Alanza (Warcraft) – Wikipedia

L ‘ Sojusz ( Sojusz , znany również jako Świetny sojusz ^[Pierwszy] ) jest jedną z dwóch głównych frakcji wszechświata Warcraft , Kontrahent Orda. Urodziła się z nadejściem drugiej wojny z imieniem Sojuszu Lordaerona, z imienia kontynentu, w którym jego moc została scentralizowana. Jednak sojusz został zmuszony do przeniesienia swoich sił do Kalimdor i na południu wschodnich królestw po place nie -seath i plagi zdewastowanej Lordaeron. Stracił kilku członków podczas podróży, ale zdobył także wiele innych.

Sojusz Lordaeron [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Kiedy uchodźcy Roccavento, kierowanymi przez Pana Anduina Lotha, przybyli na wybrzeże Lordaeron po tym, jak ich ojczyzna została zniszczona przez hordę Orków podczas pierwszej wojny, ludzie widzieli potrzebę utworzenia sojuszu między ich narodami i z nadmiarem pobliskie rasy.

Jednak rzecz nie była taka prosta: po przybyciu uchodźców król Terenas menethil II z Lordaeron nazwał delegatów siedmiu narodów ludzkości, które miały czas utworzył królestwo Arathor, aby omówić z niebezpieczeństwem reprezentowanym przez Orki . Świadectwo Lothara i uchodźców zostało poważnie rozważane, a biorąc pod uwagę niebezpieczeństwo wielki admirał Daelin Marefiero z Kul Tiras natychmiast przyjął propozycję króla Terenasa. Pozostałych pięciu przywódców trudniej było przekonać: podczas gdy Kul Tiras, Dalaran i Stromgarde przyjęli niemal natychmiast, Gilneas i Alterac wahali się.

Podczas gdy ludzie spotkali się, krasnoludy klanu Bello stanęły w obliczu hord, które niszczyły ich ziemie i desperacko potrzebowali pomocy. Konflikt przyciągnął także uwagę wysokich elfów Que’etalas. W ten sposób obie rasy połączyły siły ludzkie, kończąc na części Sojuszu. Kiedy wszystkie narody zostały zjednoczone – niektórzy bardziej przekonani o innych – w tej wielkiej organizacji powierzyli dowództwo wszystkich swoich żołnierzy Lotharowi, który był tym, który miał największe doświadczenie z orkami ^[2] .

Siedem królestw [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Roccavento : Roccavento ( Trąba powietrzna ), najbardziej wysunięte na południe królestwo i do tego czasu jedyne uderzone przez furię Orto, doprowadził swoich wściekłych i zdecydowanych uchodźców do wznowienia ich ziemi. W konflikcie stracili swojego ukochanego króla Llane Wrynn I, zabity przez szpiega Orty Garony, i zebrali się pod Anduinem Lothara. Osiedlili się w pobliżu Riva Południowego, na wysokości Colletorto ^[3] .
• Lordaeron : Król Terenas z Lordaeron okazał się najbardziej ważnym sojusznikiem Roccavento. To on przekonał pozostałych przywódców o potrzebie stworzenia sojuszu. Jego armie były sercem i szkieletem sojuszu ^[3] .
• Stromgarde : Przeciwieństwo Lordaerona była Stromgarde: jego przywódca, Thoras Cacciaroll, prowadził królestwo z siedzibą na płaskowyżu Arathi z sztywną filozofią wojenną. Podczas gdy Lordaeron przyniósł kapłanów, Stromgarde przyniósł wojowników. To królestwo graniczyło z Khazem Modanem i służyło od pierwszej linii obrony przed Archesche Arms. Stromgarde opuścił sojusz po drugiej wojnie, zgodnie z pewnymi decyzjami politycznymi ^[3] .
• Zabawne tiras : Admirał Daelin Marefiero poprowadził Królestwo Wyspy Kul Tiras, bogaty i potężny naród i wielki zwolennik Sojuszu.
• Gilneas : Genn Mantogrigio był przywódcą Gilneas, narodu położonego na półwyspie na południowym zachodzie Grossaeron, nad Kul Tiras. Mantogrigio był starym egocentrycznym, którym importował tylko swój naród, i dołączył do sojuszu, aby skorzystać z niego podczas wojny. Zapewnił jedynie symboliczne wsparcie i rozdzielił się pod koniec wojny, blokując swoje królestwo za fortyfikacją i ścianami i łamiąc każdy kontakt z innymi narodami. ^[3]
• Dalaran : Dalaran był narodem zaludnionym i prowadzonym przez Maghi, którego przywódcą był Antonidas. Zachwyci tego państwa miejskiego okazali się niezbędne dla sojuszu ^[3] .
• Alterac : Alterac był prowadzony przez słabego i tchórza Aiden Perenolde, który później zdradził sojusz. Po schwytaniu Aiden i potępionym jego syna Alidena, poprowadził bandytów Lega Dei Tagliagoi, którzy teraz zawierają zarówno region Alterac, jak i sąsiednich. ^[3]

