców. Celem jest zmniejszenie przeszkód w ruchu i stworzenie skrzyżowania szybkich torów w sercu miasta, na miejscu Saint-Lambert ^{[[[ 8 ]} . Planowane jest również budowa podziemnego parkingu z 2000 miejscami i instalacją podziemnego dworca autobusowego, połączonego z różnymi tętnicami centrum miasta. Projekty te muszą zostać podjęte przez Ministerstwo Robót Publicznych i wdrożone przez grupę L’équerre ^{[[[ Pierwszy ]} . Projekt został zatwierdzony przez radę miejską w 1968 roku ^{[[[ 8 ]} .

Plan wywłaszczenia, ustanowiony w 1970 roku, prowadzi do zniszczenia wielu budynków między rue haute-sauvenière a Place Saint-Lambert i nieruchomości położone na dwóch wysepkach „Tivoli”, z boku miejsca du Marché ^{[[[ 8 ]} . Mówiąc szerzej, jest to cały obwód między miejscem targów, rynkiem i miejscem République française, które ulegają znaczącym rozbiórkom.

Po dokonaniu zniszczenia pod koniec lat siedemdziesiątych zgromadzą ^{[[[ Pierwszy ]} . Finanse miasta Liège są najgorsze, a opozycja wobec projektu rozwija się. Archeolodzy, obrońcy dziedzictwa, handlowcy i mieszkańcy organizują się, aby przeciwstawić się temu projektowi ^{[[[ 2 ]} . Zostanie to poprawiane kilkakrotnie, a nowe plany rozwoju nastąpiły na początku lat osiemdziesiątych, nie dopuszczając konsensusu.

Z drugiej strony centrum Liège jest lekko deportowane, w tym bardzo długim okresie, w którym Place Saint-Lambert jest w budowie, w kierunku dzielnicy pieszych Place de la Cathedral, Avroy i Most Wiele firm zamieszkujących z miejscami, które mają wdrożyć nocną animację. Rue Léopold, który sąsiaduje, umieszcza Saint-Lambert, cierpi na tę zmianę osi i ma duże trudności z przetrwaniem sklepów. Również w tym okresie miejsce jest przemianowane przez Liège, „dziurę na placu Saint-Lambert”, aby wyznaczyć tę chaotyczną przestrzeń, ze zmieniającymi się ścieżkami dla pieszych, obszarów pokrytych metalowymi kratami, betonowymi strukturami, pólami brązowymi, które wydają się być porzucone i tymczasowe parkingi.

Oryginalny plan rozwoju z różnymi wersjami został ostatecznie porzucony w 1983 r., Kiedy większość gminy została obalona w wyborach, a nowy zespół definitywnie nie pochwala planu rozwoju tego miejsca ^{[[[ 8 ]} .

Plan główny jako rozwiązanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Aby wydostać się z impasu, architektowo-miejscowy planista Claude Strebelle zostaje powołany do koordynatora różnych projektów w 1984 roku. ^{[[[ 15 ]} .

W 1985 r., W obliczu prawie całkowicie zniszczonego środowiska, zerwał metodami przeszłości i zaproponował pierwszy plan główny, nie -wiążący dokument, który przedstawia różne wytyczne i cele projektu. Ten główny plan ma na celu ewolucję i otwarcie na dyskusję i negocjacje ^{[[[ 8 ]} . Dlatego konieczne było poczekać do 1988 r., Że ostateczny projekt został przyjęty, po kilku spotkaniach z mieszkańcami, handlowcami, władzami publicznymi.

Zdefiniowano kilka celów ^{[[[ 2 ]} :

• Ogranicz przestrzeń do samochodu
• Zapisz pozostałości archeologiczne obecne na placu.
• Zszyj tkaninę miejską, odtwarzając zniszczone wysepki
• Wartość inwestycji dokonanych, w tym różnych tuneli przewidzianych dla dworzec autobusowych.

Prace rozłożone przez lata 90.. Miejsce zostało przebudowane, a sąsiednie przestrzenie (miejsce Notger, îlot Saint-Michel, Place du Marché, Place de l’Opira i Place République française). Po świcie 2000 r. Liégeois odzyskują swoje miejsce Saint-Lambert, po ponad dwudziestu latach budowy.

Zabijanie liège [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. 13 grudnia 2011 , Miejsce jest miejscem zabójstwa, kiedy szaleńca otwiera ogień i rzuca granaty na tłum, powodując śmierć pięciu osób i ranią 125 innych ^{[[[ 16 ]} .

