Bill Sharman – Wikipedia

Bill Sharman
Rekord tożsamości
Pełne imię i nazwisko	William Walton Sharman
Narodowość	STANY ZJEDNOCZONE
Narodziny	25 maja 1926 Abilene, Teksas
Śmierć	25 października 2013 (w 87) Redondo Beach, Californie
Rozmiar	1,85 m (6 ′ 1 ″)
Waga	79 kg (174 funty)
Sytuacja klub
Numer	10, 21
Później	Z powrotem
Kariera uniwersytecka lub amatorska
1946-1950	Trojany d’Sc
NBA Draft
Rok	1950
Pozycja	23 To jest
Franczyzowa	Washington Capitols
Profesjonalna kariera *
Pora roku	Klub	Moy. Pts
1950–1951 1951-1952 1952-1953 1953-1954 1954-1955 1955-1956 1956-1957 1957-1958 1958-1959 1959-1960 1960-1961	Washington Capitols Celtics de Boston Celtics de Boston Celtics de Boston Celtics de Boston Celtics de Boston Celtics de Boston Celtics de Boston Celtics de Boston Celtics de Boston Celtics de Boston	12.2 10.7 16.2 16.0 18.4 19.9 21.1 22.3 20.4 19.3 16.0
Kariera trenerska
1966-1968 1968-1971 1971-1976	Wojownicy San Francisco Stars D’ATAH (ABA) Los Angeles Lakers
National Collegiate Basketball Hall of Fame 2006
Hall of Fame Basketball 1976
* Punkty zdobyte w każdym klubie w ramach sezonu regularnego Mistrzostw Krajowych.
modyfikator

William Walton «Bill» Sharman , urodzony 25 maja 1926 r. W Abilene (Teksas, Stany Zjednoczone) i zmarł na 25 października 2013 ^{[[[ Pierwszy ]} jest profesjonalnym koszykarzem i trenerem. Bill Sharman, zmobilizowany podczas II wojny światowej w latach 1944–1946 w amerykańskiej marynarce wojennej, został profesjonalnym koszykarzem i baseballu 1957, 1959, 1960 i 1961), Sharman został trenerem i stał się jednym z dwóch trenerów (drugiemu to Alex Hannum), który wygrał tytuły ABA (w 1971 roku z Utah Stars) i NBA (w 1972 roku z Los Angeles Lakers ), szczególnie kolejno.

Sharman został wprowadzony do Galerii Sław w koszykówce w 1976 roku jako zawodnik, a następnie ponownie w 2004 roku, tym razem jako trener. Był wówczas jedną z trzech osób wymienionych do tych dwóch tytułów, poprzedzonych przez Johna Wooden (1961 i 1973) i Lenny Wilkens (1989 i 1998).

W latach 1950–1955 Sharman grał w baseball z Minor Leagues Clubs (MLB) powiązanymi z Brooklyn Dodgers z głównej ligi baseballowej. Przywołany przez Brooklyn w 1951 r. Sharman nie został zaproszony do odgrywania w żadnej części. Jednak 27 września 1951 r. W meczu w Bostonie z Braves sędzia Frank Dascoli wydalił z gry, wszyscy gracze Dodgers są na ławce graczy, po tym, jak kilku z nich zachwyciło go na wątpliwą decyzję. Sherman rozróżnia zatem bycie jedynym graczem w historii MLB, który został wydalony z meczu, nigdy nie grał w mecz w głównych ligach ^{[[[ 2 ]} .

Bill Sharman został wybrany 25 kwietnia 1950 r. W dwudziestym trzecim rzędzie projektu z 1950 r. Przez Washington Capitols ^{[[[ 3 ]} . 9 stycznia 1951 r., Podczas szkicu dyspersji w celu zniknięcia Kapitoli Waszyngtonu, został wybrany przez Pistons de Fort-Wayne. 26 kwietnia 1951 r. Został wymieniony z Boston Celtic Player, Chuckiem Share (numer jeden z projektu 1950).

Pomimo dobrych wyników i dobrego zespołu, Celtics nie mogą przekroczyć ostatniego poziomu, aby uzyskać dostęp do finałów NBA. W 1952 roku przegrali w półfinale dywizji przeciwko New York Knicks, a następnie przez trzy lata w 1953 r. (Wciąż przeciwko Knicks), 1954 (przeciwko obywatele Syracuse) i 1955 r. (Wciąż przeciwko Syracuse). dział. Po raz kolejny zawiodły w półfinale dywizji przeciwko Syracuse w 1956 roku.

