Okręgi wyborcze Finlandii – Wikipedia

Trzynaście okręgów wyborczych Finlandii:

. Finlandia jest podzielony na wybór 200 zastępców siedzących przy Parlament (po fińsku) lub Parlament (po szwedzku), w 13 okręgi wyborcze ( okręg wyborczy ) Elising zmienna liczba zastępców do reprezentacji proporcjonalnej do listy do głosowania. Były 15 przed 2015 r.

Te okręgi wyborcze są zasadniczo oparte na starych prowincjach Finlandii, które istniały do ​​1997 r. I prawie nie różniły się od wyborów w 1907 r.

Obywatele w każdym dystrykcie wybierają od 6 do 35 zastępców, z wyjątkiem tego w Åland, który wybiera tylko jeden.

Liczba zastępców na okręg wyborczy jest powiązany z ludnością i dostosowany przed każdym wyborem legislacyjnym ^{[[[ Pierwszy ]} .

W 1939 r. Dystrykt Oulu został podzielony na okręg Laponii i Prowincji Oulu (ten ostatni nazywany był wcześniej Południowym Oulu).
Po wojnie kontynuacji pozostałe dzielnice Vyborg, skierowane do Sowietów, zostały zebrane z nowo utworzonym Kymi. Jednocześnie powstaje Åland. W 1954 r. Helsinki został oddzielony od reszty Uusimaa. W 1962 r. Północna i południowa część dwóch okręgów wyborczych Vaasa została połączona. W 2015 r. Scalono okręgi mydła Kymi i Southern, tworząc nowy okręg wyborczy w południowo -wschodniej Finlandii; Podobnie dzielnice mydła północnego i Północnej Carelia, znane jako Savoni-Carélie.

W latach 2007–2011 jedyną zmianą było przeniesienie oblężenia mydła północnego (od 10 do 9 posłów) na Uusimaa (od 34 do 35 zastępców) ^{[[[ 2 ]} .

Dystrybucja mandatów dystryktu wyborczych w wyborach legislacyjnych ewoluowała w następujący sposób w latach 1962–2023 ^{[[[ 3 ] W [[[ 4 ] W [[[ 5 ]} :

W 2011 r. Wybory legislacyjne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wybory w 2011 r. Były wyjątkowe, ale jednak odzwierciedlają poparcie nowych i starych partii w różnych okręgach wyborczych.

Najważniejsza partia, Krajowa Partia Koalicji, miała większość swojego poparcia w okręgach wyborczych Uusimaa, Helsinki, Finlandii-Propre i Pirkanmaa.
Wsparcie dla krajowej Partii Koalicji ponownie skoncentrowało się głównie na dużych obszarach miejskich w Południowej i Zachodniej Finlandii.

Podobnie jak tradycyjnie, obszary poparcia dla socjaldemokratów pozostały w małych i średnich miastach w południowej i wschodniej Finlandii.
Socjaldemokraci byli najważniejszą partią w okręgach wyborczych, takich jak okręg wyborczy doliny Kymi, dystrykt Häme i dystrykt Carelie du Nord.

Z największym zwycięstwem wyborczym w historii, głosowanie na partię prawdziwego fińskiego, trzeci ważny wśród głównych partii, został dystrybuowany jednakowo w całej Finlandii, ale najważniejsze wsparcie zostały udzielone przez obszary restrukturyzacji, co powoduje wysokie bezrobocie wskaźnik.
Obszary silniejszego wsparcia z prawdziwego fińskiego były okręgi wyborcze Satakunta, doliny Kymi i Północnej Carelia, a także okręg wyborczy Pirkanmaa.

Tradycyjnie partia pokonanego centrum otrzymała większość wsparcia na obszarach o niskiej gęstości zaludnienia, szczególnie w okręgach wyborczych Północnej i Wschodniej Finlandii, chociaż głosy na partię spadły jak wszędzie w kraju.

Dla lewego sojuszu najlepsze regiony były okręgi wyborcze Lapland i Oulu, a dla Green League, Dystrykt Helsinki i Dystrykt Uusimaa.

Wsparcie Szwedzkiej Partii Ludowej trwa w szwedzkich regionach, szczególnie w okręgu wyborczym Vaasa.

Poparcie dla chrześcijańskich Demokratów bardziej koncentrowało się w niektórych gminach niż w całej okręgu wyborczym.
Gminy Luoto i Pedersöre po raz kolejny były znacznie bardziej sprzyjające chrześcijańskim demokratom niż reszcie kraju.

W 2015 r. Wybory ustawodawcze [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 2015 r. Strony zebrały największą liczbę głosów ^{[[[ 4 ]} :