Saint-Quentin (New Brunswick) -Wikipedia

Saint-Quentin to miasto kanadyjskie w hrabstwie Restigouche w Northwestern New Brunswick.

Saint-Quentin znajduje się wzdłuż trasy 17, ponad 300 metrów nad poziomem morza, w centrum płaskowyżu łańcucha Appalachów. Miasto obejmuje obszar 4,3 km ² . Saint-Quentin stanowi południowo-zachodnią bramę do hrabstwa Restigouche. Jest to jedno z głównych miast hrabstwa Restigouche.

Saint-Quentin jest mianowany na cześć zwycięstwa sojuszników w Saint-Quentin, we Francji, podczas pierwszej wojny światowej ^{[[[ Pierwszy ]} .

Pod koniec XIX wieku, kiedy ludzie osiągnęli 50. urodziny, powiedziano im, że mają St-Quentin.

W 2004 r. Miasto Saint-Quentin zostało ogłoszone Atlantic Maple Capital .

Sytuacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Saint-Quentin znajduje się prawie 100 kilometrów drogą na południowy zachód od Campbellton.

Miasto znajduje się na zestawie Appalachian Mountain Range, 301 M Wysokość. Ziemia jest ogólnie płaska, a większość terytorium jest pokryta lasami i gruntami rolnymi. Rozwój miasta jest ważniejszy wzdłuż głównej tętnicy, która ją przecina, trasa 17 (przemianowana na Rue Canada w granicach miasta).

Saint-Quentin jest ogólnie uważana za część Acadii ^{[[[ 2 ]} .

Klimat [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Średnie temperatury są −12 ° C. W styczniu i 17 ° C. na sierpień. Roczna średnia opadów wynosi około 991 mm .

Zakwaterowanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Miasto miało 972 prywatne mieszkania w 2006 r., W tym 930 zajmowanych przez zwykłych mieszkańców ^{[[[ 3 ]} . Wśród tych mieszkań 73,7% to indywidualne, 5,4% jest bliźniacze, 0,0% jest z rzędu, 2,7% to apartamenty lub dupleks, a 100% to budynki o powierzchni mniejszej niż pięć pięter ^{[[[ 4 ]} . 73,1% mieszkań jest posiadanych, a 26,9% jest wynajmowanych ^{[[[ 4 ]} . 73,1% zostało zbudowanych przed 1986 r., A 6,5% wymaga poważnych napraw ^{[[[ 4 ]} . Zakwaterowanie ma średnio 6,0 pokoi, a 0,0% mieszkań ma więcej niż jedną osobę mieszkającą w pokoju ^{[[[ 4 ]} . Zakwaterowanie ma średnią wartość 95 298 $ , w porównaniu do 119 549 $ dla prowincji ^{[[[ 4 ]} .

Wiele mieszkań Saint-Quentin ma rozróżnienie wyświetlania ich liczby z diodami LED.

W 1897 r. Restigouche i Western Railway Company postanowiły zbudować linię kolejową łączącą miasto Campbellton z Saint-Léonard. W miarę postępu pracy pracownicy kolei zatopują się w las. W 1909 roku zwrócili się do Five Fingers i Simon Gallant Stream, acadian pracujący jako kowal, postanowił zainstalować swoją rodzinę w pobliżu strumienia ^{[[[ Ref. pożądany]} . W tym samym czasie kilka rodzin Quebecu opuściło swoją parafię, aby wyjechać i osiedlić się w Stanach Zjednoczonych lub Zachodniej Kanadzie, a władze z troską zmniejszają populację ich prowincji. M ^gr Joseph-Arthur Melanson, największy kolonizator i misjonarz w parafii Saint-Quentin, pierwotnie nazwany Anderson Siding, a następnie uruchomił rozległy projekt kolonizacji. Ceni karierę jako rolnik i zaprasza rodziny Acadian i Quebec do przybycia i osiedlenia się w hrabstwie Restigouche, wzdłuż linii kolejowej, gdzie ziemia, oprócz bycia żyzna, jest blisko Quebecu i Madawaski ^{[[[ Ref. pożądany]} .

Siding Anderson, nazwany na cześć ścieżki unikania kolejowego, została założona w 1910 roku ^{[[[ 5 ]} A pierwsza msza jest obchodzona w okrągłej drewnianej chacie Simon Gallant ^{[[[ Ref. pożądany]} .

