Aronne – Wikipedia

Aronne (w języku hebrajskim: Ahroniczny ‎ ^? ), transkrybowane w standardowym hebrajskim Ahàron , w hebrajskim tyberiens ʾAhărōn , czasami również transliterowane jako Żyły (… – …), jest postacią Biblii, brata Mojżesza i pierwszego arcykapłana narodu żydowskiego. Kościół katolicki uważa go za świętego i upamiętnia go 1 lipca.

Nazwa Aronne oznacza „nosiciela męczenników”, ale jest również powiązane z różnymi żydowskimi terminami tłumaczonymi jako „oświecone”, „genialne”, „eksalted”, „High Mountain” lub „Montàno”, „Pochodzące z góry”; lub znacznie częściej na końcu Do („Arca”).
Jest uważany za progenitor wszystkich żydowskich kohanimów i wszystkich wysokich żydowskich kapłanów.

Zgodnie z historią Esodo Aaronne był pierwszym z męskich dzieci Amram i Jochebeda z plemienia Levi; Jego brat Mojżesz był trzy lata starszy od Aaronne, a ich siostra Miriam była kilka lat starsza od Aaronne. ^[Pierwszy] Aaron był wielkim grandsonem Leviego ^[2] i reprezentował funkcje kapłańskie swojego plemienia, stając się pierwszym najwyższym kapłanem.

Zgodnie z historią Exodus Book, kiedy Mojżesz otrzymał od Boga zadanie rozmawiania z faraonem Egiptu, odpowiedział, że nie może tego zrobić, ponieważ był szczupliwa. Bogu nakazał mu towarzyszyć Aaron, który z nim rozmawiał. Od tego czasu Aaron zawsze był obok Mojżesza, a później stał się pierwszym arcykapłanem judaizmu.

Po wyjściu Żydów z Egiptu, kiedy Mojżesz poszedł na górę Synaj, aby rozmawiać z Bogiem i nie śmiał się przez wiele dni, Izraelici, wierząc, że już nie wrócił, poprosili Aronne o wyprodukowanie ich dla Boga, którego mogliby uwielbiać. Aaron zebrał swoje złote klejnoty, połączył je i wyprodukował posąg przedstawiający cielę, i uwielbiali to. Jednak Mojżesz zredukował się z góry, zniszczył złote cielę i odpowiedział surowo Aaron i wszystkich Izraelitów.

Poślubił Elizabeth, od której miał Nadaba, Abiu, Eleazaro i Itamar. Aronne zmarł pod koniec czterdziestu lat, podczas których Żydzi wędrowali po pustyni, czekając na wejście do ziemi obiecanej i została pochowana na pustyni. Jego syn Eleazaro zastąpił go w pozycji arcykapłana.

Młodzież i wejście [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Podczas gdy Mojżesz otrzymał wykształcenie w sądzie egipskim i podczas wygnania Madianiti, Aaron i jego siostra pozostali z krewnymi w sąsiedniej ziemi na wschodzie Egiptu. W tym obszarze Aronne zasłynęła dzięki swoim wymownym i przekonującym przemówieniom; Więc kiedy nadszedł czas, aby poprosić faraona o uwolnienie ludu Izraela z niewoli, Aaron stał się prorok (rzecznik) jego brata w kierunku swego ludu, od którego został oddzielony od bardzo wczesnego dzieciństwa ^[3] A po tym, jak Izraelici pokazali brak woli wysłuchania, zostali rzecznikiem samego faraona. W wieku 55 lat pracował w Egipcie. ^[4]

Jego rola [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Główna funkcja Aaronne obejmowała rzecznika Mojżesza i dorozumiane osobiste negocjacje z sądem, reprezentujące Mojżesza, który zawsze był centralną postacią, która wszystko poruszyła. Część Aaronne w wydarzeniach poprzedzających exodus była, pomimo wszystkiego, ministerial, władzy wykonawcze, a nie dyrektywa. Wraz z Mojżeszem wykonał „cudowności” przed swoim ludem, którzy wtedy pozostali pod wrażeniem, zaczynając wierzyć w prawdziwość boskiej misji braci. ^[5]