Archoriform [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Archéoforum de Liège to miejsce 3725 m², owoce kilku kampanii wykopaliskowych wykonanych na miejscu Saint-Lambert ^{[[[ 2 ]} . Znajduje się pod centralną płytą, jest otwarty dla publiczności od 2003 roku i ślady prehistorycznych zawodów ^{[[[ 17 ]} .

Palais des Princes-Bishops [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Od czasu zniknięcia katedry Notre-Dame-Et-Saint-Lambert, Palais des Princes-évêques był emblematycznym budowaniem księstwa Liège. Były pałac episkopalny, kilkakrotnie zniszczony i odbudowany, służył jako rezydencja dla książąt i miejsca dla ich administracji ^{[[[ 4 ]} .

Zorganizowany wokół wewnętrznych dziedzińców, na obecny plan budowy wyraźnie wpływa włoski renesans, nawet jeśli elementy dekoracyjne są prawie całym stylem gotyckim ^{[[[ 4 ]} .

Fasada, która pomija Saint-Lambert, została odbudowana XVIII ^{To jest} , podczas pożaru w 1734 r. Jest tam w klasycznym stylu i króluje symetria, z wyjątkiem prawego końca, w którym nieobecna jest zatoka. W tej lokalizacji gościł „Saint Lambert Bridge”, który bezpośrednio połączył pałac z katedrą, przekraczającą starą Rue Sainte-Rue ^{[[[ 2 ]} .

Pałac jest zarezerwowany dla władz sądowych i instytucji prowincji, tylko jego pierwszy wewnętrzny dziedziniec jest trwale dostępny dla publiczności. Plan prostokątny, otoczony jest perystyznem składającym się z 60 kolumn. Palais des Princes-évêques jest wymieniony jako wyjątkowe dziedzictwo nieruchomości w regionie Walloon.

Stary „duży bazar” [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Galeries St-Lambert, częściowo sklasyfikowane jako dziedzictwo nieruchomości w regionie Walloon, otworzyli swoje drzwi w 2004 1885.

Jego ogromna fasada, w stylu neo-renaissance, w wapieniu i kamieniu Graphange, wynosi 4 poziomy. Bogato urządzony, jest przerywany przez pilastry i przebity półkolistymi jagodami, z których niektóre są ozdobione rzeźbionymi bębenkami ^{[[[ 18 ]} .

Wyspa Saint-Michel [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W Październik 1995 , popularne konsultacje są organizowane przez sześć dni, aby wybrać projekt fontanny dla tego miejsca. Uczestniczy 3119 osób, a pierwsze trzy to projekt Alain de Clerck, Thierry Lechanter i Gyuri Mascai (rodzaj dużego jo-jo) ^{[[[ 19 ]} Z 46,7%, Halinka Jakubowska (dwa monumentalne bloki) z 21,2% i wreszcie Lambert Rocour i Philippe Brother (Stone and Water Column), który otrzymuje 17,1% głosów ^{[[[ 20 ]} . Ale ostatecznie wybór międzynarodowego jury złożonego z 16 członków (w tym 7 liège): projekt Halinka Jakubowska ^{[[[ 21 ] W [[[ 22 ]} .

Place Saint-Lambert utrzymał swoje powołanie od lat 1900 w głównym węźle transportu publicznego Liège, część infrastruktury poświęconej autobusom pochowanym podczas jej renowacji. W ten sposób stanowi jeden z wielu centralnych terminali sieci Bus Tec Liège-Verviers. Stacja autobusowa jest obsługiwana w całości na własnej stronie i jest obsługiwana przez wiele linii na przedmieściach.

Place Saint-Lambert korzysta również ze stacji o swojej nazwie, Liège-Saint-Lambert, wcześniej o nazwie „Liège-Palais”.

Do 2023 r. Pierwsza linia tramwajowa nowoczesnej sieci tramwajowej aglomeracji Liège zostanie wprowadzona do służby.

• David Henrard i Jean-Marc Léotard ” Sainte-Marie-Et-Saint-Lambert de Liège: Archaeologiczne podejście do tak zwanej katedry „Notgeria” i jej historii High As », Biuletyn Liège Archaeological Institute W N ^O 123, 2019 W P. 5-63
• Pascal Morac, Kościoły Place Saint-Lambert , Namur, Walloon Heritage Institute, coll. «Archéobook» ( N ^O Pierwszy), 2007 (ISBN 978-2-930466-15-6 )
• Philippe Raxhon, « Od katedry po Saint-Lambert Square », Studia i dokumenty. Archeologia W N ^O 6 „Liège, Saint-Lambert 1990-1995. Ślady – znaczenie – tożsamość ”, 1999 W P. 52-94 (ISBN 2-87401-071-5 )

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]