Kressmann Taylor – Wikipedia

Kathrine Kressmann Taylor , lub po prostu Kressmann Taylor , jest amerykańskim pisarzem pochodzenia niemieckiego, urodzonego w Portland The 19 sierpnia 1903 i martwe w 1996 roku ^{[[[ Pierwszy ]} . Jest znany głównie ze swojego nowego epistolarnego Nieznane na ten adres ( Adres nieznany , 1938), który opowiada o korespondencji między żydowskim kupcem sztuki mieszkającym w San Francisco a jego przyjacielem i partnerem, powrócił do Niemiec w 1932 r., Który stopniowo dołączył do nazistowskiej ideologii.

Biografia

Po dyplomie literatury i dziennikarstwa na Uniwersytecie Oregonu, w 1924 r. Kathrine Kressmann przeprowadziła się do San Francisco, gdzie została korektorem i redaktorem w reklamie. Zaczyna pisać w wolnym czasie i opublikowała przy tej okazji w różnych małych czasopismach literackich.

W 1928 r. Poślubiła Elliotta Taylora, właściciela firmy reklamowej, i została gospodynią domową. Oni mają trójkę dzieci.

W 1938 r. Rodzina przeprowadziła się do Nowego Jorku. Ona pisze Nieznane na ten adres .

Magazyn Story Zgadzam się opublikować te wiadomości.

Jednak wydawca Whit Burnett i jej mąż Elliott Taylor oceniają, że „ta historia jest zbyt silna, aby została napisana przez kobietę” i decydują o pseudonimie Kressmanna Taylora, którego użyła do końca swojego życia.

. Reader’s Digest Z kolei z zadowoleniem przyjął wiadomości na swoich stronach, a następnie Simon & Schuster opublikował je w formie książki w 1939 r. Sprzedano 50 000 egzemplarzy. Zagraniczne wydania szybko następują, w tym tłumaczenie holenderskie skonfiskowane przez nazistów, oraz niemiecką wersję wydaną w Moskwie. Książka jest zabroniona w nazistowskich Niemczech.

Później młody niemiecki urzędnik uciekający z nazistowskiej dominacji schroni się w Stanach Zjednoczonych. Zakwestionowany przez MI6 i American Intelligence Services, wyraził swoje pragnienie opowiedzenia swojej historii i rzeczywistości reżimu Hitlera. FBI organizuje spotkanie z autorem znanym z jego donoszenia nazizmu, Kressmann Taylor. Ten człowiek staje się bohaterem Bez dnia , opublikowane w 1942 r. Jednak atak Pearl Harbor wąsko poprzedza wydanie książki, a wejście do wojny Stanów Zjednoczonych szybko zostaje zapomniane.

W 1944 roku Columbia Pictures wyprodukowała adaptację filmową Nieznane na ten adres . Reżyserem jest William C. Menzies i Paul Lukas odgrywają rolę Martina. Scenariusz napisany przez Herberta Dalmasa jest również przypisywany Kressmannowi Taylorowi. Kolejny scenariusz, napisany po rosyjsku przez Davida Greenera, nigdy nie został wprowadzony na ekran.

Od 1947 r. Kathrine Taylor zaczęła uczyć humanistyki, dziennikarstwa i pisania na University of Gettysburg w Pensylwanii. Staje się pierwszą kobietą, która ma status pełnego profesora. Jej mąż zmarł w 1953 r. Zatrzymała się 19 lat w Gettysburgu i opublikowała tuzin wiadomości w tym okresie, jeden z nich został wybrany za cenę najlepszych amerykańskich wiadomości w 1954 roku.

Przeszła na emeryturę w 1966 roku, a następnie wyszła do Florencji we Włoszech, gdzie napisała Diary of Florence in Flood ( Disaster’s Journal of the Year ), zainspirowane powodziami w listopadzie tego samego roku spowodowane przez Arno.

W 1967 roku wyszła za mąż za amerykańskiego rzeźbiarza Johna Rooda. Mieszkają w połowie roku w Minneapolis w stanie Minnesota, a druga połowa w Val de Pea w pobliżu Florencji. Kathrine Rood utrzymuje ten styl życia po śmierci drugiego męża w 1974 roku.

W 1995 roku, kiedy miała 92 lata, historia ponownie wydała Nieznane na ten adres Świętować 50 ^{To jest} rocznica uwalniania obozów koncentracyjnych. Wiadomość jest przetłumaczona na 20 języków. Książka została wydana we Francji w 1999 roku i sprzedała 600 000 egzemplarzy. To ogromny sukces. Został ostatecznie opublikowany w Niemczech w 2001 r., A ponownie wystawiony w Wielkiej Brytanii w 2002 roku. W Izraelu tłumaczenie na hebrajski jest bestsellerem i jest dostosowane do teatru. Odbywa się ponad 100 występów, a część jest nakręcona i nadaje się z okazji Dnia Pamięci Holokaustu.

Pracuje

Rzymianie

Kolekcje wiadomości opublikowane tylko we Francji

Narracja

Notatki i referencje

Linki zewnętrzne