Cesare Cattaneo della volta – Wikipedia

Serenissima Cesare cattaneo della volta (Genua, 1680 – Genua, 22 lipca 1756 r.) Był 159. Doge z Republiki Genui.

Pierwsze lata [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Syn Giovanni Battista Cattaneo della volta (Doge z Genui w okresie dwuletniego 1691-1693) i Maddalena Gentile, urodził się w Genui w 1680 r., Gdzie 12 lipca został ochrzczony w kościele San Torpete. Drugi syn pary, po Nicolò, który był także Doge w 1736 r. I przed siostrami Livia Maria (który poślubił Noble Giovan Battista Centurione) i Benedetta, Anna Maria i Francesca (którzy zostali zakonnicami), nazwisko Cesare Cattaneo z Vault pojawia się po raz pierwszy w 1709 r. W początkowym publicznym zatrudnieniu w Magistratu Strena; W następnym roku był zatrudniony przez sędziego biednych.

W latach od 1710 do 1718 r. Postać szlachcica nie pojawia się już w żadnej pracy państwowej w Genui, a jego przeniesienie poza granicami Republiki może być możliwe, być może z powodów prywatnych lub nadal jako oficjalny lub nieoficjalny korespondent w Niektóre europejskie sądy zagraniczne. Po powrocie do stolicy Ligurian, w latach 1718–1719 był częścią sędziego dostawców ropy; w 1724 r. W sędziego monet; W 1727 r., Po tym, jak zajmował pozycję Unionist of the Criminal Wheel w 1725 r., Przeniósł się do Savony jako komisarz lokalnej fortecy Priamana.

Jego kierownictwo w krainie Savonese zaczyna się jednocześnie od wybuchu nowych niepokojów i buntu na terytoriach finału, wspieranego przez Piemontesa, a dla kompetencji został wybrany w 1732 r. Jako nowy niezwykły ambasador Genui w sądzie cesarskim w sądzie cesarskim w sądzie cesarskim Wiedeń, w którym byłby przesłuchaniem na temat wydarzeń z podwiązania pontere. Po przeprowadzeniu przypisania zastępcy do Treremi, Cesare Cattaneo z skarbca wyjechał do stolicy wiedeńskiej 15 stycznia 1733 r., Gdzie przybył 9 lutego, ale który następnie musiał poczekać do 19 marca, aby otrzymać i zrobić, aby zostać przyjęte i zrobić, aby zostać przyjęte i zrobić Prezentacja poświadczeń.

Pozostał około trzech lat w Wiedniu i w tym okresie, który minął jako przedstawiciel Republiki Genui, napotkał kilka problemów związanych z zakończeniem, a przede wszystkim z kwestią polskiej wojny sukcesji, przyczyny, w której Genua ogłosił się neutralny i który Nieuchronnie postawił to samo genueńskie „trudności” w kierunku korony Habsburgów, że zaledwie kilka lat wcześniej dał wojskową utrzymanie za zamieszki, które wpadły do ​​genoańskiej kolonii Korsyki, wciąż zagrożonej kursami, a także Francuzami. Cesare Cattaneo z sklepienia był nadal pośrednikiem między dwoma stanami, a przede wszystkim szlachetnością genueńską, za uciążliwą pożyczkę 1 000 000 floren . Powiązany przez zadanie, 20 kwietnia 1736 r. Ostatecznie odszedł od wiedeńskiej stolicy do Genui.

W 1737 r. Był jednym z najwyższych Unii, w następnym roku został wybrany po raz drugi jako członek sędziego Treremi, aw 1743 r. Wśród Inkwizytorów państwowych.

Podczas wybuchu austriackiej wojny sukcesji, w 1736 r., W przeciwieństwie do większości szlachty genueńskiej, która uciekła ze stolicy republikańskiej w związku z zbliżającymi się starciami, Cesare Cattaneo z skarbca wolał pozostać i cierpieć upadek tego samego pod bronią Austriacy. Początkowo wybrane wraz z czterema innymi w roli ambasadorów-aktor-genueńskiego państwa w sądzie Marii Teresa z Austrii, aby protestować i jednocześnie bronić interesów miasta, w bliskiej przejażdżce przełęcz Ręce generała Antonio Botty Adorno. W genui teraz w buncie, znanym historycznym odcinku Balilli, również szlachetny Cattaneo z skarbca dołączył do marynarza w przebraniu (to samo, które stworzyli inne genuesowe patrycjusze) do protestu placu przeciwko austriackim najeźdźcom.

