Baddetuulen – Wikipneia

. Badegoulien , nazywane również Protomagdalénien ^{[[[ 4 ]} , jest materialną kulturą drugiej połowy górnego paleolitu, zastępującą solutrean i odpowiadającą starej nazwie „Ancient Magdalenian”. Zdefiniowany na podstawie cech jego branży litycznej, różni się wyraźnie od magadalenów w ścisłym znaczeniu Z technicznego punktu widzenia (debitaż drobnych błysków służących jako wsparcie raclette, użycie serii takich jak jądro) i typologiczne (obecność rakletów, scalk, rzadkie dłuta, szczyty i paski zaplecze) ^{[[[ 5 ]} . Różnice są również dostrzegalne pod względem pracy materiałów twardych zwierzęcych, w szczególności renifer ^{[[[ 6 ]} .

Poprzedza go Solutrean (22 000 do 17 000, we Francji i Hiszpanii). Po Badegoulien w Europie Magdaleńczycy wyznacza koniec górnego paleolitu.

Jest mianowany według strony Badegoule ^{[[[ 7 ] W [[[ 8 ] W [[[ 9 ] W [[[ dziesięć ] W [[[ 11 ]} W mieście Lardin Saint Lazare w Dordogne.

Na początku swoich badań Badegoulien nazywał się starożytnym lub dolnym Magdaleńczykiem. Jest już przesłuchany w pierwszej połowie XX wieku z Henri Breuil (1912), który uznał go „radykalną zmianę w poprzednich czasach; Kniejek krzemienia są masywne, ciężkie, słabo przychodzą, często o złej jakości, źle wyretuszowane, czasem na prawie wiatru; Narzędzia fortuny, ćwiczenia, kontrole, dłuta na wszelkie serie są obfite. Cóż za różnica z pięknym krzemieniem tak drobno eksplodowanym i retuszowanym, w starannie wybranym skałie, od górnego Solutrean! »» ^{[[[ dwunasty ]} . Denis Peyrony również o tym mówi ^{[[[ Pierwszy ]} .

i dr Cheynier (1930 ^{[[[ 13 ]} ) Ochrzcza i definiuje najbardziej oryginalny element typologiczny: raclette ^{[[[ 13 ] W [[[ 14 ]} . Delae i Vignard (1964 ^{[[[ 15 ]} ) Utwórz termin „badegoulien” ^{[[[ 16 ]} .

Dr Jacques Allain (1967 ^{[[[ 17 ]} ) W rzeczywistości definicja i analiza technologiczna, typologiczna i kulturowa, z jej wykopalisk schroniska Fritsch (Pouliglody-Saint-Pierre, Vallée de la Creuse, Indre) ^{[[[ 18 ]} . Przyjmuje nazwę DeLarue i Vignard: „Siła jest dobra, pomimo naszej niechęci do skomplikowania terminologii, do używania tego terminu tak na szczęście zaproponowanego przez Delaue i Vignda, przez Badegoulien ^{[[[ 16 ]} ».

Według Castel i Chauvière (2007), „archaiczna faza Badegoulien rozciągałaby się z około 18 500 do 17 000 lat BP i ostatniej fazy (raclette) z 17 000 do 16 000 pz z kilkoma wskaźnikami do 15 000 pz”. Między Solutrean a Magdalenian ^{[[[ 19 ]} PRZECIĘTNY ^{[[[ 20 ]} , i po ostatnim lodowatym maksimum, w czasie, gdy temperatury zaczynają w górę delikatnie, a jednocześnie zimno ^{[[[ 19 ]} .

Istnieją miejsca Badégouliens głównie we Francji między Loire i Garonne, z niektórymi przedstawicielami na północy i na południe od tego obszaru ^{[[[ 21 ]} .

