Gage of Penne – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.

after-content-x4

. Stacja Penne jest francuskim dworcem kolejowym na linii Niversac w Agen, położonej na terytorium gminy Penne-d’agenais, na Wydziale Lot-Et-Garonne w nowym regionie Aquitaine.

Został uruchomiony w 1863 roku przez Paris Railway Company w Orleanie (PO). W 1869 r. Stała się stacją bifurkacyjną, z otwarciem oddziału Penne’a w Villeneuve-d’agen.

Jest to stacja pasażerska National Society of French Railways (SNCF) sieci New-Aquitaine, obsługiwanej przez regionalne pociągi ekspresowe.

Ustanowiona na wysokości 68 metrów, stacja Penne znajduje się w punkcie przebiegu (PK) 625.512 linii Niversac w Agen, między otwartymi stacji trzydziestu ladignac i laroque [[[ 2 ] .

Była stacja bifurkacyjna, jest pochodzeniem linii penne-d’agenais w tonneinach, obniżonej z Villeneuve-Sur-Lot do tonneinów i nieużywany z Penne w Villeneuve-Sur-Lot.

after-content-x4

Unikanie stacji ma drugi tor, 468 długości M , do przekraczania pociągów [[[ 3 ] .

„Stacja Penne” została uruchomiona 3 sierpnia 1863 r. Przez Paris Railway Company w Orleanie (PO), kiedy otwiera operację linii pojedynczej od Niversac do Agen [[[ 4 ] .

Stała się stacją bifurkacyjną 20 grudnia 1869 r. Wraz z otwarciem przez kompanię PO, oddziału Penne w Villeneuve d’Agen dziewięć kilometrów bez stacji pośrednich. Umożliwia to krążenie czterech codziennych pociągów, z których trzy są zgodne z Penne z ekspresowymi pociągami relacji Limoges-Paris [[[ 5 ] .

W 1871 r [[[ 6 ] A w 1882 roku stacja „Penne” jest to 85 626 franków [[[ 7 ] .

Pamięć deportowanych więźniów z elektrowni Eysses.

30 maja 1944 r. 1200 więźniów z elektrowni Eysses zostało przywiezionych do stacji Penne, aby zostać deportowanym do obozu koncentracyjnego Dachau. Kilka zostało zabitych przez SS podczas spaceru między elektrownią Eysses a stacją Penne. Obok stacji zbudowano pomnik ku pamięci tej deportacji.

W 2014 r. Była to stacja podróżna o lokalnych zainteresowaniach (kategoria C: mniej niż 100 000 podróżników rocznie w latach 2010–2011), która ma nabrzeże, o łącznej długości 276 M oraz przekraczanie poziomu przez społeczeństwo (TVP) [[[ 8 ] .

Według szacunków SNCF w 2019 r. Coroczna frekwencja stacji wyniosła 17 528 podróżników [[[ 9 ] .

Powitanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Stacja SNCF, ma budynek pasażerski, z ladą, otwartą codziennie z wyjątkiem soboty i niedzieli. Nie ma automatów do zakupu papierów wartościowych transportowych [[[ dziesięć ] .

Pustynia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Penne jest stacją podróżną w nowej sieci Aquitaine, obsługiwanej przez regionalne pociągi ekspresowe relacji Périgueux – Agen (linia 48) [[[ 11 ] .

Intermodalność [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Umieszczony jest tam parking na pojazdy [[[ dziesięć ] .

Oryginalny budynek Traveller to typowy budynek firmy PO, z centralnym korpusem z trzema otworami, na prostokątnej podstawie i podłogą pod dwustronnym dachem, jest otoczony dwoma małymi skrzydłami, na parterze de- Chaussée, na otwarciu [[[ dwunasty ] W [[[ 13 ] .

O innych projektach Wikimedia:

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  1. ↑ https://ressources.data.sncf.com/explore/dataset/frequentation-gares/table/?disjuntive.nom_gare&disjuntive.code_postal&sort=nom_gare&q=penne+d’agenaiaiaiaiaiaiaiaiaiaiaiaiaiaiaiaiaiaiaiaiai
  2. ↑ Reinhard wątpił, 400 profili linii pasażerskich sieci francuskiej: linie 601 do 990 W tom. 2, życie kolei, , 239 P. (ISBN 978-2-918758-44-0 ) , «[631/2] siiorac – agen», P. 38 .
  3. ↑ RFF, ‘ Standardy trasy godziny na liniach regionalnych » [PDF] W Dokument d’Aplituer , NA http://www.rff.fr/ W (skonsultuję się z ) W P. 102/216.
  4. ↑ François Palau i Maguy Palau, Rail we Francji: Drugie Imperium W T. 2 (1858–1863), Paryż, Palau, , 221 P. (ISBN 2-9509421-2-1 ) , „6.17 Périgueux (Niversac) -Agen: 3 sierpnia 1863”, P. 201-202
  5. ↑ François Palau i Maguy Palau, Rail we Francji: Drugie Imperium W T. 3 (1864–1870), Paryż, Palau, , 239 P. (ISBN 2-9509421-3-X ) , „12.26 Penne-Villeneuve d’Agen: 20 grudnia 1869”, P. 192 .
  6. ↑ Generalna Rada Lot-Et-Garonne, Raporty i obrady W ( Czytaj online ) , „Railroads”, P. dziewięćdziesiąt cztery .
  7. ↑ Rada Generalna Dordogne, Raporty i obrady W ( Czytaj online ) , „Kolej”, P. 25 .
  8. ↑ Sncf, ‘ Dokument odniesienia stacji pasażerskich poprawiony do harmonogramu usług 2014: Wersja od 6 do 9 marca 2014 r. » [PDF] , NA Gares i połączenia W (skonsultuję się z ) .
  9. ↑ [Pierwszy]
  10. ↑ A et b Sncf, ‘ Usługi i stacje / stacja Penne » , NA http://www.ter.sncf.com/ W (skonsultuję się z ) .
  11. ↑ Sncf, ‘ Linia 48 Agen-Périgueux 06 lipca o 13 grudnia 2014 » [PDF] , NA http://cdn.ter.sncf.com/ W (skonsultuję się z ) .
  12. ↑ ‘ D103, penne-d’agenais, aquitaine » , NA widok ulicy W (skonsultuję się z ) .
  13. ↑ ‘ Stacja zintegrowana z węzłem kolejowym: penne » , NA Massif Central Rail: Inwentaryzacja W (skonsultuję się z ) .

after-content-x4