Felix Rozen – Wikipedia

Róże Félix jest francuskim artystą urodzonym w Moskwie 12 stycznia 1938 i martwy 6 października 2013 w Boulogne-Billancourt.

Urodzony w Moskwie 12 stycznia 1938 Od miłośników muzyki z otoczenia LVOV, zainstalowanego w Warszawie w 1948 r., Kontynuował tam studia wtórne, a następnie podróżował do Potsdam, Pragi, Moskwy i Helsinki. Odkrywa prezenty do malowania. W latach 1955–1965 odwiedzał National School of Electronics i Academy of Fine Arts, z której ukończył. Otrzymał bardzo kompletne szkolenie malarstwa, grawerowania, fotografii, architektury wnętrz, tworzenia mebli i nadal pasjonuje się muzyką.

Naciskając dryf wydarzeń politycznych w Polsce, poszedł na wygnanie w Paryżu w 1966 roku, pozostawiając swoją rodzinę. Znażył próby otwarcia swojego ekspresyjnego rejestru. Painter i Grawer, jest także rzeźbiarzem, autorem i aktorem performance, plakatem, fotografem, reżyserem filmów krótkometrażowych i kompozytora muzycznego. Félix Rozen został naturalizowany francuski w 1974 roku. Afility dla francuskiej kultury, nauczyciel w School of Fine Arts w Besançon, na University of Vincennes i w Sorbonie, realizuje osobiste doświadczenia na temat raportów muzycznych w Ircamie autorstwa Pierre’a Bouleza . W latach 1984–1985 został stypendystą Centrum Eksperymentu Muzycznego w San Diego ^{[[[ 2 ]} , a także w Japonii.

Na New York University przeprowadził badania IT-Imsing. W 1990 r. Wynalazł Grawerowanie Pyrocera, rozszerzył swój proces malowania w 1993 r., Techniki, które były przedmiotem depozytów patentowych w Instytucie własności przemysłowej. Jego prace są obecne w kolekcjach największych instytucji, we Francji, Stanach Zjednoczonych i Europie Północnej, gdzie miało miejsce wiele wystaw. W 2004 r. W Muzeum z lat trzydziestych zorganizowano retrospektywę jego malowanej pracy w Boulogne-Billancourt. W Grudzień 2005 , Galeria Jeanne Bucher poświęca mu osobistą wystawę. W 2017 r. Jego graficzna partycja „Opus niepewna” (1981) została udostępniona muzykom uczestniczącym w „Studio wenezji” przez artystę Xaviera Veilhana, w ramach 57. Biennale de Venice. W dniach 18 i 19 września 2021 r. Jest interpretowana w wersji jazzowej (z Léo Guedy Jazz Quartet), Rap (z Zoxea of ​​the Sages Poets of the Street) i muzyki współczesnej (z solistami zespołu międzykonemporacyjnego) , w Muzeum Muzyki Philharmonie de Paris. Oryginalne prace przygotowawcze partycji, a także instrument wyjątkowy na świecie, wynaleziony i wyprodukowany przez artystę, Pirocello ^{[[[ 3 ]} , są również wystawiane w tym samym muzeum, do 2 stycznia 2022 r.

(lista nieuchronna)