Według niektórych autorów Badegoulien jest również obecny w Szwajcarii, Niemcy (Igstadt ^{[[[ 22 ]} , Zoitzberg ^{[[[ 23 ]} , Bockstein-Törle) de Même Qu’en Autrich (Grubgraben, Langmannersdorf, Saladorf et Rosenburg) et en ^{[[[ 24 ]} Czasami związane z ogólnie starszym Epigravettianem randkowym. Sagvarian na Węgrzech jest czasem uważany za blisko bardziej zachodnich kultur tego samego okresu ^{[[[ 25 ]} .

W 2007 r. Pozostaje pytanie jego obecności w Belgii (depozyty Goyet, Moha i Engihoul) ^{[[[ 26 ]} .

Badania przeprowadzone przez analizę wielowymiarową podkreśliły zmienność geograficzną Badegoulien ^{[[[ 27 ] W [[[ 28 ]} :

• Śródziemnomorskie fasety z skrobakami, retuszowymi ostrzami i narzędziami archaicznymi;
• Kantabryjskie wycięte i zębowe fasety, skrobaki, dłuta i retuszowane ostrza;
• Akwitainowe fasety, w których obserwuje się strukturę w dwóch fazach chronologicznych:
  • Starożytna faza z zębowymi wycięciami, ćwiczeniami i wylewkami oraz dłut poprzeczny;
  • Ostatnia faza z obfitymi Raclettes.

Po ostatnim maksimum lodowcowym (około 26 000 do 19 000 lat przed teraźniejszością) zmieniają się miejsca lokalizacji witryn. Miejsca zewnętrzne rosną w Badegoulien, wraz z rozpoczęciem globalnego ocieplenia: w tym okresie 62% całości, zamiast 25% w górnej paleolicie. Z tego samego powodu również wzrasta liczba miejsc na wysokości. 10% najwyższych miejsc znajduje się na wysokości 474 metrów w Badegoulien, w stosunku do 342 metrów w Solutrean. Wreszcie, rozkład geograficzny miejsc staje się bardziej jednolity w przestrzeni, podczas gdy ich stężenie było maksymalne podczas ostatniego maksimum lodowcowego ^{[[[ 29 ]} .

Francja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Miejsca referencyjne Badegoulien znajdują się głównie w południowo-zachodniej dzielnicy Francji: Laugerie-Haute ^{[[[ 30 ] W [[[ trzydziesty pierwszy ]} Batheoule ^{[[[ 8 ]} Dordone, Cassiepsees, Pégougiaes ^{[[[ 32 ] W [[[ 33 ]} , Peyruges ^{[[[ 34 ]} i cuzoul de vers ^{[[[ 35 ]} W Quercy (Lot and Lot-Et-Garonne) i na świeżym powietrzu w Gironde w Casevert, La Bertonne, Maubin, Birak i Houleau. Jest również obecny w stratygrafii w schronisku Fritsch w skałach Pouligly-Saint-Pierre (Indre) ^{[[[ 36 ] W [[[ 37 ]} W centrum Francji, w rundzie Barry ^{[[[ 38 ]} I w blot w auvergne.

Występuje w złoża Paryżu w złoża Bois des Beauregards w dolinie Shoing w pobliżu Nemours (SEINE-ET-MARNE) (największa koncentracja depozytów Badegoouliens w północnej Francji, z siedmioma miejscami ^{[[[ 39 ]} ); w Chaintréauville naprzeciwko beauregardów; w Ballancourt (Essonne); w Poron Cesks w nan-sous-Thil (Côte-d’Or) ^{[[[ 26 ]} ; w Mont-Saint-Aubin w OISY (Nièvre) ^{[[[ 40 ]} .

Jest to zgłaszane w Langwedoc-Russillon w Bize ^{[[[ 41 ]} , Camparnaud (werset-pont-du-gard) ^{[[[ 42 ]} , Lassac i rzeka ^{[[[ 41 ]} , w kontekście chrono-stratygraficznym pozostającym dokładnie zdefiniowanym.

Branże niektórych referencyjnych miejsc laminowanych niestety nadal pozostają bezprecedensowe prawie 20 lat po ich wykopaliskach, takich jak schronisko Panpage w Eyezies de Tayac (Dordogne) ^{[[[ 43 ] W [[[ 44 ]} , Jamblancs ^{[[[ 45 ] W [[[ 37 ]} W bundycerze (Dordogne; wykopaliska J.J. Cleyet-Merle), pomimo rozproszonych, częściowych lub bezprecedensowych analiz technologicznych.

