Oulaya – Wikipedia

Oulaya (Arab: na nim ), z jego prawdziwego imienia Beya Bent Béchir Ben Hédi Rahal ^{[[[ Pierwszy ]} , urodzić się 4 listopada 1936 w Tunisie i martwym 19 Mars 1990 , jest tunezyjską piosenkarką i aktorką.

Trzecie dziecko rodziny, która ma sześć, jest adoptowana przez wuja, który mieszka na ulicy w Bab Saadoun ^{[[[ Pierwszy ]} . Kontynuuje studia w szkole na południowych przedmieściach, gdzie wyróżniała się swoim słodkim głosem. Skrzypek Ridha Kalaï poślubia swoją starszą siostrę i szybko zauważa głos swojej szwagierki ^{[[[ Pierwszy ]} Potem 12 lat. Ukrywając się przed większością członków rodziny, skomponował jej piosenkę, którą nagrała w Radio Tunis, a następnie oferuje jej pierwsze sceny. Następnie chowa się za pseudonimem Wygnij polecenie ^{[[[ 2 ]} . Kiedy jest odkryta, zachęca ją jej ojciec, Béchir Rahal, jeden z pionierów teatru tunezyjskiego, który nie jest w przypadku jej matki, która udaremniała artystyczne skłonności jej córki, marie do 14 roku życia , z mężczyzną w podwójnym wieku, którego będzie miała troje dzieci ^{[[[ 2 ]} .

Zauważona przez krewnych muzyka Salah El Mahdi, dyrektor muzycznej trupy miasta Tunis, zostaje zaproszona do siedziby Rachidii. Jej zrozumienie mąż uzyskuje dostęp do twierdzeń jego młodej żony i pozwala mu zintegrować instytucję ^{[[[ 2 ]} Gdzie otrzymuje akademickie nauczanie muzyczne od Khemaïs Tarnane i El Mahdi, którzy obdarzyli ją swoją pseudonimem, zaczerpniętym od imienia siostry kalifa hâroun ar-rachîd. Następnie śpiewa wiele kompozycji swojego mentora Salah El Mahdi, a także różnych kompozytorów tunezyjskich (Chighly Anoouar, Wannès Kraïem, Hédi Jouini, Ali Chalgham, Abdelhamid Sassi, Kalaï lub Boubaker El Mouldi.

Po przejściu w gminie arabskiej trupie muzycznej, dołączyła do chóru radiowego i jest wyróżniona jej głosem jako sopran, który pozwala jej interpretować różne repertuary muzyczne ^{[[[ 2 ]} . Poeci i autorów tekstów składają dla niego swoje najlepsze sukcesy.

Wraz z Naâmą, która również doświadcza wzroku meteorycznego, dominuje w tunezyjskiej piosence z lat 60. ^{[[[ 2 ]} . Kwalifikowane jako Motrobet The Jil przez jego publiczność ^{[[[ 2 ]} , Oulaya kwestionuje jego rozgłos i wyrusza na zaproszenie do Kairu ^{[[[ Pierwszy ]} .

Następnie pociera ramiona największymi śpiewakami i muzykami. Mając dwanaście lat w Kairze, prosi wielu egipskich artystów tworzących tytuły. Jest również ozdobiony przez prezydenta Anouara El-Sadate. Przez miesiąc występowała w różnych regionach Maroka i poznała kilku lokalnych śpiewaków i muzyków. Śpiewała także w Libanie, gdzie przebywała przez dwa lata w Bejrucie ^{[[[ 2 ]} , w Kuwejcie i w innych krajach arabskich.

Wyszła za mąż w 1981 roku z egipskim kompozytorem Helmi Bakr, który stworzył niektóre z jej najpiękniejszych piosenek Alli Gara co jest niewątpliwie jego najbardziej znaną piosenką, ponieważ zostało zabrane przez wielu współczesnych artystów (Assala, Saber Rebaï, Chaker Fadel itp.). Śpiewa również kilka rur, takich jak Yalli Dhalemni W Ebki ya ain W Khalli iqoulou echihem Lub Al-Hobb Nadhra .

Oulaya pojawia się także w teatrze, w którym ucieleśnia postać Esmeraldy w sztuce Notre Dame de Paris Od Victora Hugo wraz z ojcem i aktorem Mohameda El Hédi. Ta sztuka dostosowana do arabskiego jest prezentowana w Municipal Theatre of Tunis. W kinie pojawia się także w Strona w naszej historii Omar khlifi, w O opatach (1970) autor: Ali Abdelwahab i in Al Mazika fi Khatar Wyreżyserowany w 1976 roku przez Mahmouda Ferida.

Tomb Ouulaya na cmentarzu Djellaz.

Po piętnastoletniej nieobecności powróciła do Tunezji w 1988 roku, gdzie występowała w różnych galach i festiwalach aż do swojej nagłej śmierci w 1990 roku w wieku 53 lat ^{[[[ 2 ]} . Pozostaje jedną z najbardziej znanych tunezyjskich śpiewaków Xx ^{To jest} wiek.

• Zasób audiowizualny :
• Uwaga w słowniku lub encyklopedii :
• ‘ Kolekcja: Oulaya (1936-1990) » , NA fonotheque.cmam.tn (skonsultuję się z 26 kwietnia 2022 ) .