Na polecenie Mojżesza Aronne wstrząsa swoim kijem, aby wysłać pierwsze trzy rany do Egiptu. ^[6] Nakładając pozostałe plagi, pojawia się jako prosty asystent Mojżesza, który wraz ze swoim kijem wystrzelił swój boski gniew na faraona i jego podwładnych. ^[7] Moc Aronne Stick została już wykazana po jego zwycięstwie nad patykami, które są magazynami egipskimi, gdy kij Aaronne połknął wszystkie inne patyki po przekształceniu w węże. ^[8]

Podczas podróży do obszarów skalnych Aronne nie zawsze jest to aktywne ani ważne; I czasami wydaje się winne zbuntowanego zachowania lub zdrady. W bitwie przeciwko Amalek jest wybrany wraz z Cur, aby poprzeć rękę Mojżesza, który zakwestionował „kij Boga”. ^[9] Kiedy objawienie zostało przekazane Mojżeszowi na Synaj, kierował starszymi Izrael, który towarzyszył Mojżeszowi w drodze na szczyt; Tylko Giosuè został przyjęty z głową, by pojawić się przed Panem, podczas gdy Aaron i Hur pozostali pod górą, aby opiekować się ludźmi. ^[dziesięć] To właśnie podczas przedłużonego braku Mojżesza Aronne pochylił się na protesty ludu i wykuła złotą cielę jako widoczny obraz boskości, który uwolnił ich z Egiptu. ^[11] Przez wstawiennictwo Mojżesza Aaron został oszczędzony z plagi, która uderzyła w lud (Powtórzonego Prawa 9:20; Wyjścia 32:35), nawet jeśli było to plemieniem Levi (do którego należał Aronne) odbiorca karnej zemsty w sprawie Lord. ^[dwunasty]

W momencie, w którym plemię Levi zostało zastrzeżone, biuro służby arki, Aaron został natchniony i konsekrowany na kapłaństwo, ubrany w ubiór jego roli i pouczany w różnych zadaniach (Wyjście 28 i 29). Tego samego dnia jego konsekracji jego dzieci, Nadab i Abiu, zostały unicestwione przez pożar wysłany przez Pana za oferowanie kadzidła w sposób, który naruszył prawo (Kapłańca 10).

Od czasu pobytu na Synaju, kiedy został arcykapłanem nasmarowanym przez Izrael, Aaron przestał zostać ministrem Mojżesza i został zastąpiony w przydzieleniu przez Giosuè. Jest wspomniany w związku z Miriamem w sporze pełnym zazdrości wobec samego siebie Mojżesza jako ówczesnego proroka Pana. Aronne poprosił Mojżesza o interweniowanie za nią, jednocześnie wyznawając grzech i szaleństwo, które spowodowały powstanie.

Sam Aaron nie został dotknięty plagą z powodu jego odporności kapłańskiej, a Miriam, po siedmiodniowym kwarantannie, został uzdrowiony i ponownie uzyskał boskie przysługi. ^[13] Fakt, że prorok Michea jest godny uwagi ^[14] Wspomnienie o Mojżeszu, Aaronie i Miriamie jak przywódcy Izraela po Wyjściu. W tej sytuacji są tymi samymi słowami co Pan ^[15] Oświadczyć, że Mojżesz był jedynym wśród ludzi, którzy mogli rozmawiać z Bogiem twarzą w twarz (por. Shekhinah), a nie rozpoznając tego wyjątkowego przywileju jego brata, jest grzech Miriam i Aarona. Wyłączność rodziny Aaronne jako jedynej rodziny kapłanów jest potwierdzona po buncie Corę, która była kuzynem Aarona. Kiedy Ziemia, otwierająca, przełknęła przywódców buntu, dokładnie Cora, Datan i Abiram, ^[16] Eleazaro, syn Aarona, był odpowiedzialny za odzyskanie bezsensorów zmarłych kapłanów. A kiedy Plaga rozprzestrzeniła się wśród tych, którzy sympatyzowali z powodu rebeliantów, Aaron został zlecony przez Mojżesza do występu z tym samym insenserem Rytuałem objaśniającym ludzi ^[17] . Kolejne poświadczenie autorytetu Aarońskiego następuje po tym odcinku: Pan nakazuje wszystkim plemiennym szefom Izraela, aby napisali swoje imię na różnych patykach i zabranie ich do namiotu konferencyjnego. Następnego ranka dwanaście patyków tylko kwitło Aaronne, co wskazuje, że wszyscy (i tylko) Leviti mają dostęp do rangi kapłańskiej ^[18] ; Obecnie między Leviti a armiami działa formalne rozróżnienie ^[19] , wśród których ten pierwszy otrzymuje Avodah bycia opiekunami sanktuarium.

