Fluor z piwa – Wikipedia
Z Wikipedii, Liberade Libera.
. Fluor z piwa Jest to mieszanka nieorganiczna z formułą BEF 2 . W normalnych warunkach jest to bezbarwne bezbarwne, bardzo rozpuszczalne w wodzie i bardzo toksyczne. [Pierwszy] Mieszanina służy głównie do produkcji metalowej berylum. [4] [5]
Pierwszym, który opisał syntezę i właściwości fluorku glukinium (dziewiętnastowieczne wyznanie dla berylu) był Paul Lebeau w 1898 r. [6] Lebeau miał wodorotlenek glucyny reakcyjny z kwasem fluorowym uzyskującym oksyfluorek glucyny; To zostało następnie zirytowane w wysokiej temperaturze w fluorowym prądu kwasu, umożliwiając izolację BEF 2 Anidro.
Fluorek Beerillium jest przygotowywany od szorstkiego wodorotlenku Beerillium pochodzącego z przetwarzania minerałów berylowych (Berillo lub Bertrandite). Wodorotlenek Beerillium najpierw traktuje się roztworem wodorodifluoruro amonu uzyskiwania tetrafluoroberillato amonu. Ten ostatni jest zatem podgrzewany w wysokiej temperaturze, w ten sposób uzyskując BEF 2 Anidro. [7] [8]
- Być (oh) 2 + 2 (NH 4 ) HF 2 → (NH 4 ) 2 [BEF 4 ] + 2H 2 O
- (NH 4 ) 2 [BEF 4 ] 2nh 4 F + BEF 2
Fluor z Beerillium w normalnych warunkach jest szklistą substancją stałą, ze strukturą podobną do szklistej krzemionki: każdy atom Beerillium jest tetrakoordynowany z czterema atomami fluorowymi o prawie regularnej geometrii tetraedrycznej (BE (BE sp 3 ), a każdy atom fluorowy jest dywany dwoma atomami Berillium. Fluor z Beerillium jest trudny do krystalizacji, ale podobnie jak kwarc, może powodować różne formy krystaliczne, które każde z nich przypominają alotropowe modyfikacje SIO 2 : Kwarc-α, kwarc-β, kristobalit i tridimit. [4] W podobnej formie kwarcu-α odległość BE-f jest 154 PM . [9]
W fazie gazowej fluor beerillium składa się z dyskretnych cząsteczek BEF 2 ze strukturą liniową i odległością Be -f 143 PM . [5] Cząsteczka BEF 2 , z hybrydyzowaną berylum sp , jest izoelektoniczny i z CO 2 , to z Sio 2 . Ale zachowanie w przejściu do stanów skondensowanych (ciek lub stałe) przypomina krzemionkę z tetrakoordynowanym krzemionem ( sp 3 ), zamiast suchego lodu z dwukorowym węglem (c sp ). W fazie ciekłej BEF 2 Pokazuje konstrukcję, w której Beerillium ma pływającą koordynację czworościenną, z zachowaniem, które wygląda jak zachowanie wody w stanie płynnym lub stopionym kwarcu. [dziesięć]
Fluorek Beerillium jest higroskopowym ciałem stałym, który pali w obecności samego hydroliza wilgoci. W wodzie jest bardzo rozpuszczalna i stopni początkowo tworzy się 2 (H 2 O) 2 , a następnie [bądź (h 2 O) 4 ] 2+ i inne uwodnione jony, w tym BEF + , Bef 3 – e bef 4 2- . Te reakcje hydrolizy uniemożliwiają izolowanie BEF 2 z wodnistych rozwiązań. [4] [5] [8]
BEF 2 Działa z kwasu Lewisa w obecności jonów fluorkowych, tworząc fluoroby typu BEF 3 – , Bef 4 2- , Być 2 F 5 – , Być 2 F 7 3– . [5]
Fluorek Beerillium jest ważnym pośrednim w celu uzyskania metalicznego berylu. W tym celu BEF 2 Jest zmniejszony z magnezem do około 1300 ° C w chogiolu grafitu: [5] [8]
- BEF 2 + Mg → be + mgf 2
Podobnie jak wszystkie związki Beerillium, a nawet BEF 2 Jest silnie toksyczny. Fluor z Beerillium jest również klasyfikowany jako rakotwórczy i niebezpieczny dla środowiska wodnego. [Pierwszy]
- ( W ) M. Agarwal E C. Chakravarty, Wodne anomalie strukturalne i nadmiar entropii w ciekłym fluorku berylu , W J. Phys. Chem. B , tom. 111, n. 46, 2007, s. 13294–13300, doi: 10.1021/JP0753272 .
- Alfa Aesar, Arkusz danych bezpieczeństwa – fluor berylu ( PDF ), Czy Alfa.com , 2015. URL skonsultowano 2 listopada 2018 r. .
- Czyny Fluor berylu . Czy gestis-en.itrust.de , 2018. URL skonsultowano się z 24 października 2018 r. . Strona fluorku Beerillium w bazie danych Gestis.
- ( W ) P Struktura rentgenowska pojedynczych kryształów BEF 2 : α-kwartał , W Inorg. Chem. , tom. 50, n. 1, 2011, s. 86–89, doi: 10.1021/IC101248G .
- ( W ) N. N. Greenwood e A. Earnshaw, Chemia pierwiastków , 2ª ed., Oxford, Butterworth-Heinemann, 1997, ISBN 0-7506-3365-4.
- ( Z ) A. F. Holleman E N. Wiberg, Podręcznik chemii nieorganicznej , Berlino, Walter z Gruyter, 2007, ISBN 978-3-3-31-017770-1
- ( Fr ) P. lebeau, Na temat preparatu i właściwości bezwodnego fluoru glucyniowego i oksyfluorku glukinium , W Compt. Robić. Hebd. Sesje Acad. Sci. , tom. 126, 1898, s. 1418-1421.
- D. R. Lide (redaktor), CRC Handbook of Chemistry and Fizyka, wersja internetowa 2005 . Czy hbcponline.com , CRC Press, Boca Raton, 2005. URL skonsultowano się z 9 grudnia 2017 r. .
- ( W ) G. Petzow, F. Aldinger, S. Jönsson E O. Prussia, Związki berylu i berylum , W Encyklopedia chemii przemysłowej Ullmanna , Wiley-vch, 2002, doi: 10.1002/14356007.A04_011 .
- ( W ) W. S. Rees Jr., Metale Ziemi alkaliczne: chemia nieorganiczna , W Encyklopedia chemii nieorganicznej , 2ª ed., John Wiley & Sons, 2006, doi: 10.1002/0470862106.ia005 , ISBN 9780470862100.
Recent Comments