Jest znany z siły w latach 50. XX wieku z Bobem Cousy w Boston Celtics, gdzie mówią, że tworzą najlepszy tylny duet tamtych czasów. Podczas gdy Cousy jest przede wszystkim liderem, Sharman jest czystym strzelcem.

Sharman położył kres swojej karierze koszykówki po 11 sezonach w 1961 roku. Jest jednym z pierwszych z tyłu, który odniósł sukces w strzelaniu ponad 40%. Bill Sharman pozostaje dziś graczem, który ma najbardziej zręczne tytuły graczy w rzutach wolnych NBA z 7 tytułami (1953–1957, 1959 i 1961), jest także graczem, który uzyskał najbardziej kolejne tytuły w tej kategorii z 5 ( 1953-1957).

NBA Start [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Karierę trenerską rozpoczął w sezonie 1966-1967, angażując się w serię San Francisco Warriors, którą doprowadził do finałów NBA, ale zespół został pobity przez 76ers z Filadelfii cztery zwycięstwa za dwa ^{[[[ 4 ]} . W następnym roku zespół został pokonany w finałach konferencji przez Los Angeles Lakersa cztery zwycięstwa o zero.

Trzy lata w ABA i tytuł [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pozostawia Wojowników, aby rozpocząć nowe wyzwanie, dołączył do gwiazd Los Angeles, którzy grają w najnowszym (utworzonym w 1967 r.) ABA. W pierwszym roku drużyna nie zakwalifikowała się do playoffów, w następnym roku zespół zakwalifikował się, zajmując czwarte miejsce w swojej dywizji. Dzięki bardzo dobrym play -offom drużyna przybywa do finałów ABA, ale zostaje pobita przez Pacers of the Indiana Four dla dwojga. Na początku sezonu 1970-71 franczyza przenosi się z Los Angeles do Salt Lake City i podjęła nazwę Starów Utah. Pod koniec sezonu regularnego gwiazdy są drugie za Pacers of Indiana (przeszłość Dywizji Wschodniej w Dywizji Zachodniej). W play-offach pokonali Chapparrals of Texas (4-0), znajdują w finale dywizji Pacers za zemstę ostatniego finału. Pokonali im cztery trzy zwycięstwa, pozwalając im rzucić wyzwanie pułkownikom Kentucky o tytuł. 18 maja 1971 r. Gwiazdy wygrały podczas siódmego meczu wygrały 131 do 121. Zelmo Beaty został mianowany MVP z playoffów ^{[[[ 5 ] W [[[ 6 ]} A Bill Sharman zdobył swój pierwszy tytuł trenera.

Powrót do NBA i tytułu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bill Sharman, który jest zatłoczony tytułem mistrza ABA, rozpoczyna sezon 1971-1972 z Los Angeles Lakers, aby poprowadzić zespół gwiazd Wilt Chamberlain, Jerry West, Gail Goodrich, Pat Riley (przyszły pięciokrotny mistrz NBA jako trener) i wszyscy przyszli członkowie Hall of Fame. Lakers kończą mistrza sezonu regularnego w Pacyfiku z doskonałą oceną 69 zwycięstw dla 13 porażek. W tym sezonie zasadniczym Lakers ustanowił rekord niezwyciężności, który wciąż nie jest pobicia z 33 kolejnymi zwycięstwami między 5 listopada 1971 r. (Pokonanie 106-110 przeciwko Baltimore Bullets) a 9 stycznia 1972 r. (Pokonanie 104–120 przeciwko Milwaukee Bucks) . Po pobiciu Bulls of Chicago (4-0) oraz w finałach konferencyjnych w Milwaukee Bucks (4-2) w półfinałach konferencji (4-2), Lakers w finałach NBA The New York Knicks . Po przegraniu pierwszego meczu wygrywają następne cztery i wygrały tytuł mistrza NBA w 1972 roku. To pierwszy tytuł Lakersa od ich przybycia do Los Angeles w 1960 roku i pierwszy od piątego tytułu Lakers of Minneapolis w 1954 roku. Będąc mianowanym trenerem roku NBA, Bill Sharman otrzymuje tytuł mistrza NBA na trenera. Jest jednym z dwóch trenerów, którzy zdobyli tytuły ABA i NBA, drugim to Alex Hannum (z Hawks of Saint-Louis w 1958 r. I 76ers z Filadelfii w 1967 roku dla NBA i Oaks of Oakland w 1969 roku ABA), ale to jedyny, który otrzymał dwa lata kolejno.