Inne regiony [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Who’Talas : Królestwo wysokich elfów Quel’etalas znajduje się na rozległym półwyspie na północnym wschodzie kontynentu Gridaeron. Król Terenas, aby przekonać elfy do zjednoczenia, wysłał wysłanników do króla aniastowego Alto, wspominając między innymi, że lord Lothar był jednym z ostatnich potomków króla Thoradina z Araothor, którzy ogromnie poparli Millennia Elffes z trolli, uczynienie wzajemnego pomocy paktu. Niezbyt szczęśliwy, że paktowi o nim przypomniałby, Anastian wysłał niewielką siłę, aby pomóc sojuszowi, kierowanemu przez Ranger Alleria Finoro. Kiedy horda zaatakowała Que’etalas, zaczynając palić las Cantoeterno, Alleria Corse w Lunargenta, aby ostrzec przybycie orków, ale Anastian i jego rada odmówili uznania niebezpieczeństwa. Alleria następnie rzuciła głowę leśnego trolla u stóp króla, mówiąc mu, że ona i jej siostra Veresa zabili go niedaleko miasta. Spowodowało to natychmiastową reakcję króla, który nakazał pełną mobilizację swojej armii przeciwko Hordy.
• Przelew : Położone tuż nad wyżynami Arathi, Overterre są domem krasnoludów Gramartlo i ich grifonów. Kurdran Gramartlo, oni również dołączyli do sojuszu, próbując Valiant i przydatny w wielu bitwach, szczególnie przeciwko smokom Orty
• Khaz Modan : Ogromne terytorium Khaz Modana, rządzone przez krasnoludy klanu Bello pod przewodnictwem Magni Baltzea, dołączyło do sojuszu, który został już atakowany Orta.
• Gnomeregan : Gnomy prowadzone przez Gelbina Meccareka również po stronie sojuszu.
• Tol Garad : Tol Barad był niewielkim królestwem ludzi. Składała się z jednej wyspy, z cytadelą kontrolowaną przez Stromgarde podczas wojny ^[4] .

Inne grupy i podmioty [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Kościół Luce : Kościół Luce, kierowany przez arcybiskupa Alonsusa Faol, bardzo aktywnie poparł ramiona sojuszu. Wyłożeni z opactwa hrabstwa North, które spadło razem z Roccavento, Faol i jego bracia nadal pomagali ludzkości nawet podczas drugiej wojny.
• Srebrna ręka : gałąź opiekuna Kościoła Luce, porządek srebrnej ręki składa się z paladynów, kierowanej przez Uther Herald of Light. Zakon urodził się podczas drugiej wojny. ^[5]
• Dał szlak : W połowie wojny sojusz dołączył do człowieka, który zapewnił swoje poparcie i poparcie „małego królestwa na północy”. To był Prerator Daval ^[4] . Później odkryto, że królestwo nie istniało, a prestor był w rzeczywistości strasznym czarnym smokiem Alamorte, który próbował sabotować sojusz od wewnątrz.

Po drugiej wojnie [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Zjednoczone pomimo wewnętrznych kontrastów, sojuszowi udało się w ten sposób pokonać hordę i wyznaczyć i odtworzyć królestwo Roccavento. Jednak po zakończeniu drugiej wojny sojusz stracił niektórych członków: przede wszystkim Gilneas. Genn Mantogrigio czekał na tylko motywację do dysocjacji, i miał go, gdy propozycja stażu Orków przechwyconych na polu specjalnie przeprowadzona do Rady Sojuszu. Następnie Mantogrigio i Gilneas oderwali się od sojuszu, a cały półwysep był całkowicie odizolowany od reszty świata, budując ściany i fortyfikacje przybrzeżne. Od tego czasu nikt nie wszedł ani nie wyszedł z Gilneas i nic nie wiadomo o tym królestwie; Decyzja o nie zabijaniu orków nawet nie spadła do Thoras Caccitroll, a więc Królestwo Stromgarde opuściło sojusz. Nawet naród ciągnika Alterac, teraz w rękach Ogre i bandytów Lega Dei Tagliiagos, nie był już częścią sojuszu.

Współczesny sojusz [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Trzecia wojna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Podczas trzeciej wojny o sojusz było wiele innych zmian. Najważniejsze było z pewnością przybycie plagi nie -dead. Prowadzona przez zdrajca księcia Arthasa Menethil, okropna horda nierzaskowanej, zdewastowała królestwa Lordaeron, Que’etalas i Dalaran, masakrując mieszkańców i wychowując miasta na ziemi. Władcy trzech królestw (Terenas, Anasterian i Antonidas) zostali zabici podczas inwazji. W bardzo krótkim czasie sojusz stracił trzy najbardziej ważne wsparcie.

