Delphine Minoui – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.

after-content-x4

Delphine Minoui , urodzony w , jest dziennikarzem francusko-irańskim specjalizującym się, szczególnie w świecie irańskim i na Bliskim Wschodzie.

Francuskiej matki i ojca irańskiego [[[ Pierwszy ] , Delphine Minoui była główną promocją CELSA (sekcja dziennikarstwa) w 1997 r., A następnie absolwentem EHESS w 1999 r., Dyplom odpowiedni dla EHESS bez walidacji krajowej; Przeprowadziła się do Iranu, aby wykonać swój zawód do 2009 roku, zanim założyła się w Bejrucie w Kairze, a następnie w Stambule [[[ 2 ] W [[[ 3 ] W [[[ 4 ] W [[[ 5 ] W [[[ 6 ] .

Korespondentka France Inter i France Info w 1999 roku, współpracowała od 2002 roku w Figaro . Duża specjalistka reportera w świecie arabskim, jest korespondentką średniej linii Le Figaro Od 2009 roku, z siedzibą w Stambule [[[ 7 ] W [[[ 8 ] W [[[ 9 ] W [[[ dziesięć ] .

Wyprodukowała i współpracowała z kilkoma filmami dokumentalnymi i opublikowała kilka prac.

W 2006 roku Delphine Minoui była zwycięzcą nagrody Albert-London za serię artykułów na temat Iraku i Iranu [[[ 11 ] W [[[ dwunasty ] .

after-content-x4

Napisała o Nojoud Ali, pierwszej małej dziewczynce, która uzyskała rozwód w Jemenie, na Iranie [[[ 5 ] , a także otrzymał Grand Prix czytelników Ona W 2018 roku [[[ 13 ] Za dokument na temat Syrii Spokojny opór w Daraya [[[ 7 ] .

Publikacje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Delphine Minoui W Młodzież Iranu: głosy zmian , Paryż, w przeciwnym razie, coll. ” Świat “, W Pierwszy Odnośnie wyd. , 221 P. , 25 cm × 17 cm × 1,5 cm , okładka kolorów, miękka okładka (ISBN 978-2-7467-0103-8 , Lccn 2001438000 W Prezentacja online )
  • Delphine Minoui , Layla Niedobry ( Ty. ) i laure Watrin ( Ty. ) ( chory. Sophie Bouxom), Gwinea Fowl w Teheranie: Kronik życia irańskich kobiet , Paris, Jacob-Duvernet Editions, coll. „Ptactwo gwinei”, W Pierwszy Odnośnie wyd. , 198 P. , 15,5 cm × 24 cm × 1.6 cm , okładka kolorów, miękka okładka (ISBN 978-2-84724-155-6 , Lccn 2007485179 W Czytaj online )
  • Delphine Minoui , Layla Niedobry ( Ty. ) i laure Watrin ( Ty. ) ( chory. Sophie Bouxom), Gwinea Ptala w Teheranie: Kroniki życia irańskich kobiet, ich adresy, ich dobre plany , Paryż, LGF/LE dostarczenie kieszeni, coll. „The Pocket Book”, W Pierwszy Odnośnie wyd. , 280 P. , 11 cm × 18 cm × 1.6 cm , okładka kolorów, miękka okładka (ISBN 978-2-253-08483-9 W Czytaj online )
  • Delphine Minoui W Trypoliwood , Paryż, Grass, W Pierwszy Odnośnie wyd. , 208 P. , 20,5 cm × 13 cm , okładka kolorów, miękka okładka (ISBN 978-2-246-79087-7 )
  • Delphine Minoui W Piszę do ciebie w Teheranie , Paryż, Seuil, W Pierwszy Odnośnie wyd. , 317 P. , 22 cm × 14,5 cm × 2.2 cm , okładka kolorów, miękka okładka (ISBN 978-2-02-122357-6 ) [[[ 14 ]
  • Delphine Minoui, Księgi książek Daraya , Seuil, 2017 [[[ 8 ] .
  • Alfabet ciszy , Ikonoklastyczne wydania, 2023

Filmografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ona realizuje z filmem dokumentalnym Bruno Joucla, Daraya, biblioteka pod bombami (Brotherfilms, 2018), zainspirowany jego książką Księgi książek Daraya [[[ 15 ] Dotyczące tajnej biblioteki opracowanej podczas oblężenia Daraya, a także kontynuacji: to, co bibliotekarze stali się po wznowieniu Daraya przez reżim syryjski i przesiedlenie populacji [[[ 16 ] .

  1. ↑ «Delphine minoui» , Franceinter.fr, dostęp 23 lutego 2022 r.
  2. ↑ ‘ Delphine Minoui » , NA Evere.fr (skonsultuję się z ) .
  3. ↑ ‘ Notatki Delphine Minoui – Top Journalist.com » , NA www.topjournaliste.com (skonsultuję się z ) .
  4. ↑ ‘ Portret Delphine Minoui ma nadzieję, że pewnego dnia przeżyje w Iranie », Poczta zachodnia W ( Czytaj online ) .
  5. ↑ A et b ‘ Delphine Minoui: „Piszę do ciebie z Teheranu” » , NA Franceinfo W (skonsultuję się z )
  6. ↑ ‘ Piszę do ciebie w Teheranie » , NA France Inter W (skonsultuję się z )
  7. ↑ A et b ‘ Gość kultury – Delphine Minoui i „Les Passeurs de Books de Daraya” », RFI W ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
  8. ↑ A et b ‘ Delphine Minoui: „Dzisiaj jeden na dwa Syryjczyka nie mieszka już w jej mieście pochodzenia” – Francja 24 », Francja 24 W ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
  9. ↑ ‘ Delphine Minoui: Biografia, wiadomości i programy France Culture » , NA Kultura Francji (skonsultuję się z ) .
  10. ↑ ‘ „Biblioteka Daraya”: Syria widziana przez Delphine Minoui » , NA France Inter W (skonsultuję się z )
  11. ↑ A et b (FR) „Delphine Minoui otrzymuje nagrodę Albert-London” na stronie internetowej Nowy obserwator W .
  12. ↑ ‘ Biografia i wieści o Delphine Minoui France Interu » , NA France Inter (skonsultuję się z ) .
  13. ↑ A et b ‘ Grand Prix czytelników Elle 2018 » (skonsultuję się z ) .
  14. ↑ ‘ Numer 9. List perski z Delphine Minoui », Kultura Francji W ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
  15. ↑ https://www.frucculture.fr/emissions/la Grande-Table-2eme-partie/sauver-des-livres-tour-livres-dauver-des-vies-vies
  16. ↑ ‘ Delphine Minoui: W Daraya w Syrii Save Books to „Stay Human” » , NA Francja 24 W (skonsultuję się z ) .

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

after-content-x4