Angèle Manteau – Wikipedia

Angèle Georgette Ghislaine Manteau , urodzony w Dinant the 24 stycznia 1911 i zmarł w Alost 20 kwietnia 2008 , jest belgijskim redaktorem. Według Royal Flamish Academy of Sciences and Arts, która nagrodziła ją w 2003 roku, jest „głównym flamandzkim redaktorem literackim Xx ^{To jest} Century ”i jego dom wydawniczy„ niewątpliwie oznaczył historię literatury flamandzkiej ” ^{[[[ 2 ]} .

Urodzony w Dinant, jego ojciec jest przemysłowcem w sektorze tekstylnym pochodzenia Lille, a jego matka jest Belgijczykiem. Pod koniec lat dwudziestych przez pewien czas studiowała chemię na Free University of Bruksela. Podczas tych lat studiów wynajęła pokój z holenderską parą, Janem Greshoffem – dziennikarzem, krytykiem i poetą – oraz Aty Brunt, gdzie uczy się holenderskiej i odkrywa literaturę holenderską. Przez kilka lat pracowała dla wydawcy Alexander Stols, a następnie założyła w 1932 roku Algemen zabezpieczony płaszcz . Sześć lat później, dzięki pomocy finansowej holenderskiego wydawcy Robberta Leopolda, uruchomiła własny dom wydawniczy: Płaszcz NV .

W latach 1938–1970 Manteau House opublikowało między innymi następujące flamandzkie pisarze: Johan Daisne, Louis Paul Boon, Hubert Lampo, Piet van Aken, Hugo Claus, Jos Vandelo, Ward Ruyslinck, Jef Geeraerts, Paul Snorek, Karel Van Van De Woestijne, Herman Teirclinck, August Vermeylen. W latach sześćdziesiątych uruchomiła holenderski autor Jeroena Brouwersa, który pracował od 1964 roku dla wydawnictwa jako sekretarz, a następnie jako redaktor.

Pod koniec 1970 roku opuściła wydawnictwo, który od 1965 roku był zintegrowany z holenderską grupą Van Goor i pracowała dla Elsevier w Amsterdamie. Edycje Manteau kontynuują jednak swoje działania. W latach siedemdziesiątych i pierwszej połowie lat 80. Julien Weverbergh, który wcześniej został zatrudniony przez Angèle Manteau jako kierownik serii kieszonkowych książek Piąty Meridian , jest na czele firmy.

W 1986 r. Angèle Manteau został członkiem Zakonu Orange-Nassau; W tym samym roku król Baudouin przyznał mu tytuł Baroness. W 1998 r. Były edytor miał część swoich osobistych archiwów literackich do biblioteki Hagi. Kolejna część jest następnie zdeponowana w AMVC-Sterenhuis z Antwerpii, gdzie zachowane są archiwa wydań Manteau.

. 13 grudnia 2003 , Flamandzka Królewska Akademia Nauk i Sztuki daje mu Penning Gouden („Złoty medal”) ^{[[[ 2 ]} .

Angèle Manteau umiera 20 kwietnia 2008 W wieku 97 lat w szpitalu w Alst.

Historie

Autobiografia

• Tak, ale pani, pisze holenderskie – wydawca mówiący o handlu książką (i współpraca AVEC Roger H. Schoemans), Standard Uitgeverij, Anvers, 2000 (ISBN 90-02-20996-7 )

Tłumaczenia

• Emmanuel Bove
  • Moi przyjaciele ( Moi przyjaciele ), Publisher de Prom, Baarn, 1981
  • Armand , Publisher de Prom, Baarn, 1983
• Françoise Sagan
  • Malowana kobieta ( Zapakowana kobieta ), Publisher de Prom, Baarn, 1982
  • Bezpośrednia burza ( Bezpośrednia burza ), Publisher de Prom, Baarn, 1983

• Kevin Abillis (z udziałem Annelies Van Uytset), Mały wydawca Stand – wydawca A. Manteau / Les Editions Lumière 1956-1970 , L.P. Boon Documentation Center – Demian, Anvers, 2005 (ISBN 90-804548-8-5 )
• Kevin Abillis, „Angèle Manteau – pasja i niezależność w służbie literatury flamandzkiej” w Flandria W N ^O 63, 2004 [[[ Czytaj online ]
• Greta Seghers, Dziwaczne życie Angèle Manteau , Prometeus, Amsterdam, 1992 (ISBN 9789053331040 )
• Ludo Simons, „La Baronne Angèle Manteau i jej dom wydawniczy” w Północny W N ^O 4, 1988, P. 81-82
• Julien Weverbergh, Starożytne krowy Angèle Manteau ubrane jak kameleony , Płaszcz, Antwerpia, 1981 (ISBN 9789022308363 )