Wraz ze śmiercią Terenasa i zniszczeniem Lordaerona przywództwo sojuszu przeszło na południe, w królestwie Roccavento, w rękach Varian Wrynn. To, co pozostało z Królestwa Lordaeron, zgrupowało pod kierunkiem wielkiego marszałka Othmara Garithosa. Ocaleni Elphs of Que’etalas, kierowane przez księcia Kael’hasa Sole Alto, a teraz zadzwonili do Elves Blood, dołączyli do niego, ale Garithos był ksenofobiczny, a po tym, jak Elfy z krwi zaakceptował pomoc Nagi kilka razy, potępił do śmierci. Kael’has i jego własne udało się jednak uciec i definitywnie złamali kontakty z Sojuszem. Garithos i jego siły zostały wkrótce wyeliminowane z rąk fanów Sylvanas i jego przemyt. Wszystkie elfy spoza Que’etalas i które nie podążały za Kael’tas, a zatem pozostając wysoki elfy, pozostają w większości wierni Sojuszowi.

Córka admirała Marefiero, Jaina, poprowadziła wielu ludzi z różnych królestw Lordaeron do Kalimdoru bezpośrednio przed prawdziwą inwazją na plagę, stanowiąc naród Theramore. Tutaj wychował się z elfami nocy i orków, aby pokonać Legion, ale tylko pierwszy z dwóch sojuszy był oficjalnie taki. Theramore stanowi największą ludzką placówkę na kontynencie Kalimdor.

World of Warcraft [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W World of Warcraft Kilka wydarzeń doprowadziło innych członków do sojuszu. Z rozszerzeniem Płonąca krucjata , Dranei pod przewodnictwem proroka Smlena rozbił się ze swoim wymiarowym statkiem (exodar) na wyspie Brumazzurra, na zachód od Kalimdor, a następnie dołączył do sojuszu. W okresie po porażce króla Licha Gnomesowi udało się wznowić dużą część miasta Gnomeregan, podczas gdy archidural elfów fandralnej nocy Elmicervo, zepsuty przez koszmar Emeraldo, został zastąpiony Malfurion Grantempastasti .

Z późniejszym rozszerzeniem, Kataklizm , Królestwo Gilneas spotkało się w sojuszu: dzieje się tak, ponieważ jego mieszkańcy, wciąż kierowane przez Genn Mantogrigio, były dotknięte złym wpływem fortu Zannascury, w pobliskim Selva di Pinargento i zmienili się na Worgen. Gilneani, oblegani przez Reiets of Lordaeron, nie mieli jeszcze innego wyjścia, jak zwrócić się do sojuszu. Król Magni Bello Bestaa, ponadto, próbując zrobić rytuał, aby lepiej zrozumieć naturę kataklizmu, pozostał przerażony. Na jego miejscu była rada trzech Martelli, złożona z Muradina Balvabronzea dla Balconzea, Falstad Gramartlo dla krasnoludów Gramartlo i Moiry Thaurissan dla krasnoludów Ferroscuro, z których częścią dołączyła do sojuszu.

Ludzie [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Królestwo Roccavento , kierowany przez króla Anduina Wrynna. Jeden z niewielu narodów ludzkich, których trzecia wojna prawie się nie dotknęła. Ma kapitał w Roccavento, w lesie Elwynn.
• Theramore , prowadzony przez Lady Jaina Marefiero. Naród z dobrym związkiem z Nową Hordy, złożony z uchodźców Lordaeron i ludzi pochodzących z Gilneas, Kul Tiras i Stromgarde. Ma bazę w Theramore, w drogach wodnych.
• Królestwo Stromgarde , kierowany przez księcia Galena Cacciatrola. Po ogromnym ataku bandytów Lega Dei Tagliagoa i Ogre Rocciaura, stracił wiele terytoriów, w tym połowę stolicy, i spotkał się w Sojuszu. Ma bazę w Stromgarde, na płaskowyżu Arathi.
• Zabawne tiras , kierowany przez admirała Tanreda Marefiero, opartego na Boralus, na wyspach Kul Tiras.

Ładny [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Elfy nocy [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Gnomy [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Gnomeregan Uchodźcy , kierowany przez wielkiego mechanistycznego Gelbina Meccareka. Gnomes, goniąc z rodzinnego miasta Gnomeregan, udało się obecnie odzyskać znaczną część.

Usunąć [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Worgen [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Królestwo Gilneas , prowadzony przez Genn Mantogrigio. Jego mieszkańcy zostali przekształceni w Worgen. Opierają się w mieście Gilneas, w Gilneas.