W Aaronne, podobnie jak w Mojżeszu, nie wolno mu było wejść do Kanaanu wraz z Izraelitów. Domniemanym powodem jest to, że dwaj bracia wykazali niecierpliwość w Meribah (Kadesh), w ostatnim roku pielgrzymki na pustyni, ^[20] Kiedy, a raczej Mojżesz, wydobyli wodę ze skały, aby złagodzić pragnienie ludu. To, co interpretowane jest jako wskaźnik poczucia nieufności do Pana, jest to, że nawet jeśli nakazano mu tylko mówić do skały, Mojżesz dwukrotnie uderzył ją patykiem. ^[21] O śmierci Aaronne istnieją dwa raporty. Główna to szczegółowa historia, w której Aronne, Eleazaro i Moses wspina się na Mount Cor. Tutaj Mojżesz kasuje Aarona z szaty kapłańskiej i dostarcza je swojemu synowi Eleazaro, po tym, jak Aaron umiera w wieku 123 lat, płakał przez 30 dni od ludzi ^[22] . Druga historia znajduje się w Powtórzonego Prawa. Tutaj krótko mówimy, że Aronne zmarł w Mosara i tam został pochowany ^[23] . Niektórzy uczeni uważają, że Mosra nie jest na Mount Cor, ponieważ trasa wskazana w liczbach 33: 31-37 ^[24] Zgłasza siedem etapów między Moseroth (które niektórzy uważają za samą Mosarę) a Mount Cor.

Kościół katolicki uważa go za świętego i pamięta go 1 lipca:

„Upamiętnienie Sant’aronne z plemienia Levi, przez jego brata Mojżesza, posmarowany świętym kapłanem naftowym Starego Testamentu i pochowany na górze Hor”.

( Męczennik rzymski )

W Koran Aronne jest znany jako Harun. Znacząca różnica polega na tym, że w Koran Aaron nie jest zaangażowany w tworzenie złotego cielęcia (Sur VII, 148-150), również uznał, że Aaron nie jest karany jako grzesznicy bałwochwalstwa, ale on i jego pochodzenie są zainwestowani najwyższa godność kapłańska (Wyjścia 35, 19).

• ( W ) J.F. McCurdy e Kohler Kaufmann, Aaron . Czy Jewish Encyclopedia W Jewishencyclopedia.com , Funk & Wagnalls, 1901-1906. URL skonsultował się 25 marca 2022 r. . Co z kolei cytuje następujące teksty:
  • Liczby rabbah 9.
  • Kapłańska rabba dziesięć.
  • ( ON ) Midrash Peṭirat Aharon W Jellinek, Bet ha-mridash , 1: 91-95.
  • Liczby yalḳuṭ 764.
  • ( W ) Sabine Baring-Gould, Legendy o postaciach Starego Testamentu , tom. 2, Bibliobazaar, ISBN 978-1-1037-2117-7.
  • ( W ) Kroniki Jerahmeel , przetłumaczone przez M. Gaster, s. CX1: 130-133.
  • ( Z ) B. piwo, w wertheimer, Rok. , 1855.
  • ( Z ) J. Hamburger, Duch Haggady , Leipzy, 1857, s. 1-8.
    • ( Z ) J. Hamburger, Realcyclopedia for Bible i Talmud , S. v.
• ( W ) Aaron | Figura biblijna . Czy Encyclopaedia Britannica W Britannica.com , Wydanie 1911 (zawarte w domenie publicznej). URL skonsultował się 25 marca 2022 r. .