Hiszpania [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Badegoulien jest reprezentowany w Hiszpanii Morza Śródziemnego w Parpallo ^{[[[ czterdzieści sześć ] W [[[ 47 ]} oraz w Cantabres w La Riera ^{[[[ 48 ]} , zamek, zamek ^{[[[ 49 ]} , Cova Rosa, Cueto de la Mina, La Lloseta, Rascaño ^{[[[ 50 ]} ET Las Caldas ^{[[[ 51 ] W [[[ 52 ] W [[[ 53 ] W [[[ 54 ]} .

Suisse [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Badegoulien jest również potwierdzony w jednym szwajcarskim depozyt wykopanym w latach 1948–1950 przez W. Kellera i Th. Schweizer. Przeciętny Nord Kastelhöhle w kantonie Soline zapewnił surowy przemysł serii, z łączną liczbą 260 śladów. Obecne narzędzia lityczne to skrobaki, wiele pijących, dzioby, szkicowane części, a zwłaszcza Raclettes charakterystyczne dla Badegoulien. Trzy daty C14 podały następujące daty: 18 530 +/- 150 pz, 19 200 +/- 150 pz i 19 620 +/- 140 pz, wiek nieco starszy niż francuski Badegoulien. ^{[Ref. niezbędny]}

• [Alain i Fritaus 1967] ‘ Szopa Badegoulien de l’Abritsch w Roches de Pouliglody-St-Pierre (Indre) », Biuletyn francuskiego społeczeństwa prehistorycznego W T. sześćdziesiąt cztery, N ^O 1 „Studies & Works”, 1967 W P. 83-94 ( Czytaj online [NA Persee ]) .
• [Allain 1968] Jacques Allain ” O Badegoulien: Method and Typology », Biuletyn francuskiego społeczeństwa prehistorycznego W T. 65, N ^O 2, 1968 W P. 36-38 ( Czytaj online [NA Persee ]) .
• [Bazile 1987] Frédéric Bazile ” Refleksja nad Magdalenianem i jego rozpowszechnianiem w śródziemnomorskiej Francji », Eraul (badania i badania archeologiczne na University of Liège) W N ^O 24 „Europejski górny paleolityczny: pięcioearowy raport”, 1987 W P. 165-202 ( Czytaj online [NA ResearchGate.net ]) .
• [Point, Liard i Chehmana 2007] Pierre Bodu, Morgane Liard, Lucie Chehmana, ” Nowe argumenty za przywiązaniem do Badegoulien z serii „Duże długoząki poprzeczne” Claise », Biuletyn francuskiego społeczeństwa prehistorycznego W tom. 104, N ^O 4, 2007 W P. 681-697 ( Czytaj online [NA Persee ]) .
• [Breuil 1912] Henri Breuil ”,” Górne podział paleolityczny i ich znaczenie », Międzynarodowy Kongres antropologii i archeologii prehistorycznej, 14 ^{To jest} Sesja, Genewa, 1912 W 1912 W P. 165-238 ( Czytaj online [PDF] NA Halshs.archives-ouvertes.fr ) .
• [Point, Chehman & Debout 2007] Pierre Bodu, Lucie Chehmana i Grégory stoją ” Badegoulien z północnej części Francji. Stan wiedzy », Biuletyn francuskiego społeczeństwa prehistorycznego W tom. 104, N ^O 4, 2007 W P. 661-679 ( Czytaj online [NA Persee ]) .
• [Bosselin 2000] Bruno Bosselin, „Le Badegoulien w Europie Południowej: fasety regionalne, paleo-środowisko i filiacje” , W 3. Kongres Peninsular Archaeology, Vila-Real, września 1999 W tom. 2: Paleolity Półwyspu Iberyjskiego , Porto, red. Adcap, 2000 W P. 363-401 .
