Urządzenie reprodukcyjne owadów – Wikipedia

L ‘ układ rozrodczy U owadów składa się z zestawu narządów zaangażowanych w reprodukcję. Znajduje się w brzuchu i pomimo tego samego pochodzenia embrionalnego ulega wyraźnym różnicowaniu w obu płci: mężczyzna różnicują struktury mające na celu przeprowadzenie spermatogenezy i kopuły; W ogólności owadów samice zamiast tego rozwijają struktury do przeprowadzania jajowiny, do gospodarza plemników i jaj do zapłodnienia, a wreszcie do składania jaj po mniej lub bardziej długim okresie.

W ogólności owadów płcie są oddzielone. Mogą wystąpić szczególne przypadki współistnienia cech seksualnych obu płci, głównie wtórne, ale prawdziwy hermafrodytyzm jest bardzo rzadkim przypadkiem, ustalonym tylko u gatunku ICERYA PUPICASI I w niektórych odwagach ^[Pierwszy] .

Aparat narządów płciowych różni się zatem w dwóch odrębnych, męskich i żeńskich płciach. W obu płci wewnętrzna część aparatu (gonadi) ma pochodzenie mezodermiczne, podczas gdy zewnętrzne narządy narządów płciowych i gonodotti są pochodzenia ektodermalnego. Narządy zatwierdzenia występują w obu płci o różnej strukturze, kształcie i funkcjach. Przechodząc od najbardziej wewnętrznego do najbardziej zewnętrznego, narządy aparatu narządów płciowych są następujące:

• Gonadi: nawet narządy, w których zachodzi pomnożenie komórek płciowych i dojrzewanie gamet; Różnią się odpowiednio w jądra (mężczyzna) i In Jajników (Kobieta).
• Nawet gonodotti: związane z gonadami, różnią się odpowiednio w Dewolujące statki (mężczyzna) i In boczny Ovidotti (Kobieta).
• Wspólne gonodotto: utworzone przez zbieżność tego samego gonodotti, różni się odpowiednio w Nauczył się Ejaculator (mężczyzna) i w pochwa (Kobieta). W niektórych prymitywnych zamówieniach może brakować wspólnej części; W tym przypadku owady te mają dwa odrębne otwory narządów płciowych.
• Gonapofizy lub zbroja narządów płciowych: są to zewnętrzne narządy narządów płciowych, utworzone przez testowanie procesów, które rozwijają się wokół otwierania narządów płciowych, odpowiednio, różnicując narząd kopulatora u mężczyzn i Ovoposter u kobiety. Można również całkowicie brakować gonapofizy.
• Akcesoria. Mają różne kształty i rozwój i są związane ze wspólnym gonodotto. Wydzielanie męskich gruczołów ma na ogół funkcje troficzne przeciwko spermatozoa, podczas gdy funkcje żeńskich gruczołów mogą mieć różne funkcje, wśród których najważniejsze jest interwencja podczas jaj.

Urządzenie narządów płciowych męskich owadów składa się z dwóch jąder, pojawia się Kanały obrony , z Nauczył się Ejaculator i z narząd kopulatora . Do tego są dodawane Gruczoły akcesorialne .

Jądra [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Tasery mają na ogół liczbę dwóch, czasami gromadzonych w jednym ciele zamkniętym przez wspólną błonę. Strukturalnie składają się one z zestawu elementów rurowych, zwanych jądro O Pęcherzyki tekstowe , w którym ma miejsce spermatogeneza, tj. Tworzenie nasienia zaczynającego się od komórek płciowych ( Spermatogoni ).

Różne fazy spermatogenezy znajdują się w różnych obszarach każdego jądra w sensie osi. Przechodząc od dalszego końca do bliższego, cztery obszary różnią się:

• Germario : zawiera spermatogony;
• Obszar wzrostu : składa się z nasienia I Zakonu, uzyskanego przez mitotyczny podział nasienia ”;
• Obszar dojrzewania : składa się z elementów komórkowych dotkniętych podziałem mejotyki, spermoocytów rzędu II i spermatoidów;
• Obszar transformacji : Składa się z zróżnicowanego plemników, każda wyposażona w ciało komórkowe i plagę.

Mężczyzna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Gonodotti są reprezentowane przez równą część, związaną z każdym jądrem, i intencją prowadzącą do otwarcia narządów płciowych. Nawet część składa się z dwóch Kanały obrony . Można je rozszerzyć w sekcji terminali, aby utworzyć pęcherzyki nasienne , w którym płyną kanały wydalkowe gruczołów akcesorialnych lub wpływają do wspólnego pęcherzyka nasiennego.

Część partnera, utworzona przez zbieżność zbiorowych kanałów lub pęcherzyków, jest powszechnym kanałem, zwanym Nauczył się Ejaculator O Kanał Ejaculator , który komunikuje się z otwarciem narządów płciowych.

