Katedry Piotra – Wikipedia

Katedra Peterborough jest byłym opactwem, które w 1540 r. Po rozwiązaniu klasztorów anglikańska katedra i siedziba biskupstwa w Peterborough (Cambridgeshire, Anglia). Jest dedykowany Świętym Piotrze, Świętym Pawłowi i Saint André.

Założony VII ^{To jest} Century W okresie Saksońskim opactwo zostało przywrócone w 970 r. Po splądrowaniu przez Wikingów i przebudowanych przez Normanów po pożarze 1116. Pomnik klasy I ze względu na wyjątkowe cechy, najlepiej znany jest z zachodniej fasady prymitywnej gotyckiej. Jest to również jeden z najbardziej kompletnych i spójnych przykładów normańskiej architektury romańskiej XII ^{To jest} stulecie z katedrą Durham i Katedą Ely, jest to najważniejszy budynek XII ^{To jest} wiek w Anglii, który pozostał powszechnie zachowany pomimo rozszerzeń i uzupełnień.

Do końca X ^{To jest} Century, Peterborough nazywa się Medeshamstede i pochodzi z połowy VII ^{To jest} Wiek siedziba ważnego opactwa benedyktyńskiego poświęconego Saint Pierre. Jego wpływ rozciąga się w całej dolinie Rivière Nene, znaczącym centrum osady Saxon.

Uświęcony przez duńskich Wikingów w 865 roku klasztor stawia prawie sto lat, aby wstawać Biskupowi katedry Winchester æthelwold. Kościół i klasztor zostały ukończone w 970 r., Kościół konsekrowany w obecności króla Edgara, biskupa Dunstan z katedry Canterbury, arcybiskupa Oswalda z Katedry w Yorku i dużej liczby szlachty. Król Edgar potwierdza swój dóbr na klasztor i w dużej mierze je zwiększa. Zmienia nazwę Mesdeshamsted w Burgh, która staje się znana pod nazwą Peterborough ^{[[[ Pierwszy ] W [[[ 2 ]} .

Ruiny tego kościoła są obecne pod południowym transeptem i na południe od nawy obecnej katedry.

Rzeźba [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Opactwo saksońskim w Peterborough jest godnym uwagi centrum produkcji rzeźb. Zachowuje pomnik grobowy, Kamień Hedda , dwa nagrobki X ^{To jest} Stulecie z dekoracją przeplatania się na rysunku krzyżowym z kilkoma krzyżami, które mogą wywołać pewne okładki sarkofagi Merovingian i kawałek krzyża.

Kamień Hedda [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ten pomnik nosi nazwę opata zabitego przez Duńczyków w 870 roku, ale wydaje się, że przed prawie stuleciem wydaje się, że jest to data około 800. Jej styl jest Mercien i może zostać umieszczona na świętym grobie lub relikwie. Jego wymiary wynoszą jeden metr na 75 centymetrów. Jest ozdobiony przednimi i tylnymi twarzami oraz pokrywką. Z przodu sześć znaków znajduje się w arkadach. Widzimy zawoalowaną dziewicę, Chrystusa z krzyżowym Nimbe z być może przez jego strony świętego Piotra. Pokrywa ma cztery panele z ptakami obracającymi plecy, przeplatając się, ptaki w przeplataniu, a następnie przeplatanie. Tylna strona jest praktycznie identyczna ^{[[[ Pierwszy ]} .

Kontekst [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W sporze między królem Haroldem a Guillaume zdobywcą papież daje Guillaume rozum, ponieważ zobowiązał się do zreformowania Kościoła Anglii ^{[[[ 3 ]} .

