Gare de Saralbe – Wikipedia

. Gare de Sarralbe to francuska, zamknięta dworca kolejowa położona w Salzbronn, na terytorium gminy Sarralbe, w Departamencie Moselle, w regionie Duży wschód .

Były węzeł kolejowy, stacja National Society of French Railways (SNCF) jest teraz zamknięta dla całego ruchu.

Ustanowiona na wysokości 212 metrów, stacja Sarralbe znajduje się w punkcie przebiegu (PK) 27,546 z linii biurowej w Sarreguemines ^{[[[ Pierwszy ]} , między zamkniętymi stacjiami Keskastel i Willerwald; Idąc do sarreguemines, ta linia jest całkowicie zamknięta od PK 28 150 ^{[[[ 2 ]} . Stacja bifurkacyjna, stanowi kulminację PK 7985 , z ligne z Kalhausen à sarralbe ^{[[[ Pierwszy ]} ; Poprzednie dworzec kolejowy jest zamknięty Herbitzheim.

Był również zlokalizowany pod adresem PK 82 500 z ligny Champignuulles à sarralbe ^{[[[ Pierwszy ]} (całkowicie obniżony), którego stanowiło kulminację; Poprzednia stacja była scal.

Ponadto użyteczna długość centralnej nabrzeżu (używana przez Pociągi ter ), dla sposoby i B, ma 115 M ; Całkowita długość nabrzeża bocznego (wzdłuż Podróżni ), który służy trzeciej drogi, wynosi 132 M ^{[[[ 3 ]} . Ponadto stacja ma dawną platformę wojskową, a także drogi serwisowe ^{[[[ 3 ]} (nie używany).

Stacja Sarralbe została udostępniona w 1872 roku, kiedy otworzyła się linia Sarrebourg – Sarreguemines. Jest obsługiwany przez Imperial General Directorate of Alzace-Lorraine (EL).

Staje się stacją bifurkacyjną wraz z otwarciem linii Champigneulles w Sarralbe. W 1895 r. El zainaugurował linię Kalhausena w Sarralbe, która połączyła się z linią Mommenheim w Sarreguemines, zleciła w tym samym roku.

. 19 czerwca 1919 , stacja wchodzi do sieci Administracji Kolejowej Alzacji i Lorraine (AL), po zwycięstwie francuskiej podczas pierwszej wojny światowej. A później Pierwszy ^Jest Styczeń 1938 r , ta administracja stanowa tworzy się z innymi dużymi firmami SNCF, które stają się dealerem obiektów kolejowych w Sarralbe. Jednak po niemieckiej aneksji alzacji lorraine, jest to Niemiecki Reichsbahn która zarządza stacją podczas II wojny światowej, OF Pierwszy ^Jest Lipiec 1940 Do wyzwolenia (w 1944 r. – 1945).

Sarralbe zawierał również wtórną wymianę ^{[[[ 4 ]} . Ważny węzeł kolejowy, został połączony dwiema odrębnymi liniami z Sarre-Unionem Berthelming-Via, do 2000 roku ^{[[[ 5 ]} – oraz w Bénestroff (stacje znajdujące się na osi Strasbourg – Metz – Luksemburg), a także Champigneulle (na klasycznym Paryżu – Nancy – Strasburg). Tylko linia w kierunku Kalhausen (stacja znajdująca się na osi Strasburga – Sarreguemines – Sarregruck) pozostaje w całości. Ponadto przyłączony budynek stacji został zrównany na końcu rok 2013 ^{[[[ 6 ]} .

W 2017 r. Łącze Sarreguemines-Sarralbe-Sarre-Union stanowiło łącznie 50 993 podróży, co stanowi spadek o 41% w porównaniu z 2016 r. ^{[[[ 7 ]} . Ponadto brak utrzymania torów (których krzyżówki są zrujnowane) i brak finansowania prac regeneracji wymaga wdrożenia, ponieważ 22 grudnia 2018 , zmniejszone ograniczenie prędkości, do 20 km/h między Sarre-Union et sarralbe et à 40 km/h Między Sarralbe i Kalhausen. Wzrost czasów podróży spowodował zatem decyzję o odroczeniu “Tymczasowo” Ruch podróżników, stosowany w tym samym dniu ^{[[[ 8 ] W [[[ 7 ]} . Jednak użytkownicy, obawiając się ostatecznego zniesienia tego linku kolejowego, wprowadzili petycję (w Internecie), aby poprosić o ponowne uruchomienie, a nawet możliwe odzyskanie do Sarrebourg ^{[[[ 9 ]} przez bramkę.

Wciąż w 2018 r. SNCF szacuje frekwencję stacji na 3973 podróżnych, przeciwko 4 341 w 2017 r., 3627 w 2016 r. I 4 459 w 2015 r. ^{[[[ dziesięć ]} .

Ponadto stacja Sarralbe była otwarta na ruch izolowany wagon ^{[[[ 11 ]} . W 2020 r. Służył dwie kopnięte instalacje terminalowe (ITE) ^{[[[ dwunasty ]} , należący do lokalnych branż (zwłaszcza ex-solvay ^{[[[ 13 ]} , którego dostęp wymaga ponownego ^{[[[ 14 ] W [[[ 15 ]} ). W 2023 r. Nie jest to przymocowane do stacji ^{[[[ 16 ]} , który jest zamknięty w służbie towarowej ^{[[[ Pierwszy ]} .

Aby przeprowadzić usługę Travellers, centrum Sarralbe zatrzymuje się obsługiwane przez trenerów sieciowych Ter Grand est Którzy łączą się każdego dnia, Sarreguemines w Sarre-Union lub Sarrebourg. Do tego jest linia do Diemeringen, z tego samego stopu, z częstotliwością codziennej podróży w obie strony tylko w dni robocze ^{[[[ 17 ]} .

Stary Podróżni jest obecny na stronie, ale zamknięty dla publiczności.

Specjalizuje się, że został powiększony, być może około 1895 r., Z wieżą i dodatkowym skrzydłem z architekturą cech charakterystycznych dla sieci alzacji-lorrainy. W swojej pierwotnej konfiguracji był identyczny z budynkami stacji Sarre-Union (zniszczony w 1944 r.) I Fénétrange.

Jego wieża w wodzie została przekształcona w prywatny dom.

Na swoim terytorium miejskim Sarralbe miał także stacji Rech (na starej linii od Champigneulles do Sarralbe), zlokalizowanej w homonimicznej wiosce ^{[[[ 18 ] W [[[ 19 ]} .

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]