• [Castel i Chauvière 2007] (W) Jean-Christophe Castel i François-Xavier Chauvière, ‘ Czy istnieje specyficzna eksploatacja renifery Badegoulien między Charente i Quercy? » W Xxviith międzynarodowe spotkania archeologii i historii przeciwbiałów, 19–21 października 2006 r „Cywilizacje renifery wczoraj i dziś. Podejścia etniczno-historyczne, archeologiczne i antropologiczne ” W 2007 W P. 279-293 ( Czytaj online [NA Academia.edu ], skonsultowałem się Kwietnia 2021 r ) .
• [Cheynier 1930] Dr André Cheynier, « Nowe narzędzie Magdalenian, w Flint Badegoule. Raclette », Biuletyn francuskiego społeczeństwa prehistorycznego W T. 27, N ^O 10, 1930 W P. 483-488 ( Czytaj online [NA Persee ]) .
• [Cheynier 1939] Dr André Cheynier, « Prymitywny Magdalenian z Badegoule. Poziomy raclette », Biuletyn francuskiego społeczeństwa prehistorycznego W T. 36, N ^O 9, 1939 W P. 354-396 ( Czytaj online [NA Persee ]) .
• [Cheynier 1949] André Cheynier ( Pref. Canon Jean Bouyssonie), Badegoule, Solutrean Resort i Proto-Magdalenian , Paryż, Masson i C ^tj W coll. „Wspomnienia IPH” ( N ^O 23), 1949 , III + 230 ( Prezentacja online ) .
• [Cheynier 1951] André Cheynier, « Przemysł protomagdaleny », Biuletyn francuskiego społeczeństwa prehistorycznego W T. 48, N ^Ty 3-4, 1951 W P. 189–192 ( Czytaj online [NA Persee ]) .
• [Clottes, Giraud & Chalard 2012] Jean Clottes, Jean-Pierre Giraud i Pierre Chalard, Solutrean i Badegoulien w Cuzoul de Vers: Rennes Hunters in Quercy , Liège, University of Liège, coll. «Erul» ( N ^O 131), 2012 , 488 P. ( Prezentacja online ) .
• [Cretin 1996] Catherine Cretin, « W kierunku nowego postrzegania Badegoulien of Jamlancs: Pierwsze elementy techno-ekonomiczne », Paleo W N ^O 8, 1996 W P. 243-268 ( Czytaj online [NA Persee ]) .
• [Cretin i Licon-Julien 1997] Catherine Cretin i Gwenaëlle le Licon-Julien ” Pierwsze porównania dotyczące starej technologii debitacji Magdaleńskiej: Jamlancs (Dordogne, Francja) i schronienie L’Abritsch (Indre, France) », Paleo W N ^O 9, 1997 W P. 245-262 ( Czytaj online [NA Persee ]) .
• [Delaue & Vignard 1958] Raymond Delaue i Edmond Vignard ” Protomagdalenian I drugiego Redana z Nemours (SEINE-ET-MARNE) », Biuletyn francuskiego społeczeństwa prehistorycznego W T. 55, N ^O 9, 1958 W P. 529-538 ( Czytaj online [NA Persee ]) .
• [Ducasse i Langlais 2007] Sylvain Ducasse i Mathieu Langlais ” Między Badegoulien i Magdalenian nasze serca równoważy … Krytyczne podejście do branż litowych na południu Francji i północno -wschodniej Hiszpanii między 19 000 a 16500 pz », Biuletyn francuskiego społeczeństwa prehistorycznego W T. 104, N ^O 4, 2007 W P. 771-785 ( Czytaj online [NA Persee ]) .
• [Ducasse 2010] Sylvain Ducasse, „Nawias” Badgoulienne: fundamenty i status rozbieżności przemysłowej poprzez analizę techno-ekonomiczną kilku południowych litowych zestawów ostatniego maksimum lodowcowego (Praca doktorska), Uniwersytet Tuluzy 2 – Le Miromail, 2010 , 460 P. , NA Halshs.archives-ouvertes.fr ( Czytaj online ) .