Początki parafii bocznicy Andersona to zarówno Quebecers, jak i Acadian, a ludność 99%francuska, wioska musiała nosić nazwę, która ją scharakteryzowała. Tak więc w 1919 r. Nazwa bocznicy Andersona została zmieniona dla Saint-Quentin ku pamięci kanadyjskiego zwycięstwa, które zostało wygrane nad Niemcami podczas bitwy o Somme trzy lata wcześniej w Saint-Quentin, we Francji, podczas I wojny światowej ^{[[[ 5 ]} .

Pierwsza kaplica parafii została zbudowana w 1911 roku, pierwsza poczta w 1912 r., Pierwsza szkoła w 1913 r. I kościół w 1918 r. ^{[[[ Ref. pożądany]} . Pożar zniszczył większość wioski w 1919 roku ^{[[[ 5 ]} .

Szpital Hôtel-Dieu-Saint-Joseph został zbudowany w 1947 roku, w tym samym roku, kiedy wioska składała się z dzielnicy ^{[[[ Ref. pożądany]} . Początkowo osadnicy żyją tylko z rolnictwa i rejestrowania. Jednak z biegiem lat wioska rozszerzyła się, a jakość i różnorodność firm i usług ewoluowała, równa się w ten sposób małych miast Nowego Brunszwiku. Szkoła M ^gr -Martin został zainaugurowany w 1959 roku ^{[[[ 6 ]} . Saint-Quentin składa się z wioski 9 listopada 1966 ^{[[[ 7 ]} . Wszechstronny A.-J.-Savoie otwiera swoje podwoje w 1971 roku ^{[[[ 6 ]} . Saint-Quentin stał się miastem w 1992 roku ^{[[[ 5 ]} .

Saint-Quentin jest jednym z organizacyjnych miejsc V. ^{To jest} Acadian World Congress w 2014 roku ^{[[[ 8 ]} .

Według spisu statystycznego w Kanadzie miasto miało 2280 mieszkańców w 2001 r., W porównaniu z 2424 w 1996 r., Co stanowi spadek o 5,9%. Miasto ma 924 prywatne mieszkania, ma obszar 4,3 km ² oraz gęstość populacji 529,7 mieszkańców na km ² .

Praca i dochód [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Spis powszechny Statistics Canada z 2006 r. Zapewnia również dane dotyczące gospodarki. Wśród mieszkańców w wieku powyżej 15 lat wskaźnik aktywności wyniósł wówczas 62,4%, wskaźnik zatrudnienia wyniósł 51,4%, a stopa bezrobocia wyniosła 17,7%; Dla porównania osoby w prowincji wyniosły odpowiednio 63,7%, 57,3% i 10,0% ^{[[[ 13 ]} .

Ewolucja stopy bezrobocia w Saint-Quentin

Źródła ^{[[[ 14 ] W [[[ 15 ] W [[[ 13 ]} :

Wśród osób w wieku 15 lat i starszych 1125 stwierdziło, że zyski i 1690 ogłosiło dochód w 2005 r. ^{[[[ 16 ]} . 92,3% ogłosiło również niezapłacone godziny pracy ^{[[[ 13 ]} . Mediana dochodu wyniosła następnie 20 392 $ Przed i 18 938 $ Po opodatkowaniu, w porównaniu do średniej prowincji 22 000 $ przed i 20 063 $ po odliczeniu podatku; Kobiety wygrały średnio 2697 $ Mniej niż mężczyźni po opodatkowaniu, 16 241 $ ^{[[[ 16 ]} . Średnio 66,2% dochodów pochodziło z zysków, 24,4% transferów rządowych i 9,1% innych źródeł ^{[[[ 16 ]} . 14,1% wszystkich osób w gospodarstwach domowych miało niskie dochody po opodatkowaniu, odsetek wynosi 18,1% dla osób poniżej 18 roku życia ^{[[[ 16 ]} .

Wśród zatłoczenia aktywnej populacji 4,8% osób pracujących w domu, żadna z nich nie pracowała poza krajem, 9,1% nie miało ustalonego miejsca pracy, a 85,5% miało stałe miejsce pracy ^{[[[ 17 ]} . Wśród pracowników o stałym miejscu pracy 48,4% pracowało w mieście, 46,5% pracowało w innym miejscu w hrabstwie, 4,4% pracowało w innym hrabstwie i żaden nie pracował w innej prowincji ^{[[[ 17 ]} .