Po 1066 r. Całkowita rekonstrukcja saksońskich katedr Anglii przez Normans reprezentuje największy program konstrukcji kościelnych w średniowiecznej Europie i największe struktury wzniesione w Europie chrześcijańskiej od końca Imperium Rzymskiego. Wszystkie średniowieczne katedry Anglii, z wyjątkiem Salisbury, Lichfield i Wells, mają ślady architektury normańskiej. Katedra Peterborough, katedra Durham i katedra Norwich są prawie całkowicie Norman, a w innych są ważne części: Mary Katedry Ely, katedra Gloucester i Southwell Minster, katedra katedry Winchester ^{[[[ 4 ]} .

W przeciwieństwie do katedr na południu Anglii, Peterborough czekał na początek XII ^{To jest} Century i okazja do odbudowy przez Normanów.

Opóźnienie to wynika z jego pozycji na marginesie terytorium, północnej Anglii, która jest traktowana z nieznanym dotkliwością gdzie indziej przez Guillaume, zdobywcę, który chce go oderwać od atrakcji Skandynawii. W tym regionie musi zrezygnować z rządzących kadry kierowniczej anglosaskiej ze względu na częstotliwość buntów i strach przed zobaczeniem współudziału z Danii, który cieszy się wielkim współczuciem w tym kraju skolonizowanym przez Duńczyków. Guillaume eliminuje elementy skandynawskie, daje kontynentalną kontrolę gleby i definitywnie przecina więzi Anglii z Danią.

Peterborough bardzo cierpi z powodu podboju Normana, jego opata, który bierze udział w bitwie pod Hastings, zmarł wkrótce potem. Mnisi wybierają markę, nazwa z brzmieniem Skandynawii, która wspiera Pretender Saxon przeciwko nowemu Normanowi Królowi, który mianuje opata Normana. Religijnym asystują Duńczycy, którzy niosą skarb i relikwie. Z pomocą 140 rycerzy ojciec Normand Turold udaje się wygrać. Król Guillaume le Roux zadzwonił do opactwa i nakłada garnizon, który żyje na dziedzictwie klasztoru, który jest amputowany 2/3.

Kościół saksoński pozostał praktycznie niezmieniony od czasu X ^{To jest} stulecie i dopiero na początku XII ^{To jest} wiek pod Królem Henri I ^Jest Ten spokój wystarczy, aby pomyśleć o nowej konstrukcji. Ta przedłużająca się odporność na nową dietę i jej nowy styl normański występuje w konstrukcjach, w których pokonane warsztaty nadal działają na saksońskim. Dane Normana są stopniowo przekształcane pod wpływem angielskiego środowiska, które zapewnia siłę roboczą, styl pozostaje wspólny dla księstwa i królestwa. Anglicy zaczynają preferować pewne formy planów. Pod królem Henri I ^Jest Od 1100 do 1135 Normanie wyraźnie odczuwają Normana, ale stają się świadomi możliwości Anglii. Jego bogactwo pozwala na doświadczenia, angielska siła robocza dostosowuje się do gustów i potrzeb Normanów, a nawet interpretują ich pragnienia z pewną autonomią ^{[[[ Pierwszy ] W [[[ 5 ]} . Małżeństwo króla Henri I ^Jest Z Edith córką króla Szkocji promuje połączenie dwóch ludów ^{[Styl do recenzji] [[[ 3 ]} .

• Norman Romance Abbey
• 

  Widok nawy z wejścia.

• 

  Widok chóru na wschodzie.

• 

  Północne ramię transeptu.

• 

  Vue du Priest i de l’Abside.

• 

  Widok chóru do nawy.

• 

  Sufit katedralny.

Opactwo [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1107 r. Ojciec Ernulf, przyszły biskup katedry w Rochester, odbudował akademiki i sala rozdziału klasztoru i musimy poczekać na pożar 1116, który niszczy Kościół Saksoński i dużą część miasta, aby umożliwić Normanom zobowiązanie się ich moc poprzez rekonstrukcję dużego opactwa. Korzystają z bogactwa klasztoru i bliskich kariery doskonałego kamienia Barnack, który należą do nich częściowo.