Jako gracz [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bill Sharman był wielokrotnie uhonorowany w swojej karierze. Oprócz czterech tytułów NBA (1957, 1959, 1960 i 1961), zaczął być honorowany w Zespół konsensusu All-America W 1950 roku, kiedy grał z uniwersytetem z trojanami USC ^{[[[ 7 ]} . Następnie jest nazywany czterokrotnie kolejno w Pierwszy zespół All-NBA (1956–1959) i trzy razy w drugim zespole All-NBA (1953, 1955 i 1960) ^{[[[ 8 ]} . Podczas gry All-Star 1955 otrzymał tytuł Gra All-Star, najcenniejszy gracz , najlepszy gracz na spotkaniu ^{[[[ 9 ]} .

Było siedem razy (w tym pięć kolejno) najlepszy wskaźnik sukcesu w rzutach wolnych ligi ^{[[[ dziesięć ]} I dwa razy w sekundzie z wskaźnikiem sukcesu 93,2% w latach 1958–1959. W latach 1953–1954 był także drugim w lidze pod względem odsetka sukcesu strzałów (45%) ^{[[[ dziesięć ]} . W trzech sezonach (1953–1954, 1955-1956 i 1958-1959) uczestniczył we wszystkich meczach w sezonie regularnym lub 72 ^{[[[ dziesięć ]} .

W 1976 roku został wprowadzony do koszykówki Hall of Fame ^{[[[ 11 ]} Aw 2006 roku, podczas pierwszej promocji, w National Collegiate Basketball Hall of Fame ^{[[[ dwunasty ]} .

Jako trener [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bill Sharman uzyskał tytuł American Basketball Association w 1971 roku z gwiazdami Utah.

Został mianowany trenerem roku w sezonie 1971-1972 jako trener Los Angeles Lakers, w którym wnosi Lakersa do tytułu NBA ^{[[[ 13 ]} . W ten sposób staje się jednym z dwóch trenerów (drugim to Alex Hannum), który wygrał tytuły ABA i NBA i jedyną kolejną.

W 2004 roku został wprowadzony do koszykówki Hall of Fame (jako trener) ^{[[[ 14 ]} . Został trzecią osobą wymienioną w koszykówce Hall of Fame jako zawodnika, a następnie jako trener, poprzedzony przez Johna Wooden (1961 i 1973) i Lenny Wilkens (1989 i 1998).

Naukowcy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Poniższa tabela przedstawia indywidualne statystyki Billa Sharmana podczas jego kariery uniwersyteckiej ^{[[[ 15 ] W [[[ Notatka 1 ]} .

Statystyki sezonu regularnego

Pora roku	Klub	mecze		Min.	Zwrotnica		2 pkt			Lf			Odbić się		Pd	Int	C	BP	Fp
		MJ	Cycek		Pts	Ppm	R	T	%	R	T	%	Rt	R
1946-1947	USC trojany	dziesięć			41	4.1	16			9	dwunasty	75,0%				–	–	–
1947-1948	USC trojany	24			238	9.9	100			38	44	86,4%				–	–	–
1948–1949	USC trojany	24			382	15.9	142			98	125	78,4%				–	–	–
1949-1950	USC trojany	24			446	18.6	171			104	129	80,6%				–	–	–
Całkowity		82			1 107	13.5	429			249	310	80,3%				–	–	–

Profesjonalny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Regularnie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Legenda:

Gras = jego najlepsza wydajność

Poniższa tabela przedstawia indywidualne statystyki Billa Sharmana podczas jego kariery zawodowej w sezonie regularnym ^{[[[ 15 ] W [[[ Notatka 1 ]} .