Męskie gruczoły akcesorialne [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Gruczoły akcesorialne o zmiennym kształcie i rozwoju oraz liczbie 1-3 par są powiązane z wyróżniającymi się kanałami i kwitnieniem w ich terminalu (pęcherzykiem nasiennym). Wydzielanie gruczołów akcesoriów, u większości owadów, ma funkcje troficzne i smarujące. Jego funkcją jest zatem odżywianie nasienia i ułatwianie ruchów.

W prymitywnych owadach, w których reprodukcja nie odbywa się przez kopulę, plemniki są przenoszone z mężczyzny na kobietę zamkniętą w kapsułkach, zwanych Spermatofori . W tym przypadku wydzielanie przyczynia się do utworzenia wewnętrznej cieczy nasiennej i tej samej ściany plemników.

Narząd kopulatora [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Narząd Kopulatora, zwany także Edeago, reprezentuje zewnętrzny narząd narządów płciowych męskiego aparatu. Mówiąc dokładniej, polega ono na różnicowaniu przez PAN, w korespondencji z urytytem IX, zbroi narządów płciowych wokół rzeczywistego otwarcia narządów płciowych. Funkcje polegają dokładnie na promowaniu aktu kopuły i ułatwianiu przeniesienia nasienia do żeńskiego systemu odtwarzających.

Kształt i rozwój narządu kopulatorowego zmieniają się według grup systematycznych. Ogólnie rzecz biorąc, bliższa część wyróżnia się Fallobase , dystalne, zwane grosz . Ten ostatni tworzy inwazję, zwaną Endofallo , w którym płynie wyuczony ejakulator, który jest wyjątkowo wyjątkowo.

Żeński aparat narządów płciowych składa się z narządów zatwierdzonych przez systemy męskiego, które w kolejności są dwa Jajników , The boczny Ovidotti , l ‘ Wspólne Ovidotto i Ovoposter . Są one związane z Gruczoły akcesorialne i spermateca .

Jajników [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Jajniki są homologicznymi narządami męskich jąder, w liczbie dwóch i składają się z elementów rurowych, zwanych Ovarioli . Według grupy systematycznej liczba jajoli jest niezwykle zmienna, od pojedynczej jednostki do setek lub tysięcy jajoli.

Strukturalnie każdy jajak jest kanalikiem zanurzonym w hemcele, w którym wyróżniają się następujące cztery części, w kolejności dystalnej:

• włókno : Jest to więzadło, które naprawia dystalny koniec jaja do tkanki tłuszczowej brzucha lub do przepony grzbietowej;
• Germario : Jest to dystalna część komórki, zawierająca komórki płciowe (Oogoni);
• Vitellario : Jest to bliższa część komórek, najczęściej rozwinięta długość, zawierająca komórki płciowe w szkoleniu zgodnie z fazami ovogenezy (oocyty); Każdy oocyt jest pokryty prostym nabłonkiem, który ogólnie tworzy pęcherzyk ;
• pień : Jest to dystalna część połączenia jajodu z bocznym Ovidotto.

Ściany jajników składają się z jednego Tunik otrzewnowy , który oddziela wnętrze od emolinfa. W vitllario każde mieszki składa się z własna tunik , daj jednego nabłonek pęcherzykowy i z oocyt . Wzdłuż vitlario oocyty różnią się, w zależności od stopnia dojrzewania, w oparciu o akumulację żółtka w ich cytoplazmie; Są zatem małe w bliższym obszarze sąsiadującym z zarodkiem, podczas gdy są dobrze rozwinięte w dystalnym odcinku w korespondencji z szypułką.

Z aspektu histologicznego istnieją wyraźne różnice, zgodnie z grupami systematycznymi, dotyczące dynamiki, z którą rozwija się żółtko jaja, z rozróżnieniem trzech rodzajów jajoli:

1. Ovariolo panoistyczne . W każdym pęcherzyku oocyt rozwija żółtko, czerpiąc pożywienie bezpośrednio z emolinfa, poprzez mediację nabłonka pęcherzykowego. Ovariolo ma znaczną homogeniczność histologiczną wzdłuż jej osi, a jedyny element różnicowania jest reprezentowany przez wielkość pęcherzyka.
2. Ovariolo Meristyczna polityka . Każdy pęcherzyk jest odżywiony przez grupę Komórki łydki (O trofocyty O Komórki orzechowe ), również pochodzący z komórek zarodkowych. Komórki wittelogenu towarzyszą pęcherzyku w jego postępie wzdłuż jajników, dlatego pęcherzyki są oddzielone od siebie od komórek wielogenu. Podczas dojrzewania komórki wittelogenu przenoszą swoją zawartość do cytoplazmy oocytów, określając wzrost żółtka, a na koniec degenerują się, pozostawiając reszty przeplatane z teraz dojrzałymi pęcherzykami. Owariolo przedstawia histologiczną heterogeniczność wzdłuż jej osi, ponieważ grupy komórek wielogenu są przeplatane mniej lub bardziej zaawansowanym stadionem degeneracji.
3. Ovariolo Merotistyczny akrotroficzny O telehroficzny . Ponownie, każdy pęcherzyk jest odżywiony przez komórki wittelonu, ale pozostają one ograniczone do zarodka. Związek troficzny między oocytem a komórkami pielęgniarskimi w tym przypadku jest gwarantowany przez połączenia cytoplazmatyczne, które podążają ścieżką pęcherzyka w postaci Protoplazmatyczne sznury .

