Lars Løkke Rasmussen – Wikipédia

Lars Løkke Rasmussen ( / lːs løɡa ʁsmusn̩ / ), urodzony 15 maja 1964 W Vejle jest duńskim mężem stanu, członkiem moderatów i premiera Danii w latach 2009–2011 oraz w latach 2015–2019.

Członek parlamentu duńskiego od 1994 r., Siedzi w rządzie jako minister spraw wewnętrznych i zdrowia w latach 2001–2007, a następnie jako minister finansów w latach 2007–2009, został mianowany premierem 5 kwietnia 2009 , po powołaniu Andersa Fogha Rasmussa w sekretariat generalnym NATO. Kieruje rządem mniejszościowym wspieranym przez konserwatywną Partię Popularną (KF).

Po wyborach legislacyjnych z 15 września 2011 r. Pod koniec których jego partia jest pierwsza, musi przekazać władzy lewej koalicji pod przewodnictwem socjaldemokratycznego Helle Thorning-Schmidt. W końcu wraca do władzy Czerwiec 2015 , na czele rządu mniejszościowego.

Wrócił do rządu w grudniu 2022 r. Jako minister spraw zagranicznych, kiedy premier socjaldemokratyczny stawia Frederiksen, tworząc lewą prawą koalicję ze swoją partią, moderatami i prawem Venstre.

Szkolenie i kariera [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Po ukończeniu szkoły średniej w dziedzinie nauk społecznych i matematyki w 1983 r. W Helsinge dołączył do University of Copenhagen, aby śledzić szkolnictwo wyższe w 1992 roku.

W latach 1990–1995 pracował jako niezależny konsultant.

Rodzina [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jest synem Jeppe Rasmussen i Lise Løkke, których dwa imiona rodzinne ma. Jako taki ma wspólny patronent ze swoimi dwoma poprzednikami: Anders Fogh Rasmussen i Poul Nyrup Rasmussen.

Żonaty z Sólrun Jákuppsdóttir Petersen, urodzony w 1968 r. Na Wyspach Faroe, był ojcem trojga dzieci i mieszka głównie w Græsted w północno -wschodniej Danii.

Kariera polityczna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Do zobaczenia, że ​​wyszedłeś [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

On przejmuje prezydenturę młodych ludzi Lewy (Widziane) w 1986 r. Przez trzy lata, a jednocześnie wszedł do Partii Sterującego, gdzie podpisał kontrakt do 1990 roku. Wrócił do niego w 1998 r. Jako wiceprezes ds. Szkolenia, pod przewodnictwem Andersa Fogh Rasmussen, do którego On jest powiódł się 17 maja 2009 jako prezydent partii.

Jako głowa liberalnego młodego ruchu zorganizował alternatywę dla Operacja przedszkola , zbieranie funduszy zorganizowanych przez studentów na korzyść trzeciego świata i zarządzane przez członków komunistycznej młodzieży Danii. Wspierana przez VU, alternatywna operacja zebrała sześćset tysięcy duńskich koron, które umożliwiły zakup sprzętu szkolnego. Lars Løkke Rasmussen poszedł go dostarczyć, na czele duńskiej delegacji w Afganistanie, a następnie okupowanej przez Związek Radzieckich Republik Socjalistycznych. Podczas tej podróży został sfotografowany jako Afgańczyk lub trzymał w ręku AK-47, w towarzystwie dwóch towarzyszy ^{[[[ Pierwszy ]} .

Wybrany gmina, a następnie minister spraw wewnętrznych [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wybrany do rady miejskiej Græsed-GillejeJ w 1986 r., Został pierwszym zastępcą burmistrza i zastępcą Parlament W 1994 r. Wówczas został wybrany prefektem Departamentu Frederiksborga cztery lata później. Jednak wyrzeka się tego postu 23 listopada 2001 , po powołaniu na stanowisko ministra spraw wewnętrznych i zdrowia mniejszościowego rządu Andersa Fogha Rasmussena. Na tej pozycji doprowadził do reformy terytorialnej, która zastępuje trzynaście departamentów pięć regionów i zmniejsza z 271 do 98 liczby gmin w Pierwszy ^Jest Styczeń 2007 .

Minister finansów [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Po wyborach legislacyjnych w 2007 r. Został mianowany ministrem finansów w celu zastąpienia Thora Pedersena Parlament , co czyni go jednym z głównych sukcesu Andersa Fogha Rasmussa, który już ogłosił zamiar wycofania się z duńskiej polityki. Jest wyraźnie odpowiedzialny za negocjacje z bankami pożyczką pieniędzy od państwa duńskiego w celu stawienia czoła globalnemu kryzysowi gospodarczemu i zapewnienia wdrożenia poważnej reformy podatkowej, która ma przełożyć rząd rządu do obniżenia podatku dochodowego i ustanowienia podatku od emisji dwutlenku węgla .

