Antoniazzo Romano – Wikipedia

Antonio di Benedetto degli aquili powiedział Antoniazzo Romano (Około 1430-1435-Rome, 17 kwietnia 1508 r.) Był włoskim malarzem.

Był jednym z głównych malarzy renesansowej szkoły rzymskiej.

Wystąpił – prawdopodobnie w latach 1464–1465 – wraz ze swoim warsztatem dekoracja freska Bessarione w bazylice Świętych Apostołów w Rzymie. Jego pierwszą znaną dziełem jest Madonna del Latte przechowywane w Civic Museum of Rieti (1464), a następnie tryptyk zachowany w kościele San Francesco w Subiaco (1467).

W 1468 r. Podano cykl fresków o życiu Santa Francesca Romana w klasztorze Oblate of Tor de ‘Mirchi.

Najbardziej opłacalny i znany okres jego pracy wynosi między 1475 a 1490, szczególnie w Rzymie: od 1475 r. O Madonna Papieża Leo I (trzymana dziś w Dublinie, National Gallery).
W tym samym roku Antoniazzo działał również w Watykanie z Domenico Ghirlandaio, a następnie z Melozzo da Forlì, podczas gdy w 1480-1482 pracował z Perugino w kaplicy Sistine. Z 1476 roku to tryptyk Madonna z dzieckiem między świętymi Piotr i Paulem a honorowym Caetani hrabia II , stworzone do katedry S. Pietro Apostolo w Fondi, w Królestwie Neapolu (ciężarów); Związek z neapolitańskim oddziałem rodziny Caetani również zmaterializował się w tabeli Madonna z dzieckiem wśród świętych Stefano i Lucii , teraz w diecezjalnym Muzeum Capua, zleconym przez arcybiskupa Capuano Giordano Caetani około 1492 r. Za jego kaplicę w katedrze tego miasta.

Niedawno przypisane Antoniazzo to cykl z Historie o wynalezieniu prawdziwego krzyża (Pod koniec XV wieku), który dekoruje apsydalną czapkę bazyliki Santa Croce w Jerozolimie, w Rzymie, długie dzieło przypisane Pinturicchio.
Kolejnym niezwykłym testem Antoniazzo jest fresk z Triumf Gentile Orsini , godne podziwu w zamku Bracciano.

Około 1483 r. Cykl fresków jest podany w prezbiterium Kościoła San Giovanni Evangelista w Tivoli, który „reprezentuje jedną z podstawowych kamieni węgielnych dla historii malarstwa renesansowego w Lazio” (Paolucci).

Kontakty z malarzami Viterbo były ważne (prawdopodobne z Lorenzo da Viterbo i Antonio del Massaro da Viterbo, zwane pastwiskami) i Alto Lazio.
W rzeczywistości przedostatnim pracą datowaną jest ołtarzem Santa Maria del Prato w Campagnano di Roma (1497), z których zachowuje się tylko fragment w Civic Museum of Viterbo, podczas gdy ostatnia datowana jest stół z stołem z Zwiastowanie i kardynał Torquemada W rzymskiej bazylice Santa Maria Sopra Minerva (1500).

• Antonio Paolucci, Antoniazzo Romano. Kompletny katalog obrazów , Florence 1992.
• Słownik malarstwa i malarzy . Einaudi 1994.
• Roberto Longhi, na korzyść Antoniazzo Romano, „Life artystyczne. Art History Studies ”, 1927, 2, 11-12, s. 1. 250, przedrukowane w wydaniu The Complete Works of Roberto Longhi, vol. Ii. Eseje i badania 1925-28, Florence, 1967, I, s. 245–256.
• Anna Cavallaro, Antoniazzo Romano i Antoniazzeschi. Pokolenie malarzy w XV wieku Rzym, Udine, red. Campanotto, 1992.
• Gerardo de Simone, Melozzo i Rome, esej w Melozzo da forlì. Ludzkie piękno między Piero Della Francesca i Raffaello, pod redakcją D. Benati, M. Natale, A. Paolucci, katalog wystawowy (Forlì, Musei S. Domenico, 2011), Silvana Editoriale, 2011, s. 37-51 i karty PP. 192-199 i 222-223.
• Gerardo de Simone, Zastosowanie trzystu źródeł w Antoniazzo Romano i Lorenzo da Viterbo, w „Predella”, 35, 2014 [2015], wyd. Louise Bourdua, online ( http://www.predella.it/index.php/component/content/article/51-issue-35/290-35-monography-5-de-simone.html ) i drukowane (Predella Monographs, n. 9, 2014, ETS Editions, PISA)
• Giovanni Pesiri, Caetani, sztuka i artyści w XV wieku w krainie pracy: wykopaliska dokumentalne na Antoniazzo Romano i Cristoforo Scacco , W Fundusze Caetani i klient w renesansie , Proceedings Conference (Fondi, 24 maja 2012 r.), Pod redakcją A. Acconci, Rome 2014, s. 99-110. https://www.academia.edu/29150145/caetani_arte_e_artisti_nel_quatrocento_in_in_in_da_da_lavous_scavi_docaentali_su_antoniazo_romano_cristoforo_scacco
• Antonazzo Romano. Malarz miasta. 1435 / 1440-1508 , Katalog wystawy pod redakcją Anny Cavallaro i Stefano Petrocchi (Rzym, National Gallery of Palazzo Barberini, 2013-2014), Cinisello Balsamo (Milan) 2013.
• Giovanni Pesiri, Giordano Caetani Arcybishop Literate Humanist (XV Century) , W Annals of Southern Lazio , 19/1 (2019), s. 5-33. https://www.academia.edu/39896141/giordano_cietani_arcivescovo_letterato_umanista_sec_xv_in_annai_del_del_Lazio_Meridionale_19_1_2019_pp_5_33_33

• Luisa Mortari, Aquili, Antonio, zwane Antoniazzo Romano , W Słownik biograficzny Włochów , tom. 3, Institute of the Italian Encyclopedia, 1961.
• Antoniazzo, biografia i prace . Czy Lazio-directory.org .
• Fundacja Federico Zeri – katalog prac . Czy Catalogo.Fondazionezeri.unibo.it . URL skonsultowano 29 lipca 2015 r. (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 4 marca 2016 r.) .