Kurtki Albertina – Wikipedia

Kurtki Albertina , znany również z pseudonimem Albertine (Colle di Val d’Elsa, 3 kwietnia 1921 ^[Pierwszy] – Rzym, 9 lipca 2009 ^[2] ), był włoskim projektantem.

Od dzieciństwa uczy się używać maszyny dzianiny od swojej matki, która jest otoczona w laboratorium. Podczas drugiej wojny światowej, przy braku surowców, używa starego pullover, wełny materacy i szale babci, aby pakować skarpetki, skarpetki i koszule, rozwijając niemal święty szacunek dla nici wełnianej, której nie należy traktować za pomocą nożyczki, ale do modulowania i wyartykułowania za pomocą arte technicznych. ^[3]

W 1951 r. Przeprowadził się do Neapolu, gdzie pracował w laboratorium dziewiowym. W następnym roku przybył do Rzymu i, zachęcony przez Emilio Schuberth, otwiera warsztat (aktywny do 1963 r.), W którym ustanawia laboratorium, w którym trwa przetwarzanie rzemieślnicze dzianiny. Jego geniusz jest wyrażany w użyciu wełny nie tylko do ubrań sportowych, ale także dla modnej. W tym samym roku narodziła się marka Albertine . ^[3]

Od 1954 r. Uczestniczył w włoskiej wystawie hongo mody, która odbyła się w Rzymie; W 1957 roku zaprezentował swój pierwszy długi pokaz mody w White Room of Palazzo Pitti, aw następnym roku uczestniczył w wystawie akcesoriów modowych. Magazyn Punta „Daily Wear” poświęca jej dziełom różne strony nazywają to Czarodziejką robienie na drutach ».

W latach sześćdziesiątych budzi również duże zainteresowanie między zagranicznymi gazetami a wyspecjalizowanymi atrybutami prasowymi dla jej różnych definicji: „Coco Chanel of robienie na drutach »,„ Edith Piaf of the Knitting ”. W tych latach pokazy mody rosną na całym świecie i dużych zagranicznych klientów w Paryżu, Londynie i Stanach Zjednoczonych (Saks, Lord i Taylor, Bloomingdale). W 1966 r. W St. Vincent został mu przekazany przez Międzynarodowe Centrum kostiumów i Sztuki (Ceica) Florencji, Oscara dla Knitwear, nagrodę krytyczną dla najlepszego projektanta roku. Zawsze w tym samym roku, który został przyznany przez burmistrza stolicy nagrody Bliźniaki Tybra . Jest zapraszany do Wenecji do udziału w wydarzeniu Wenecja moda 66 , zorganizowane przez International Center of Arts and Costume w Palazzo Grassi. W 1968 roku, w Cefalù był zwycięzcą nagrody Świetny sposób Wraz z Missoni, Litrico, Caraceni i Alma z Mediolanu.

Pod koniec lat 50. otwiera warsztat w Via Lazio 20 (obecna lokalizacja), aw 1960 roku nowy warsztat w Via Veneto 108, aktywny do 1988 roku, w roku, w którym postanawia dodać nowy warsztat W obszarze Trinità dei Monti, który będzie aktywny do 1995 roku. W latach siedemdziesiątych kreacje Albertiny są obecne w butik głównej stolicy świata, do Dalekiego Wschodu.

Przez lata współpracował z wielkimi twórcami rysunków, takimi jak Rispoli (pod koniec lat 50.), Mario Vigolo (1957-58), Brunetta (1962-65) i Alberto Lattuada (1966-1985), z którymi rozwija ciągłe i owocowe partnerstwo. Oprócz wełny doświadcza procesów bawełnianych i z przędzami syntetycznymi, takimi jak Rhodia, Lurex, ale także mieszanka wełny i wiskozy.

Od 1984 r. Metropolitan Museum of New York nabywa 12 swoich modeli, uważanych za arcydzieła kreatywności i innowacji, a 36 próbek punktów koszulowych, 36 „bas -reliefs”, zostało przekazanych do Muzeum Instytutu Technologii w Nowym Jorku . Wiele aktorek, w tym Gloria Swanson, Clara Calamai, Elizabeth Taylor, Ava Gardner, Liv Ulmann i Lana Turner, nosi jej kreacje. W 2001 roku Albertina wraz z pionierami mody włoskiej uczestniczyła w Festa di Palazzo Pitti przez 50. rocznicę pierwszej parady zorganizowanej we Florencji przez Bista. W 2002 r. Lizbona składa hołd sztuce Albertiny z paradą w centrum portugalskiej stolicy ponad 100 modeli. W Rzymie wystawa została utworzona w Palazzo Wedekind w 2005 roku Albertina. 60 -letni nić wełniana , promowany przez Departament Turystyki i Mody Gminy Rzymu.

Archiwum Albertina High Fashion Zawiera albumy fotograficzne, slajdy, rysunki, przedmioty, akcesoria i nagrody i nagrody. W archiwum istnieje część dokumentacji należącej do firmy „La Mendola”, nabyta przez Albertinę w 1988 roku. ^[4]