• 2006 Obrazy na papierze, Contemporary Art Center, Trizay Abbey.
• 2005-2006 Listy do Paula Klee, Galerie Jeanne Bucher, Paryż.
• 2005 Obrazy i odbitki, Deutsche Welle, Bonn.
• 2004 Obrazy, rzeźby, fotografie, Palais des Congrès and Culture, Le Mans.
• 2004 Obrazy, rzeźby, muzeum lat trzydziestych, Boulogne-Billancourt.
• 2003 Blackboard, Musical Performance, Urdla, Center International Estampe & Livre, Villeurbanne.
• 2003 Portrety fotograficzne artystów, L’Alcazar/Conran, Paryż.
• 2002 Ostatnie prace, L’Entrepôt, Uzès.
• 2002 Muzyka w zasięgu wzroku, urdla. Międzynarodowe Estampe & Book Center, Villeurbanne.
• 2001 Vale and Venues, AMAC, Chamalières.
• 2001 Portrety fotograficzne i wyimaginowane, Warehouse, Uzès.
• 2001 Photographic Portres of Artists, Rossini/Drouot, Paryż.
• 2000 ostatnich prac, Warehouse, Uzès.
• 2000 obiektywnych artystów, portrety fotograficzne, obszar Landowski, Boulogne-Billancourt.
• 1995-1996 Pyrocera, Galerie Nast, Paryż.
• 1991 Bang i Olufsen, Paryż.
• 1990 Galerie Artemporrel, Montpellier.
• 1987 Powrót z Nowego Jorku (79/87), woskowe rzeźby, Gary Gary, Paryż.
• 1987 Portrety fotograficzne artystów, Jorn Museum, Silkeborg, Dania.
• 1987 Tokyo Series, Obrazy na Japan Paper, Jorn Museum, Silkeborg, Dania.
• 1986 okno o Japonii, Wystawa zdjęć, Central Color, Paryż.
• 1982 Village Village Bookstore, Paryż.
• 1982 Galerie Krogen, Silkeborg & Arts Society, Haaborg, Danemark.
• 1981 Obrazy, rzeźby, grafiki, Muzeum Jorn, Silkeborg, Dania.
• 1981 Fondation Sonia Henie-Niels Onstad, Hovikodden, Norvège.
• 1977 Galeria Bono The Incelli, Paryż.
• 1977 Galerie Orsini, Toulouse.
• 1977 Antiope, Center for Contemporary Art, Sorrente, Włochy.
• 1975 Plakaty dla francuskiej kultury, festiwal Awinion.
• 1974-1979 Galeria Simone Badinier, Paryż.
• 1970 The Cabinet, Amsterdam.
• 1967 Galerie Tivey Faucon, Paryż.

• 1985 Brak pytań – Bahnoff, z János Negyesy (elektroniczne skrzypce i urządzenie elektroakustyczne), University of California, San Diego.
• 1984 PACTURE SCIEUR, CAC, SAINT-BRIEUC.
• 1984 F., występ na plaży, Saint-Brieuc.
• 1983 The Living Art Museum, Reykjavik, Islande.
• 1983 z powrotem do Vikings, Nordenhake Gallery, Malmö, Suède.
• 1981 Wystawa sytuacji, Aix-La-Chapelle.
• 1980 W The Snow, hołd dla Christiana Dotremonta z duńskim poetą Peterem Laugesenem, Silkeborg, Dania.

(lista nieuchronna)