Statystyki sezonu regularnego

Pora roku	Klub	mecze		Min.	Zwrotnica		2 pkt			Lf			Odbić się		Pd	Int	C	BP	Fp
		MJ	Cycek		Pts	Ppm	R	T	%	R	T	%	Rt	R
1950–1951	Washington Capitols	trzydziesty pierwszy			378	12.2	141	361	39,1%	96	108	88,9%	96	3.1	1.3	–	–	–	2.8
1951-1952	Celtics de Boston	63		22.0	671	10.7	244	628	38,9%	183	213	85,9%	221	3.5	2.4	–	–	–	2.9
1952-1953	Celtics de Boston	71		32,9	1 143	16.2	403	925	43,6%	341	401	85,0%	288	4.1	2.7	–	–	–	3.4
1953-1954	Celtics de Boston	72		34,3	1 155	16.0	412	915	45,0%	331	392	84,4%	255	3.5	3.2	–	–	–	2.9
1954-1955	Celtics de Boston	68		36.1	1 253	16.2	453	1 062	42,7%	347	387	89,7%	302	4.4	4.1	–	–	–	3.1
1955-1956	Celtics de Boston	72		37,5	1 434	16.0	538	1 239	43,8%	358	413	86,7%	259	3.6	4.7	–	–	–	2.7
1956-1957	Celtics de Boston	sześćdziesiąt siedem		35.9	1 413	21.1	516	1 241	41,6%	381	421	90,5%	286	3.5	3.5	–	–	–	2.8
1957-1958	Celtics de Boston	63		35.1	1 402	22.3	550	1 297	42,4%	358	413	89,3%	295	2.7	2.7	–	–	–	2.5
1958-1959	Celtics de Boston	72		33.1	1 466	20.4	562	1 377	40,8%	342	367	93,2%	292	4.1	2.5	–	–	–	2.4
1959-1960	Celtics de Boston	71		27.0	1 372	19.3	559	1 225	45,6%	252	291	86,6%	262	3.7	2.0	–	–	–	2.2
1960-1961	Celtics de Boston	sześćdziesiąt jeden		25.2	976	16.0	383	908	42,2%	210	228	92,1%	223	3.7	2.4	–	–	–	2.1
Całkowity		711		32.0	12 665	17.8	4 761	11 168	42,6%	3 143	3 559	88,3%	2 779	3.9	3.0	–	–	–	2.7

W playoffach [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Poniższa tabela przedstawia indywidualne statystyki Billa Sharmana podczas jego kariery zawodowej w playoffach ^{[[[ 15 ] W [[[ Notatka 1 ]} .

Statystyki w fazie playoff

Pora roku	Klub	mecze		Min.	Zwrotnica		2 pkt			Lf			Odbić się		Pd	Int	C	BP	Fp
		MJ	Cycek		Pts	Ppm	R	T	%	R	T	%	Rt	R
1951-1952	Celtics de Boston	Pierwszy		27.0	15	15.0	7	dwunasty	58,3%	Pierwszy	Pierwszy	100%	3	3.0	7.0	–	–	–	4.0
1952-1953	Celtics de Boston	6		33.5	70	11.7	20	60	33,3%	30	32	93,8%	15	2.5	2.5	–	–	–	4.3
1953-1954	Celtics de Boston	6		34,3	113	18.8	35	81	43,2%	43	50	86,0%	28	4.2	1.7	–	–	–	4.8
1954-1955	Celtics de Boston	7		41,4	145	20.7	55	110	50,0%	35	38	92,1%	35	5.4	5.4	–	–	–	3.4
1955-1956	Celtics de Boston	3		37,5	52	18.8	18	czterdzieści sześć	39,1%	16	17	94,1%	7	2.3	4.0	–	–	–	2.3
1956-1957	Celtics de Boston	dziesięć		37,7	211	21.1	75	197	38,1%	sześćdziesiąt jeden	sześćdziesiąt cztery	95,3%	35	3.5	2.9	–	–	–	2.3
1957-1958	Celtics de Boston	11		36,9	232	21.1	90	221	40,7%	52	56	92,9%	54	4.9	2.3	–	–	–	2.5
1958-1959	Celtics de Boston	11		29.3	221	20.1	82	193	42,5%	57	59	96,6%	36	3.3	2.5	–	–	–	3.2
1959-1960	Celtics de Boston	13		28.0	219	16.8	88	209	42,1%	43	53	81,1%	45	3.5	1.5	–	–	–	1.7
1960-1961	Celtics de Boston	dziesięć		26.1	168	16.8	68	133	51,1%	32	36	88,9%	27	2.7	1.7	–	–	–	2.2
Całkowity		78		33.0	1 446	18.5	538	1 262	42,6%	370	406	91,1%	285	3.7	2.6	–	–	–	2.8