Główne sektory [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 2006 r. Było 16,3% miejsc pracy w rolnictwie, rybołówstwie i innych zasobach, 2,8% w budownictwie, 27,0% w produkcji, 0,9% w handlu hurtowym, 15, 8% w handlu detalicznym, 4,2% w finansach i nieruchomości, 4,2%, 4,2% w zakresie zdrowia i usług społecznych, 5,6% w edukacji, 5,6% w usługach handlu i 16,7% w innych usługach ^{[[[ 13 ]} .

Gospodarka miasta opiera się głównie na branży drewna i rolnictwa. Duże firmy leśne, takie jak North American Forest Products LTée i Savoie Group Inc. są ważnymi filarami gospodarczymi regionu. Istnieje również wielu Erabierów, szeroka gama ważnych firm, w tym centrum handlowe, miejsce Restigouche, przyjazny supermarket, spółdzielnia Saint-Quentin, schronienie oddziału Société des Alcools, sklepu ze sprzętem banerowym pod sprzętem Banner Home Hardware, jak Cóż, jak kilka gospodarstw mlecznych i rolniczych. Denis Sleeverans, Côté produkuje wodę z Sève Davia, wybrał czwartego najlepszego na świecie w 2016 roku ^{[[[ 18 ]} .

Rada gminy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Rada miejska składa się z burmistrza i 4 doradców ^{[[[ 19 ]} .

Obecna rada miejska jest wybierana podczas wyboru Quadennale of 10 maja 2021 r ^{[[[ 20 ]} . Nicole Somers jest ponownie wybrany 28 listopada 2022 , i dlatego zostanie burmistrzem nowej rozszerzonej gminy w Saint-Quentin, Pierwszy ^Jest Styczeń 2023 ^{[[[ 21 ]} .

Mandat	Funkcje	Nazwy)
2023-2027	Burmistrz	Nicole Somers
	Doradcy

Były rady miejskie

Poprzednia rada miejska jest wybierana podczas wyboru czterorackiego 14 maja 2012 ^{[[[ 7 ]} . Nowy burmistrz Nicole Somers jest ostatecznie wybierany przez aklamacje do wyboru 12 maja 2014 ^{[[[ 22 ]} . Doradca Josée Caron zostaje wybrany na lewą pozycję wolną ^{[[[ 22 ]} .

Regionalna Komisja Służby [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Saint-Quentin jest częścią regionu 1 ^{[[[ 27 ]} , Regionalna Komisja Służby (CSR), zanim oficjalnie rozpoczęła działalność Pierwszy ^Jest Styczeń 2013 ^{[[[ 28 ]} . Miasto miało być częścią regionu 2 ^{[[[ 29 ]} . Miasto Saint-Quentin jest reprezentowane na radzie przez burmistrza ^{[[[ 30 ]} . Usługi, które muszą być oferowane przez CSRS, to rozwój regionalny, zarządzanie odpadami stałymi, środki awaryjne planowania, a także współpraca w zakresie usług policyjnych, planowania i dzielenia się regionalnej infrastruktury sportowej, wypoczynku i kultury; Do tej listy można dodać inne usługi ^{[[[ trzydziesty pierwszy ]} .

Reprezentacja i trendy polityczne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Saint-Quentin jest członkiem Francophone Association of New Brunswick Gmins ^{[[[ 32 ]} .

Nowy Brunszwik : Saint-Quentin jest częścią dystryktu prowincji Restigouche-La-Vallée, która jest reprezentowana w Nowym Brunszwiku Zgromadzenia Legislacyjnego przez Martine Coulombe z Partii Postępowo-konserwatywnej. Pochodząca z Saint-Quentin, została wybrana 27 września 2010 i został nazwany 12 października Według ministra edukacji, szkolenia i siły roboczej.

Kanada : Saint-Quentin jest częścią federalnego okręgu Madawaska-Restaurant, która jest reprezentowana w Izbie Gmin Kanady przez Bernard Valcourt z Partii Konserwatywnej. Pochodzący z Saint-Quentin, wykonując zawód prawnika w Edmundston, służył jako zastępca okręgu wyborczego Madawaska-Victoria w latach 1984–1993. Został ponownie wybrany 2 maja 2011 , Kiedy 41 ^{To jest} wybory powszechne i zostały mianowane 18 maja Według Ministra Stanu (Agencja Promocji Ekonomicznej dla Atlantyckiej Kanady) (z La Francophonie).

Edukacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Szkoła M ^gr -Martin wita uczniów przedszkola 6 ^{To jest} rok, podczas gdy wszechstronny A.J.-Savoie wita uczniów 7 ^{To jest} do dwunasty ^{To jest} rok. Te dwie francuskie szkoły publiczne są częścią okręgu szkolnego 3.
Przestronna i nowoczesna biblioteka publiczna obsługuje miasto Saint-Quentin. Unikalny fakt: Miasto Saint-Quentin jest gospodarzem obozów matematycznych Donalda-Vviolette od 2012 roku, pierwszych obozów w języku francuskim w Nowym Brunszwiku, które mają trzy obozy: jeden dla studentów 12 roku, drugi dla studentów 8. roku i ostatni dla studentów 5. roku. Jego założycielem jest profesor Donald Violette, pierwszy matematyk z tego miasta. Obozy odbywają się co roku w MGR-Martin School w Saint-Quentin.

Zdrowie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Saint-Quentin jest obsługiwany przez szpital Hôtel-Dieu St-Joseph, w tym służbę ratunkową 24 godziny na dobę i bardzo dużą liczbę klinik ambulatoryjnych. Zespół około ośmiu lekarzy i kilku łóżek jest dostępnych dla pacjentów ^{[[[ 33 ]} . Miasto ma zatwierdzony dom opieki, rezydencja M ^gr Melanson i stanowisko karetki pogotowia w New-Brunswick. Miasto ma także kilka prywatnych klinik lekarzy, optometrystów, dentystów, fizjoterapeutów, denurologów, masażystów i innych.

Inne usługi publiczne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Saint-Quentin ma straż pożarną, nową pogotowia ratunkową w Brunszwiku i szpital. Miasto ma również pozycję Royal Canada Randarmerie, która jest Dystrykt 9 , którego główne biuro znajduje się w Campbellton.

Miasto ma sąd satelitarny w sądzie prowincji Nowego Brunszwiku w Campbellton.
Istnieje również Kanadyjskie centrum usługowe i nowe centrum usług Brunswick. Biura Ministerstwa Zasobów Naturalnych, a także urzędów Ministerstwa Rolnictwa są sklepami w Saint-Quentin. Istnieje również poczta.

Miasto ma swoją własną sala występów, położona w audytorium wszechstronnego A.J. Savoie (PAJS), gdzie muzyczne pokazy, sztuki, wycieczki, a także ceremonie, takie jak ukończenie szkoły. Od czasu rozbiórki teatru Montcalm w 2017 roku, w którym reprezentacje filmowe odbywały się przez wszystkie weekendy, a także odtwarzania lokalnej trupy teatralnej „La Vieille Taitérie”, kino Montcalm zostało utworzone w audytorium Pajs. W obecnym miejscu zmarłego Montcalm Theatre, którego nie można było naprawić z powodu poważnych problemów ze strukturą, narodził się wspaniały współczesny budynek stylu i został nazwany „Palais Center-Ville”.

Codziennie francuski Nowa Acadia , opublikowane w Caraquet, a codziennie po angielsku Telegraph-Journal , Opublikowane w Saint-Jean. W Saint-Quentin stwierdza również Hauts-Plateaux Community Radio Studio (Radio Route 17, 90.1).

Saint-Quentin ma prywatny lotnisko, którego kod OAC jest CDC4. Ma 3000 stóp żwirowych.

Miasto udało się rozwinąć bogactwo kulturalne dzięki wielu wolontariuszom na polach tak różnorodnych jak teatr, amatorskie i zawodowe pokazy, festiwale.