Inne siły sojuszu [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Kurenai, Dranei skorumpowało się z sojuszem. Opierają się na Nagrand, na ziemiach zewnętrznych
• Ogromna większość z Wysokie elfy , rozproszone wszędzie na świecie. Głównymi bazami są pawilon Quel’lithien w zakażonych orientalnych ziemiach, pawilon Que’adanil w Overrubs i Theramore, i są kierowane odpowiednio przez Lorda Rangera Falcolancia, przez Jalinde Dracocaldo i kapitana Darilla.
• I pomocnik z plemienia Pinosaldo, prowadzonego przez wielkiego szefa Pinosaldo, opartego na schronieniu Pinosaldo, na wyspie Brumurra.

Sojusz nie ma jednolitego rządu, ale jest koalicją gospodarczą i wojskową. Biorąc pod uwagę, że jest gospodarzem Zgromadzenia Sojuszu, Theramore można uznać za oficjalną bazę w nowym sojuszu, ale zarówno ludowi, jak i rząd Roccavento mają trudności z zaakceptowaniem. Niezdolność Roccavento do działania zmusiła zarówno Theramore, jak i Elfów nocy do nadrobienia, tworząc bardzo solidną sieć między dwoma kontynentami. W rzeczywistości można powiedzieć, że dzisiejszy sojusz składa się z dwóch podmiotów, które nie tylko działają osobno, ale czasami się kontrastują.

Współpraca między różnymi częściami sojuszu jest trudna i znacznie spowalnia jego zdolność do roszczenia swoich terytoriów i odzyskania chwały. Pomimo wewnętrznych problemów rządu wszystkie części sojuszu decydują się na chęć zrekonstruowania ich imperium, a wszyscy członkowie (lub prawie) doświadczają silnej awersji do hordy. Sojusz jest dużym i zasadniczo pokojowym organizmem, z legendarną władzą, ale który chce jeszcze bardziej gorliwie. Powyżej wszyscy są Jaina Marefiero i Tyrande Blower, którym udało się doskonale skoordynować wysiłki wobec Kalimdora, podczas gdy Prestor Lady Katrana (w rzeczywistości Smoki Onyxia w przebraniu) udało się sabotować sojusz we wschodnich królestwach ^[6] , zanim został zabity przez Variana Wrynna, który wznowił swoje miejsce jako król ^[7] .

Nawet teraz, jak zawsze, ludzie są klejem, który łączy sojusz razem, będąc największym i najbardziej dyplomatycznym z ras, które są jego częścią. Jednak siła przewodnia sojuszu powoli porusza się, ale zdecydowanie do rąk elfów nocy, które stanowią największą część jego sił wojskowych – biorąc pod uwagę, że uzbrojeni Roccavento są nieaktywne w ścianach miasta ^[8] . Jednak wraz z powrotem Varian Wrynn Things może się zmienić.

Wraz z rozszerzeniem Pandarii sojusz stał się znacznie bardziej spójny: Tyrande Blower rozpoznał wartość wojskową King Varian, zapewniając całkowite poparcie armii Darnassus w walce z Hordy. Po porażce trolli lodowych w Dun Morogh Rada trzech Martelli jest bardziej zjednoczona niż kiedykolwiek, a klan Ferrocuro został całkowicie zaakceptowany przez burak i Granmartello, podczas gdy królestwo Roccavento nadal rośnie w władzy gospodarczej i wojskowej . Teraz jest jasne, że po oblężeniu Orgrimmar i osłabieniu Orty sojusz jest teraz jedynym supermocarstwem Azeroth ^[9] .

Chociaż nie złożono żadnych oficjalnych oświadczeń, istnieją teraz dwa sojusze: jeden w Kalimdor i jeden, który działa w Roccavento i na kontynencie Azeroth. Obywatele tego ostatniego zarzutu tych, którzy opuścili Azeroth i Lordaeron za ich porzucenie. Znają bitwę z ognistym Legionem na górze Hyjal i że nastąpiło zwycięstwo, ale jeśli ci bohaterowie, którzy go osiągnęli, są tak potężne, ponieważ nie wracają do domu, aby odjechać nieumarłych z Lorderon i wznowić posiadanie posiadania ich ziemie?

Część Kalimdora jest również „zirytowana” Azerothem, biorąc pod uwagę, że zaatakował Durotara bez zgody Theramore (a raczej wbrew woli Theramore), a w związku z tym ludzkie miasto zostało prawie nalotowe z powodu działań „admirała Daelina Marefiero. Chociaż wiele termorów zgodziło się na atakowanie orków, nie doceniają nowych przyjazdów, którzy denerwują orki i zmuszają ich do ataku na swój dom ^[dziesięć] .

( W ) Sojusz , W Wowpedia , Curse Inc.