Premier [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. 5 kwietnia 2009 , Lars Løkke Rasmussen zostaje mianowany premierem Danii po rezygnacji na dzień przed Andersem Fogh Rasmussen, mianowanym sekretarzem generalnym Organizacji Traktatu Północnego Atlantyckiego (NATO). Jego gabinet, przedstawiony dwa dni później, jest naznaczony prawie całkowitą ciągłością: tylko ministrowie finansów, zatrudnienia i zmiany dobrostanu. Pierwszą misją jest przeprowadzenie Konferencji Kopenhagi w 2009 r. Na temat klimatu, która prowadzi do bezkompromisowego porozumienia w walce z globalnym ociepleniem.

Decyduje wkrótce 23 lutego 2010 , aby wykonać bardzo ważną zmianą ministerialną, która dotyczy nie mniej niż piętnastu portfeli w ciągu osiemnastu, a także dwóch z trzech stanowisk bez portfela.

Ogłasza, 26 sierpnia 2011 , Konwokacja wyborów legislacyjnych na 15 września. Chociaż jego partia rośnie z miejsca, z 47 zastępcami i 26,7% głosów, jest teraz na pierwszym miejscu, prawo jako całość wygrywa tylko 86 wybranych urzędników spośród 179, trzech mniej niż lewicy. Przedstawia swoją rezygnację królowej Margrethe 16 września 2011 ^{[[[ 2 ]} .

Lider opozycji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Powrót do głowy rządu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Z okazji przewidywanych wyborów ustawodawczych z 18 czerwca 2015 r. Partia liberalna wyniosła tylko 34 zastępców z 179 r., Poprzedziły socjaldemokratów i duńską Partię Ludową (DF), a właściwy blok stanowi większość miejsca. Z powodu odmowy utworzenia dyrektora DF jest przemianowany na premiera 28 czerwca I natychmiast tworzy rząd szesnastu ministrów, tylko z Venstre. Po raz pierwszy od 1981 roku jedna strona była dyrektorem. Następnie rządził wsparciem bez udziału duńskiej Partii Ludowej (DF), Liberalnego Sojuszu (LA) i konserwatywnej Partii Ludowej (KF).

Krótko po wejściu do urzędu zostanie zorganizowane referendum w sprawie utrzymania Danii w Europolu, a wycofanie przynosi go o 53% głosów.

Podczas debaty na temat rachunku finansowego 2017 , Liberalny sojusz grozi wycofaniem poparcia od premiera, jeśli ten ostatni nie zmniejszy opodatkowania najbogatszych ludzi. Negocjacje są następnie otwarte, aby znaleźć kompromis i uniknąć upadku rządu ^{[[[ 3 ]} . Wreszcie zawiera umowę, a Lars Løkke Rasmussen wykorzystuje okazję do rozszerzenia składu swojego gabinetu. Dlatego tworzy 28 listopada 2016 Jego trzeci rząd, który ma 21 ministrów, w tym sześciu z i trzech w KF.

Po niepowodzeniu odpowiedniego bloku podczas wyborów legislacyjnych 5 czerwca 2019 , zrezygnował następnego dnia ^{[[[ 4 ]} .

Tworzenie umiarkowanej partii [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Oczywistym od kierownictwa Partii Liberalnej w 2020 r. Opuścił partię i stworzył własne szkolenie, umiarkowane. Długo ograniczony do 2% lub 3% intencji głosowania, ma nacisk na ankiety na kilka tygodni przed wyborami legislacyjnymi w listopadzie 2022 r. Lars Lokke Rasmussen w szczególności skorzystał z rozczarowań konserwatywnego przywódcy Sorena Pape Poulsen i liberalnego Jakobu Elleman-Jeansen, oba w sondażach ^{[[[ 5 ]} . Umiarkowani chcą w szczególności zreformować system opieki i emerytury, aby ukierunkować się na system kapitalizacji ^{[[[ 6 ]} .

Powrót do rządu z Put Frederiksen [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Został mianowany ministrem spraw zagranicznych w rządzie lewicowej koalicji Mette Frederiksen, 15 grudnia 2022 r. ^{[[[ 7 ]} . Ten sojusz socjaldemokracji z prawem był pierwszym od 14-miesięcznego doświadczenia znanego w latach 1978–1979.

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]