Ovidotti [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Gonodotti z aparatu żeńskiego, nazywany Ovidotti , mają taką samą podstawową strukturę jak męskie, z obecnością dwóch równych zróżniców, po jednej dla każdego jajnika, które wpadają w upośledzenie. Ten pierwszy nazywa się boczny Ovidotti I mają ścianę wyposażoną w włókna mięśniowe, których funkcją jest zachęcanie do postępu jaj w dojrzałości. Nauczył się odcinka, powiedział Wspólne Ovidotto , przedstawia wyraźne anatomiczne i funkcjonalne zróżnicowanie, w porównaniu z męskim gonodotto, które jest realizowane za pomocą pochwa i spermateca .

. pochwa Reprezentuje sekcję końcową Ovidotto uczy się i wykonuje podwójną funkcję narządu kopulatora i wydalenie jaj lub tylko ostatnią funkcję. W każdym razie przynosi tunikę mięśniową, która ma na celu zachęcenie do wydalenia jaj. W niektórych owadach, w szczególności w ogólności Lepidoptera, funkcja narządu kopulatora jest wykonywana przez uchyłek pochwy Torba kopulatowa , z niezależnym zewnętrznym punktem sprzedaży.

. spermateca Jest to uchyłek pochwy, z ślepym dnem, w którym plemniki są przechowywane w okresie między sprzężeniem a zapłodnieniem. Ten przedział czasu w niektórych przypadkach może być szczególnie długi i trwa jeszcze więcej lat, ponieważ występuje u owadów społecznych. W takich przypadkach plemnik stanowi znaczący rozwój.

Gruczoły akcesoriów damskich [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Gruczołami akcesoriów o zmiennej liczbie mają ujście w pochwie i wytwarzają różne wydzieliny różnego rodzaju. Na podstawie funkcji wydzielania można je rozróżnić w trzech typach: Colleger W zatruć W Spermofile .

. Kolektyczne gruczoły Są to główny typ i wytwarzają wydzielanie wylane na zewnątrz z Owoposterem. Według grupy systematycznej ma wybitne generałów w jajowodzie, takie jak klej, agregowanie, składnik ootheche itp. I ogólnie składa się z nierozpuszczalnych substancji w wodzie. U różnych gatunków gruczoły Conneer wpadają w rodzaj gruczołów seryzypowych, w przypadkach, w których jedwab stosuje się w jajowisku.

. trucizny Są one obecne w niektórych grupach systematycznych i wydzielają wydzielanie, które ma działanie histaminy, neurotoksyczne lub fitotoksyczne. U apokrytów hymenopteras wykonują różne funkcje według grup lub gatunków systematycznych. W Teregranti trucizna ma działanie na gościa, w którym larwy będą się rozwijać: dokładniej, w fitofagach (np. Cinipids, niektóre kalcidoidy itp.) Powoduje specyficzne reakcje histologiczne w tkankach roślinnych, powodując tworzenie galerii; W parasitoidach (zarówno ekktopofagu, jak i endofagi) trucizna ma neurotoksyczne działanie na ofiarę, powodując paraliż.

W gorzkich wydzielanie trucizny integruje funkcję jajowodu u sterylnych kobiet z hymenoptera społecznego. U tych owadów Owoposter stracił swoją pierwotną funkcję, stał się instrumentem przestępstwa i obrony. Wydzielanie ma działanie instamine, a także powoduje efekty przeciwko kręgowcom.

. gruczoły spermofilowe Są one obecne na gatunku, w którym plemniki są przechowywane przez plemniki mniej lub bardziej długie. Ich wydzielanie ma funkcje troficzne, ponieważ tworzy przepływ odżywczy, w którym plemniki są utrzymywane do momentu zapłodnienia.