Jako trener [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bill Sharman Statistics jako trener ^{[[[ 16 ]}

Bill Sharman Statistics jako trener NBA

Zespół	Liga	Rok	Sezon regularny				Playoffs
			Zwycięstwa	Porażki	% zwycięstwo	Zaszeregowanie	Zwycięstwa	Porażki	% zwycięstwo	Wynik
Wojownicy San Francisco	NBA	1966-1967	44	37	54,3%	Pierwszy Jest Zachód	9	6	60,0%	NBA kończy się
Wojownicy San Francisco	NBA	1967-1968	43	39	52,4%	3 To jest Zachód	4	6	40,0%	Zakończenia podziału
Los Angeles Stars	Aba	1968-1969	33	45	42,3%	4 To jest ABA West Division	–	–	–	Nie wykwalifikowane
Los Angeles Stars	Aba	1969-1970	43	41	51,2%	4 To jest ABA West Division	dziesięć	7	58,8%	ABA kończy się
Gwiazdy Utah	Aba	1970–1971	57	27	67,9%	2 To jest ABA West Division	dwunasty	6	66,7%	Champion Aba
Los Angeles Lakers	NBA	1971-1972	69	13	84,1%	Pierwszy Jest Spokojny	dwunasty	3	80,0%	Champion NBA
Los Angeles Lakers	NBA	1972–1973	60	22	73,2%	Pierwszy Jest Spokojny	9	8	52,9%	NBA kończy się
Los Angeles Lakers	NBA	1973-1974	47	35	47,3%	Pierwszy Jest Spokojny	Pierwszy	4	20,0%	półfinały
Los Angeles Lakers	NBA	1974-1975	30	52	36,6%	5 To jest Spokojny	–	–	–	Nie wykwalifikowane
Los Angeles Lakers	NBA	1975-1976	40	42	48,8%	4 To jest Spokojny	–	–	–	Nie wykwalifikowane
Całkowity			466	453	56,9%	–	57	40	58,8%	–
NBA			333	240	58,1%	–	35	27	56,5%	–
Aba			133	113	54,1%	–	22	13	62,9%	–

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dzieła, o których jest autorem [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• (W) Bill Sharman I Bob Seizer W The Wooden-Sharman Method: Przewodnik po wygraniu koszykówki , Macmillan Publishing Company, Pierwszy ^Jest Styczeń 1975 , 127 P. (ISBN 978-0-02-631300-1 )
• (W) Bill Sharman W Główna linia para: 25 chwalebnych lat ochrony , Atlantic Transport Publishers, Listopad 1997 , 144 P. (ISBN 978-0-906899-76-2 )
• (W) Bill Sharman W Sharman podczas strzelania do koszykówki , Prentice-Hall, 1965 W 3 ^{To jest} wyd. , 222 P.

Inne prace [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• (W) Adam Augustyn W Przewodnik Britannica po koszykówce , Rosen Publishing Group, 2011 , 221 P. (ISBN 978-1-61530-528-5 W Prezentacja online )
• (W) Mike Carey I Michael D. McClellan W Boston Celtics: Gdzie poszedłeś? Robert Parish, Nate Archibald, Bill Sharman i inni Celtic Greats , Sports Publishing LLC, 2005 ( ROMPR. Październik 2012), 208 P. (ISBN 978-1-61321-062-8 )
• (W) Ted St Martin I Frank Franangy ( Pref. Bill Sharman), Sztuka koszy strzelania: od rzutów wolnych do slam dunk , Firmy McGraw-Hill, Pierwszy ^Jest Październik 1992 , 144 P. (ISBN 978-0-8092-4009-8 )
• (W) Peter C B Jarkman W Boston Celtics Encyclopedia , Sports Publishing LLC, 23 października 2002 W 2 ^{To jest} wyd. , 350 P. (ISBN 978-1-58261-564-6 W Prezentacja online ) W P. 97
• (W) Jeff Greenfield W Największy zespół na świecie: portret Boston Celtics, 1957-69 , Losowy Dom, 1976 , 208 P. (ISBN 978-0-394-49560-6 )

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]