W przypadku tej późnej budowy architekci Normandii nie mają już doświadczeń do wypróbowania. Peterborough został zaprojektowany i wykonany jako całość, z wyjątkiem zachodniej fasady, która jest przedmiotem kilku projektów przeprowadzonych częściowo przez Normanów, aby w końcu otrzymać prymitywną gotycką fasadę po integracji Normandii z Królestwem Francji ^{[Styl do recenzji]} .

Pierwszy kamień opactwa został położony przez ojca Jeana de Séesa w 1118 r., A następnie praca została wznowiona po przerwaniu ośmiu lat w 1135 r. Chór został ukończony około 1140 r. Przez ojca Martina du Bec. Około 1150-1160 transept i podstawę centralnej wieży zostały wykonane przez ojca Benoîta przyjaciela Thomasa Becketa, arcybiskupa katedry Canterbury. Od kamienia węgielnego w 1118 r. Do śmierci ojca Benoîta w 1193 r. Praca była regularna i nadała Kościołowi niezwykłą jednostkę.

Plan benedyktynowy jest przyjmowany z długością specyficzną dla Anglii i podczas gdy rozwija się tam płaski przy łóżku, zbudowana jest apsa. Chór ma cztery rozpiętości, nawa dziesięć, transept ma zabezpieczenie na Wschodzie. Imponująca trzypoziomowa apsyka jest zachowana i wprowadzana w XV ^{To jest} wiek w płaskim łóżku, ale traci boczne absidiole. Wysokość trzech poziomów pozostaje w tej późnej erze w oryginalnych proporcjach normańskich. Przypomnienia o naprzemienie filarów, które już znajdujemy w opactwie Jumièges na początku Xi ^{To jest} Century są obecne w prostych częściach chóru, a transepty krzyżują się, ale są po prostu naznaczone naprzemiennością okrągłych i sześciokątnych filarów. Sklepienia na krzyżach głowic bez klucza są obecne tylko w przejściach ^{[[[ Pierwszy ]} .

• 1204: Koniec ery anglo-normańskiej, z przywiązaniem księstwa Normandii do francuskiej domeny królewskiej .

Zachodnia fasada [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Koniec linków, które zjednoczyło Anglię z kontynentem poprzez francuskie księstwa posiadane przez króla Anglii, również odpowiada okresowi prymitywnego angielskiego gotyckiego ( Wczesny angielski ), zainspirowane gotycką île-de-france, znajduje swoje własne cechy. W Peterborough ta nowa architektura objawia się, budując fasadę teatralną, podobnie jak te, które zbudowaliśmy w tym samym czasie dla katedry studni lub Lincoln.

Początkowo Normani zaprojektowali i częściowo zbudowali dwa okrążenia w przedłużeniu przejściów, w których zauważamy, że trzecie filary na West End są znacznie większe i szersze. Następnie pomysł stworzenia zachodniego transepta przekraczającego szerokość kościoła w celu uniknięcia istniejących budynków można przypisać opatom Andrew (1193-1200) i Achariusowi (1200-1210) w czasie, gdy styl romański jest lekki i elegancki z elementami gotyckich.

Budowa tej słynnej elewacji ekranowej (w języku angielskim Front zachodni ) W prymitywnym gotyku jest do tej pory trudne przez teksty. Po przywiązaniu Normandii do francuskiej domeny królewskiej czterech opatów podążyło za sobą: Robert de Lindsey (1214-1222), Alexander (1222-1226), X (1226-1233) i Waltera S. Edmunds (1233-1245). Nowy kościół został oddany w 1237 lub 1238 r. Na budynki prawdopodobnie ukończone. Data ta odpowiada kryteriom prymitywnej architektury gotyckiej tamtych czasów.

Na końcu Xiv ^{To jest} Centrum, centralny ganek z dwoma poziomami w prostopadłym gotyku jest prawdopodobnie zbudowany w celu rozwiązania problemów stabilności fasady z dużymi umiejętnościami technicznymi.