Ovoposter [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Z morfoanatomicznego punktu widzenia, jajnik jest żeńskim zewnętrznym narządem narządów płciowych utworzonych przez procesy Uriton VIII i IX wokół zewnętrznego otworu pochwy, zwanego zwanym srom . W niektórych grupach systematycznych struktura ta jest nieobecna i jest zastępowana innymi narządami, niezwiązanymi z żeńskim układem reprodukcyjnym, ale funkcjonalnie z nim zintegrowana. W takich przypadkach stosuje się dykcja zamiennik Owopositora Aby odróżnić go od właściwego jaja morfologicznego.

Kształt i rozwój jajownika różnią się w zależności od grupy systematycznej; W niektórych przypadkach może osiągnąć wyjątkową długość, na przykład w niektórych terebrantach Hymenoptera lub w wielu rozrywkowych warzywach, ale ogólnie Ovoposter nie osiąga określonego rozwoju i pozostaje pod brzuchem.

Typowa struktura Owoposora składa się z sześciu pilnych procesów, trzy z każdej strony, zwanych zawór O zawory ( zawór pierwotny W Drugi zawór O Mediana Valve W Trzeci zawór O zawory boczne ). Pierwsze zawory pochodzą z VIII Urostero, drugiego i trzeciego z IX. Prymitywna struktura może stanowić wyraźne różnicowanie, ważne dla celów systematycznych.

U apokrytów Hymenoptera Owoposter jest w stanie penetrować materiały o pewnej konsystencji, takie jak drewno i kora drzew, skórka innych owadów, skóra ssaków. Ta właściwość wynika z skryfikacji pierwszego i drugiego zaworu. Pierwsze zawory łączą się, tworząc pochwę, którą przepływają drugie zawory. Trzeci zawór, niezbyt zwarta, tworzy przypadek, który chroni inne zawory po ich umieszczeniu. Do tej struktury są dodawane dwie pary pilnych procesów, zwane Valviferi . Pierwsza para pochodzi z Uritite VIII, drugi z IX.

W Teregranti nazywana jest struktura utworzona przez pierwsze i drugie zawory pokładełko I jest używany w jajowatku dla trzech funkcji: penetracji, emisji wydzielania, osadzania jaja. Wydzielanie emitowane przez Terebrę może mieć różne cele: w formach fitofaga Galligena indukuje reakcję tkanek warzywnych, w wyniku czego powstaje Galla; W formie Entomophagus (parasitoidów) jest trucizną, która paraliżuje ofiarę. W giętło, prymitywna funkcja jajowiska Terebry jest utracona, ponieważ pochwa nie jest już fizycznie połączona z jajnikiem, a ta ostatnia zamienia się w narząd z przestępstwem, jak powiedział narząd z przestępstwem. Być szczepem Lub, częściej, Żądło . Aculeo, w przeciwieństwie do Terebry, jest chowane, a w pozycji spoczynkowej znajduje się wewnątrz brzucha, z którego jest uwięziony w momencie użycia.

Zamiennik Owopositora [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Owopositor zastępczy może mieć inną strukturę w odniesieniu do grupy systematycznej. Najbardziej reprezentatywnym modelem jest wysuwany, zgodny „teleskop”, typowy dla firm, pochodzący z morfologicznej i funkcjonalnej adaptacji ostatniego zapalenia moczowego: otaczają się nawzajem poprzez tworzenie kanalików teleskopowych, a jeśli to konieczne, są ekstrofamitami jako elementy A. teleskop.

Owoposter zastąpienia ditteri jest często twardzinowany, dzięki czemu może łatwo przenikać podłoże, w którym zostaną ułożone jaja. Na przykład w tefritidach jest w stanie przebić naskórkę owoców, liście, łodygi poprzez ćwiczenia ukąszeń, w których zostanie złożone jedno lub więcej jaj.

Nawet kobiety z chrząszczy nie mają prawdziwego jaja. Ujście układu narządów płciowych znajduje się na moczniku IX, aw wielu gatunkach istnieją szczególne konformacje, które pełnią tę samą funkcję jak Owoposter. Konwencjonalnie rozważany jest zamiennikowy jajnik.

Wreszcie, u kobiet z wysokości kanalifelowych, X Urityte jest zgodny z Tubulo i pełni funkcję zamiennego jajownika.

• Herold Przewodnik wiertniczy . Rzym, Rich Publisher 2013. ISBN 978-88-6694-009-8.
• Guido Grandi. Instytucje entomologii ogólnej . Bolonia, Calderini, 1966. ISBN 8870190846.
• Antonio Servadi; Sergio Zangheri; Luigi Masutti. Ogólna i stosowana entomologia . Padwa, Cedam, 1972.
• Ermenegildo Tremblay. Entomologia stosowana . Tom I. 3. wyd. Neapol, Liguori Editore, 1985. ISBN 88-207-0681-4.
• Aldo Pollini. Podręcznik Entomologii Stosowanej . Bolonia, Edramricole, 2002. ISBN 8850639546.