• Grudzień 2014 – Styczeń 2015 wiszący na artystach galerii z Paulem Rebeyrolle, Jean Dubuffet, Fabiienne Verdier, Mark Tobey. Galerie Jeanne Bucher, Paryż.
• 2013-2014 Materiał i pamięć: La Demeure du Patriarche, Galerie Jaeger Bucher, Paryż.
• Grudzień 2012 – maj 2013 Accroachage des Artsishes the LA Gallery, Avec Hans Flush, Marcer, Antonio, Antonio Segui, Arthur Piza, Yang Jiocherry. Galeria Jeanne Bucher, Paryż.
• Wrzesień 2012 Grupa wiszące artystów galerii, Jeanne Bucher, Paryż.
• Móc- Lipiec 2009 Grupa wiszące, z Nicolas de Staël, Bissière, Zao Wou-ki. Galerie Jeanne Bucher, Paryż.
• LUTY- Mars 2007 Grupa wisząca z Rogerem Bissière, Vieira da Silva, Arpad Szenes, Wilfrid Moser. Galerie Jeanne Bucher, Paryż.
• Wrzesień-październik 2007 prac artystów galerii z Ferminem Aguayo, Michaelem Biberstein, Louis Le Brocquy, Louis Nallard, Susumu Shingu, Yang Jiechang. Galerie Jeanne Bucher, Paryż.
• 2003 punktów artystów, Ile Seguin, Boulogne-Billancourt.
• 2003 Japan Contemporary Art Festival, Museum of Contemporary Art, Saïtama, Japonia.
• 2003 Global Triennial of the Print, Chamalières.
• 2001 Maison des Arts, Châtillon.
• 2001 Art Space Sankaïbi, Tokio, Japonia.
• 1997 Międzynarodowy druk Triennal, Krakow.
• 1997 World Triennale de l’Estamp, Chamalières.
• 1996 Galerie La Hune-Brenner, Paryż.
• 1996 Galerie Lara Vincy, Paryż.
• 1994 World Triennale de l’Estamp, Chamalières.
• 1992 Od Bonnard do Baselitz, National Library of France, Paryż.
• 1992 Galerie Dannenberg, Nowy Jork.
• 1987 Malarstwo w świetle Morza Śródziemnego, z Paulem Klee, Paul Gauguin, Pierre Bonnard, Henri Matisse, Raoul Dufy, Jean-Baptiste Camille Corot, Eugène Delacroix, Théodore Chassuriau, Olivier Debré … Muzeum Izraela, Jerozolima.
• 1987 Malarstwo w świetle Morza Śródziemnego, z Paulem Klee, Paul Gauguin, Pierre Bonnard, Henri Matisse, Raoul Dufy, Jean-Baptiste Camille Corot, Eugène Delacroix, Théodore Chassuriau, Olivier Debré … Muzeum Cantini, Marsylia.

• Fegix Roen (Texte Jean-Franis Jagers), O listach do Paula Klee autorstwa Félix Rozen (Listy do Paula Klee), Paris, Jeanne-Bucher Edition, 2005-2006 .
• Jean-Yves Bosseur, Muzyka i sztuka plastyczna , Red. Minerve, 1998 .
• Jean-Yves Bosseur, Dźwięk i wizualne , Red. Say Zobacz, 1992 .
• Félix Rozen (teksty Jacques Lacarrière, Nathalie Sergeant, Jean Moron), Katalog wyprodukowany w celu towarzyszenia wystawy prezentowanej w Artemorel Gallery w Montpellier (Bibliografia), Montpellier, Imprimerie de la Charité. Iii. w czerni i bieli, 1990
• Marcelin Pleynet i Michel Ragon, Sztuka abstrakcyjna W tom. 5, redaktor Maeght, 1989 .
• Maher w świetle Morza Śródziemnego. Katalog wystawy przedstawionej w Muzeum Izraela w Jerozolimie i Muzeum Cantini w Marsylii ( Pref. Yona Fischer, Textes de Jean Tardieu, Jean Lacambreo, Jean-Louis Andral, Elisabeth Mérian), 1987 .
• Dominique Bosseur i Jean-Yves Bosseur, Rewolucje muzyczne , Red. Minerve, 1983 ( ROMPR. 1999) .
• Róże, czarne utwory ( Pref. Troels Andersen, Poèmes de Peter Laugesen a Marcelin Pleynet), Katalog de l’sposition félix Rozen (Silkeborg Kunstmuseum, Danemark a Fondation Henie-onstad, Norvège) W Maj/czerwca 1981 .
• Christian Dotremont et Gérard Xuriguera, Rozen, krajobrazy na jutro , Paryż, redaktor Champfleury, 1979 .
• Róże ( Pref. Jacques Lacarrière i Pierre Bearn), Ostatnie prace , Paryż, 1977 .
• Félix Rozen ( Pref. Jean-Jacques Lévêque), Obrazy i rzeźby , Paryż, 1975 .

• 2006: Ojciec Fork Sylvia conti ^{[[[ 4 ]}
• dwa tysiące trzynaście : Róże maestro D’Emma Rozenman ^{[[[ 5 ]}