• [Ducasse, Chauvière i Pétillon 2020] (W) Sylvain Ducasse, François-Xavier Chauvière i Jean-Marc Pétillon, ‘ Breaking Bad? Odrzucanie norm solutrean: chronologia, ewolucja i zasięg geograficzny zjawiska Badegoulian w Europie Zachodniej » W Quaternary International W 2020 ( Czytaj online [NA Hal.archives-uvertes.fr ], skonsultowałem się Kwietnia 2021 r ) .
• [Hemingway 1980] (W) Martin F. Hemingway W Początkowy Magdalenian we Francji (2 t.), Oxford, British Archaeological Reports (Bar), International Series, nr 90, coll. «Proceedings of the Prehistoric Society», 1980 , 502 P. ( wznawiać ) .
• [Langlais i in. 2010] Mathieu Langlais, Jean-Marc Pétillon, Sylvain Ducasse i Michel Lenoir, «Badegoulien przeciw Magdalenian: Między szokiem kulturowym a powolnym przejściem w paleolitycznych akwarium » , w V. Mistrot (red.), Od neandertalczyka do współczesnego człowieka – prehistoryczna Aquitaine, dwadzieścia lat odkryć (1990-2010) , Confluences Editions, 2010 , NA Halshs.archives-ouvertes.fr ( Czytaj online ) W P. 116-129 .
• [Laville 1975] Henri Laville ” Klimatologia paleolityczna i chronologia w Périgord. Badanie sedymentologiczne depozytów w jaskini i pod schronieniem », Badania czwartorzędowe W N ^O 4, 1975 ( Czytaj online [NA Persee ]) .
• [Lenoir 1983] Michel Lenoir, Górne branże paleolityczne dolin basów Dordogne i Garonne (Stan doktorska, 2 tom), University of Bordeaux I, 1983 , 702 P. .
• [Lenoir 1988] Michel Lenoir, „Stary Magdaleńczyk w Gironde. Warunki depozytów, różnorodność typologiczna i techniczna » , W Górna plejstoceńska prehistoria zachodniej Eurazji (Philadelphia Colloquium, 1987), 1988 .
• [Le Tensor 1981] Jean-Marie le Tensor, ” Paleolityczny Agenais », Czwartorzędowe notatniki , CNRS, N ^O 3, 1981 .
• [Pradel 1948] D L. Pradel ” Stratygrafia Badegoule », Biuletyn francuskiego społeczeństwa prehistorycznego W tom. 45, N ^Ty 8-10, 1948 W P. 229-230 ( Czytaj online [NA Persee ]) .
• [Schmider 1971] Béatrice Schmider ” Lityczne branże górnego paleolitu w île-de-france (Monografia, 215 s.), Gallia Prehistory, 6 ^{To jest} Suppl. W 1971 ( Prezentacja online W Czytaj online [NA Persee ]) .
• [Sonneville-Bordes 1960] Denise de Sonneville-Bordes, Górny paleolityczny w Périgord (2 t.), Bordeaux, Delmas Printing, 1960 , 558 P. .
• [Utrilla-Miranda 1981] (Jest) Pilar Utrilla-Miranda, Dolna i środkowa Magdaleńczyka na wybrzeżu Cantabrica [„Niższy i przeciętny Magdalenian na wybrzeżu Kantabryjskiego”], Santander, Centro de Investigaciones y Museo de Altamira, 1981 ( Czytaj online [PDF] NA CulturayDeporte.gob.es ) .
• [Utrilla-Miranda 1989] (Jest) Pilar Utrilla-Miranda, ‘ Dolna Magdaleńczyka na wybrzeżu Kantabryjskiego » W Erouse W N ^O 38 „Magdalenian w Europie (Mr. Otte Ed.)” W 1989 W P. 399-418 .
• [Vignard 1965] Édouard Vignard ” Le Badegoulien », Biuletyn francuskiego społeczeństwa prehistorycznego W T. 62, N ^O 8, 1965 W P. Cclxii -clxiii .

Ducasse 2007, P. 772.