Osobowości [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Paul Banville, światowy mistrz w nadgarstku, kategoria Grand Maître, 2001 i 2003;
• Louis Bérubé, piosenkarka, urodzona w Saint-Quentin;
• Jeannot Castonguay, lekarz i polityk, urodzony w Saint-Quentin;
• Benoît Cyr, pilot samolotu i polityk, urodzony w Saint-Quentin;
• Josée Connors, zwycięzca gali Caraquet Song, piosenkarka, urodzona w Saint-Quentin;
• Héliodore Côté, biznesmen i polityk, urodzony w Saint-Quentin;
• Martine Coulombe, poseł do Restigouche-La-Vallée, urodzony w Saint-Quentin;
• Kim Deschênes, utalentowany hokeista, jest częścią zespołu Les Carabins na University of Montreal, Recruit of the Year w Quebecu, urodzonym w Saint-Quentin;
• Lionel Gendron, biskup, urodzony w Saint-Quentin;
• Patrick Guerette, biznesmen i polityk, urodzony w Saint-Quentin;
• Kristine Labrie, utalentowana hokeistka, jest częścią drużyny Blue Eagles na University of Moncton, wielokrotnie nazwana sportowcem tygodnia, urodzonego w Saint-Quentin;
• Mathieu Labrie, utalentowany hokeistek, były gracz Tytana z Acadie-Bathurst i Fog Devils autorstwa St. John’s, którzy teraz ewoluują z Blue Eagles z University of Moncton, urodzony w Saint-Quentin;
• Ginette Lamarche, korespondentka radiowego radiowego w Tel Awiwie w Izraelu, urodzona w Saint-Quentin;
• Myriam Lamarche, kanadyjski mistrz judo, urodzony w Saint-Quentin;
• Rodrigue Levesque, burmistrz miasta, urodzony w Saint-Quentin, odbiorca Medal Królowej Diamentowej Jubileuszu.
• Arthur Parent, biznesmen, urodzony w Saint-Quentin;
• Jean-Claude Savoie, prezes-reżyser generalny Savoie Group Inc., biznesmen, urodzony w Saint-Quentin;
• Edgar J. Somers, prawnik i sędzia, urodzony w Saint-Quentin;
• Miline Thériault, narciarz w tle, uczestniczyła w Igrzyskach Olimpijskich Nagano, Salt Lake City i Turyn, dorastała w Saint-Quentin;
• Bernard Valcourt, prawnik, notariusz i polityk, urodzony w Saint-Quentin;
• Bertin Valcourt, polityk, urodzony w Saint-Quentin;
• Joseph Charles Van Horne (1921-2003), prawnik i polityk, urodzony w Saint-Quentin;
• Donald Violette, matematyk, pierwszy frankofone w Nowym Brunszwiku, który przeprowadził doktorat (Ph.D.) w matematyce, urodzony w Saint-Quentin, przewoźniku z pochodni olimpijskiej 2010 r. I założyciel pierwszych obozów matematycznych po francusku w Nowym Brunszwiku. Jest także pierwszym odbiorcą, w 2002 roku, z University of Moncton University Excellence Nagroda i największym promotorem matematyki w Nowym Brunszwiku. Otrzymał medal Diamond Jubilee w 2013 r. I prestiżową nagrodę Adrien Pouliot dla Athematia Society of Canada. Ponadto został mianowany osobowością roku w 2013 i 2015 r. Przez gazetę L’étoile.

Architektura i zabytki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Centrum turystyczne starej stacji Saint-Quentin ma centrum interpretacji lasu, rolnictwa i akéricultury, galerii sztuki, sklepu z pamiątkami, przystankiem, a także centrum informacyjnego dla odwiedzających.

Heritage House Roy to muzeum związane z historią miasta Saint-Quentin, które stanowi reprodukcję ogólnego sklepu z tego okresu. Szopa Heritage House Roy ma duży pokój, a także służy jako rynek publiczny.

Gigantyczny liść klonu został wzniesiony w Centennial Park przy południowym wejściu do miasta, emblemat podkreślający fakt, że Saint-Quentin jest „klonem klonu atlantyckiego”. Park zawiera również pawilon dawców podkreślający stulecie miasta Saint-Quentin, a także ogromną arkę witalnością obywateli Saint-Quentin.

Pomnik hołdu dla zakonnic szpitalnych został zainaugurowany jesienią 2012 r., Bardzo blisko szpitala. Ten pomnik honoruje te zakonnice, które założyły szpital Hôtel-Dieu Saint-Joseph w Saint-Quentin w 1947 r.

Święta i tradycje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Najważniejszym festiwalem zachodnim w Maritimes jest główne wydarzenie turystyczne w regionie. Zajęcia odbywają się w drugim tygodniu lipca przez sześć kolejnych dni uroczystości. Reputacja super rodeo, która wita kowbojów ze wszystkich zakątków kraju, jest taka, że ​​rośnie każdego roku. W 2016 r. Około 60 000 odwiedzających zbiegło się z Saint-Quentin. Korzyści ekonomiczne tego festiwalu dla miasta Saint-Quentin wynoszą trzy miliony dolarów.

