Serge Bec (poeta) – Wikipedia
Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.
Członkiem | |
---|---|
Ruch |
Surrealizm, okulanizm |
Gatunek artystyczny |
Poezja, powieści, eseje |
Różnica |
Nagroda Antygonu w mieście Montpellier, Grand Prix Littéraire de Provence |
Serge Bec jest francuskim poetą Provencal Expression w Cavaillon w Vaucluse [[[ Pierwszy ] i martwy [[[ 2 ] w Castelnau-lez-Lez w Hérault [[[ 3 ] .
Serge Bec spędził dzieciństwo w pobliżu Apt, w rodzinnym młynie mąki.
Jest uczniem Lycée d’Apt, a następnie studentem wydziału Aix-en-Provence i w wyższej szkole dziennikarskiej [[[ 4 ] .
Po przeprowadzeniu służby wojskowej w Algierii (27 miesięcy) został dziennikarzem, krytykiem sztuki [[[ 4 ] oraz korespondent agencji France-Presse.
Porzucając dziennikarstwo, jest zastępcą burmistrza delegatem kultury miasta Apt w latach 1977–1983, ówczesnym zastępcą dyrektora regionalnego parku przyrody Luberon [[[ 4 ] .
Od 1977 r Kraj apt [[[ 4 ] .
Jest autorem przewodników turystycznych, powieści i kolekcji poetyckich.
W 2009 r. Został zwiększony przez Félibrige.
- 51 Graio Negro / Czarne Kornety , z Pierre Pessemesse, Les Presses Universal, 1954.
- Piosenki Fostera / Piosenki szalonej istoty , L’Se Negre édions, 1957, Prix Théodore Aubanel.
- Miegterrana / Morza Śródziemny , Instytut Studiów Occitan, Coll. Messatges, 1957.
- Pamięć mięsa, a następnie Auba / Pamięć ciała , śledzony przez Świt , Instytut Studiów Occitan, Coll. Messatges, 1960.
- Aceus of Ivern / Winter Birds, w Poetyckie działanie , Czerwca-wrzesień 1960.
- Galina Blanca E Marrit puszka / biała kura i paskudny pies , 4 Vertats Editions, 1968.
- Balada na Fair Lili / Ballade Pour Lilly Phong , Friends of Catalan Culture, 1969.
- Kroniki dau rèire-jorn / Kronika na światło , Editions Vent Terral, 1978.
- Sieu kraj / Jestem krajem , Edisud, 1980, Nagroda Petrarcha.
- Nostrei zmieniające pieśni. / Pieśni naszych splątanych ludzi , Editions Vent Terral, 1985.
- Pouèmo de la Claranciero i / Wiersze Clarencière (i) , Ma Provence éditions, 1989.
- Sesoun de Guerro / Sezon wojny , Les Cahiers de Garlaban, 1991, Antigone Grand Prix miasta Montpellier.
- Trzy ballada / Trzy ballady , Édisud, 1993.
- Nuech Fentasclada / Noc -up , Edycje z otwartą koszulą, 1994.
- Pouèmo de la Claranciero II / Wiersze Clarencière (II) , Éditions de l’Astrado, 1998, Prix Frédéric Mistral.
- Garnitur pèr uno utrwalono / Podążanie za wiecznością , Provençal-français-niemiecka edycja trójjęzyczna, Forest / Verlag Im Wald Editions, 2002.
- Samel w otworze wentylacyjnym / Psalm na wietrze , Éditions de la Cardère, 2006.
- Kobieta mon amor / Kobieta moja miłość , Éditions Letras d’E òc, 2008.
Przedstawił swoją poetycką karierę w:
Rzymianie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Identyfikacja erotyczna (Powieść erotyczna) (Média 1000 Editions, 1982)
- Diabły Rochelune (Powieść erotyczna) (Média 1000 Editions, 1982)
- Babcia, nie chcę, żebyś umarł (Story) (Ma Provence Editions, 1989)
- Wolf zakładnik (Éditions Intere Times, 1997)
- Cegole (Roman Noir) (Éditions Inne Temps, 2001)
- Klątwa Hadesa (powieść detektywistyczna) (éditions de la Cardère, 2005)
Książki fotograficzne o Prowansji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Wioska Prowansji: ściany , Fotografie Hansa Silvester (red. Equinox, 1993)
- Celebrations Provence , zdjęcia Laurent Giraudou (édisud, 1994)
- Prowadność w liczbie mnogiej i pojedynczej , Photoges of Gérard Sioen (red. Equinox, 1996)
- Wioski w Prowansji , fotografie Gérard Sioen (red. Equinox, 1998)
- Prowansja lawendy , fotografie Gérard Sioen (red. Equinox, 2001)
Przewodniki i książki o Prowansji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Mini-przewodnictwo malarzy słonecznych , 1969.
- Luberon Poetic Mini-Guide , 1969.
- Almanac of Luberon Pleasures (1979-1980), we współpracy z Charlesem Nugue.
- Fantastyczny kraj Apt , Les Presses Universal, 1979.
- Twój przewodnik w Luberon , we współpracy z René Bruni, éditions édisud, 1986.
- Luberon i jego region , Solar Editions, 1992.
- Notebooki amatorskiego przyrodnika w Luberon (Ilustracje Erica Aliberta), Equinox, 1997.
Jego wiersze były śpiewane przez René Sette [[[ 5 ] . Serge Bec nagrał także swoje wiersze do kolekcji Skarby Occitanii [[[ 6 ] .
- Serge Bec otrzymał literacką Grand Prix de Provence w 2006 roku [[[ 7 ] .
- Dzień studiów był poświęcony Serge BEC na University of Montpellier w [[[ 8 ] w którym uczestniczyli specjalista ds. Naukowych i poetów w swojej pracy [[[ 9 ] .
- Z Raymond Jean, René Bruni i Marc Dumas, Serge Bec był jednym z sponsorów nowej biblioteki medialnej Apt [[[ dziesięć ] .
Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- «Sergi Bec, poeta Occitan-French Of Our Dis Postępowanie X To jest Sympozjum hiszpańskiego Towarzystwa Literatury ogólnej i porównawczej , Ii, Univ. Santiago de Compostela, 1996, P. 327-345 .
- „Serge dziób lub pamięć ciała”, autor: Jean-Luc Pouliquen w swojej książce Ten tajny link, który je łączy , Éditions du Petit Vehicle, Nantes, 2010, P. 103-108 (ISBN 978-2-84273-782-5 ) .
- „Serge Bec, prowansalski poeta w stuleciu”, Recenzja języków romansowych , Tome CXV, rok 2011, N O 2, University Press of the Morexranean.
Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Recent Comments