Heitfilm – Wikipedia

I Film domowy (Niemiecki Miasto rodzinne , „Ojczyzna” i Film , „Film”), czasami przetłumaczony na francuski pod nazwą „Niemiecki film terroir”, to film gatunku w malowniczej historii i wystawiając zdalną kampanię i prostych ludzi.

Wiekszosc z Filmy domowe zostały zastrzelone w latach 50. i 60. XX wieku w Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Najbardziej znane z nich to prawdopodobnie te z serii filmowej Sissi , obrócony między 1955 i 1957 lub dostosowane filmy powieści Heidi .

Kino nazistowskie już najważniejsze Film domowy Na przykład w celu promowania jej ideologii poprzez wspomnienie wywyższonej przeszłości poprzez krajowy folklor San Francisco (1941) ^{[[[ Pierwszy ]} .

Entuzjazm społeczeństwa i sukces tych filmów wyjaśniono kontekstem tamtych czasów: trzydzieści procent populacji niemieckiej uciekło na terytoriach położonych na Wschodzie (ślą, Pomerania, Prusy, orientalne, przed „postępem czerwonego Armia, która często zemściła się na cywilnych populacjach nadużyć popełnianych przez Wehrmacht i Uzbrojony SS W Związku Radzieckim) lub nawet Sudtetes (wydaleni z Czechosłowacji po kontrowersyjnych dekretach Edvarda Beneša, zasymilowane z „etnicznym oczyszczeniem”, plecak polityki aneksji Adolfa Hitlera). Ci uchodźcy przybyli do zrujnowanych miast po bombardowaniach alianckich i byli w sytuacji przemieszczony Szukam pracy, dachu i jedzenia, często źle mile widzianym przez samych mieszkańców.

Trudna codzienna gazeta populacji niemieckiej i austriackiej po drugiej wojnie światowej jest traktowana przez niemieckie kino Filmy gruzu („Dark Films”) i filmy wojenne.

Ale nie przyciągają one tłumów, które wymagają rozrywki i ucieczki. Dlatego widzimy rozwój humorystycznych filmów, a także „Heimatfilme”, z raczej lekkimi i nostalgicznymi historiami.

. Filmy domowe są pierwszymi, którzy otrzymają wizę od organów okupacyjnych i faktycznie zalą rynek i bardzo dobrze eksport. Zrobią wiele dla rozwoju turystyki w Niemczech, a zwłaszcza w Bawarii. Do lat 70. XX wieku i pojawienie się nowego kina niemieckiego.

„Heimatfilme” jest zgodny z typowym planem, który może przypomnieć sobie niektóre powieści Jeana Giono ^{[[[ Ref. pożądany]} .

Miejsce [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

„Heimatfilme” odbywa się w odległym regionie, uznanym za czyste z „skalonego” miasta. Idea terroira umożliwiła ponowne połączenie się poprzez świeckie tradycje regionalne z rodzajem utraconego raju, tożsamością wolną od nowego grzechu pierworodnego, który nazistowskie interludium dla niemieckiego.

Przez większość czasu region ten był ucieleśniony przez bawarską wieś lub czarny las, w którym ludzie pozostali przywiązani do lokalnych dialekty i tradycji. W muzyce, z typowymi orkiestrami, melodie z charakterystycznymi liniami muzycznymi, takimi jak Tyrolean Song (nazywany jodłować ) i tańce w kostiumach, taniec mężczyzn w majtkach, z klapami na udach i obcasach ( Plattler obuwia ), bat zatyka się do sprawdzenia ( Schnalzer ), instrumenty takie jak Alpine Ither.

Reszta Niemiec rozważała mieszkańców tych regionów z mieszanką zazdrosnej ciekawości i życzliwej protekcjonalności, podobnie jak postawa francuskiego francuskiego w stosunku do „Małego Malowniczego Świata Marcela Pagnol”: Szybki ludzi do Castagne, piwa, piwo, piwne Atmosfera Święta, obrazowy i kolorowy język.

Niektóre filmy odbywają się w wrzosowisku Lunebourg, między Hanowerem a Hamburgiem lub na brzegach romantycznej Renu, z bankami pokryte winnicami. Renderowanie języka w lokalnym dialekcie, początkowo nieistniejące, staje się coraz bardziej realistyczne w filmach z ostatniego okresu przyrodniczego. Po przerwie lat 60. i 70. oznaczone „nową falą niemieckiego kina” Rainera Wernera Fassbinder, Wima Wendersa, Herberta Achternbusch, Werner Herzog itp.

Temat [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Intryga Filmy domowe jest ogólnie oparty na konflikcie, który zniszczy harmonię fasady tego mikrokosmosu: chciwość, problemy z dziedzictwem lub zaaranżowane małżeństwa, niezgodności pochodzenia społecznego (szlachcic uwielbia wspólnego, często córkę rybaka) … Filmy domowe Ogólnie kończą zawsze.

Bohaterowie są na ogół manichanami: główną postacią jest osoba, która walczy z niesprawiedliwością lub kobietą, która walczy o nałożenie siebie w męskim świecie ( Vulturycznie W Dame Gretl ).

Filmy z późnego okresu były jednak tylko musicalami, trochę uproszczonymi, reklamami dla tych regionów, które stały się turystami jako typowa scena przybycie do Mercedes w Berlinie stresowanej na farmie kwiatowej i słonecznej, w pobliżu jezior Königssee idylliczne alpiny, Wörthersee……

Niemiecka Republika Demokratyczna wyprodukowała również niektóre filmy terroir, których intryga dotyczyła problemów integracji indywidualistycznego świata wiejskiego w społeczeństwie kolektywistycznym, takich jak Raz nie jest raz Coland Wolf It Zamki i koty Kurta Maetzig, a także 52 tygodnie to rok Groschop.

Dyrektorzy Heimatfilms [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]