Cała wiosna, szaleństwa pałacu zorganizowane przez Izbę Handlową Saint-Quentin przyciągają ludzi z regionu i z zewnątrz, aby targi kulinarne i degustacje poszukiwanego jedzenia, win i importowanych piw. Ważna część tego festiwalu dotyczy konferencji skoncentrowanych na potrawach zazwyczaj w regionie (z syropem klonowym Saint-Quentin) wymawianym przez sommelierów i specjalistów ds. Kuisiny o wysokiej kuchni. Kolorowy program muzyczny kończy program tego programu zdrowotnego.

Saint-Quentin jest wysokim miejscem klonu cukrowego z ekonomicznego i przemysłowego punktu widzenia od lat 90. XX wieku, festiwal Maple Capital of Atlantic of Saint-Quentin widzi teraz, czym jest także liderem po stronie turystycznej i kulturowej. Festiwal odbywa się w czasie cukru, a zatem ma na celu ujawnienie i ulepszenie produktów klonu stąd i gdzie indziej. Wśród tych produktów liczymy produkty syropu, piłowania, rzeźby i sztuki kulinarnej. Przedstawione działania obejmują kilka wizyt: słodycze przemysłowe i rzemieślnicze, fabrykę wartości piciowej i dodanej oraz zakład przetwórstwa syropu. Expo klonu klonu jest jedną z najpopularniejszych działań. Możesz kupić wspomniane produkty oprócz napojów alkoholowych klonowych. Wykazane są również zdjęcia i antyki. Malowe posiłki są oczywiście prezentowane podczas festiwalu. Znaczek fotograficzny jest sprzedawany w 2012 roku ^{[[[ 34 ]} .

JĘZYKI [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Według Ustawa o językach urzędowych , Saint-Quentin jest oficjalnie francuski ^{[[[ 35 ]} Ponieważ mniej niż 20% populacji mówi po angielsku.

Sport, parki i wolny czas [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Mont Carleton Provincial Park, zwany także The Maritime Summit, jest idealnym miejscem eksploracji łańcucha Appalachów. Prawdziwy raj na świeżym powietrzu, ten naturalny park stanowy ma wszystko, aby uwodzić swoich amatorów: szlaki narciarskie i śnieżne, kempingowe (dzikie i nie dzikie), jeziora i rzeki, golfa, szlaki turystyczne, wędkarstwo, plaża, fauna obserwacja, fauna i wspinaczka po górach (park ma 11), w tym Mont Carleton, najwyższą górę na Atlantyku (820 metrów lub ponad 2690 stóp).

Miasto Saint-Quentin jest uznawane za uprzywilejowane miejsce polowania i połowów. Duże zalesione i łatwe, aby uzyskać dostęp do dostępu bezpłatny wypoczynek na polowanie na małą i dużą grę, a bogactwo terytorium w rzekach sprawia, że ​​jest to idealne miejsce do połowów linii.

River Ristigouche, 55 długości km , jest na arenie międzynarodowej za swoje piękno i łowienie łososia atlantyckiego. Jest to autentyczny ośrodek dla fanów wędkowania, łodzi i eksploracji przyrody. Rzeka Restigouche została oficjalnie uznana za bycie 29 ^{To jest} River przyznał się do rzek kanadyjskich rzek Heritage.

Miasto ma 9 -otworowe pole golfowe z wyjątkowym polem i nienagannymi zieleniami: licencjobiorca, taras, posiłek podawany na miejscu i wypożyczalnia sprzętu. Arena (Cultural Center), stadion (zadaszone tarrady), który może pomieścić 4000 widzów, dwa gimnazjum, miejski basen, pieczony park, oświecone korty tenisowe, piłka nożna, baseball i piłka, dwie drużyny hokejowe, bobry i smaki Wypełnij zalety tego miasta, które nigdy nie przestaje nas zaskoczyć. Ponadto kluby, jazda na nartach krzyżowych i skuterów śnieżnych powodują pragnienie kilku gmin. Miasto Saint-Quentin może być dumne z posiadania wszystkich niezbędnych usług dla dużego miasta.

Ścieżka dla pieszych została zainaugurowana w 2011 roku; Przekracza część miasta Saint-Quentin.

W 2014 r. Miasto Saint-Quentin było gospodarzem czwartej gry starszych Acadii i jednym z głównych miast światowego kongresu Acadian 2014.

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• (W) William F. Otóż ​​to W Monografia początków osad w Nowym Brunszwiku , Ottawa, J. Hope, 1904 , 185 P.
• (W) Alan Rayburn W Nazwy geograficzne Nowego Brunszwiku , Ottawa, Energy, Mines and Resources Canada, 1975

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Link zewnętrzny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]