Życie tylne ( Nowy budynek ) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Na wschodnim krańcu opactwa powstaje w stylu gotyckim prostopadle z skarbcami w fan tylnej historii lub Nowy budynek który zachowuje i wywołuje Norman Apsy. Rozpoczęty przez ojca Ashtona (1438-1471), został ukończony przez ojca Kirtona (1496-1528).

Inne transformacje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kaplica Dziewicy na północ od kościoła, obecnie zniszczona, rozpoczęła się w 1272 r., A jej ołtarz poświęcony w 1290 roku. Xiv ^{To jest} Wiek wierzchnia romańskiej wieży centralnej została rozebrana, z pewnością z obawy przed osuwiska, jak w katedrze Ely i zastąpiono nad romańskim arkadami lżejszą latarnią. Romantyczne okna są przekształcane w prostopadłe otwory gotyckie ^{[[[ 5 ]} .

• Angielskie opactwo prymitywnego gotyckiego w gotyckiej prostopadle
• 

  Latarnie wycieczki od ciebie Xiv ^{To jest} wiek na romańskich arkadach.

• 

  . Nowy budynek lub życie tylne.

• 

  Życie tylne ze skarbcami w fanach.

• 

  Szczegóły skarbców fanów.

W 1540 r., Po rozwiązaniu klasztorów przez króla Henri VIII, panowanie opata zakończyło się i opactwo stało się katedrą. Podczas gdy wiele klasztorów jest rozebranych lub sprzedawanych, Peterborough, który zawiera pochówek Catherine D’Aragon – kobiety odrzuconej przez Henri VIII – nie jest, ale brak zasobów związanych z grabieżem tego króla prowadzi do ruiny Kościół.

Podczas angielskiej wojny domowej ozdoby, narządy, stragany, ołtarze i zabytki, których królowa są zniszczone. Pewne szkody zostały przywrócone podczas XVII ^{To jest} wiek i XVIII ^{To jest} wiek. W 1883 r. Rozpoczęte prace związane z odbudową rozpoczęły się po odkryciu pęknięć w kolumnach i łukach głównej wieży. Prace te obejmują odbudowę wieży centralnej i jej fundamentów, kolumny wnętrza, chóru i posiłków zachodniej fasady pod nadzorem Johna Loughborough Pearson (W) . Dodano nowe stragany, katedra (tron episkopalny), ambonę i ołtarz główny.

Katedralne znajdują się grobowce ælfric puttoc, zmarły w 1051 r., A Cynesege, zmarły w 1060 r., Obaj arcybiskupi Yorku, a także grobowce hrabiego Raoul de Mantesa, zmarły w 1057 r., I Ralph L’Ecuyer, śmierć około 1069.

Pochowana tam jest królowa Catherine D’Aragon, pierwsza z sześciu żon Henri VIII. Marie Stuart wznowiła tam między 1587 a 1612 rokiem, datę przeniesienia jej pozostałości do opactwa Westminster.

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Lucien Musset, Romane England W T. 2, Saint-Léger-vauban, zodiac, coll. „Noc czasu”, 1988 , 353 P. (ISBN 2-7369-0043-X )
• Victor Ruprich-Robert, Architektura Normana w Xi ^{To jest} I XII ^{To jest} wieki w Normandii i Anglii , Paryż, domy drukarskie łącznie, 1889 (Tom 2: Board: LXXXVI/ CUT, Detaily; Board: LXXXV: Elevation; Board: Clin: Rysunek 2 Arkatura; tablica: CLXVIII: Rysunek 3 Południowy obraz transeptu, West Side)
• (W) W. D. Słodko W Kościół katedralny w Peterborough , Bell and Sons, Londyn, 1898-1926
• (W) George S. Phillips W Nowy przewodnik po katedrze Peterborough , G. C. odpoczynek

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Uwaga w słowniku lub encyklopedii :
• Zasoby architektury :