Podczas kontraktów na stanowisko dowódcy wojsk austriackich hrabia Schulenberga na przedmieściach genueńskich oraz Valli Polcevera i Bisagno rola Cesare Cattaneo z skarbca była, wśród wielu epizodów, fundamentalnym, ponieważ odbył się do niego, aby kontrolować. Poderies zaangażowany w oblężenie – w roli przyjęta w 1746 r. Komisarza Unionatora – i nadal w trudnym zadaniu pomocy różnego oporu na zewnątrz i wewnątrz ścian Genui, zgodnie z decyzją sprzedaży Doge Giovanni Francesco Brignole.

Delikatna, a przede wszystkim zwycięska rola – oblężenie i hipotetyczny upadek Genui był w rzeczywistości upadłości dla sojuszu austro -sardyńskiego – który prawdopodobnie również popchnął lub przekonał wielką radę, aby wybrać Cesare Cattaneo z Vault, 6 marca 1748 r. z 260 głosami za 380, jako nowy Doge z Republiki Genui: sto czterdziestu czterdziestu pierwszych w dwuletnim sukcesji i sto pięćdziesięciu w historii republikańskiej.

Dogato i ostatnie kilka lat [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Oficjalnie ukoronowany 31 sierpnia w katedrze San Lorenzo ceremonia religijna i cywilna została przeprowadzona przez arcybiskupa Genui Giuseppe Maria Saporiti.

Koniec działań wojennych i podpisanie traktatu Aquisgrana (18 października 1748 r.) Przyniósł dla nowego Doge – i dla Genueńskiego – nowy powietrze nadziei i spokoju po starciach i ludu. Terytoria zakończenia i kolonia Korsyki wchłaniają się (nawet jeśli ze stabilną obecnością Francuzów), aktywnie Doge Cesare Cattaneo z skarbca zostały wyrzucone w celu powrotu normalizacji tych stosunków politycznych-społecznych pojawiły się podczas buntu same, grozili, że się skończy. Promował wyróżnienia i rozpowszechniał sumę pieniędzy wszystkim tym genueńskim obywatelom, którzy w najtrudniejszych momentach oblężenia zachowywali się z odwagą, ale także z szacunkiem dla instytucji; Postanowił także zapisać się na szlachetność siedmiu popularnych ludzi, którzy jako szefowie wyróżnili się w określony sposób i ustanowili 10 grudnia jako uroczyste święto jako wieczne wspomnienie z rocznicy ewakuacji Austriaków z miasta. Szczególnie świąteczne były pieskowe wyróżnienia księżnej Parmy Luisa Elisabetta di Borbone-Frantia w listopadzie 1749 r.

Po zaprzestaniu obciążenia -do 6 marca 1750 r. Nie przeszedł na emeryturę do życia prywatnego, ale raczej nadal służyła maszynie państwowej również w okresie po W tym samym roku został wybrany dyrektorem sędziego wojny, w 1751 r. Same stanowisko w sędziego Inkwizytorów państwowych, którzy nadal odbywają się w 1753 r. Dopiero w 1754 r., W przypadku niepewnego stanu zdrowia, został zmuszony do ostatecznego opuszczenia publicznego Życie i poświęcaj się, drobnym tonem, sprawom gospodarczych jego rodziny w sektorze finansowym.

W Genui zmarł 22 lipca 1756 r. Pozostawiając swoich jedynych spadkobierców jego wnuków Giovan Battista i Giacomo Cattaneo z skarbca, synów już zmarłego brata Doge Nicolò. Znalazł pochówek w szlachetnym kościele San Torpete, że ta sama rodzina promowała jego rekonstrukcję po szkodach poniesionych przez starcia z Austriakiem.

• Sergio Buonadonna, Mario Mercenaro, Red Doge. Doge z Republiki Genui od 1339 do 1797 , Genoa, de Ferrari redaktori, 2007.